ตอนที่ 53 เธอมีลูก?

หยุนซือซือผู้ซึ่งหลับสนิทไม่รู้ว่าเธออยู่ในอ้อมแขนของคนที่เหมือนพระเจ้า เขาจ้องมองไปที่สีหน้านิ่งสงบของเธอด้วยหัวใจที่บีบรัดเป็นปม….

เขาถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

เมื่อมองไปที่ร่องรอยฟกช้ำบนร่างกายของเธอและตัดสินใจที่จะทำความสะอาดกับเธอ

เขาลุกขึ้นยืนอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำแล้วก็เตรียมอาบน้ำให้เธอ

เป็นเวลากว่ายี่สิบปีที่เขาเป็นราชาในสายตาของหลาย ๆ คน เขาเกิดมาพร้อมช้อนเงินทั้งได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีและเอาใจใส่อย่างพิถีพิถัน เขาไม่จำเป็นต้องรับใช้ใคร

แม้แต่ลูกชายที่รักที่สุดก็ยังถูกส่งต่อให้พี่เลี้ยงดูแล และให้ลูกชายได้เฉพาะความต้องการด้านวัตถุ

ดังนั้นการเลื่อนไหวของเขาจึงเงอะงะมาก เขาเผลอข่วนเธอไปแม้จะหลับสนิท แต่เธอก็ส่งเสียงครางอย่างไม่พอใจเหมือนลูกแมวตัวน้อยที่ทำอะไรไม่ถูก ดูเหมือนจะงอแงใส่เขา

ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่บอบบางและเธอก็ไม่มีข้อยกเว้น

ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบการดูแลและเอาอกเอาใจ แต่ชีวิตของเธอนั้นเต็มไปด้วยความลุ่มหลงจึงไม่มีใครดูแลเธออย่างแท้จริง

หัวใจของเขาอ่อนลงเมื่อเห็นเธอขมวดคิ้ว การกระทำของเขาจึงอ่อนโยนลง

ในเวลาเดียวกันเขาเรียกใช้บริการรูมเซอร์วิส สั่งให้เปลี่ยนผ้าปูที่นอนที่สกปรก

ถ้าเธอมีสติและตื่นอยู่ในตอนนี้เธอคงอับอายเกินกว่าจะเงยหน้าขึ้นมองเมื่อเห็นผ้าปูที่นอนที่ดูเหมือนจะต้องเผชิญกับความรุนแรงของสงคราม

เมื่อเขาอุ้มเธอออกจากห้องน้ำเตียงก็ถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว เธอยังคงหลับสนิทในขณะที่เขาวางเธอลงบนเตียง

ในตอนเช้าผู้ช่วยของเขาส่งชุดมาให้และชุดเดรสราคาแพงก็ถูกส่งมาด้วยเช่นกัน

เขามีการประชุมคณะกรรมการที่จะเข้าร่วมในเช้าวันนี้ เขาจึงไม่ได้วางแผนที่จะอยู่ต่อ

ด้วยการสวมสูทราคาแพงและมีสไตล์ทำให้เขาเป็นชนชั้นสูงที่น่าสะดุดตาขององกรณ์และเป็นผู้ประกอบการธุรกิจของ Disheng Financial Group

แม้จะเป็นคืนแห่งจู่โจมแต่ก็ไม่มีร่องรอยของความเหนื่อยล้าแม้แต่น้อย

มู่หย่าเจ๋อหันหลังและกำลังจะจากไป แต่ได้ยินเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังขึ้น

เขาขยับตัวโดยไม่สนใจ แต่เสียงที่ได้ยินมันดังมาจากโทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อของเธอที่อยู่บนโซฟา เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

คนที่อยู่บนเตียงดูเหมือนจะถูกรบกวนด้วยเสียงดังขณะที่นอนหลับพร้อมกับขมวดคิ้ว

เห็นได้ชัดว่าเสียงเรียกเข้าที่ดังนี้ทำให้เธอตกใจ

เขาขมวดคิ้วอย่างเยือกเย็นและก้าวไปหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อเขาตัดสายโดยลังเล

หน้าจอกะพริบเพื่อแสดง ID ของผู้โทร

ชายคนนั้นมองลงไปและเห็นว่าเป็นสายที่ไม่ได้รับจาก ‘โย่วโย่ว’ คิ้วของเขายกขึ้น

นี่เป็นชื่อเล่นของเด็กอย่างชัดเจน

ความคิดเข้ามาในใจของเขา อย่าบอกนะว่าเธอมีลูกแล้ว?

ในวันเกิดเกิดครบ 5 ปีของโย่วโย่ว หยุนซือซือได้ซื้อโทรศัพท์มือถือสำหรับเด็กให้กับเขาด้วยตัวเครื่องที่บางและฟังก์ชั่นเรียบง่าย

นอกเหนือจากการส่งและรับ SMS รายวันแล้วยังมีฟังก์ชั่นแจ้งเตือนเพื่อให้โย่วโย่วสามารถติดต่อเธอได้ในช่วงเวลาจำเป็น

ในเวลานั้นโทรศัพท์มือถือดังกล่าวไม่ได้ราคาถูก เธอซื้อมันอย่างโหดร้ายเพียงเพื่อสามารถใช้งานได้ในเวลาจำเป็นสำหรับเด็ก

เธอเต็มใจและทุ่มเทความพยายามเพื่อลูกมาโดยตลอด

มู่หย่าเจ๋อตกตะลึงและโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

คำว่า ‘โย่วโย่ว’ ปรากฏขึ้นบนหน้าจออีกครั้ง

เขาไม่ได้วางสาย แต่เลือกที่จะรับสายในครั้งนี้…