ตอนที่ 103 เจรจาต่อรอง
เช้าวันรุ่งขึ้นซูฟ่านรู้สึกชาที่แขนของเขา
เขาดึงแขนออกจากใต้ศรีษะของซูหยุนซีอย่างเงียบ ๆ
แต่ชูหยุนซีก็ตื่นขึ้นมา
ชูหยุนซีครวญครางและเข้าไปในอ้อมแขนของซูฟ่านอีกครั้ง
ซูฟ่านจูบชูหยุนซีด้วยความรักและจับหน้าผากของเธอ
คนสองคนเพิ่งจูบกันเมื่อคืนนี้
ซูฟ่านไม่ได้ทําอะไรเกินเลยกว่านั้นและชูหยุนซีก็ยังไม่ต้องการมีความสัมพันธ์กับซูฟ่านในตอนนี้
ทั้งคู่ถือว่าเป็นคนหัวโบราณ พวกเขาคิดจะทําหลังจากอยู่ด้วยกันจริง ๆ
ความรู้สึกของความเคารพซึ่งกันและกันทําให้ทั้งสองคนยึดติดความสัมพันธ์นี้มากขึ้น
เสียงโทรศัพท์ของซูฟ่านดังขึ้น
ชูหยุนซีก็ลืมตาขึ้นเนื่องจากเสียงโทรศัพท์
ซูฟ่านหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและคนที่โทรมาคือฉินเสี่ยวหยุน
หลังจากรับสาย ชูหยุนซีก็ได้ยินว่าอีกฝ่ายหนึ่งเป็นเสียงผู้หญิง เธอจึงเงียบแกล้งหลับไปในทันที
เธอกลั้นหายใจและตั้งใจฟังสิ่งที่อีกฝ่ายและซูฟ่านพูดอย่างระมัดระวัง
“คุณกําลังทําอะไรอยู่หรือเปล่า?”
“ผมอยู่ที่โรงแรมกับหยุนซี”
“โอ้…นั่นฉันรบกวนคุณหรือเปล่า?”
น้ำเสียงนิ่งสงบของฉินเสี่ยวหยุนตอนนี้หายไปเล็กน้อย
แต่ชูหยุนซีที่อยู่ข้าง ๆ ซูฟ่านรู้สึกปลอดภัยอย่างสมบูรณ์
“ไม่หรอก พูดมาก็ได้”
“เอาล่ะ ฉันกับหลินจูมีเรื่องจะคุยกับคุณ”
“ได้สิ เมื่อไหร่”
“คืนนี้ฉันจะส่งที่อยู่ให้คุณ”
หลังจากวางสายซูฟ่านรู้สึกว่าชูหยุนซีจ้องมองอย่างกระตือรือร้น
“มีอะไรหรือเปล่า?”
ซูฟ่านถาม
“ผู้หญิงที่โทรหาคุณคือคนที่ไปเที่ยวกับคุณเหรอ?”
“เอ่อ…ไม่ใช่”
“โอ้? นายมีผู้หญิงคนอื่นอีกหรือเปล่า!”
ดวงตาของชูหยุนซีเบิกกว้างในทันทีและเธอมองไปที่ซูฟ่านด้วยความสงสัย
ซูฟ่านรู้สึกขบขันกับเธออีกครั้ง
“ไม่ครับ ผมมีแค่ผู้ชาย”
“อ๊ะ นี่คุณ!”
ชูหยุนซีและซูฟ่านต่อสู้กันบนเตียง
หลังจากการพบกันอีกครั้ง ตอนนี้ชูหยุนซีก็ควรกลับไปที่กองถ่ายเพื่อถ่ายทํา
หลังจากแต่งหน้าเบา ๆ และรับประทานอาหารเช้า ซูฟ่านก็ไปส่งซูหยุนซีที่กองถ่ายเป็นการส่วนตัว
ก่อนจากกัน ทั้งสองก็จูบกันในรถ
เมื่อเขาส่งซูหยุนซีแล้วซูฟ่านก็จะกลับไปเรียน
ระหว่างทางก็ใส่หูฟังเพื่อฟังเพลงไปด้วย
มีรายงานข่าวใหม่ในหูฟัง
“ตามข่าวของเรา เกิดเหตุโจมตีในเมืองกุ้ยหยุนเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน เหยื่อเป็นผู้หญิงที่อาศัยอยู่ตามลําพังแต่ได้รับการช่วยเหลือแล้ว ตํารวจสงสัยว่าคดีนี้เกี่ยวข้องกับการฆาตกรรม 11.22 ในเทศมณฑลชิง”
“ในวันที่ 30 พฤศจิกายน Magic Capital Huateng Technology ถูกซื้อกิจการโดยคู่แข่ง ซินฟากรุ๊ป โอนหุ้น 13.4% ให้กับ “Chaoyang Investment” ทา
“Chaoyang Investment” ที่เดิมที่ถือหุ้น 31.16 ได้กลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของ Huateng Technology”
“เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม ชิปล่าสุดของ Yida Technology ซึ่งเดิมมีกําหนดวางตลาดในกลางเดือนนี้ ถูกเลื่อนออกไปเนื่องจากปัญหาทางเทคนิค ระยะเวลาเบื้องต้นคือมีนาคมปีหน้า การเลื่อนครั้งนี้ทําให้หุ้นของ Yida Technology ลดลงและมูลค่าตลาดหายไป 26.9 พันล้าน”
ข่าวทั้งหมดสามข่าว
ข่าวแรกที่ซูฟ่านฟังเขาพบว่าน่าสนใจเพราะเขาเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมครั้งก่อน และฆาตกรก็หนีไปที่เมืองกุ้ยหยุน
ถ้าเขาไปถึงก่อนสักสองวันเขาอาจจะยังเจอฆาตกรอยู่
แต่ภูเขานี้สูงและถนนที่ห่างไกล มันไม่ง่ายสําหรับซูพ่านที่จะจับผู้หลบหนี
สําหรับข่าวที่สอง ซูฟ่านคิดว่า Chaoyang Investment ค่อนข้างคุ้นเคย
เขาป้อนชื่อในเครื่องมือค้นหา
ข้อมูลของ Chaoyang Investment ปรากฏอยู่ในนั้น
มันคือบริษัทของฉินเสี่ยวหยุน!
ซูฟ่านฟังข่าวและได้รู้เหตุการณ์ทั้งหมดผ่านการฉายภาพเสมือนจริง รวมถึงบางสิ่งเกี่ยวกับตระกูลฉิน
ในตอนเย็น ซูฟ่านมาถึงร้านอาหารที่ฉินเสี่ยวหยุนจองไว้ตรงเวลา
เมื่อเข้าไปในห้องส่วนตัว ฉินเสี่ยวหยุนและหลินจูได้นั่งอยู่ที่นั่นนานแล้ว
หลินจูตบที่นั่งระหว่างเธอกับฉันเสี่ยวหยุน
“นั่งสิ ฉันเว้นไว้ให้”
ซูฟ่านนั่งตรงกลางโดยไม่ลังเล
เมื่อถูกคั่นกลางระหว่างสองสาวงาม ซูฟ่านรู้สึกมีความสุขเล็กน้อยจริง ๆ
แน่นอนว่าเขาไม่มีจิตใจที่คดโกงหรอก
อาหารมาเสิร์ฟแล้ว
ฉินเสี่ยวหยุนในไวน์ให้ซูฟ่าน
“มาเถอะ ให้เกียรติการรวมตัวสามคนครั้งแรกของเรา”
แล้วโทรศัพท์ของหลินจูก็ดังขึ้นทันทีที่แก้วไวน์ของทั้งสามชนกัน
เป็นพ่อของเธอ หลินตงเฉิงที่โทรมา
คิ้วของหลินจูขมวดแน่นและเธอไม่รู้ว่าเธอควรจะรับสายของพ่อหรือไม่
ฉินเสี่ยวหยุนเหลือบมองไปที่ผู้โทรและพยักหน้า
“รับสิ หนีตลอดไม่ได้หรอก”
หลินจูลังเลอยู่ครู่หนึ่งแต่รู้สึกว่าฉินเสี่ยวหยุนพูดถูก ดังนั้นเธอจึงรับสาย
อีกฝั่งมีเสียงที่ต่ำและแหบแห้งของพ่อของเธอ
เนื่องจากเรื่องของหลินจู พ่อของเธอจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนคอของเขาอักเสบอย่างรุนแรง
“หลินจู เธออยู่ที่ไหน”
“เพื่อน”
“เพื่อนคนไหน? ในที่ของเสี่ยวหยุนใช่ไหม”
“ถ้ามีอะไรก็บอกมา”
หลินจูไม่ต้องการพูดมากเกินไปกับพ่อของเธอ
เธอกลัวพ่อของเธอมากและยิ่งกลัวว่าพ่อของเธอจะตรงไปหาฉินเสี่ยวหยุนเพื่อรับเธอกลับบ้าน
พ่อของหลินจูเงียบไปครู่หนึ่ง
“เฮ้อ หลินจู ลูกหนีออกจากบ้านโดยไม่ได้พูดอะไรสักคํามาหลายวันแล้ว ลูกควรจะกลับมาแล้ว แม่ของลูกกําลังเป็นห่วงลูก”
“ทําไมฉันถึงหนีออกจากบ้านล่ะ? และฉันไม่เห็นแม่จะเป็นห่วงฉันเลย ฉันคิดว่าเธอคงไปเล่นไพ่วันนี้ใช่ไหมล่ะ?”
หลินจูพูดสวนกลับพ่อของเธอ
“แม่ของลูกไปเล่นไพ่นกกระจอกเพื่อให้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับแม่ของครอบครัวฉัน ลูกไม่เข้าใจอะไรเลย”
พ่อของหลินจูดุ
“ฉันไม่สนใจว่าจุดประสงค์ของแม่คืออะไร นั่นคือเรื่องของพ่อ!”
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันจะวางสายแล้ว”
“หลินจู เธอกล้าหาญขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะ กล้าพูดกับพ่อแบบนี้เหรอ!”
พ่อของหลินจูคําราม
แม้แต่ฉินเสี่ยวหยุนและซูฟ่านก็ยังได้ยินเสียงดังชัดเจน
“ทําไมฉันพูดกับพ่อแบบนี้ พ่อรู้ดีกว่าใคร ๆ”
หลินจูไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเธอได้อีกต่อไป
หลินตงเฉิงถอนหายใจออกมายาว ๆ
“ลืมมันไปเถอะ ฉันไม่อยากทะเลาะกับเธอหรอก เธอมีความคิดของตัวเองเมื่อโตขึ้น”
“โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากตกหลุมรักซุนหยาน เธอกลับกลายเป็นคนดื้อรั้นมากขึ้น แต่แม่ของเธอและฉันก็สนับสนุนสิ่งที่เรียกว่ารักแท้ของเธอ แต่ผลลัพธ์ก็ทําให้ทุกคนผิดหวัง”
“ฉันหวังว่าเธอจะสามารถแต่งงานกับฉินเสี่ยวหยางได้ ไม่ว่าในกรณีใด ๆ ครอบครัวฉันก็มีความแข็งแกร่งเท่ากับครอบครัวของเรา ฉันไม่ต้องกังวลว่าเธอจะถูกรังแกและการแต่งงานนี้ก็จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อธุรกิจของครอบครัวเรา เสี่ยวหยางเองก็เป็นสุภาพบุรุษอีกด้วยเขาจะปฏิบัติต่อลูกอย่างดีหลังแต่งงาน!”
พ่อของหลินจูพูดอย่างขมขื่น
คําพูดของเขาทําให้หลินจูรู้สึกแย่
เธอรู้สึกคลื่นไส้ที่จะบอกว่าฉินเสี่ยวหยางเป็นสุภาพบุรุษ!
“หยุดพูดเรื่องนี้สักที!”
“คุณรู้ไหมว่าฉินเสี่ยวหยางเป็นขยะประเภทไหนน่ะ!”