ตอนที่ 57: แกลลอรี่ธาตุ ฉันได้…
[ เนื่องจากคุณทำรอบแรกเสร็จแล้ว คุณสามารถเลือกที่จะขนส่งไปยัง แกลลอรี่ธาตุ และเลือกรางวัลของคุณได้ ]
” แกลลอรี่ธาตุ คืออะไร “
ริสะยิ้มและพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเล็กน้อย “เป็นสถานที่ที่ดีมาก มีรางวัลมากมายอยู่ในนั้น แต่สิ่งที่ได้จากมันขึ้นอยู่กับโชคของนายเองนะ” พูดจบเธอก็หันไปมอง เอธานและคนอื่นๆ “ฉันจะไปรับรางวัลเอง และเราอาจไม่ได้พบกันอีก ดังนั้นโชคดีในรอบต่อไปของนายนะ”
หลังจากนั้นเธอก็หายไป
ลัคเซลก็ยิ้มก่อนจะหันหน้าไปทางเอธานและเทียน่าก่อนจะพูดว่า “รอบแรก เสมอสินะและถือเป็นรอบรางวัลไม่มีใครตกรอบ แต่จะต่างไปกับรอบที่ 2 ผู้เข้าร่วมจะถูกคัดออก ถ้าไม่ผ่านก็ควรระวัง ส่วนแกลลอรี่ธาตุนายควรจะไปดูเอง”
หลังจากพูดเช่นนี้ เขาก็กล่าวคำอำลากับเอธานและเทียน่าก่อนที่จะหายตัวไป
เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนหายตัวไป เอธานก็พูดว่า “เราควรไปดูสิ่งที่เรียกว่า แกลลอรี่ธาตุนี้ด้วย”
หลังจากพยักหน้าให้กัน ทั้งคู่ก็หายตัวไปขณะที่พวกเขาถูกส่งไปยัง แกลลอรี่ธาตุ
ผ่านไปครู่หนึ่ง ทิวทัศน์ก็เปลี่ยนไป เมื่อเอธานมาถึงสถานที่กว้างใหญ่ ซึ่งเต็มไปด้วยหินรูปร่างต่างๆ ขนาดของหินมีตั้งแต่ 1 เมตร ถึง 2 เมตร และแต่ละก้อนมีรูปร่างต่างกัน
[ ผู้เข้าร่วม เอธาน คุณมีเวลา 30 นาทีในการเลือกหินที่เป็นรางวัลของคุณ หินแต่ละก้อนมีรายการเดียว บางชนิดอาจมีผลไม้ลึกลับหรือสมบัติทางธรรมชาติ บางชนิดอาจมีคู่มือคาถาอันทรงพลัง บางชนิดอาจมีอุปกรณ์หรือสิ่งประดิษฐ์ ฯลฯ ขึ้นอยู่กับโชค ดังนั้น ขอให้โชคดี ]
” ฉันเข้าใจแล้ว…” เขามองไปที่จอแสดงผลที่อยู่ข้างหน้าเขา เขาเข้าใจและคิด ‘ลองดูว่าดวงตาที่มีพลังเวทย์มนตร์สามารถเห็นอะไรไหม แม้ว่าฉันจะสงสัยว่ามันจะไม่ได้ผลก็ตาม’
เขาฉีดพลังเวทย์มนตร์เข้าไปในดวงตาเพื่อเพิ่มพลังและมองไปรอบ ๆ แต่ทุกอย่างดูเหมือนกับตอนที่เขามองปกติ
‘ อืม. ฉันคิดว่าวังวนสีดำก็ใช้ไม่ได้เช่นกัน ของจริงจะอยู่ในโลกแห่งความจริง ในขณะที่หินก้อนนี้เป็นเพียงตัวแทนของสิ่งของเหล่านั้น ‘
เขามองดูก้อนหินรอบๆ ตัว ‘ โชค ห๊ะ…ฉันไม่รู้ว่าโชคของฉันดีหรือไม่ดี ‘
เมื่อคิดดูแล้ว เขาก็เลือกหินที่ใกล้ที่สุดสำหรับเขา หินนั้นสูงประมาณ 1.4 เมตร และมีรูปร่างแปลก ๆ ที่ไม่สามารถอธิบายได้
[ คุณแน่ใจหรือว่าต้องการเลือกหินก้อนนี้เป็นรางวัลของคุณ? ]
“ฉันแน่ใจ” เอธานพยักหน้า ‘ เนื่องจากไม่มีทางรู้ว่ามีอะไรอยู่ในหิน แล้วเสียเวลาเปล่าไปเพื่ออะไร ‘
หลังจากที่เขาตอบ หินที่เขาหยิบยังคงอยู่และหินอื่นๆ ทั้งหมดหายไป
[ คุณต้องการเปิดตอนนี้หรือหลังจากนั้น? ]
“เปิดเดี๋ยวนี้”
หลังจากตอบ เอธานก็เห็นว่ารอยร้าวเริ่มปรากฏบนหิน และหลังจากนั้น 5 วินาที มันก็พังลงและเผยให้เห็นสิ่งที่น่ารักต่อหน้าเขา
[ ยินดีด้วย คุณได้…..]
…
…
หลังจากได้รับรางวัลแล้ว เอธานก็มาถึงดินแดนหญ้าอันกว้างใหญ่อีกครั้ง แต่เขายืนอยู่ที่นั่นอย่างตะลึงงันมองไปที่สิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างหน้าเขา
“อืม เจ็บนะ…” เอธานบีบแก้มตัวเองอย่างงุนงง เอธานยืนยันว่าไม่ได้ฝันไป
*เมี้ยววววววววว…*
ลูกแมวตัวเล็กและน่ารักมากที่มีขนสีขาวมีแถบสีดำและสีเทากำลังลูบหัวไปทางขาของเอธาน ขณะที่มันร้อง
“เฮ้ เพื่อน อย่าบอกนะว่านายได้ลูกแมวตัวนี้มาจาก แกลลอรี่ธาตุ”
เมื่อได้ยินเสียงนั้น เอธานมองไปทางด้านซ้ายและเห็นชายคนหนึ่งอายุ 19 หรือ 20 ปี เขามีผมสีเขียวเข้ม และสวมชุดปีศาจแดง
เอธานหยิบลูกแมวขึ้นมาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ใช่ เป็นอะไรไป”
หัวเราะ ชายคนนั้นพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่มีอะไรหรอก แค่โชคยังดีเกินกว่าจะได้แมวจากหิน 555”
*เมี้ยวววว….*
ลูกแมวตัวเล็กปีนบนไหล่ของเอธานจากมือของเขาและร้องเหมียวอีกครั้ง
เอธานพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “จริงสิ ดีมาก แมวเป็นสัตว์ที่ฉันชอบ จริงๆ แล้วฉันมีความสุขมากที่ได้แมวเป็นรางวัล มันน่ารักมาก…เหมือนแมวที่น่ารักที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา “
“…นายจริงจังไหม ผู้คนสามารถรับผลไม้หรือยาเพิ่มความสัมพันธ์ คู่มือคาถาอันทรงพลังและสิ่งประดิษฐ์ แต่นายเพิ่งมีแมว ไม่ควรดีใจสักหน่อย….นายรู้ไหม” ชายคนนั้นพูดด้วยความสับสน สีหน้าและความคิด ‘ เขาไม่ควรจะหงุดหงิดหรือ? ‘
“ แท้จริงแล้ว พวกเขามีโชครองลงมาจากฉัน ในขณะที่ฉันโชคดีมาก…” เขาหยุดพูดชั่วครู่หนึ่ง เอธานถาม “นายเคยเห็นคนเอาแมวออกจากหินมาก่อนหรือไม่”
“เอ่อ….ไม่เคยครับ” ชายคนนั้นตอบขณะเกาหัว
เมื่อได้ยินเขา เอธานก็พยักหน้าและยิ้ม “เห็นไหม มันหมายความว่าโชคของฉันดีจริงๆ”
“ยังไงก็ได้ ขอแค่นายมีความสุข” พูดจบชายคนนั้นก็จากไป
เอธานหยิบแมวขึ้นมาจากไหล่แล้วมองดู
*เมี้ยว…เมี้ยว*
เอธานพึมพำ “แมวตัวนี้…” เขารู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับแมวตัวนี้ มันให้ความรู้สึกที่ไม่เหมือนใคร
‘ อย่างไรก็ตาม มันเป็นความจริงที่แมวเป็นสัตว์ที่ฉันชอบ นอกจากนี้ แมวตัวนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่สัตว์ธรรมดา ‘
เมื่อมองไปที่แมวที่กำลังนั่งอยู่บนฝ่ามือขณะมองดูเขา เอธานก็คิดว่า ‘ ต่อไปฉันจะรู้ว่ามันเป็นสัตว์ปกติหรืออย่างอื่น แต่ตอนนี้ฉันควรจะตัดสินใจเกี่ยวกับชื่อของมัน ‘
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจ
“ลัคกี้…จากนี้ไปแกจะได้โชคดี”
*เมี้ยววววว….*
“ว้าว นั่นเป็นแมวที่น่ารักมาก!!” เสียงของเทียน่า ก็มาถึง เอธานตอนนี้ที่กำลังน่าตกใจเล็กน้อย
เมื่อมองไปทางขวา เอธานก็ยิ้มและพูดว่า “มันชื่อลัคกี้” หลังจากนั้นเขาก็ถามว่า “เดี๋ยวนะ เธอได้อะไรจากหินที่หยิบมา?”
” ฉันได้อาวุธชื่อ ปืนไรเฟิลเบลซซิ่ง” เทียน่าโบกมือ และปืนไรเฟิลก็ปรากฎขึ้นในมือของเธอ ปืนไรเฟิลนั้นดูคล้ายกับปืนไรเฟิลฟลิ้นล็อค แต่ลำกล้องของมันใหญ่กว่าเล็กน้อย มันมีสีส้มพระอาทิตย์ ซึ่งไม่ได้ดู เหมือนทาสีแต่เป็นสีของตัววัสดุเอง
จากนั้นเธอก็ปัดมือและหน้าจอที่มีรายละเอียดของ ปืนไรเฟิลเบลซซิ่งก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของเอธาน
[ ปืนไรเฟิลเบลซซิ่ง ]
-ธาตุไฟ
– ด้วยการฉีดพลังงานอย่างต่อเนื่อง คุณสามารถยิงกระสุนท่อที่ทรงพลังด้วยพลังระเบิดและพื้นที่สูง
– แนะนำให้ใช้พลังงานไฟ การโจมตีด้วยพลังงานขององค์ประกอบธาตุอื่นๆ จะลดลงเนื่องจากวัสดุที่ใช้สร้างอาวุธ
” มันดูทรงพลัง คงจะดีมาก ถ้ามันสนับสนุน ธาตุสายฟ้าได้ด้วย ” เอธานพูดหลังจากดูข้อมูล
หลังจากนั้น เขามองไปที่เทียน่าและถามว่า “เทียน่า เธอมีพลังงานสีขาวที่มีสีทองอยู่ภายในอาณาจักรลึกลับของเธอหรือไม่”
*เมี้ยววว….* ลัคกี้สะกิดหน้าเอธาน
” อ่า….ดูเหมือนลัคกี้จะติดนายแล้ว ” เทียน่ายิ้มอย่างมีความสุขและตอบคำถามของเอธาน “ใช่ พลังงานนั้นซ่อมแซมอาณาจักรพลังงานของฉัน และนั่นเป็นสาเหตุที่ฉันไม่ตายเมื่อฉันไปรับกลีบดอกไม้จากโซนอันตรายนั้น”
“โอ้…” เอธานคิดในใจเมื่อได้ยินเธอ ‘ พลังงานนั้นมีคุณสมบัติในการรักษาเหรอ? ‘
*เมี้ยว…เมี้ยววว…เมี้ยว…เมี้ยว*
ลัคกี้สะบัดศีรษะเข้าหาใบหน้าของเอธานอย่างต่อเนื่อง
เอธานมองดูอย่างสับสน ลูกแมวก็มองมาที่เขาและ…เมี้ยวววววว
“อืมม…ฉันไม่เข้าใจที่มันพูด”
เทียน่ามองที่ลัคกี้และพูดว่า “มันกำลังพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง”
เอธานจำได้ว่าลัคกี้ที่สะกิดเขา เมื่อเขาถามคำถามเทียน่าเกี่ยวกับพลังงานสีขาวที่มีเฉดสีทองอยู่ แต่ลูกแมวไม่รู้เรื่องนี้ ซึ่งหมายความว่า…
เพื่อยืนยันการเดาของเขาเอธานมองไปที่ลัคกี้และพูดว่า ” อาณาจักรลึกลับ? “
*เมี้ยว…เมี้ยว*
มันพยักหน้าจริงๆ
” ดูเหมือนว่าลูกแมวตัวนี้ไม่ใช่สัตว์ปกติจริงๆ ” เอธานพูดด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นมันพยักหน้า
*เมี้ยวววว…* ลัคกี้พยักหน้าก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนหัวและเอาอุ้งเท้ามาตบที่หัวของเขา
*ซิกซี้…*
เทียน่าอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เมื่อเห็นการแสดงตลกของมันและพูดติดตลกว่า “บางทีมันอาจต้องการเข้าไปในอาณาจักรลึกลับของนาย”
*เมี้ยว…เมี้ยว…เมี้ยววววว*
“โอ้…” ทั้ง เทียน่า และ เอธาน ต่างประหลาดใจที่ลัคกี้พยักหน้าอีกครั้ง ซึ่งแสดงว่าสิ่งที่ เทียน่า พูดนั้นถูกต้อง
“แต่ฉันจะทำยังไงดี…” พูดจบเอธานก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะนึกขึ้นได้
‘ เนื่องจากฉันไม่สามารถให้เลือดที่แท้จริงของฉันสักหยดในโลกเสมือนจริงนี้ได้ หมายความว่าฉันอาจจำเป็นต้องให้พลังงานเวทย์มนตร์ของฉัน ความพยายามก็ไม่เสียหาย ‘ เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เอธาน ได้นำพลังงานลึกลับบางอย่างด้วยจิตสำนึกของเขาและมอบมันให้กับลูกแมว
เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังลึกลับของเอธาน ลัคกี้ก็ร้องเสียงดัง ขณะที่มันดูดซับพลังงานลึกลับจริงๆ
*เมี้ยววววว…*
“อยากได้อีกไหม?”
*เมี้ยว…เมี้ยว*
“ก็ได้…” เมื่อพูดเอธานคนนี้ก็เพิ่มพลังเวทย์มนตร์ให้มากขึ้น
หลังจากที่ลัคกี้กินพลังเวทย์มนตร์ไปเป็นจำนวนมาก มันก็หายไปในทันใด
เทียน่าที่กำลังมองดูอยู่ก็ตกใจ “เอ๊ะ…มันหายไปแล้ว”
ในเวลาเดียวกัน เอธานรู้สึกบางอย่างในอาณาจักรลึกลับ ของเขาและรีบส่งจิตสำนึกของเขาไปยังอาณาจักรลึกลับ
หลังจากไปถึงที่นั่น เอธานก็พบว่าลูกแมวนอนอยู่ในสถานที่ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากชุดมังกรดำของเขา
‘ มันเข้าไปข้างในจริงๆ แต่ทำไม? ‘ เอธานตกตะลึงและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ‘ เดี๋ยวก่อน…หลังจากที่ลูกแมวตื่นและเข้าไปใกล้อ่างน้ำวนสีดำ มันจะไม่ถูกดูดกลืนโดยวังวนสีดำใช่ไหม? ‘
เอธานรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยเมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาตัดสินว่าวังวนสีดำจะไม่ทำอะไรแบบนั้น เพราะปกติแล้วมันจะดูดซับสิ่งต่างๆ ได้แม้ว่าพวกมันจะออกไปข้างนอก และตอนนี้ลูกแมวนั้นอยู่ใน อาณาจักรลึกลับแล้วแต่ ยังไม่ถูกดึงดังนั้นมันคงปลอดภัย