62 ฟูจิ-ยังเริ่มต้นธุรกิจใหม่
“ยินดีต้อนรับ~ สนใจลองนี่มั้ยคะ?”
“ตอนนี้, พวกเรามีโปรโมชั่น ลูกค้า 30 คนแรกจะได้ส่วนลด 10% ค่ะ”
วันนี้, ผมเข้าร่วมในธุรกิจใหม่ของฟูจิ-ยัง
หรือจะให้พูดอีกอย่าง, ผมแค่มองดู
ผมคิดเกี่ยวกับการเรียกลูกค้า, แต่คนที่มอบแผ่นพับเป็นพนักงานหูแมวกับหูจิ้งจอกหญิงที่น่ารัก
ใช่, ผู้ชายมันไม่จำเป็น
คนที่เป็นผู้บงการคือนีน่า-ซัง
เธอกำลังให้คำแนะนำทันที
“ยอดขายเป็นยังไง?” (มาโกโตะ)
“มันเป็นที่นิยม-เดสุ โซ แล้วนายล่ะ, ทักกิ-โดโนะ? การทำ ‘วัสดุ’ ไปได้ดีมั้ย?” (ฟูจิวาระ)
“ได้หลายห้อง” (มาโกโตะ)
“ช่างพึ่งพาได้!” (ฟูจิวาระ)
ผมดีใจที่มันไปได้สวย
“ทำอะไรน่ะ, มาโกโตะ?”
“งานพาร์ทไทม์ที่ร้านของฟูจิวาระ-คุงเหรอ?”
ลูซี่และซา-ซังผ่านมา
“ฟุฟุฟุ, โปรเจคใหม่ของเราในฐานะคู่หู-เดสุ โซ!” (ฟูจิวาระ)
“ชั้นเริ่มธุรกิจใหม่กับฟูจิ-ยังน่ะ” (มาโกโตะ)
แลกเปลี่ยนกับการช่วยเหลือผม, ผู้ศรัทธาของเทพมาร
“นี่มันอะไร~?”
ซา-ซังแอบมองเข้าไปในกล่องสินค้า
“ว้าห์, เย็น! นี่มันน้ำแข็งเหรอ?” (ลูซี่)
ลูซี่จับข้างในแล้วกระตุกออก
“ทักกิ-โดโนะทำน้ำแข็งที่ไม่ละลายใน 1 ปีด้วยเวทมนตร์สปิริต เราเอาใส่ในกล่องถนอมอาหาร, และเราขายมันเป็นตู้เย็น-เดสุ โซ!” (ฟูจิวาระ)
“เฮฮ๋ห์~, งั้นมันไม่มีตู้เย็นในโลกนี้เหรอ?” คือที่สาวทันสมัย, ซา-ซัง, พูด
“ตู้เย็นคืออะไรเหรอ?”, ลูซี่ถาม
“ตู้เย็นคือตู้ที่แช่อาหารและเครื่องดื่มในโลกที่ชั้นเคยอยู่มันเป็นอะไรที่ทุกคนมี” (มาโกโตะ)
“โออ้, นั่นฟังดูสะดวกดีนี่ แต่เธอทำน้ำแข็งที่ไม่ละลายได้เหรอ?” (ลูซี่)
“ด้วยการผสมเวทมนตร์น้ำและเวทมนตร์สปิริต, ชั้นสร้างเวทมนตร์ที่มัน ‘ไม่ละลายซักพักถ้าคุณไม่เอาออกจากมักกาเรน’” (มาโกโตะ)
แต่ในความเป็นจริง, มันเป็นเวทมนตร์ที่โยนทุกอย่างให้สปิริตนะ
ถามสปิริตในมักกาเรน, ผมให้พวกเขารักษาสภาพการแช่แข็ง
แน่นอนว่า, มันจะละลายอย่างง่ายดายถ้าถูกพาไปที่อื่น
“ว้าว, นี่มันขายได้แน่ๆ! เธอได้ก้อนใหญ่รึยัง?” (อายะ)
“ยังไงซะ, เรากำลังเริ่มขาย, ดังนั้นมันกำลังไปได้สวย-เดสุ โซ” (ฟูจิวาระ)
ฟูจิ-ยังขำคำถามของซา-ซัง
“แต่ด้วยความเชี่ยวชาญชั้น, 1 ปีคือนานที่สุดนะ ถ้าชั้นพยายามเต็มที่, ชั้นยืดมันได้ไป 2-3 ปี” (มาโกโตะ)
“ชั้นได้ยินมาจากทักกิ-โดโนว่าน้ำแข็งที่ถูกทำจากการฝึกได้รวบรวมอย่างไร้จุดหมาย ดังนั้นเราคิดว่ามันจะใช้งานได้
มันลำบากที่ต้องละลายมันทุกครั้ง
“อ้อา, พอมาคิดดูแล้ว, แมรี่-ซังได้สงสัยว่าทำไมทางน้ำด้านหลังของกิลถูกแช่แข็งหลังๆ งั้นนั่นคือนายทำสินะ, มาโกโตะ” (ลูซี่)
“ชั้นละลายมันเรียบร้อยละนะหลังๆ หลังจากโดนจับได้โดยแมรี่-ซัง” (มาโกโตะ)
เมื่อผมทำน้ำแข็งที่ไม่ละลายบางครั้งและทิ้งมันไว้อย่างนั้น, มันจะถูกผมแล้วผมจะถูกตะคอกใส่
“ทากัตซูกิ-คุง, นายรักการฝึกจริงๆ อย่างเดียวกับเพิ่มเลเวล” (อายะ)
ซา-ซังหัวเราะ
“เธอสองคนทำอะไรหรอ?”, ฟูจิ-ยังถาม
“ชั้นให้ลูซี่-ซังนำทางไปทั่วเมือง, แล้วก็ไปซื้อของ, น่าจะนะ?” (อายะ)
“ถ้าเป็นอย่างนั้น, เธอน่าจะชวนชั้นด้วย” (มาโกโตะ)
พวกเราปาร์ตี้สาม, ใช่มั้ย? ผมเศร้านิดหน่อย
“มาโกโตะ, นายอยากมาเลือกชั้นในให้อายะด้วยกันเหรอ?” (ลูซี่)
ลูซี่ถามผมด้วยตาที่เยือกเย็น
“ชั้นโอเค ไปด้วยกันนะ”, ซา-ซังพูดเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“ออา…ไม่อ่ะ, มันโอเคน่ะ” (มาโกโตะ)
ใช่, พวกเธอสาวๆ ไปกันเถอะ
“สินค้าจะขายหมดแล้วในอีกซักพัก, งั้นเราทุกคนกินข้าวด้วยกันมั้ย?” (นีน่า)
บางที นีน่า-ซังอาจะมอบคำแนะนำให้พนักงานเสร็จแล้ว, เธอได้มาที่นี่
“ชั้นไป~” (ลูซี่)
“ไปกัน, ไปกัน~” (อายะ)
มันดูเหมือนจะจบที่ทุกคนกินข้าวเย็นด้วยกัน
◇◇
“สู่ความสำเร็จของธุรกิจใหม่!”
“““““เชียส!”””””
เราอยู่ในอารมณ์เฉลิมฉลองที่สวนหูแมวเนื่องจากยอดขายสินค้าใหม่ที่สูง
“พวก, เวทมนตร์สปิริตของทักกิ-โดโนะสะดวกจริง~” (ฟูจิวาระ)
“อย่างที่คาดไว้กับมาโกโตะ-ซามะ!” (นีน่า)
ฟูจิ-ยังและนีน่า-ซังชมผม
สองคนนี้เริ่มเยินยอผมทันที แต่ไม่เหมือนว่าผมไม่ชอบมันนะ
“แต่ตอนนี้มันใช้ได้แค่ในมักกาเรากับลาเบรินทอสนะ” (มาโกโตะ)
ผมตอบระหว่ากินเนื้อกระเทียมและพาสต้าน้ำมันมะกอก
นี่มันอร่อย สงสัยจังว่าผมทำได้มั้ย
“อาหารที่นี่อร่อยจัง!” (อายะ)
ซา-ซักเคี้ยวปลาทอดระหว่างที่พูดสิ่งนี้
“อีกอย่าง, เจ้าของคือฟูจิ-ยัง” (มาโกโตะ)
“““เอ๋?”””
ลูซี่, ซา-ซัง, และนีน่า-ซังทำสีหน้าตกใจ
เดี๋ยว, ทำไมนีน่า-ซังด้วยล่ะ
“โกชูจิน-ซามะ, นายซื้อร้านอื่นด้วยตัวเองอีกแล้ว, ใช่มั้ย?” (นีน่า)
นีน่า-ซังจ้องไปที่ฟูจิ-ยังตรงๆ
“ม-ไม่ใช่ว่ามันโอเคเหรอ?! ชั้นเล็งที่นี่ไว้ซักพักแล้วนา-เดสุ โซ!” (ฟูจิวาระ)
“โกชูจิน-ซามะ, นายขาดความ-ยับยั้งชั่งใจในสิ่งที่นายชอบ” (นีน่า)
ฟูจิ-ยังถูกดุโดยนีน่า-ซัง
“พอมาคิดดูแล้ว, ฟูจิวาระ-คุงเป็นพวกที่จะซื้อเกมทั้งซีรี่ย์ที่เค้าชอบ, และทุกเล่มของมังงะ, ใช่มั้ย?” (อายะ)
“เค้าจะเอาเงินจากงานพาร์ทไทม์ทั้งหมดในการซื้อสิ่งที่เค้าชอบ” (มาโกโตะ)
ผมนึกจำอดีตไปด้วยกันกับซา-ซัง
ช่างย้อนวันวาน
“ฮ่าาห์…สาวในแผนกการเงินจะโกรธนายอีกนะ, รู้มั้ย?” (นีน่า)
“นีน่า-โดโนะ, ในเวลานั้น, โปรดมากับชั้นด้วย…” (ฟูจิวาระ)
“ช่วยไม่ได้” (นีน่า)
เมื่อผมมองพวกเขาแบบนี้, เขาเป็นคู่หูที่ดี
“ฟูจิยัง-ซังและนีน่า-ซังเข้ากันได้ดีนะ” (ลูซี่)
“เธอเห็นได้ชัดว่าเป็นพวกพ้องคนแรกของฟูจิ-ยังตั้งแต่มาที่โลกที่ไงทั้งหมดอ่ะ” (มาโกโตะ)
“เข้าใจแล้ว ว่าแต่, ชั้นเป็นพวกพ้องนายคนแรก, ใช่มั้ย, มาโกโตะ?” (ลูซี่)
ทำไมถามนั่นมากระทันหันล่ะ, ลูซี่?
เฮ้ เฮ้, ทากัตซูกิ-คุงมาคุยเรื่องตอนมัธยมต้นกัน” (อายะ)
ซา-ซังโปรดอย่าเริ่มการเป็นศัตรูแปลกๆ
ณ เวลาที่เรากำลังมีเวลาที่สนุกในการดื่มกับการพูด…
“มาโกโตะ-คุง! งั้นนายก็อยู่ที่นี่!”
แมรี่-ซังมาเหมือนอยู่ในความรีบ
“แมรี่-ซัง, เกิดอะไรขึ้น?” (มาโกโตะ)
ชั้นได้รับจดหมายจากสมาคมนักผจญภัยของไฮแลนด์!” (แมรี่)
เอ๋? ผมรู้สึกไม่ดีเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้
“นี่, จดหมายจากเจ้าหญิงโนเอล”, เธอมอบกระดาษให้ผมที่มีข้อความสั้นๆ อยู่ข้างใน
“…”
นี่มันงานซากุไร-คุงแน่นอน
“อืมม, ‘เราอยากจะชวนคุณในโอกาศการฉลองการร่วมมือในการช่วยลาเบรินทอส’…?” (มาโกโตะ)
“เดี๋ยว, นั่นมันไม่อยู่ในรายงาน!” (แมรี่)
แมรี่-ซังพองด้วยความโกรธ
พอมาคิดดูแล้ว, เราแค่รายงานว่าเรากำจัดราชินีฮาร์พี?
“ชั้นลืมน่ะ” (มาโกโตะ)
“โถถ่ เธอเป็นแบบนี้ตลอดเลย, มาโกโตะ-คุง” (แมรี่)
แมรี่ซังขยี้ผมของผม
“การเชิญมัน 1 เดือนจากนี้ รับทราบ?” (แมรี่)
“ครับ, รับทราบ” (มาโกโตะ)
เทพธิดาบอกผมให้สนิทกับออราเคิล = พวกเจ้าหญิง
ผมขี่เรือนี้ไปแล้ว
“มันมีการเชิญอีกอัน” (แมรี่)
“เอ๋?” (มาโกโตะ)
แมรี่-ซังนำกระดาษออกมาอีกหนึ่งใบ
“เจ้าหญิงโซเฟียส่งคำสั่งให้มาที่เมืองหลวงของประเทศแห่งน้ำ อันนี้ภายใน 7 วัน” (แมรี่)
“…”
อันนี้เป็นคำสั่ง?
มากกว่านั้น, วันนัดมันใกล้ด้วย
เจ้าหญิงที่ตาเยือกเย็นผุดขึ้นมาในหัวผม
ห-หืมม
ไมอยากอ่ะ…
“มันเขียนว่าเป็นคำสั่ง แต่จริงๆแล้วมันเพื่อมอบคำขอบคุณให้นาย, ดังนั้นไปที่เมืองหลวงเถอะ เนื้อหามันไม่ต่างจากของเจ้าหญิงโนเอล” (แมรี่)
แมรี่-ซังเติม
“ชั้นต้องไปเหรอ?” (มาโกโตะ)
“ยังไงซะ, ถ้านายจะอยู่ในประเทศแห่งน้ำในอนาคต, มันจะดีที่สุดถ้าไป” (แมรี่)
“ใช่” (มาโกโตะ)
ช่วยไม่ได้
“มันมีหลายอย่างที่สมาคมต้องสื่อสารกับนาย, ดังนั้นไปที่นั่นพรุ่งนี้, โอเคมั้ย?”, พูดสิ่งนี้เสร็จ, แมรี่-ซังนั่งเก้าอี้ที่โต๊ะเรา
เธอทำอะไรน่ะ?
“งานวันนี้จบแล้ว! ตอนนี้, มาดื่มกัน เอลแก้วนึง” (แมรี่)
“เธอร่วมวงเหมือนมันเป็นเรื่องธรรมชาติเลยนะ”, ลูซี่พูดด้วยความทึ่ง
“เพราะ รู้มั้ย, มาโกโตะในทีสุดก็กลับมา, ถึงอย่างนั้น, เค้าจะไปที่ไกลๆอีกแล้ว!” (แมรี่)
เข้าใจแล้ว, ผมต้องไปจากมักกาเรนอีกซักพักอีกแล้ว
แม้ว่าผมจะเพิ่งกลับมา
ความรู้สึกมันอาจจะโชว์บนหน้า
“โอ้, มาโกโตะ-คุง เธอเศร้าที่เธอจะไม่ได้เจอชั้น? ใช่ป่าว?”, เธอกอดผม
“ใช่” (มาโกโตะ)
เมื่อผมมองไปที่แมรี่-ซัง, ผมรู้สึกเหมือนผมได้กลับมาที่มักกาเรน
เธอเป็นคนแรกที่ลงทะเบียนให้ผมเป็นนักผจญภัย
“?!”
แมรี่-ซังแยกจากผมในทันที
เธอมีหน้าที่แดงและปากเธอได้พะงาบ
ผมไม่ได้พูดอะไรแปลกๆนะ
“มาโกโตะ-คุง, อยากค้างที่อพาร์ตเมนต์ชั้นมั้ยวันนี้?”, เธอเขยิบเข้ามาใกล้ผมแล้วกระซิบที่หู
“ผมไม่ไป” (มาโกโตะ)
ผมดื่มจนร่วงเลยครั้งที่แล้ว
“ทากัตซูกิ-คุงกลายเป็นเพลย์บอยไปแล้ว…” “ชั้นก็อยากพูดแบบนั้นด้วย…”
ซา-ซังและลูซี่, พวกสาวพูดอะไรน่ะ?
เราเจอกันทุกวันอยู่แล้ว
ในท้ายที่สุด, เราถูกดึงดูดโดยการดื่มของแมรี่-ซัง, และจบที่การดื่มจนถึงเวลาที่ร้านปิด
◇◇
วันต่อมาที่สมาคมนักผจญภัย
“ทากัตซูกิ มาโกโตะ-ซัง เมื่อพิจารณาถึงการมีส่วนร่วมในการปราบมังกรต้องห้ามในลาเบรินทอส, คุณจะได้รับการโปรโมทเป็นระดับเงิน” (แมรี่)
แม้ว่าเธอจะดื่มไปมากเมื่อคืน, เธอไม่แสดงอาการเมาค้างซักนิด, และมีหน้าที่เคร่งเครียดและออกแนวธุรกิจ นั่นแหละแมรี่ซัง
หัวผมยังปวดอยู่เลย
“เดี๋ยว, ชั้นเนื่ยนะ, ระดับเงิน? ชั้นเพิ่งเป็นเหล็กไม่นานมานี้เอง” (มาโกโตะ)
“คุห์! แม้แต่อันดับที่สั้นที่สุดในการเป็นเงิน!” (ยีน)
ผมได้ยินเสียงที่สยดสยองจากยีนข้างหลัง
“มาโกโตะ, ทำได้ดีมาก!” (ลูซี่)
ลูซี่ยกนิ้วให้ผมพร้อมรอยยิ้มที่กว้างบนหน้าของเธอ
ซา-ซังเหมือนจะไม่เข้าใจมัน, แต่ก็ยังยิ้มให้
ผมก็ไม่เข้าใจมันเหมือนกัน
“ชั้นไม่มีความสามารถที่เท่ากับระดับนี้จริงๆ ชั้นไม่ห่วงที่จะอยู่ในระดับเหล็กอีกซักพัก” (มาโกโตะ)
ผมจำเวลาที่นีน่า-ซังสู้กับคิเมียราหนึ่งต่อหนึ่งได้
ผมไม่คิดว่าผมแข็งแกร่งเท่านั้น
“เห็นได้ชัดว่าเธอเพิกถอนมันไม่ได้หรอก เธอถูกเชิญไปเมืองหลวงของไฮแลนด์และโรเซสโดยราชวงศ์ พวกเราสมาคมนักผจญภัยของมักกาเรนส่งนายออกไปในระดับเหล็กไม่ได้” (แมรี่)
‘อย่าพูดอะไรเห็นแก่ตัว’, แมรี่-ซังพูดระหว่างที่ดุด่าผม
…มันเป็นอีเว้นท์บังคับ
ผมได้เป็นระดับเงิน, และเพื่อการฉลอง, ลูคัส-ซังและบอสแผงเนื้อเสียบมาให้ผมดื่มเยอะ
แมรี่ซังมาแหย่ผมเหมือนเดิม, และยีนประกาศ: ‘ชั้นจะไล่ตามนายไปทันทีเลย, เข้าใจมั้ย?!’
และนั่น, เป็นอีกครั้งที่เราจากมักกาเรน
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอท https://discord.gg/dru8M3ZY
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน