ตอนที่ 48 เริ่มเลย มาถ่ายทอดสดกินปลาหมึกกันเถอะ (48)
สวี่หลิงอวิ๋นไม่รู้ความคิดของจักรพรรดิ เธอจึงยังคงตกตะลึงกับคำพูดของจอมพลก็อดวินจนเธอถึงกับขนลุก!
เธอรีบโบกมือ “ท่านจอมพล อย่าพูดเหลวไหล ฉันกำลังถ่ายทอดสดอยู่! หากลูกสะใภ้ในอนาคตของท่านได้ยินเรื่องนี้ ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอจะเจ็บจี๊ดแค่ไหน!”
จอมพลก็อดวินหัวเราะ ‘ฮ่าฮ่า’ แล้วโบกมือ “องค์หญิงสามช่างเป็นคนตลกจริง ๆ แล้วใครกันล่ะที่คู่ควรกับลูกชายของผมนอกจากท่าน”
สวี่หลิงอวิ๋นมองไปที่พลเอกโอคาซีและคิดว่า ผู้ชายคนนี้ยังไม่อธิบายเรื่องความสัมพันธ์อีกเหรอ? ถ้าคุณไม่อธิบายให้ชัดเจนก็ระวังว่าแฟนในอนาคตของคุณจะเจอองค์หญิงคนนี้คิดบัญชี! ถึงเวลานั้นองค์หญิงจะไม่สนใจแล้ว!
พลเอกโอคาซีเปิดปากพูดขัดจังหวะอย่างแผ่วเบา “เอาละ พ่อพูดมากเกินไปแล้ว กลับไปดื่มกันก่อนเถอะครับ!”
จอมพลก็อดวินมองดูชายหนุ่มและหญิงสาวคู่นี้ที่อยู่ตรงหน้าเขา และยิ่งมองมากเท่าไหร่ จอมพลเฒ่าก็ยิ่งรู้สึกว่าพวกเขาเข้ากันได้ดี!
องค์หญิงสามคือหญิงที่ถูกพยากรณ์ว่าจะเป็นคนที่สามารถช่วยกอบกู้ดาวไว้ได้ และลูกชายของเขาก็เป็นปรมาจารย์ระดับ 9 ดาวที่อายุน้อยที่สุด สองคนนี้จะเข้ากันได้ดีไหมนะ? ดูองค์หญิงสามอีกทีสิ นี่คือคู่ที่สมบูรณ์แบบในสนามรบ!
“ใช่เลย ท่านรีบเข้าไปนั่งในค่าย แล้วฉันจะเตรียมอาหารไว้ให้!” สวี่หลิงอวิ๋นโบกมือให้จอมพลก็อดวินด้วยรอยยิ้ม แล้วเธอก็มองไปที่ปลาหมึกยักษ์ห้าตัวที่เครื่องจักรกลถืออยู่
ในที่สุดก็ส่งตาเฒ่าจอมจุ้นคนนี้ไปได้! สวี่หลิงอวิ๋นถอนหายใจด้วยความโล่งอก
พลเอกโอคาซีไม่ได้ตามพ่อของเขาไป แต่กลับเดินตามสวี่หลิงอวิ๋นแทน “ท่านต้องการให้ผมช่วยทำอะไรไหมครับ?”
“ท่านเหรอ?” สวี่หลิงอวิ๋นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้าอย่างนั้นท่านก็ช่วยฉันหั่นหนวดเอเลี่ยนปลาหมึกเหล่านี้ให้เป็นชิ้น ๆ ก็ได้!”
กินพร้อมกันหลายคนก็ต้องเป็นการกินหม้อไฟเท่านั้น! ทำปลาหมึกย่างถ่านอีกตัว!
หลังจากที่สวี่หลิงอวิ๋นตัดสินใจแล้ว เธอก็ตัดสินใจทำหม้อไฟสามหม้อ เตาถ่านสองเตา แล้วเอาหนวดจากเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์ทั้งห้าตัวมาทำ เท่านี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับการทำอาหารไม่กี่อย่าง!
เริ่มกันเลย!
พ่อครัวรู้วิธีการทำนี้ ข้อดีของการติดตามสวี่หลิงอวิ๋นคือสามารถครูพักลักจำได้ด้วยตัวเอง องค์หญิงสามไม่สนใจ เธอจะอธิบายให้เขาฟังอย่างละเอียดว่าทำไมเราถึงควรใส่อะไรบางอย่างในเวลานี้ การทำงานร่วมกับองค์หญิงสาม คุณจะสามารถเรียนรู้ได้มากมาย!
เอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์ได้ถูกทำความสะอาดแล้ว โอคาซีกำลังจะหั่นเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์! พลังดวงดาวของเขามีสูงที่สุด และใช้ดาบเลเซอร์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการหั่น!
ทหารที่ช่วยก่อไฟตามมาหยิบเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์ที่ถูกหั่นเป็นชิ้น ๆ เรียบร้อยแล้ว และในไม่ช้าหม้อขนาดใหญ่สองใบก็เต็ม
สวี่หลิงอวิ๋นมองดูมันและเห็นว่ามันถูกหั่นเสร็จแล้ว ดังนั้นก็ถึงเวลาทำซุปได้!
คราวนี้เธอใช้ต้นเรพซีดที่ได้มาจากก้นสมุทร มันให้ผลผลิตน้ำมันสูงมากแต่ไม่รู้ว่าจะปลูกเพิ่มที่ก้นสมุทรได้หรือเปล่า ถ้าได้ เธอก็หวังว่าก้นทะเลของดาวดวงนี้จะสามารถปลูกพืชชนิดนี้ได้ในพื้นที่ขนาดใหญ่
เทน้ำมันลงไปและหลังจากที่น้ำมันอุ่นขึ้นแล้ว สวี่หลิงอวิ๋นก็สั่งให้แขนเครื่องจักรกลเทหัวหอม ขิง กระเทียม พริกไทยเสฉวนและอื่น ๆ ลงไป แขนเครื่องจักรกลขยับไปมาอย่างขยันขันแข็ง กลิ่นหอมเย้ายวนนี้กระจายไปทั่วทุกมุมของบริเวณโดยรอบในทันที
แน่นอนว่าจอมพลก็อดวินย่อมได้กลิ่นนี้ และท้องของเขาก็ตอบสนองด้วยเสียง ‘โครกคราก’ และน้ำลายในปากของเขาก็เริ่มหลั่งออกมาอย่างรวดเร็ว
“นี่มันหอมเกินไปแล้วหรือเปล่า?” จอมพลก็อดวินสูดกลิ่นและกลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “นี่คืออาหารที่องค์หญิงสามกำลังทำอยู่เหรอ?”
“ครับท่านจอมพล” เมื่อผู้ช่วยได้กลิ่นก็อดกลืนน้ำลายไม่ได้ กลิ่นหอมมาก! ฉันเคยได้กลิ่นมันผ่านหน้าจอด้วยระบบแชร์กลิ่น แต่ฉันไม่คิดเลยว่าจะได้กลิ่นในสถานที่จริง อืม…หอมกว่า!
“ลูกสะใภ้ของผมมีความสามารถจริง ๆ!” จอมพลก็อดวินตัดสินใจแล้วว่าจะต้องให้องค์หญิงสามแต่งเข้าบ้านของเขา! เมื่อกลับไปเขาต้องบอกลูกว่าต้องจัดการให้เร็วที่สุด เพราะจะหาลูกสะใภ้ที่เก่งกาจขนาดนี้ได้ที่ไหน?
ผู้ช่วยยืนนิ่งไม่ได้พูดอะไร
“แล้วคุณบอกว่าโอคาซีได้เลื่อนระดับดาวจริง ๆ เพราะเขากินอาหารที่องค์หญิงสามทำใช่ไหม? ถ้าใช่แล้วถ้าผมกินอาหารวันนี้ ผมจะได้รับการเลื่อนระดับดาวด้วยหรือเปล่า?”
ก็อดวินอยู่ที่ระดับ 8 ดาวมานานแล้ว เขาเคยภูมิใจในตัวลูกชาย แต่ตอนนี้นอกจากจะภูมิใจในตัวลูกชายแล้ว หัวใจของพ่อแก่ ๆ คนนี้ก็ยังอยากจะฝ่าฟันอุปสรรคเลื่อนระดับแต่ก็ยังขึ้นไปไม่ถึง และรู้สึกว่าเขาไม่สามารถเป็นแบบอย่างให้ลูกชายได้
“อาจจะเป็นไปได้ไม่ใช่เหรอครับ?” ผู้ช่วยพูด “ผมจดสถิติในค่ายของพลเอกแล้ว ประมาณ 90 % ของคนที่กินอาหารฝีมือองค์หญิงสามจะได้รับการอัปเกรด ความน่าจะเป็นนี้สูงอยู่แล้วครับ”
“ส่วนที่เหลือก็ใช้อาวุธของกองทัพและบางคนก็อ่อนแอเกินไปครับ”
“เอ๊ะ? ถ้าคุณพูดอย่างนั้นก็แสดงว่าความเป็นไปได้ที่ผมจะได้อัปเกรดก็ค่อนข้างสูง! มองมาที่ผมสิ” จอมพลก็อดวินอวดกล้ามและพูดอย่างภาคภูมิใจ “แม้แต่โอคาซีก็ยังไม่เจ๋งเท่าผม!”
ผู้ช่วยหันศีรษะของเขาไปดูอย่างเงียบ ๆ
ท่านจอมพล กล้ามเนื้อของคุณดีมากเมื่อเทียบกับคนรอบข้าง แต่เมื่อเทียบกับท่านพลเอกโอคาซีแล้วมันไม่แย่ไปหน่อยเหรอครับ?
อย่างไรก็ตามตราบใดที่ท่านมีความสุข!
ซุปหม้อไฟของสวี่หลิงอวิ๋นพร้อมแล้ว!
ไม่จำเป็นต้องเรียกจอมพล เขาก็แทบรอไม่ไหวที่จะเดินลงมา
สวี่หลิงอวิ๋นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ด้วยคนจำนวนมากและต้องปล่อยให้พวกเขาทำด้วยตัวเอง โชคดีที่ยังมีหม้อที่สามารถทำความร้อนได้เองจำนวนมากในค่ายทหาร เป็นไปไม่ได้ที่จะพูดว่าหนึ่งหม้อต่อหนึ่งคน แต่เป็นห้าคนต่อหนึ่งหม้อได้
หลังจากใส่ซุปลงในหม้อแต่ละใบ สวี่หลิงอวิ๋นก็ทำน้ำจิ้มเยอะ “ถ้าคุณมีผัก คุณสามารถใส่ลงไปเพื่อปรุงอาหารได้”
เธอทำการสาธิตด้วยตัวเอง
การมาถึงของจอมพลก็อดวินทำให้ความหลากหลายของอาหารเพิ่มขึ้นอย่างมาก อย่างน้อยก็มีวัตถุดิบหลายจานกว่าเดิมและมีหมู…
แม้จะมีชื่อว่าหมู ทว่ารสชาติมันเหมือนเนื้อวัวและมีไขมันเยอะ น้ำมันที่สวี่หลิงอวิ๋นใช้ผัดนั้นสกัดมาจากหมูตัวนี้
สวี่หลิงอวิ๋นคิดว่ามันแปลกมาก ฉันไม่รู้ว่าทำไมชื่อของหลายสิ่งในจักรวรรดิชิงเหย้านี้จึงมีความคล้ายคลึงกับชื่อสิ่งต่าง ๆ บนโลกมาก ฉันไม่รู้ว่ามันมีความเชื่อมโยงกับโลกอย่างแยกไม่ออกหรือเปล่า
หมูตัวนี้ถูกสวี่หลิงอวิ๋นหั่นเป็นชิ้นบาง ๆ แล้วใส่ลงในซุปหม้อไฟด้วยการจุ่มเบา ๆ สักพักก็เห็นว่าชิ้นเนื้อสีแดงเปลี่ยนเป็นสีขาว แล้วก็ราดน้ำจิ้มเผ็ดสีเขียวไว้ด้านบนเล็กน้อย สวี่หลิงอวิ๋นกลืนมันในคำเดียว
“อืม…”
เธอส่งเสียงครางในลำคอ “อร่อย!”
อร่อยมาก!
ยังมีผักอีกมากมายที่หั่นมาวางบนโต๊ะ เธอลองหยิบมากินแต่พวกทหารก็โลภมาก!
ทหารที่เคยกินหม้อไฟมาก่อนไม่จำเป็นต้องให้องค์หญิงสามอธิบาย พวกเขาสามารถกินเองได้ พวกเขาใส่ชิ้นเนื้อ ใบผัก และชิ้นปลาหมึกลงไป เมื่อเห็นชิ้นเนื้อเปลี่ยนสีก็กินในคำเดียวเลย รสเผ็ดจัดจ้านและหอมกรุ่นขนาดนี้…
เฮ้อ…โลกนี้ช่างมีแต่ความสุข!
เหล่าทหารรู้สึกว่าจิตวิญญาณของพวกเขาถูกทำให้ล่องลอย!
เมื่อทหารคนอื่น ๆ ของจอมพลก็อดวินที่ยังไม่ได้กินเห็นสถานการณ์นี้ พวกเขาทุกคนก็เริ่มต้นการกินหม้อไฟของตนเอง…