ตอนที่ 67 – คืนที่หลับไม่ลงของปาปารัสซี่
“ยาแปลงพันธุกรรม?” หลี่ซูถงเอ่ยอย่างรู้สึกพิลึก “ให้คนข้างในเหรอ”
“ใช่ครับ” ชิ่งเฉินพยักหน้า
“เพราะอะไร ของเล่นอย่างยาแปลงพันธุกรรมหายากพอดูเลยนะ เขาจะไม่กำไรฟรี ๆ เหรอ”
“ผมต้องใช้เขาพิสูจน์ต่อคนของโลกภายนอกว่าผมสามารถมอบสิ่งของที่คนพวกนั้นต้องการได้จริง ๆ อีกอย่างเขาก็ควรจะมีความสามารถในการปกป้องตัวเองสักหน่อย ไม่งั้นจะถูกคนจับไปทรมานได้ง่ายเกินไป” ชิ่งเฉินตอบ
หลิวเต๋อจู้ขี้ขลาดตาขาวมาก หลิวเสี่ยวเสี้ยวสอบทีเดียว เขาก็สารภาพหมดเปลือกแล้ว
ให้คนอย่างนี้เป็นไฟร์วอลล์ของตนเองไปเผชิญหน้ากับคนเหล่านี้ที่โลกภายนอก ในใจชิ่งเฉินยังไม่มั่นคงอยู่บ้าง
ดังนั้นเขาเปลี่ยนเป็นมุมมองความคิดอีกมุมหนึ่ง : ในเมื่อเขาถูกจับแล้วจะสารภาพ งั้นก็ทำให้คนจับเขาไม่ได้!
หลินเสี่ยวเสี้ยวคิดแล้วเอ่ยจากใจว่า “เหมือนจะมีเหตุผลมากเลย……”
ชิ่งเฉินมองไปทางหลี่ซูถง “ผมต้องตั้งปราการทับซ้อนเป็นชั้น ๆ รอบตัวเอง อย่างนี้จึงจะสามารถการันตีการปลอมตัวและความปลอดภัยของตัวเอง ไฟร์วอลล์หลิวเต๋อจู้อันนี้ถึงจะไม่แข็งแรง แต่ตอนนี้สิ่งที่ผมสามารถใช้ก็มีแค่เขา”
รอบกายชิ่งเฉินมีเจียงเสวี่ย, หลี่ถงอวิ๋น, หนานเกิงเฉิน แต่นี่ล้วนเป็นเพื่อนของเขา ใช้มาเป็นไฟร์วอลล์กับปราการจะเป็นการฆ่าพวกเขา
ดังนั้น หลิวเต๋อจู้เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในขณะนี้ แล้วก็เป็นสิ่งที่หลิวเต๋อจู้เลือกเอง
เขามองไปทางหลี่ซูถง “ครู คุณยังติดหนี้คำขอร้องของผมหนึ่งครั้ง ผมขอใช้มาแลกกับยาแปลงพันธุกรรม”
หลี่ซูถงถามอย่างสนอกสนใจว่า “เธอเป็นนักเรียนของฉันอยู่แล้ว ไม่ต้องเอาเงื่อนไขมาแลกเปลี่ยนเลย”
“ไม่สามารถถูกคนพยุงเดินทางไปตลอดชีวิตปะครับ” ชิ่งเฉินตอบ
“มีความหมาย” หลี่ซูถงจู่ ๆ รู้สึกว่าอาจจะเป็นเพราะสติอันแจ่มใสและความดื้อรั้นของอีกฝ่าย ตนเองจึงเลือกอีกฝ่ายเป็นผู้สืบทอดของตนเองในที่สุด
นี่เป็นคุณสมบัติที่ยอดเยี่ยมเป็นพิเศษชนิดหนึ่ง สามารถทำให้คนเดินไปไกลยิ่งขึ้น
หลี่ซูถงกล่าวอีกครั้งว่า “แต่ว่า เธอช่วยเอาเกมหมากรุกมาให้ฉัน ฉันติดหนี้เธออีกครั้ง ดังนั้นครั้งนี้ฉันสามารถหายาแปลงพันธุกรรมให้เธอ แต่ฉันยังคงติดคำขอร้องเธอหนึ่งข้อ”
“ขอบคุณครับครู” ชิ่งเฉินกล่าวอย่างจริงจัง
……
วันที่สาม ในยามค่ำคื่นที่เหลือเวลานับถอยหลังเพียง 1 ชั่วโมง ประตูเลื่อนโลหะเบื้องหน้าหลิวเต๋อจู้เปิดขึ้นอีกครั้ง
เขามองหน้ากากหน้าแมวอันคุ้นเคยนั้น ยังมีกระเป๋าเดินทางทรงสี่เหลี่ยมในมืออีกฝ่าย
“นี่คือ……” หลิวเต๋อจู้ประหลาดใจจนสุดจะบรรยาย
“คำพูดที่ผมจะพูดถัดจากนี้คุณต้องจำเอาไว้นะ” ชิ่งเฉินมองดูเขาอย่างเย็นชา อธิบายเรื่องที่ต้องสังเกตหลังกลับถึงโลกภายนอก
จนกระทั่งพูดจบ เขาจึงเปิดกระเป๋าเผยเข็มฉีดยาแช่แข็งสองหลอดข้างใน
หนึ่งหลอดใช้สำหรับทดสอบผิวหนัง ดูปฏิกิริยาต่อต้านของตัวยาในร่างกาย
อีกหลอดคือยาแปลงพันธุกรรม ของเหลวสีฟ้าถูกปิดสนิทในหลอดแก้วสีใสของหลอดฉีดยา ส่องประกายระลอกคลื่นอันเย้ายวนใจ
บนหลอดฉีดยายังมีตัวอักษร ตระกูลหลี่-FDE-005
ชิ่งเฉินทิ้งกระเป๋าเอาไว้ ก่อนไปกล่าวว่า “ฉีดตัวทดสอบผิวหนังก่อน หากรู้สึกเจ็บเหมือนฉีกกระชาก นั่นหมายความว่ายาไม่ได้มีการต่อต้าน สามารถฉีดหลอดที่สอง หลอดแรกจะเจ็บ 15 นาที หลอดที่สองอาจจะเจ็บ 5 ชั่วโมง แต่ถ้าคุณแม้แต่ความกล้าจะฉีดยังไม่มี งั้นก็ไม่มีคุณค่าอะไรแล้ว”
ยาแปลงพันธุกรรม FDE ตระกูลหลี่ จากรหัส 001 ถึง 005 ถ้าอยากจะเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตัวเองอย่างไม่ติดขัดก็จะต้องเริ่มฉีดจาก 005 แล้วค่อยฉีด 004, 003, 002, 001 ตามลำดับ
การฉีดทุกครั้งจะต้องเว้นระยะห่าง 1 เดือน พัฒนาไปตามลำดับ ค่อย ๆ แข็งแกร่งขึ้น
ไม่อย่างนั้นครั้งแรกก็ฉีด FDE-001 มนุษย์ก็จะตายคาที่เลย
เดิมทีตอนที่หลินเสี่ยวเสี้ยวเอามาให้ชิ่งเฉินแม้แต่กระเป๋ายังไม่มี ยังเป็นเขาร้องขอ อีกฝ่ายจึงไปหากระเป๋ามา
คำอธิบายของชิ่งเฉินคือ ยาแปลงพันธุกรรมที่เก็บไว้ในกระเป๋าจะดูหรูหรากว่า
ยาแปลงพันธุกรรมชนิดนี้มีข้อได้เปรียบที่ใหญ่มาก : อัตราการเกิดปฏิกิริยาต่อต้านต่ำ, เห็นประสิทธิภาพเร็ว, ไม่ทำร้ายอวัยวะภายในร่างกาย
แต่ว่ายาแปลงพันธุกรรมชนิดนี้ก็มีข้อด้อยของมัน ถ้าพูดว่า 005 เทียบเท่ากับแรงค์ F งั้น 001 ก็เทียบเท่ากับแรงค์ B
นั่นก็คือเพดานของยาแปลงพันธุกรรม FDE
แถมยา FDE-001, FDE-002 หายากเป็นพิเศษ ในตลาดแทบจะหายากมาก
หลินเสี่ยวเสี้ยวบอกว่านี่เป็นเส้นทางที่เร็วที่สุดในทางลัดทั้งหมดบนโลก แต่กลับสั้นที่สุด
ดังนั้นชิ่งเฉินจึงได้เข้าใจว่าที่แท้เส้นทางที่ตัวเองเดินถึงแม้จะไกลที่สุด แต่ก็ยาวที่สุด
……
“นี่ พวกคุณว่าหลังจากเขาฉีดเข็มทดสอบผิวหนังเสร็จแล้วยังจะฉีดยาแปลงพันธุกรรมให้ตัวเองปะ”
ในทางเดินมืดสลัวนอกห้องขังเดี่ยว ชิ่งเฉินถามเสียงต่ำ
หลังเขาออกมาไม่ได้เดินไปไกลเลย ทว่ารอคอยอย่างเงียบสงบ
ตั้งแต่ 15 นาทีก่อน เสียงร้องโหยหวนของหลิวเต๋อจู้ไม่ได้หยุดลงเลย
พูดตามจริง แม้แต่ชิ่งเฉินยังคาดการณ์พลังของเข็มทดสอบผิวหนังเข็มนั้นต่ำไปหน่อย แค่ฟังเสียงร้องโหยหวนของหลิวเต๋อจู้ เขาก็สามารถเดาได้แล้วว่าเจ็บปวดมาก
“บอกไม่ได้” หลินเสี่ยวเสี้ยวกล่าว “ความเจ็บปวดที่ยาแปลงพันธุกรรมนำมาเสียดลึกในกระดูก คนมากมายฉีดทดสอบผิวหนังเสร็จแล้วก็ยอมแพ้ เพราะพวกเขาไม่มั่นใจจริง ๆ ว่าจะมีชีวิตผ่านพ้นห้าชั่วโมงของเข็มที่สองไปได้”
เยี่ยหว่านที่อยู่ข้าง ๆ กล่าวว่า “การได้รับทุกสิ่งบนโลกล้วนมีราคา ถ้าอยากเพิ่มความแข็งแกร่งก็ต้องทนทรมาน ถึงแม้จะเป็นยาแปลงพันธุกรรมที่เห็นผลเร็วที่สุด”
“ผู้อเวคล่ะ” ชิ่งเฉินถามขึ้นกะทันหัน “ไม่ได้บอกว่าผู้อเวคอาจจะเหนือมนุษย์พ้นโลกีย์ในเวลาข้ามคืนเหรอ”
“ผู้อเวคส่วนใหญ่ได้รับแรงกระตุ้นภายนอกที่แรงอย่างยิ่ง” เยี่ยหว่านอธิบาย “หรือเป็นไปได้ว่าสะสมความทุกข์ทรมานเป็นเดือนเป็นปีในสภาพแวดล้อมอันทุกข์ทรมาน”
อย่างช้า ๆ เสียงร้องโหยหวนของหลิวเต๋อจู้หยุดลงในที่สุด
ทั้งสามคนยืนเงียบ ๆ ในทางเดินกระซิบกระซาบกัน รอคอยเสียงร้องโหยหวนครั้งถัดไป นั้นจะพิสูจน์ว่าหลิวเต๋อจู้ปลุกความกล้าฉีดเข็มที่สองให้ตัวเอง
เพียงแต่ ชิ่งเฉินประเมินพลังใจของหลิวเต๋อจู้สูงไป อีกฝ่ายหลังจากฉีดเข็มทดสอบผิวหนังก็ไม่มีความกล้าจะฉีดเข็มที่สองแล้ว
คนมากมายฝันอยู่ตลอดว่าอยากแข็งแกร่งยิ่งขึ้น ถึงขนาดที่รู้สืกว่าตนเองเตรียมพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับราคาของการแข็งแกร่งขึ้นแล้ว
แต่มีเพียงตอนที่กำลับเจ็บปวดจริง ๆ พวกเขาจึงรู้ว่าตนเองต้องเผชิญหน้ากับอะไร
จากนั้นถอยไป
เวลานี้ จู่ ๆ เยี่ยหว่านหยิบทองหนึ่งแท่งจากในกระเป๋ายื่นให้ชิ่งเฉิน “ให้ บอสให้ผมให้คุณ”
ชิ่งเฉินส่ายหน้า “ผมเคยบอกแล้วว่าไม่อยากจะถูกคนพยุงเดิน”
เยี่ยหว่านหย่อนทองแท่งลงในกระเป๋า กล่าวงึมงำว่า “อย่างที่บอสคิดเลย คุณจะไม่เอา”
“งั้นทำไมยังหยิบออกมาล่ะ” ชิ่งเฉินไม่เข้าใจ
“ทำเป็นสัญลักษณ์น่ะ…… บอสพูดว่า คุณสามารถไม่เอา แต่เขาในฐานะครูไม่สามารถจะไม่ให้”
ชิ่งเฉิน “……”
เวลานี้ หลินเสี่ยวเสี้ยวล้วงอุปกรณ์สีดำชิ้นเล็ก ๆ สองชิ้นออกมาจากในกระเป๋า ขนาดครึ่งฝ่ามือ คล้ายกับโทรศัพท์มือถือเวอร์ชั่นย่อส่วน
เขายัดใส่มือชิ่งเฉิน ชิ่งเฉินถามอย่างกังขาว่า “นี่เป็นสิ่งของอะไร”
“อันหนึ่งให้คุณ อันหนึ่งให้หลิวเต๋อจู้ ของเล่นนี่คืออุปกรณ์สื่อสารสถานีฐานปลอม มีช่องส่งสัญญาณเป็นเอกเทศ, ความสามารถคาดการเส้นทางสัญญาณ, ปรับสัญญาณเท่า, ตรวจจับ, แก้รหัส, ตอบกลับ CSI, เข้ารหัสล่วงหน้า, ปรับจูน, เข้ารหัสเส้นทางสัญญาณ แต่ว่าฟังก์ชั่นใช้งานเรียบง่ายมาก แค่สามารถส่งข้อความหากันและกัน ในโลกภายในมักจะมีแต่สายลับใช้เพื่อไม่ให้ถูกสถานีฐานดักสกัดข้อความ” หลินเสี่ยวเสี้ยวตอบ
เยี่ยหว่านเสริมว่า “แต่คุณต้องใส่ใจด้วยนะ สิ่งนี้ใช้เทคโนโลยีชาร์จไร้สายของโลกภายใน คุณอยู่ที่โลกภายนอกไม่มีทางชาร์จไฟให้มัน ทุกครั้งตอนที่ทะลุมิติจำไว้ว่าเอามันกลับมา ของหลิวเต๋อจู้ก็ด้วย”
“คุณรู้ได้ยังไงว่าผมต้องการเจ้าสิ่งนี้” ชิ่งเฉินถามหลินเสี่ยวเสี้ยว
“ไม่ใช่ผมให้คุณ เป็นบอสให้ผมให้คุณ” หลินเสี่ยวเสี้ยวยักไหล่ “บอสบอกว่าจะเป็นครูก็ต้องมีเรื่องบางอย่างที่ใคร่ครวญแทนนักเรียนล่วงหน้า ของเล่นนี้สามารถช่วยให้คุณปิดบังตัวตนที่โลกภายนอก ด้วยนิสัยของคุณแล้วจะต้องการแน่ แต่บอสก็บอกว่าของเล่นนี้แลกกับโอกาสแลกเปลี่ยนครั้งสุดท้ายของคุณ ภายหลังอยากจะให้บอสช่วยคุณอีกก็หยิบสิ่งของโลกภายนอกมาแลก ส่วนสิ่งของโลกภายนอกอะไรที่มีค่า คุณนึกเอาเอง”
การแลกเปลี่ยน นี่คล้ายกับเป็นเกมเล็ก ๆ ที่หลี่ซูถงในฐานะครูเล่นกับนักเรียน
เขารู้ว่าชิ่งเฉินมีความทะนงตนแข็งแกร่ง ไม่เต็มใจจะกลายเป็นขอทาน ส่วนเขาก็ยินดีจะปกป้องความทะนงตนประเภทนี้
ชิ่งเฉินมองดูอุปกรณ์สื่อสารในมือ จากนั้นหันหน้าไปถามว่า “ด้วยนิสัยของผมจะต้องการแน่……นิสัยอะไรของผม”
เยี่ยหว่านที่อยู่ด้านข้างกล่าวอย่างกะทันหันว่า “บอสอาจจะรู้สึกว่าคุณค่อนข้างขี้อายปะ”
ชิ่งเฉิน “……”
หลังจากในทางเดินเงียบสงบเป็นนาน ชิ่งเฉินมองเวลานับถอยหลังที่เหลือเพียง 1 นาที “ดูท่าเขาจะไม่ฉีดเอง ลงมือเถอะ”
ระหว่างที่พูด หลิวเต๋อจู้ที่เหงื่อโชกและแทบจะสลบเหมือดมองดูประตูเลื่อนโลหะเปิดขึ้นมาใหม่ตาปริบ ๆ
จากนั้นเยี่ยหว่านกับหลินเสี่ยวเสี้ยวสองคนพุ่งเข้ามา
“อย่า อย่า! มีเรื่องก็ปรึกษากันเถอะ!” หลิวเต๋อจู้คำราม
พริบตาถัดมา เยี่ยหว่านกดเขาลงบนเตียงอย่างหนาแน่น ส่วนหลินเสี่ยวเสี้ยวคว้าเข็มฉีดยาปักลงบนก้นของเขาอย่างโหดร้าย
“ฉิบหาย!”
ร่างของหลิวเต๋อจู้ที่นอนบนเตีนงเกร็งขึ้นมาทันที!
ไม่เพียงเท่านั้น ตอนที่เขาอ้าปากโหยหวน เยี่ยหว่านก็ยัดอุปกรณ์สื่อสารเข้าปากของเขาตรง ๆ……
นับถอยหลัง 00:00:00
ศูนย์
หลิวเต๋อจู้ถึงขนาดยังไม่ทันได้ปล่อยเสียงร้องโหยหวนของตนเองที่โลกภายใน โลกของนักท่องเวลาตกลงสู่ความมืดมิด
ความเจ็บปวดจะไม่ถูกความมืดมิดกลืนกิน มันจะติดตามหลิวเต๋อจู้กลับสู่โลกภายนอกเสมอ
ชิ่งเฉินเชื่อว่าเสียงที่ออกจากปากอีกฝ่ายหลังจากกลับคืนจะสามารถทำให้เพื่อนบ้านในเขตที่พักทั้งหมดสะดุ้งตื่นอย่างแน่นอน
คืนนี้สำหรับปาปารัสซี่เมืองลั่วกำหนดแน่ว่าจะต้องเป็นคืนที่หลับไม่ลง
……………………………………………
กระเป๋านี่มันมีชื่อเรียกเฉพาะว่ายังไงอะ
ตอนที่ 68 – ร้อง 666 ก็พอ