ตอนที่ 65 เด็กที่แตกต่าง
เขามองดูเด็กน้อยเดินผ่านรถของเขา ที่มีร่างหน้าตาหล่อเหลา ท่าทางอึมครึมแต่มีเกียรติของเด็กชายโดยเฉพาะส่วนโค้งของริมฝีปากที่สง่างามและอากาศอันบริสุทธิ์ที่เขากำลังเปล่งออกมานั้นเหมือนกับของ มู่หย่าเจ๋อ!
เขายังเป็นสำเนาก๊อปปี้ของเสี่ยวอี้เฉินราวกับว่าทั้งสองถูกหล่อจากแม่พิมพ์เดียวกันอีกด้วย
ถ้าไม่ใช่เพราะออร่าที่สง่างามเป็นผู้ใหญ่และถ่อมตนที่กำลังเปล่งประกายของเด็กชายคนนี้ ซึ่งแตกต่างจากอี้เฉินอย่างสิ้นเชิง เขาคงคิดว่าเด็กคนนี้คืออี้เฉินไปแล้ว!
เขารู้สึกประหลาดใจในรูปลักษณ์ของเด็กชายที่คล้ายกับของมู่หย่าเจ๋อ
เมื่อมองไปที่เด็กชายดูเหมือนจะอายุประมาณหกหรือเจ็ดขวบ จะเห็นได้ว่าเขามาจากครอบครัวธรรมดาเมื่อดูจากเสื้อผ้า แต่จะบังเอิญขนาดนั้นได้อย่างไร?
สายลมที่พัดผ่านมาพัดผมหน้าม้าของเด็กชายจนทำให้ต้องเงยหน้าขึ้น ในขณะนั้นเมื่อมองไปที่เด็กชายดีๆเขาก็พูดได้ว่า นี่…ไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญ!
ชายชรายื่นมือไปดันประตูรถเมื่อคนขับเห็นจึงรีบลงจากรถและเดินไปช่วยพยุงเขา
แต่เขาผลักคนขับรถออกไปพร้อมพิงไม้เท้าของเขาแล้วรีบไปหาเด็กคนนั้น คนขับรถรีบตามไป เขาสุขภาพไม่ดีต้องไปโรงพยาบาลเป็นประจำทุกเดือน และก่อนออกมาคุณผู้หญิงกำชับว่าไม่ให้เขาเกิดอุบัติเหตุ!
โย่วโย่วกำลังก้าวเดินเรื่อย ๆ และระยะห่างระหว่างเขากับชายชราค่อยๆเพิ่มขึ้น
ชายชราชี้ไปที่เด็กคนนั้นและคนขับก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วแล้วคว้าแขนเสื้อของโย่วโย่วและหยุดเขา
“หยุดก่อน!”
โย่วโย่วซึ่งถูกชายแปลกหน้าเข้ามาขัดขวางโดยไม่ทราบสาเหตุ แม้ว่าเขาจะถูกบังคับให้หยุดเดิน แต่การเลี้ยงดูที่ดีทำให้เขาหันกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มที่สง่างาม
“ คุณลุง มีอะไรเหรอครับ?”
เสียงชราดังมาจากด้านหลัง
” หนูน้อย หันมาให้ฉันดูหน่อยสิ!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นโย่วโย่วก็หันไปและเผชิญหน้ากับชายชราด้วยรอยยิ้ม
เขาถูกเลี้ยงดูมาอย่างถูกต้องดังนั้นเขาจึงมีมารยาทดีและเคารพผู้สูงอายุ
ชายชราดูเหมือนจะอายุหกสิบกว่าแม้จะมีรูปร่างที่อ่อนแอและเฉื่อยชา แต่ดวงตาของเขาก็คมเหมือนเหยี่ยว
ใบหน้าของชายชราที่ไร้ความรู้สึกแต่ก็ดูสง่างาม ทั้งตัวของเขาเต็มไปด้วยความสง่าและความหวาดกลัวซึ่งน่าจะเป็นคนที่กล้าฝ่าพายุนับไม่ถ้วน เพียงแค่มองก็บอกได้ว่าเขาเป็นร่างที่ทรงพลัง
เขามองเด็กชายอย่างใกล้ชิด แทบจะไม่เชื่อสายตา!
เด็กคนนี้ที่โตแล้ว หรือว่าจะเป็นลูกนอกสมรสของมู่หย่าเจ๋อ?
จะเป็นไปได้อย่างไร?
เจ้าเด็กมู่หย่าเจ๋อคนนั้นใจร้ายกับผู้หญิงมาตลอด เขาจะมีลูกที่โตขนาดนี้กับผู้หญิงคนอื่นได้อย่างไร?
เด็กคนนี้ดูเหมือนจะหล่อจากแม่พิมพ์เดียวกันกับเสี่ยวอี้เฉิน
เหลือเชื่อ!
“หนูชื่ออะไร”
โย่วโย่วยิ้มอย่างสง่า ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาไม่ชอบคุณปู่ที่เอาแต่จ้องมองเขา
ริมฝีปากบางของเขาโค้งขึ้นและแสดงใบหน้ายิ้มแย้ม แต่ดวงตาของเขาดูห่างเหินและเย็นชา
“คุณปู่ครับ แม่บอกผมก่อนออกจากบ้านว่าอย่าคุยกับคนแปลกหน้า”
ชายชราตกใจไม่ว่าจะเป็นสายตาหรือท่าทางการพูดเด็กคนนั้นก็ดูเป็นผู้ใหญ่แล้ว! เขาเป็นเด็กหกหรือเจ็ดขวบได้อย่างไร?
เขา…ก็เหมือนกับมู่หย่าเจ๋อ ในวัยเก้าขวบเขาทั้งฉลาด ใจเย็นและเป็นผู้ใหญ่ – แม้แต่สายตาของเขาก็ยังคล้ายกันมาก
“ แม่หนูเป็นใครบอกปู่สิ!”
” ไม่สำคัญหรอกครับว่าแม่ของผมจะเป็นใคร” เขาจบประโยคด้วยการโค้งงอริมฝีปาก เขาหันไปและจากไป แต่ถูกคนขับรถมาขัดขวางอีกครั้ง
คนขับรถคนนี้ซึ่งได้รับการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ และเขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรเพื่อไม่ให้เด็กชายเจ็บ
ริมฝีปากที่โค้งงอของโย่วโย่วกลายเป็นเย็นชา
“ปล่อยผม”