บทที่ 11 บ้านใหม่

บทที่ 11 บ้านใหม่

ดังคำกล่าวที่ว่า ผู้คนจะรู้สึกสดชื่นจากกิจกรรมที่มีความสุข

ในเมืองที่แปลกและเจริญรุ่งเรืองนี้ โจวอี้ได้มีที่อยู่ที่สะดวกสบายเป็นของตัวเอง แม้เขาจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ในทันที แต่หัวใจของชายหนุ่มก็ยังรู้สึกปลอดภัยกว่ามาก

เขาตัดสินใจที่จะอยู่ในโลกที่มีสีสันและมั่นคงเหมือนสุนัขแก่ พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกสาวยอมรับ และเอาชนะใจผู้หญิงของเขาอีกครั้ง

“ยึดเมืองและดินแดนทีละขั้นตอน”

“คำหวาน กระสุนเคลือบน้ำตาล”

“เป้าหมายหลักคือให้ลูกสาวเรียกพ่อ ให้ภรรยาเรียกสามี”

“…”

โจวอี้ซึ่งกลับมาที่โรงแรมได้เพิ่มความทะเยอทะยานของตัวเอง ชายหนุ่มเชื่อว่าเขาจะเป็นคนพาลในภูเขาและเป็นนกเค้าแมวได้ เมื่อเขาออกมา…ไม่สิ เขาเป็นพ่อและสามีที่ดี!

อย่างไรก็ตาม ฮีโร่ไม่ได้อยู่นานแค่สามนาที และตอนนี้ความนับถือตนเองของเขาก็เสียหายอย่างหนัก

เครื่องปรับอากาศเปิดอยู่ ทำไมมันถึงเย็นเมื่อฉันเปิดเครื่อง?

ฉันจะใช้เครื่องทำน้ำอุ่นในห้องน้ำได้อย่างไร?

แล้วไหนจะห้องส้วมนี่อีก? เขาจะขับถ่ายยังไงกัน?!

เขาต้องการส้วมหลุม!

โจวอี้หยิบโทรศัพท์บนหัวเตียงมาด้วยความหงุดหงิด และพร้อมที่จะโทรหาแผนกต้อนรับ แต่เขาหยิบหูโทรศัพท์ขึ้นมาเพียงเพื่อจะพบว่าโทรศัพท์บ้านไม่ได้เสียบปลั๊กและไม่สามารถใช้งานได้เลย!

“ถ้าไม่ใช้เงินมากพอ เราก็จะไม่มีวันมีความสุข” โจวอี้นึกถึงเพื่อนเล่นของเขาที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน และเขารู้สึกว่าความคิดนั้นดูมีเหตุผล

จากความสิ้นหวังที่เกิดขึ้น สุดท้ายเขาก็ลงมาหาพนักงานโรงแรม จึงทำให้รู้ว่าเครื่องทำน้ำร้อนในห้องน้ำมีอยู่สองโหมด นั่นคือโหมดเย็นและโหมดอุ่น

ในฤดูหนาวที่หนาวเหน็บนี้ เขาดันเปิดโหมดทำความเย็น แต่เครื่องทำน้ำอุ่นสำหรับอาบน้ำยังสามารถควบคุมอุณหภูมิของน้ำได้

ส่วนห้องน้ำ…

ในที่สุดโจวอี้ก็รู้สึกสบายใจขึ้นเพราะที่โรงแรมมีห้องน้ำสาธารณะอยู่ ภายในนั้นมีส้วมแบบนั่งยอง ขาของเขาแตะพื้น และก้นของเขาก็หย่อนลง เขารู้สึกถึงการปลดปล่อยท้องและลำไส้ราวกับได้ยกภูเขาออกจากอก

ในอีกสองวันข้างหน้า โจวอี้พยายามคิดถึงลูกสาวของเขา เขานอนในโรงแรมตอนกลางคืนและเดินไปมาในตอนกลางวัน เขาคุ้นเคยกับสิ่งแวดล้อมและเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตในเมือง แม้แต่บัญชี WeChat ที่ลงทะเบียนใหม่ของเขาก็มีเพื่อนสองคนคือหวงไห่เทาและเฉินเยว่ฉิน

วันที่ 10 พฤศจิกายน ถือเป็นวันมงคล

โจวอี้มาถึงย่านช็องเซลิเซ่ ลานติง วิลล่า ตามที่อยู่ในสัญญา

ทาวน์เฮาส์แบบบูรณาการสองหลังปรากฏให้เห็น บ้านหลังหนึ่งอยู่ทางทิศตะวันออก และอีกหลังหนึ่งอยู่ทางทิศตะวันตก เขาซื้อบ้านทางทิศตะวันตก ในขณะที่ถังหว่านและถังเหมียวเหมี่ยวอาศัยอยู่ทางทิศตะวันออก และประตูลานบ้านก็เปิดออกทางทิศใต้

ลานบ้านนี้ไม่ใหญ่มากนัก มีพื้นที่แค่สามสิบถึงสี่สิบตารางเมตรเท่านั้น

นอกจากต้นไม้แข็งแรงที่ปลูกในกระถางดอกไม้ตรงมุมห้องแล้ว ก็เหลือเพียงโต๊ะหิน ม้านั่งหิน และราวตากผ้าเท่านั้น

โจวอี้ป้อนรหัสผ่านของเครื่องล็อกอิเล็กทรอนิกส์และเข้าสู่วิลล่า เขาพบว่าข้างในวิลล่านั้นว่างเปล่า เฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าส่วนใหญ่ถูกขนออกไป ที่เหลือก็ไม่มีอะไรนอกจากเครื่องดูดควัน เตาแก๊ส เครื่องปรับอากาศ และโคมไฟ

วิลล่านี้ครอบคลุมพื้นที่ห้าร้อยสี่สิบตารางเมตร มีสองชั้นเหนือพื้นดินและอีกหนึ่งชั้นใต้พื้นดิน ห้องนั่งเล่นสูงเจ็ดเมตร ทั้งกว้างขวางและสว่างสดใส

“เดี๋ยวนะ ฉันต้องซื้อเฟอร์นิเจอร์กับเครื่องใช้ไฟฟ้าอีกไหม?!” โจวอี้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนงี่เง่าเล็กน้อย

ตอนแรกชายหนุ่มคิดว่า ถ้ารักษาโรคหัวใจให้เฉินเยว่ฉินจนหายขาด เขาจะได้รับเงินสองหมื่นหยวน เขาคงจะไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารและเครื่องดื่มอีกต่อไป แต่ตอนนี้สองหมื่นหยวนไม่เพียงพอที่จะซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าซะแล้ว

“สองคนสามีภรรยานั่นใจร้ายจริง ๆ! ขนอะไรได้ก็เอาไปหมด แม้แต่ขาเตียงก็ไม่เหลือไว้!” โจวอี้บ่น แต่ชายหนุ่มก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโทรหาหวงไห่เทา

ภายในห้องสวีทโรงแรมระดับห้าดาว หวงไห่เทายังไม่ตื่น

เหตุการณ์เมื่อคืนนี้น่าตื่นเต้นมากจนทำให้เอวของเขาเคล็ด เขาถูกปลุกให้ตื่นจากเสียงโทรศัพท์มือถือ ซึ่งทำให้เขาบ่นกระปอดประแปด

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าเป็นโจวอี้ที่โทรมา เขาก็จำใจต้องรับสาย

“ยังไม่ตื่นเหรอ?” โจวอี้ถาม

“อืม ผมเพิ่งตื่น” หวงไห่เทาลุกขึ้นนั่งและถามว่า “วันนี้คุณจะรักษาปู่ของผมไหม?”

“ไม่ต้องห่วง ผมจะไปพรุ่งนี้” โจวอี้กล่าว

พรุ่งนี้ แล้ววันนี้คุณโทรหาผมทำไม?

หวงไห่เทากลอกตา ก่อนจะเอนหลังและนอนลงอีกครั้ง

“คุณหวง อาจารย์ของผมเป็นหมอผี คุณรู้เรื่องนี้ใช่ไหม?” โจวอี้ถามด้วยรอยยิ้ม

“ใช่!” หวงไห่เทาขานรับ

“นี่เป็นยาชนิดหนึ่งที่อาจารย์ของผมกลั่นเพื่อบำรุงพลังหยินและเสริมสร้างไต ผลของยานี้น่าทึ่งมาก คุณต้องการซื้อไหม?” โจวอี้ถาม

“ทำไมผมถึงต้องซื้อสิ่งนั้น ร่างกายของผม…” หวงไห่เทาหยุดกะทันหัน

ยาที่หมอผีหลอมเอง?

บำรุงหยินและเสริมสร้างไต? ผลกระทบที่สำคัญ?

นั่นมันลูกกระแป๋ง!

หวงไห่เทาคิดถึงอาการหมดกำลังวังชาเมื่อเขาพยายามออกแรงที่เอวอย่างหนักเมื่อคืน เขาลุกขึ้นนั่งทันทีและตั้งใจถาม “มันมีสรรพคุณดีแค่ไหน?”

“หลังจากกินไปหนึ่งขวด ผมขอรับรองว่า ‘หอกทองคำ’ ของคุณจะโด่ไม่รู้ล้มภายในสามเดือน มันทรงพลังมาก!” โจวอี้กล่าวอย่างตรงไปตรงมา

“ซื้อ! ผมจะซื้อ! คุณอยู่ที่ไหน?! ผมจะไปหาคุณทันที!”

“ในบ้านหลังใหม่”

“รอเดี๋ยว!”

โจวอี้ยืนอยู่ตรงหน้าต่างห้องนอนใหญ่ที่ชั้นสอง หลังจากวางสาย รอยยิ้มแปลก ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา

เขามียาตัวนั้นจริง ๆ และมันมีประสิทธิภาพมาก แต่ไม่ได้ผลิตจากอาจารย์ของเขา

กว่าหนึ่งปีที่ผ่านมา เพื่อนเล่นสมัยเด็กของเขากลับมาที่ภูเขาเพื่อแอบมารักษาอาการเกี่ยวกับไต เขาจึงปรุงยาเพื่อบำรุงหยินและไตขึ้นมารักษาเพื่อนของเขา มันมีชื่อว่า…ยาบำรุงไต และมันยังมีสรรพคุณบำรุงนกเขาอีกด้วย!

หลังจากนั้นไม่นาน หวงไห่เทาก็รีบไปที่นั่น

“ที่นี่…”

หวงไห่เทาจ้องมองไปยังวิลล่าที่ว่างเปล่าพร้อมกับเครื่องหมายคำถามบนหน้าผาก

“มันว่างเปล่าและโล่งมาก!” โจวอี้จับมือของเขาและพูดด้วยรอยยิ้มที่ดูบิดเบี้ยว

“คุณจะขอให้ผมซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าให้คุณเหรอ?!” หวงไห่เทาถามด้วยความงุนงง

“ใช่! คุณทำได้ไหม?” โจวอี้ถาม

“แล้วยานั่นได้ผลอย่างที่คุณพูดหรือเปล่า?” หวงไห่เทาถามพลางหรี่ตา

“แน่นอนสิ ผมรับรองเลย!”

“ตกลง ผมจะซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ในบ้านที่คุณต้องการ เอายามาให้ผมที!” หวงไห่เทากล่าว

โจวอี้หยิบขวดลายครามออกมาจากกระเป๋าของเขา แล้วโยนให้อีกฝ่าย

“มีมากกว่าสิบแคปซูล กินหนึ่งแคปซูลทุกสามวันจนกว่าคุณจะกินหมด”

“เยี่ยม!”

หวงไห่เทานำมันมาไว้ในมือด้วยความพึงพอใจ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมจะลองใช้ดู ถ้ามันเหมือนกับที่คุณพูดจริง ๆ ผมยินดีที่จะซื้อในปริมาณมาก!”

“อย่าคิดมาก มีเพียงขวดเดียวเท่านั้น” โจวอี้ส่ายหัว

แม้ว่ายาเสริมสร้างไตจะทำโดยเขา แต่สมุนไพรหลักหลายชนิดที่ใช้ก็มีค่ามาก

หากอยู่ในภูเขาชางหลาง โจวอี้สามารถทำยาเพิ่มได้อีก แต่ภายนอกเช่นนี้การจะหาสมุนไพรหลักทั้งหมดมาได้นั้นยากมาก อย่างเช่น สมุนไพรเลือดไก่ อาจารย์ของเขากล่าวว่าจะพบเฉพาะในภูเขาชางหลางเท่านั้น

มีแค่ขวดนี้เท่านั้น?

เมื่อหวงไห่เทาได้ยินเช่นนั้น เขาก็ลุกขึ้นทันที

นี่มันเป็นสิ่งมีค่ามาก!

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าตัวเองคงจะไม่เสียเปรียบถ้าเขาซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ในครัวเรือนให้กับโจวอี้

“ผมจะทำรายการให้คุณ วันนี้คุณสามารถซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ในครัวเรือนทั้งหมดได้ไหม?” โจวอี้ถาม

“ไม่มีปัญหา!” หวงไห่เทารับประกันอย่างเต็มที่

โจวอี้พอใจมากกับบุคลิกร่าเริงของหวงไห่เทา อีกฝ่ายฝากสัมภาระไว้ที่บ้านและพากันออกจากบริเวณวิลล่า ชายหนุ่มรู้สึกว่าตั้งแต่เขาย้ายมาที่นี่ คงต้องซื้อของขวัญดี ๆ ให้ลูกสาวของเขาบ้าง

“ว่าแต่…คุณคบกับถังหว่านได้อย่างไร? คนหนึ่งอยู่บนภูเขา อีกคนอยู่ข้างนอก อีกคนเป็นหมอท้องถิ่น อีกคนเป็นดาราดัง มีเหตุการณ์อะไรที่ทำให้คุณเอ่อ…ทำลูกสาวมาได้หนึ่งคน”

หวงไห่เทาถามพึมพำขึ้นมาขณะที่กำลังขับรถ