บทที่ 84 การยอมรับ
บทที่ 84 การยอมรับ
ภายหลังหวังจื่อหมิงกลับไป อู๋ฝานก็เดินทางกลับจากคัลเลอร์แมน
หากเทียบเปรียบกับความผ่อนคลายเมื่อตอนมาถึง ยามเดินทางกลับ ความรู้สึกของอู๋ฝานค่อนข้างหนักอึ้ง
แม้ว่า เมื่อครู่ที่เผชิญหน้าหวังจื่อหมิงและได้รับคำแนะนำ อู๋ฝานจะยังคงความผ่อนคลายเอาไว้ได้ตลอด ราวกับไม่คิดเก็บเรื่องข่งไห่หลินมาใส่ใจแม้แต่น้อย แต่แท้จริงแล้ว เขาค่อนข้างเก็บมาใส่ใจพอสมควร
เพราะแหวนที่เขาครอบครอง อู๋ฝานทราบดีว่าต่อจากนี้ตนเองไม่ใช่คนธรรมดาอีกต่อไปแล้ว เพียงแต่มันเป็นเรื่องของภายหน้า ไม่ใช่ในปัจจุบัน ขณะนี้ตัวเขายังคงอ่อนแอ และยังเป็นบุคคลระดับล่าง ที่ยังพึ่งพาเพียงแต่การขายบาร์บีคิวเพื่อเลี้ยงชีพ การเผชิญหน้ากับตัวตนอย่างเช่นข่งไห่หลิน ตัวเขายังคงดูเล็กจ้อย
เหตุการณ์ในวันนี้ มันทำให้อู๋ฝานผู้ซึ่งมีแรงใจหาเงินอย่างสูงล้ำก่อนหน้า เริ่มที่จะลืมตาตื่นขึ้นมาได้
เงินกว่าเก้าล้าน สำหรับคนธรรมดา มันคือความร่ำรวยที่คาดไม่ถึง กระทั่งอู๋ฝานก็ยังต้องตื่นเต้นและยินดี
เพียงแต่จำนวนดังกล่าว ไม่ต้องพูดถึงการนำไปวางต่อหน้าข่งไห่หลิน แม้เป็นต่อหน้าหวังจื่อหมิง ก็อาจทำได้เพียงแค่ประหลาดใจ การจะรู้สึกตื่นตกใจจนเสียอาการ มันไม่มีทางเป็นไปได้
อู๋ฝานได้ยอมรับแล้วว่าความต่างระหว่างตนเองและหวังจื่อหมิง รวมถึงข่งไห่หลินและคนอื่นนั้นมีมากเช่นไร
หากว่าเพียงแค่ใช้ชีวิตในแวดวงคนธรรมดา ก็เรียกว่าเป็นการใช้ชีวิตที่ดีได้แล้ว เพียงแต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่อาจเป็นไปได้ โดยเฉพาะกับการต้องยั่วยุต่อข่งไห่หลินเพราะหลิ่วเหยียนเอ๋อร์ ต่อให้ไม่มีเรื่องราวเหล่านี้เกิดขึ้น การมีเงินเยอะมากขึ้นและมากขึ้น มันย่อมตกอยู่ในสายตาของคนอื่น และคนเหล่านั้นจะไม่มีทางใจดีดังหวังจื่อหมิง ส่วนใหญ่สมควรเป็นเหมือนดังข่งไห่หลิน ที่ปรารถนาจะกำจัดคนอื่นที่ดูขวางหูขวางตา
ดังนั้นแล้ว มันจึงจำเป็นต้องแข็งแกร่งขึ้น! มีเพียงทำเช่นนั้น จึงจะสามารถรักษารายได้และปกป้องความปลอดภัยของตัวเองได้
อู๋ฝานตระหนักรู้ถึงความเร่งด่วนเป็นครั้งแรก ก่อนหน้านี้ที่ในอีกโลกหนึ่ง ตัวเขาใช้ชีวิตไปโดยสุขกายสบายใจ ไม่มีแม้ความเร่งรีบ เพราะทราบว่าตนเองเป็นเพียงผู้เล่นหนึ่งเดียวของที่นั่น และทรัพยากรทั้งหมดในโลกใบนั้นมันจะเป็นของเขาเมื่อไรก็ขึ้นอยู่กับเวลา
เพียงแต่ว่า ปัจจุบันเหมือนตัวเขาจะไม่มีโอกาสได้ผ่อนคลายเช่นนั้นอีกแล้ว ตัวเขาเริ่มร้อนใจและต้องเร่งความเร็วให้มากขึ้น เพื่อคว้าเอาความสามารถในการต่อต้านสิ่งที่ผู้อื่นในโลกความเป็นจริงอาจกระทำ
ภายหลังกลับจากคัลเลอร์แมน อู๋ฝานจึงมุ่งหน้าไปซื้อวัตถุดิบ ก่อนหน้านี้เขาเคยมีหนี้ สิ่งเดียวที่ทำได้คือบาร์บีคิว ต่อให้ภายหน้ามีแผนการอื่น แต่ตอนนี้ก็ยังจำเป็นต้องคิดว่าตนเองยังไม่มีเงินทอง
“อาจารย์ อาศัยอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?” หลิวอี้เตามาถึงบ้านของอู๋ฝานตามกำหนดการที่พูดคุยเอาไว้
เมื่อคืนภายหลังแยกเดินทางกลับ อู๋ฝานขอให้หลิวอี้เตามายังบ้านพักของตนเองในช่วงบ่ายของอีกวัน เพื่อช่วยเสียบไม้บาร์บีคิว เพราะกิจการในยามค่ำคืนดีมากขึ้นและมากขึ้น ดังนั้นจึงยิ่งต้องเตรียมเสียบไม้ไว้ตั้งแต่กลางวัน อู๋ฝานไม่อาจทำโดยลำพังได้ จึงต้องขอให้ศิษย์จำเป็นคนใหม่เข้าช่วยเหลือ
“หลังนี้แหละครับ เข้ามาก่อนครับ” อู๋ฝานตอบรับ
ด้วยความช่วยเหลือของหลิวอี้เตา ความเร็วในการทำจึงยิ่งมากขึ้น พอฟ้าเริ่มมืดอู๋ฝานและหลิวอี้เตาจึงมุ่งหน้าไปยังถนนตรงหน้ามหาวิทยาลัยเจียงโจว พร้อมกับเตรียมอาหารเสียบไม้และสิ่งของสำหรับทำบาร์บีคิว
แน่นอนว่าเพียงอู๋ฝานและหลิวอี้เตามาถึง ก็มีหลายคนรออยู่ใกล้เคียงก่อนแล้ว และคนเหล่านี้เป็นแฟนผู้ภักดีต่อบาร์บีคิวของอู๋ฝาน ดังนั้นจึงแวะเวียนมาอยู่บริเวณใกล้เคียงเพื่อรอคอย เพื่อที่พอตั้งร้านเมื่อไรจะพร้อมพุ่งเข้ามาสั่ง
พบเห็นเรื่องราวที่เกิดขึ้น บรรดาเถ้าแก่ร้านแผงลอยบาร์บีคิวใกล้เคียงต่างอิจฉาริษยากันเป็นแถบ
เมื่ออู๋ฝานตั้งร้านเสร็จเรียบร้อย จึงยิ่งมีลูกค้าเข้ามามากขึ้น ส่วนใหญ่พร้อมใจกันยืนกินหน้าร้านเลยด้วยซ้ำ ทว่าก็ไม่มีการบ่นแต่อย่างใด
“นี่ รู้สึกไหมว่าเถ้าแก่ร้านนี้ดูคุ้นหน้า”
“พอพูดแบบนั้น ก็เหมือนจะดูคุ้นจริงด้วย น่าจะเคยพบเจอที่ไหนมาก่อน”
“ใช่แล้ว ฉันเองก็รู้สึกดูคุ้น ตอนแรกนึกว่าคิดไปเองเสียอีก”
ใกล้เคียงร้านบาร์บีคิว มีนักศึกษามหาวิทยาลัยเจียงโจวหลายคน ขณะทานบาร์บีคิว พวกเขามองอู๋ฝานที่เป็นคนปิ้งบาร์บีคิว จึงเกิดความรู้สึกคุ้นหน้า ตอนแรกไม่ได้สนใจอะไร แต่พอพวกเขามองอีกที ความรู้สึกว่าคุ้นหน้าก็ยิ่งเด่นชัดมากขึ้น
“จริงด้วย! นึกออกแล้ว! ไม่ใช่อาจารย์คนที่สอนคาบเรียนว่ายน้ำหญิงในมหาวิทยาลัยของพวกเราในวันนี้หรือยังไง!”
“ใช่ ใช่! นึกออกแล้วเหมือนกัน! ก็ว่าทำไมถึงดูคุ้นหน้าแบบนี้ ภาพของเขายังอยู่บนกระดานสนทนามหาวิทยาลัยอยู่เลย”
“คนเดียวกันจริงด้วย! ก่อนหน้านี้เคยมากินบาร์บีคิวที่นี่ก็หลายครั้งแล้ว ไม่นึกเลยว่าเถ้าแก่จะเป็นอาจารย์ของมหาวิทยาลัยพวกเรา!”
“นักศึกษา อาจารย์อะไรกัน? กำลังพูดถึงอะไรกันอยู่?”
“เถ้าแก่ร้านบาร์บีคิวคนนี้ เป็นอาจารย์พละศึกษาจากมหาวิทยาลัยเจียงโจว ภาพของเขาเพิ่งโพสต์ขึ้นกระดานข่าวมหาวิทยาลัยวันนี้เอง พวกเขาก็เลยจำได้”
“อาจารย์ ทำไมมาปิ้งบาร์บีคิวอยู่ที่นี่ล่ะ?”
“จริงด้วยสิ ไม่ใช่ว่าเป็นอาจารย์พละศึกษาของมหาวิทยาลัยพวกเราอยู่เหรอ? หรือว่าเป็นแค่คนคล้ายกัน ไม่ใช่คนเดียวกัน?”
“ต้องเป็นคนเดียวกันแน่! ฉันมั่นใจเต็มร้อย!”
ภายหลังเหล่านักศึกษาที่มองมา ตระหนักทราบถึงตัวตนของอู๋ฝาน พวกเขาจึงเกิดคึกคักขึ้นมาโดยทันที
อาจารย์คนหนึ่ง อีกทั้งยังเป็นอาจารย์ของมหาวิทยาลัยเจียงโจว แท้จริงมาขายบาร์บีคิวอยู่ที่นี่ มันย่อมต้องเป็นข่าว นอกจากนี้แล้ว อู๋ฝานยังเป็นอาจารย์สอนคาบเรียนว่ายน้ำผู้หญิง เรื่องราวจึงยิ่งทำให้เขาเป็นประเด็นขึ้นมา เรียกความสนใจของใครหลายคน ตอนนี้คนอื่นได้ทราบอีกหนึ่งตัวตน ไม่แปลกหากผู้คนจะยิ่งเกิดความสงสัย
นักศึกษาบางคนกระทั่งถ่ายภาพของอู๋ฝานที่กำลังปิ้งบาร์บีคิว โพสต์ขึ้นกระดานสนทนาของมหาวิทยาลัย เป็นเหตุให้ยิ่งดึงความสนใจจากบรรดานักศึกษาในโลกออนไลน์
เผชิญหน้ากับเหล่านักศึกษาที่ตื่นเต้นยินดี เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดเรื่องราวและสงบลง อู๋ฝานจึงเร่งรีบพูดขึ้นมา “ผมเป็นอาจารย์พละศึกษาของมหาวิทยาลัยเจียงโจวจริงครับ เพียงแต่ไม่มีกฎข้อใดระบุว่าการเป็นอาจารย์ จะไม่สามารถขายบาร์บีคิวได้ครับ”
“ใช่ ใช่ ไม่ผิดอะไร”
“ถูกต้องตามนั้น ก็เหมือนทำงานพาร์ทไทม์งานหนึ่ง”
“อาจารย์ นับจากนี้ฉันจะกินแต่บาร์บีคิวร้านของอาจารย์ค่ะ เป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยของเรายิ่งต้องสนับสนุน!”
“ใช่ อุดหนุนอย่างแน่นอน!”
“อาจารย์ ไม่คิดเลยว่าคุณจะมีหุ่นดีขนาดนี้ ฝีมือทำอาหารก็ดีไม่แพ้กัน”
“อาจารย์ มีแฟนหรือยังคะ?”
บรรดานักศึกษาใกล้เคียงยิ่งมายิ่งตื่นเต้น ภายหลังได้ยินอู๋ฝานตอบรับ แม้ว่าอู๋ฝานไม่ใช่อาจารย์ของของพวกเขา แต่พวกเขาก็ยังเป็นนักศึกษา และอู๋ฝานเป็นอาจารย์ มันจึงทำให้เกิดเป็นความรู้สึกพิเศษขึ้นมา ไม่มีใครคิด ว่าการที่อู๋ฝานทำงานนี้ จะเป็นการดูหมิ่นอาชีพอาจารย์แม้แต่น้อย
บรรดานักศึกษาในบริเวณ เริ่มที่จะกระจายข่าวลงสู่กลุ่มการพูดคุยของตัวเอง เพียงไม่ช้าก็ยิ่งมีคนรู้เรื่องมากยิ่งขึ้น
เดิมนั้น เพราะเรื่องคาบเรียนว่ายน้ำของวันนี้ จึงทำให้อู๋ฝานเป็นที่สนใจในมหาวิทยาลัยและในบรรดานักศึกษา ขณะนี้ภายหลังข่าวเรื่องร้านบาร์บีคิวของเขาเปิดเผยออกไป มันยิ่งกระตุ้นให้ผู้คนพูดคุยถึงกันมากยิ่งขึ้น บางคนกระทั่งมุ่งตรงออกจากรั้วมหาวิทยาลัย เพื่อมารับชมอู๋ฝานกับตาของตัวเองก็มี