ตอนที่ 93 โรคจากพิษเย็น / ตอนที่ 94 หลอกลวงคนโง่
ตอนที่ 93 โรคจากพิษเย็น
ฮูหยินผู้เฒ่าเม้มปากยิ้ม
“ท่านเอ่ยถูกแล้ว ชีวิตของข้านี้ช่างโชคร้ายจริงๆ” นางถอนหายใจ “โชคดีในชีวิตนี้ของข้าน่าจะเป็นการที่ได้พบกับท่านปู่ของเชียนเอ๋อร์”
ฉินหลิวซีเอ่ย “พวกกบฏบุกเข้าเมืองตอนนั้นอันตรายอย่างไรข้ามิอาจรู้ได้ แต่ท่านมีไอเย็นอยู่ในร่างกายอยู่แล้ว หลังจากคลอดร่างกายก็อ่อนแอจนไอเย็นเข้าร่างกลายเป็นพิษแทรกซึมลึกเข้าถึงกระดูก การกำจัดพิษเย็นเป็นเรื่องยาก แม้ว่าท่านจะบำรุงรักษาตัวเองมาหลายปี แต่ก็ยังทนพิษจากความเย็นไม่ได้ ราวถูกเข็มนับพันทิ่มแทงจนเจ็บชาเข้ากระดูก”
ฉีเชียนฟังอยู่ข้างๆ ถึงกับหน้าซีดไป
“หากยังไม่กำจัดพิษเย็น ต่อให้ท่านกินอาหารบำรุงเข้าไปมากเท่าใดก็ไม่ช่วย ใบสั่งยาที่หมอหลวงสั่งให้ท่านนั้นก็น่าจะเพื่อบำรุงและทำให้ร่างกายอบอุ่นเป็นหลักเท่านั้น คงจะไม่มีใครกล้าใช้ยาแรง”
คนอย่างพระชายาผู้เฒ่าที่สามีสละชีพเพื่อปกป้องบ้างเมือง ในฐานะหญิงม่ายที่ต้องทุกข์ทรมานมามากในช่วงที่เกิดการกบฏ มีแต่จะได้รับการคุ้มครองราวสมบัติล้ำค่าของชาติ หากหมอคนใดกล้าใช้ยาแรงจนนางทนไม่ได้และตายไป คงจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ถึงขนาดถูกบั่นคอหรือบ้านแตกสาแหรกขาดได้เลย!
เวลานั้นจ้าวหมัวหมัวก็หันไปมองหวนเอ๋อร์สาวใช้ที่อยู่ข้างกาย อีกฝ่ายจึงหยิบใบสั่งยาที่เตรียมไว้ก่อนแล้วส่งให้ฉินหลิวซี
ฉินหลิวซีรับมาและพลิกดูแต่ละแผ่น แล้วก็เป็นอย่างที่นางคาดจริงๆ ใบสั่งยาส่วนใหญ่เน้นการบำรุงร่างกายโดยใช้วิธีเสริมความอบอุ่น นอกจากนี้ยังมีวิธีการครอบแก้วเพื่อกำจัดพิษอีกด้วย แต่ผลที่ได้มีน้อยมาก
มีใบสั่งยาแผ่นหนึ่งที่โดดเด่น นางเลิกคิ้ว “ใบสั่งยานี้พอจะเหมาะกับโรคนี้อยู่”
ฉีเชียนรับมันมาอ่านลายมือชื่อ “นี่เป็นใบสั่งยาของท่านหมอซูเซิงตำหนักเมี่ยวเจินที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในเมืองหลวง ดูเหมือนจะเป็นศิษย์ของสำนักสิบสามเข็มประตูวิญญาณของหมอเทวดาตู้เหริน”
มือของฉินหลิวซีที่ลูบถ้วยชาอยู่ชะงักไปเล็กน้อย หางตาก็กระตุก
ฉีเชียนสังเกตเห็นเข้าพอดีจึงเอ่ยถาม “ท่านหมอฉินเองก็รู้จักด้วยหรือ ข้าได้ยินมาว่าวิชาสิบสามเข็มประตูวิญญาณของหมอเทวดาตู้เหรินยอดเยี่ยมมาก เขาพิถีพิถันเรื่องมากกับการรับศิษย์เหมือนกัน ข้าตามหาอย่างไรก็หาไม่เจอ”
“ตู้เหริน พวกเราต่างก็อยู่ในอาชีพเดียวกันจึงเคยได้ยินเรื่องนี้มาบ้าง แต่ข้าไม่รู้ว่าเลยเขารับศิษย์แล้ว” เขารับศิษย์ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไยนางจึงไม่รู้เลย
ฉีเชียนไม่สนใจเรื่องนั้น เพียงเอ่ย “ขอถามท่านหมอฉินว่า โรคพิษเย็นของเสด็จย่าข้านี้รักษาได้หรือไม่ แม้ว่าใบสั่งยาที่ท่านหมอซูสั่งให้จะได้ผลอยู่บ้าง แต่ก็ไม่สามารถขจัดสาเหตุที่แท้จริงได้”
ฉินหลิวซีเอ่ย “การกำจัดพิษเย็นนั้นไม่สามารถทำให้หมดสิ้นไปได้ภายในวันเดียว ข้าสามารถฝังเข็มเพื่อขจัดพิษให้พระชายาได้ เสริมด้วยการอาบน้ำสมุนไพร แต่การอาบน้ำสมุนไพรนี้เป็นยาแรง เจ็บปวดมากจนไม่รู้ว่าท่านจะทนไหวหรือไม่”
ฉีเชียนขมวดคิ้ว “แค่ฝังเข็มขจัดพิษไม่ได้หรือ มีวิธีที่อ่อนโยนกว่านี้หรือไม่”
“การฝังเข็มขจัดพิษก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ อย่างน้อยๆ ก็ไม่ต้องถึงกับใส่เสื้อผ้าหนาๆ เผาไฟในอุโมงค์ใต้ดินตั้งแต่เดือนแปดเช่นนี้ หน้าหนาวก็ใช่ว่าจะหนาวจนนอนไม่หลับ แต่ไม่สามารถหยุดยาได้ แต่การอาบน้ำสมุนไพรไม่เพียงแต่สามารถขจัดสาเหตุที่แท้จริงได้ แต่ยังทำให้ร่างกายของพระชายาผู้เฒ่าฟื้นตัวดีขึ้นได้ด้วย อายุขัยของก็เพิ่มขึ้น อืม อย่างน้อยก็เจริญอาหาร เดินเหินไม่เจ็บไม่ปวด”
พระชายาผู้เฒ่าประหลาดใจเล็กน้อย “อัศจรรย์ขนาดนั้นเลยหรือ”
“อยู่ที่ว่าท่านจะทนได้หรือไม่” ฉินหลิวซีมั่นใจมาก
พระชายาผู้เฒ่าจึงเอ่ย “ถ้าอย่างนั้นก็ทำตามคำแนะนำของท่านเถิด ก็แค่อาบน้ำสมุนไพรมิใช่หรือ เจ็บแค่ไหนก็คงไม่เท่ากับหนาวเข้ากระดูกหรอกกระมัง”
ฉินหลิวซียิ้มโดยไม่เอ่ยอะไร เกรงว่าจะเจ็บปวดกว่า ความหนาวคือความเจ็บชา แต่การอาบน้ำสมุนไพรนี้เหมือนกับถูกไฟเผา มันเจ็บปวดจริงๆ
ฉีเชียนเห็นรอยยิ้มของฉินหลิวซีแล้วก็ขนลุก “เสด็จย่า เราเลือกวิธีที่อ่อนโยนหน่อยมิดีกว่าหรือ”
“ไม่เป็นไร ก็แค่เจ็บปวด ขอแค่ต่อไปหายดีได้ ไยจะทนไม่ได้เล่า” พระชายาผู้เฒ่าตบหลังมือเขาพลางเอ่ยปลอบ “ท่านหมอฉินคงไม่ปล่อยให้ย่าเป็นอันใดไปหรอก”
หาไม่แล้วจะไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของเขาหรือ
ตอนที่ 94 หลอกลวงคนโง่
เมื่อคนไข้ต้องการรักษา ฉินหลิวซีก็ไม่มีเอียงอาย นางรับพู่กันมาเขียนใบสั่งยาสองสามแผ่นอย่างรวดเร็ว และทยอยส่งให้ฉีเชียนทีละแผ่นพร้อมอธิบาย
“ตำรับน้ำอาบสมุนไพรนี้ต้องใช้สมุนไพรหายากบางชนิด เช่น หญ้าหุยหยางและดอกห้อมช้าง ซึ่งไม่มีขายตามร้านสมุนไพรทั่วไป ท่านสั่งให้คนไปซื้อมาจากตำหนักอายุวัฒนะได้ แม้ว่ายาจากตำหนักยาอายุวัฒนะจะมีราคาสูง แต่สมุนไพรที่นั่นจะถูกเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี ฤทธิ์ของยายังคงอยู่ โดยพื้นฐานแล้ววัตถุดิบยาตำรับนี้สามารถหาซื้อได้จากตำหนักอายุวัฒนะทั้งหมด”
ฉีเชียนเลิกคิ้วทันที “ตำหนักอายุวัฒนะ ข้าจำได้ว่าอวี้เสวี่ยจีขวดเล็กๆ ของพวกเขาขวดหนึ่งขายตั้งเป็นหมื่นตำลึงทอง ท่านหมอฉินดูแลกิจการของพวกเขามาตลอดหรือ”
สีหน้าฉินหลิวซีไม่เปลี่ยน “ถ้าเป็นการรักษาคนธรรมดาทั่วไป ข้าก็จะสั่งยาที่ใช้วัตถุดิบที่สามารถหาได้ตามริมถนนข้างทาง แต่พระชายาผู้เฒ่ามีสถานะสูงส่ง พวกท่านก็ไม่ได้ขัดสนเงินทอง ข้าก็ต้องเลือกใช้ของที่ดีกว่าสิ!”
ฉีเชียน “!”
ก็เลยหลอกลวงเขาเหมือนเป็นคนโง่อย่างนั้นหรือ
พระชายาผู้เฒ่าและคนอื่นๆ แทบสะดุ้ง ท่านหมอหนุ่มน้อยคนนี้กล้าเอ่ยไปหมดทุกสิ่งจริงๆ!
ฉีเชียนพยายามอดกลั้น แต่เขาก็ทนไม่ไหว “ท่านหมอฉินคงไม่ได้กำลังปล้นคนรวยไปช่วยคนจนอยู่กระมัง”
“จวิ้นอ๋องก็ชมเกินไป” ฉินหลิวซียื่นมือออกมา “ถ้าจวิ้นอ๋องคิดว่ามันแพงก็ไม่ต้องใช้ก็ได้”
ฉีเชียนยกมือขึ้นชักหนีมือของอีกฝ่ายทันที “ข้าจะให้คนไปจัดเตรียมเดี๋ยวนี้ ไม่ทราบว่าจะเริ่มรักษาได้เมื่อไหร่”
ฉินหลิวซีครุ่นคิด “ท่านไปเตรียมยาสมุนไพรไว้ก่อน คืนนี้ข้าจะฝังเข็มให้พระชายาผู้เฒ่าก่อนจะได้หลับสบายขึ้น ส่วนเรื่องอาบน้ำสมุนไพร รอให้ได้สมุนไพรกลับมาแล้วค่อยแช่ก็ได้”
ฉีเชียนพยักหน้าและหันไปเอ่ยกับพระชายาผู้เฒ่า “กระหม่อมจะสั่งให้คนไปเตรียมสมุนไพรให้เสด็จย่าพ่ะย่ะค่ะ”
“ไปเถิด ข้าจะพูดกับท่านหมอฉินหน่อย” พระชายาผู้เฒ่าโบกมือ
หลังจากที่ฉีเชียนออกไปแล้ว ฉินหลิวซีก็เก็บหมอนรองข้อมือ ล้างมือ หยิบเข็มทองออกมาก่อนจะเอ่ย “ข้าจะฝังเข็มให้ท่านก่อนเพื่อขับลม ยามเข้าห้องน้ำจะได้สบายหน่อย”
พระชายาผู้เฒ่าตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ใบหน้าชราของนางร้อนผ่าวเล็กน้อย เอ่ยเสียงเบา “เรื่อง เรื่องนี้ท่านก็ตรวจรู้ด้วยหรือ”
สองวันที่ผ่านมาท้องของนางไม่สู้ดี รู้สึกอึดอัดขับถ่ายไม่ออก กำลังอยากจะให้หมอหลวงเขียนใบสั่งยาให้อยู่พอดี
ฉินหลิวซีเอ่ยอย่างภาคภูมิใจ “จวิ้นอ๋องอุตส่าห์ดั้นด้นตามหาข้ามารักษาให้ท่าน ข้าย่อมต้องมีวิชาความรู้พอตัวอยู่แล้ว”
พระชายาผู้เฒ่าแย้มยิ้มก่อนจะเดินไปที่ห้องนอน ถอดเสื้อคลุมออกตามคำสั่ง แล้วเอนตัวลงบนเตียง มองดูอีกฝ่ายถือเข็มทองไว้และเลิกเสื้อที่ท้องของตนขึ้น จากนั้นเข็มทองก็แทงเข้าไปที่จุดเทียนซูอย่างรวดเร็วและแม่นยำโดยไม่รู้ว่าทำอย่างไร จากนั้นฉินหลิวซีก็เลิกกางเกงขึ้นจากหัวเข่า แทงเข็มเข้าจุดจู๋ซานหลี่ ผีอวี๋ และชี่ไห่ กระบวนการนี้รวดเร็วมากจนไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยด้วยซ้ำ
พระชายาผู้เฒ่าเห็นเช่นนั้นก็รู้สึกมั่นใจขึ้นมาเล็กน้อย เด็กคนนี้อายุยังน้อย แต่มีทักษะการฝังเข็มน่าทึ่งกว่าหมอหลวงหลายคนที่นางเคยพบมาเสียอีก เอ่ยยิ้มๆ “เชียนเอ๋อร์บอกแล้วว่าท่านมีวิชาแพทย์ยอดเยี่ยม เขาไม่ได้หลอกข้าจริงๆ ได้ยินมาว่าท่านดูโหงวเฮ้งแม่นยำมากเช่นกันหรือ”
ฉินหลิวซีบิดเข็มทองเบาๆ เพื่อสลายปราณขุ่นในร่างนาง ฉินหลิวซีเงยหน้าขึ้นทันทีที่ได้ยิน ก่อนจะเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ท่านอยากให้ข้าทำนายดวงชะตาให้อย่างนั้นหรือ”
พระชายาผู้เฒ่าถอนหายใจ “ไม่ต้องทำนายก็รู้ว่าดวงข้าแข็งมาก เคยมีอาจารย์ทำนายให้ข้าบอกว่าข้ามีดวงกาลกิณี”
“ท่านมีดวงชะตาเป็นกาลกิณีต่อญาติทั้งหก แต่ท่านกลับคิดได้”
“โชคชะตาของข้าเป็นอย่างนี้ไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการ แต่ถ้าข้าคิดไม่ได้ก็เท่ากับหาเรื่องไม่สบายใจให้ตัวเองเท่านั้น ก็ถือว่าข้าเห็นแก่ตัวแล้วกัน แค่อยู่ให้ห่างจากเด็กๆ พวกนี้ไว้ ดวงของข้าจะได้ไม่ทำร้ายพวกเขา” พระชายาผู้เฒ่าถาม “ข้าไม่ต้องการให้ทำนายเรื่องใดหรอก นอกจากท่านว่าข้าจะได้อุ้มเหลนเมื่อไหร่”
ฉินหลิวซีเงียบอยู่นานและเอ่ยอย่างมีความหมาย “ท่านเคยมีเหลนแล้ว แต่เขาก็เสียชีวิตไปหลังจากนั้นไม่นาน”