ตอนที่ 49 เหล่าผู้วายชนม์ลุกเดิน 4

ผู้กล้าคนก่อนอยากจะเกษียณ

[ . . .  . ส่วนที่ [ 1 ] จนถึงส่วนที่ [ 6 ] ได้ถูกเปิดใช้งานแล้ว  เริ่มต้นการเชื่อมต่อเวทย์มนตร์อีกครั้ง ]

 

มีปรากฎการณ์บางอย่างกำลังเกิดขึ้น . . .

 

[ ยืนยัน การเชื่อมต่อบาเรีย , “เริ่มต้น”การซ่อมแซม ]

 

ทั้งๆที่ด้านนอกนั้น เสียงการต่อสู้อันดุเดือด,เสียงคำรามที่ดังก้องไปทั่ว เสียงกรี๊ดร้องโหยหวน เสียงพวกนั้นดังจนสามารถได้ยินเข้ามาด้านในได้ชัด

อย่างไรก็ตาม แต่สำหรับที่นี่ตอนนี้ มันเงียบสงบราวกับอยู่คนละโลก

แม้ว่ากลิ่นคาวเลือดจะโชยเข้ามาจนทำให้รู้สึกอยากอาเจียน เสียงร้องโหยหวนที่ดังก้องอยู่ในหูไม่จางหาย

แต่ทว่า สำหรับที่นี่ตอนนี้ มันดูราวกับเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์

 

[ เริ่มการวาด [ วงเวทย์ ] และเริ่มต้นการเขียนอักขระเวทย์ . . .  ]

 

หญิงสาวผู้มีผมสีเงินผู้ที่ยืนอยู่ท่ามกลางแสงสว่างส่องมารวมกันที่ตัวเธอ และเธอก็ได้คุกเข่าลงราวกับภาวนาต่อบางสิ่ง

 

[ ตัวข้าอยู่นั้นคือใจกลางของดาว 6 แฉก ที่ถูกขีดเขียนเชื่อมต่อกันโดยตัวข้า ]

 

จุดที่เด็กสาวกำลังทำการเชื่อมต่อวงจรเวทย์นั้นคือที่หอนาฬิกา ซึ่งมันคือจุดศูนย์กลางของบาเรียที่สร้างครอบคลุมทั่วเมือง

แต่จริงๆแล้ว การสร้างวงจรเวทย์รูปแบบนี้ค่อนข้างต่างจากวงเวทย์แบบทั่วๆไปมากนัก

ตอนนั้นเบอร์นาเดสเองก็เคยสังเกตุเห็นวงเวทย์สำหรับเคลื่อนย้ายในหอนาฬิกา แต่ทว่าเธอนั้นไม่ได้สังเกตุเห็น”ความหมายที่แท้จริง”ของวงเวทย์เคลื่อนย้ายนั้น

วงเวทย์นั้น มันต่างจากวงเวทย์ทั่วๆไปเพราะมันถูกสร้างโดย [ แม่มดแห่งกาลเวลา ] แม้ถ้าหากเรามองทั่วๆไปมันก็คงไม่ต่างอะไรจากวงเวทย์เคลื่อนย้ายนัก แต่ทว่า หากให้ผู้เชี่ยวชาญมาลองมองดูดีๆแล้วล่ะก็ พวกเขาอาจจะสังเกตุเห็นว่ามันมีอะไรหลายๆอย่างช่างไร้ประโยชน์จริงๆ

แต่จริงๆแล้ว ในวงเวทย์อันนี้ไม่มีส่วนไหนเลยที่มันไร้ประโยชน์ หรือไม่ควรจะมีเลยสักนิด

ความไม่เป็นจุดสนใจ รูปแบบ จุดประสงค์ในการสร้าง รูปแบบการทำงาน  หลายๆสิ่งที่ว่ามานี้ถูกรวบรวมเป็นโครงสร้างของวงเวทย์อันนี้ ทำให้เกิดเป็นสุดยอดบาเรียป้องกันที่สามารถครอบคลุมเมืองทั้งเมืองเพื่อป้องกันการบุกรุกของเหล่ามอนเตอร์มานับหลายพันปี

[ แม่มดแห่งกาลเวลา ] หรือ นอร์น เธอถือได้เป็นอัจฉริยะในการออกแบบโครงสร้างวงเวทย์จริงๆ

แต่ เพราะอย่างงั้น การที่เธอเป็นอัจฉริยะ และนั้นทำให้โครงสร้างวงเวทย์นี้มีข้อเสียอันร้ายแรงอยู่

นั้นก็คือ เมื่อใดก็ตามที่มันเกิดชำรุดขึ้นมา และคนที่จะสามารถซ่อมแซมมันได้นั้นมีเพียง “คนที่มีความสามารถและปัญญาเทียบเท่าเธอเท่านั้น”

จริงๆแล้ว เธอก็เคยคิดว่าเหตุการณ์เช่นนี้จะต้องเกิดขึ้นแน่

นั้นก็เพราะ โครงสร้างวงเวทย์นี้จำเป็นจะต้องใช้พลังเวทย์มหาศาลที่ไหลเวียนมาจาก”เส้นชีพจรมังกร” เพราะงั้นอาจจะมีคนที่คิดจะทำลายมันโดยฉีดเวทย์มนตร์แปลกปลอมบางอย่างลงในเส้นชีพจรมังกรเพื่อที่จะทำลายโครงสร้างวงเวทย์บาเรียนี้

เพราะจำเป็นจะต้องกระจายพลังเวทย์ไปส่วนต่างๆเพื่อให้วงจรนี้ทำงาน ดังนั้นเธอจึงวางระบบต่อต้านการเสื่อมสภาพและวงจรตรวจการทำงานของวงเวทย์ไว้ ซึ่งมันเชื่อมต่อกับจุดสำคัญ 6 ชุดหลัก ดังนั้นเหตุการณ์ไม่คาดฝันต่างๆจึงถูกแก้ปัญหาได้อย่างหมดจด

แต่ทว่า มันก็ยังถูกทำลายลง

สาเหตุที่แน่ชัดยังไม่สามารถทราบได้  แต่ความจริงที่ว่า บาเรียป้องกันของท่าน [ แม่มดแห่งกาลเวลา ] ที่ท่านสร้างขึ้นมาได้ถูกทำลายลงโดยสมบูรณ์

 

[  เริ่มต้นการทำงานในส่วนที่ข้าเคยพูดออกไป เริ่มต้นหมุนเวียนพลังานไปยังส่วนที่ [ 2 ] และ ส่วนที่ [ 3 ] . . . เริ่มการทำงานในส่วนที่ [ 6 ]  หมุนเวียนพลังงานไปยังส่วนที่ [ 4 ] และส่วนที่ [ 5 ] ]

 

เด็กสาวผู้มีผมสีเงินยังคงกล่าวต่อไปแม้จะยังนั่งคุกเข่าอยู่ก็ตาม

 

[ นะ-, นี่มัน !! เกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้กันแน่ !! ]

 

หนึ่งในผู้ที่กำลังอยู่ในเหตุการณ์นี้ เด็กนักเรียนคนหนึ่งของลิสวาเดียได้พึมพัมออกมา ที่จุดสูงสุดของวงเวทย์นี้ได้เกิดแสงสว่างเจิดจ้าขึ้น และเด็กสาวคนนั้นยังคุกเข่าอยู่ราวกับภาวนาต่อพระเจ้า และ “อะไรบางอย่าง” ที่ว่านั้น มันกำลังซ่อมแซมโครงสร้างวงเวทย์บาเรียป้องกันของลิสวาเดีย

จากโครงสร้างวงเวทย์ที่ดูราวกับเทพนิยาย ตอนนี้มันค่อยๆเขียนขึ้นใหม่อย่างปราณีตโดยทีละนิด ทีละนิด

ใช่แล้ว เธอได้เขียนโครงสร้างวงเวทย์บาเรียนี้ขึ้นมาใหม่

 

[ ยะ-, อย่ากระพริบตาเชียวลาะ  . เพราะนี่ ท่าน [ เด็กมหัศจรรย์ ] กำลังซ่อมแซมวงเวทย์บาเรียที่ท่าน [ แม่มดแห่งการเวลา ] ได้สร้างขึ้นมา !! เหตุการณ์แบบนี้ไม่สามารถหาดูได้ที่ไหนหรอกนะ ! ]

 

ท่านประธานนักเรียนแห่งลิสวาเดีย โคนิส เธอกล่าวออกมาโดยตาของเธอยังมองดูเหตุการณ์นี้โดยตาไม่กระพริบ

ไม่เพียงแค่ประธานนักเรียน

แม้แต่เหล่าอาจารย์ นอกจากอาจารย์ที่ถูกส่งออกไปซ่อมแซมจุดสำคัญต่างๆของวงเวทย์บาเรียและผู้ที่ถูกส่งออกไปต่อสู้ด้านนอก

เหล่าผู้คนที่อยู่ ณ ที่นี้ต่างมองดูการ”ซ่อมแซม” โครงสร้างวงเวทย์บาเรียราวกับว่าไม่สามารถละสายตาไปจากมันได้

แม้ว่าข้างนอก จะยังสู้กันดุเดือดแค่ไหนก็ตาม

ถึงแม้เหล่าจอมเวทย์นั้นคือผู้ที่ไขว่คว้าในศาสตร์แห่งเวทย์มนตร์ แต่ว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้ในรอบพันปีแล้วอาจจะหรือไม่ก็ไม่เคยเกิดขึ้นเลยซักครั้งก็เป็นได้

และนั้นมันทำให้เหล่าจอมเวทย์ที่อยู่ในเหตุการณ์นี้ต่างอดตื่นเต้นไม่ได้

เพราะว่า  [ เด็กมหัศจรรย์ ]  อลิเซีย ลาร์ก เชอริออดโต้ ลีซาเรี่ยน กำลังแก้ไขโครงสร้างวงเวทย์ของท่าน “แม่มดแห่งกาลเวลา” หรือท่านนอร์น ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นอัจฉริยะแห่งเวทย์มนตร์

การแก้ไขโครงสร้างวงเวทย์ที่ใครก็ตามที่ถูกสร้างไว้ บอกได้เลยว่าเป็นอะไรที่ยากโครตๆ มันไม่มีทางทำได้เลยเว้นแต่จะรู้ว่าผู้สร้างนั้นเขียนโครงสร้างวงเวทย์ขึ้นมาอย่างไร มีความคิดจุดประสงค์อย่างไร

แล้วอะไรล่ะคือสิ่งที่ผู้สร้างนั้นออกแบบไว้ ? เพราะเวทย์มนตร์ประเภทนี้การที่จะทำให้โครงสร้างวงเวทย์ทำงาน จำเป็นจะต้องมีหลายๆองประกอบรวมๆกัน

และถ้าหากเราไปแก้ไขมันแบบงูๆปลา วงเวทย์นั้นมันก็จะไม่สามารถทำงานได้เลย

 

( คิกคิก ช่างเป็นแผนการณ์ที่สกปรกจริงๆนะคะท่านนอร์น ถ้าหากใครก็ตามพยายามที่จะแก้ไขโครงสร้างวงเวทย์นี้ล่ะก็ สมองของพวกเขาคงถูกใช้งานหนักจนกลายเป็นง่อยแน่ๆ แต่ว่าสำหรับชั้นแล้วแค่นี้ไม่เป็นไรหรอกนะ )

 

อลิเซียตอนนี้เธอกำลังอ่านข้อมูลโครงสร้างวงเวทย์จำนวนมหาศาลที่กำลังหลั่งไหลเข้ามาในหัว แต่ในขณะที่เธอกำลังจัดเรียงข้อมูลอยู่ในหัว เธอก็เผยรอยยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว แม้ว่าเธอจะรู้สึกทรมานราวกับเอาหัวไปแช่ในน้ำเดือดจัดก็ตาม

แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังยิ้มออกมาเล็กๆ 

นั้นเป็นภาพที่น่าเชยชมยิ่งนัก

 

[ ” I hier  neue diagram “( ข้าขอสร้างโครงสร้างใหม่ ณ ที่นี่ ) ]

 

ในตอนที่อลิเซียเธอได้กล่าวออกมา วงเวทย์ที่ใต้เท้าของเธอได้ส่องแสงเจิดจ้าออกมา จนครอบคลุมทั้งตัวเธอ

 

————————

 

[ หือ? แสงนั้น . . . รึว่า !!!!! ]

 

ท่านอาจารย์ใหญ่แห่งลิสวาเดีย รูการอนกำลังมองไปยังแสงที่พุ่งออกมาโดยรอบจากหอนาฬิกาลิสวาเดียเป็นศูนย์กลาง 

และนั้นทำให้เขาถึงกับร้องออกมา

 

[ ท่านราชาขอรับ !! เหล่านักรบโครงกระดูกพวกนั้นมันทำลังถูกเผาไหม้กลายเป็นเถ้าแล้วครับ !! ]

[ ไอ้โง่  พวกแกต้องเรียกข้าว่า “ท่านอาจารย์ใหญ่”!!! ]

 

รูการอนเขาตะโกนใส่อาจารย์ท่านหนึ่งที่เรียกเขาจากด้านหลัง

และเมื่อเขาหันกับมา เขาก็พบกันแสงบางอย่าง มันเป็นแสงที่เกิดจากนักรบเขี้ยวมังกรได้ลุกไหม้กลายเป็นเถ้า เพราะถูกอสูรพสุธาฟันมันเป็น 2 ส่วนด้วยดาบเหล็ก

 

[ [ [ โอ้วววววว ] ] ]

 

เหล่าอาจารย์และนักเรียนชั้นปีสูงๆที่กำลังจะหมดท่าในการป้องกันถนนหลักของลิสวาเดียต่างตะโกนออกมา

นั้นก็เพราะ แม้ว่าพวกเขาจะจัดการนักรบเขี้ยวมังกรไปกี่ครั้งก็ตาม พวกมันก็กลับลุกขึ้นมาทุกครั้ง 

นั้นคือเหตุผลที่ว่า ห้ามหันหลังให้พวกมันแม้ว่ามันจะกลายเป็นศพแล้วก็ตาม

 

[ โฮโฮโฮ ถึงเวลาของพวกเราแล้ว !! ]

 

โกเลมเหล็กเริ่มเดินทัพสังหารเหล่าซากศพที่ตอนนี้ถูกสังหารกลายเป็นเถ้าปลิวหายไปกับสายลม. . 

 

[ ตามหลังข้ามา!! เหล่าพี่น้องข้า !! ]

[ [ [ โอ้ววววววววว !!! ] ] ]

 

ราวกับตอบรับคำสั่งของรูการอน เหล่าอาจารย์และนักเรียนของลิสวาเดียต่างปลดปล่อยเวทย์มนตร์ของพวกเขา มันกลายเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดราวกับว่าเมื่อ 2-3 นาทีที่แล้วเป็นเรื่องล้อเล่นไปเลย

ลูกไฟปลิ้วว่อนไปทั่ว แสงว๊าปของดาบฟาดฟันไปทั่ว พวกมันสังหารเหล่านักรบเขี้ยวมังกรที่เคยมีพลังที่เกือบจะอมตะได้อย่างง่ายดาย

เหล่ามนุษย์ที่ถูกไล่ต้อนจนมุมจนถึงเมื่อสักครู่ แต่ตอนนี้ !! ในที่สุดก็ถึงเวลาโต้กลับแล้ว !!

 

————————

 

[ อ่าาา . . อุ ]

 

เมื่อบาเรียป้องกันเริ่มทำงานอีกครั้ง เมื่อเสร็จสิ้นงานของเธอ อลิเซียเธอลุกขึ้นเพื่อจะเดินอีกครั้ง

แต่เพียงก้าวแรก เธอก็ทรุดลง

เพราะการที่จะซ่อมแซมโครงสร้างเวทย์บาเรียจำเป็นใช้ข้อมูลจำนวนมหาศาลและนั้นถ้าหากเป็นคนธรรมดาคงกลายเป็นคนพิการไปแล้ว

แต่ว่า ถึงแม้ “เด็กมหัศจรรย์” เธอจะบอกว่าไม่เป็นอะไร แต่ว่า เธอก็เป็นเพียงเด็กสาวอายุ 12 เท่านั้น การที่จะทำงานนั้นให้สำเร็จจำเป็นจะต้องใช้สมาธิอย่างสูงมาก และนั้นมันทำให้เธอไม่มีแรงเหลือพอที่จะแม้ก้าวเดิน. . .

 

[ องค์หญิง !!!!!! ]

 

โคนิส เธอตะโกนออกมา พร้อมกับรีบวิ่งมาที่ข้างๆเธอ  

แต่ ทว่า .  

เธอกลับหยุดวิ่งลง

 

[ อุก . . อ่า ?  ยู ? ]

 

ร่างที่ทรุดลงถูกประคองโดยอะไรบางอย่างสีดำที่จู่ๆก็โผล่มาด้วยความเร็วที่ปานกับสายลม

แม้เธอจะรู้ตัวดีว่าเธอกำลังจะล้มลง แต่เธอก็ตกใจพอสมควรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะดวงตาสีดำที่กำลังสบตากับเธอนั้น

มันเป็นดวงตาที่จ้องมองมาด้วยความห่วงใจ และนั้นมันทำให้เธอเผลอพึมพัมออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

[ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะครับ อลิเซีย ]