ยามเช้ามาถึงพร้อมกับที่ผมลืมตาขึ้นมาขณะที่รู้สึกได้ถึงน้ำหน้าที่หน้าอกของตัวเอง เมื่อมองไปยังหน้าอกผมก็เห็นคลาร่าที่กำลังนอนหลับอย่างมีความสุขอยู่ ผมยิ้มพร้อมกับใช้มือเล่นกับก้นที่เนียนเด้งของเธอ หลังจากคลำมันเล็กน้อยผมก็ตบก้นของเธอจนก่อให้เกิดเสียงดังขึ้นพร้อมกับที่ก้นของเธอกระเพื่อมไปมา
“อืมมมมมม❤”
คลาร่าค่อยๆ ครางขณะที่หลับตาอยู่ มีสิ่งหนึ่งที่ผมเห็นได้นั้นคือนมอุ่นที่แห้งของผมทั้งในปากล่างและรูก้นของเธอ
คลาร่ากอดผมแน่นขณะที่เธอซบหน้าลงที่หน้าอกของผม ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมปล่อยผมเลย
“ตื่นเถอะสาวน้อยขี้เซาของฉัน ไม่ใช่ว่าเธอมีงานต้องทำเหรอ? นี่มันสายแล้วนะ”
เมื่อคลาร่าได้ยินคำพูดของผมเท่านั้นแหละ เธอก็กระเด้งตัวขึ้นจากเตียงด้วยความตกใจ
“ฮือ ไม่นะ!…ฉันนอนมากเกินไป”
คลาร่าตื่นตระหนกขณะที่เธอพยายามจะออกจากห้อง ผมไม่ได้ปล่อยเธอไปเร็วขนาดนั้น ผมดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดก่อนจะประกบริมฝีปากของเธอไว้และเริ่มดูดดึงริมฝีปากของเธออย่างเร่าร้อน พวกเราค่อยๆ จูบกันอยู่ 2-3 วินาทีก่อนที่จะผละออกจากกัน
“เธอไปได้แล้วแหละ”
คลาร่าตกใจเล็กน้อยก่อนที่เธอจะหน้าแดงอย่างมีความสุขและวิ่งออกไป ผมอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวหลังจากเห็นท่าทางของเธอ แม้ว่าเราจะทำสิ่งต่างๆ มากกว่านี้ไปแล้ว แต่เธอก็ยังหน้าแดงกับการจูบกันเล็กๆ น้อยๆ นี่อยู่ดี
‘ผู้หญิงอะไรน่ารักขนาดนี้’
แม้ว่าเธอจะน่ารักแต่ก็ยังทำตัวโก๊ะ ผมสะบัดหัวออกจากความคิดก่อนจะเดินไปอาบน้ำ ไม่กี่นาทีต่อมาผมก็อยู่ในห้องอาหารเพื่อกินข้าวเช้ากับเกรซ แม้ว่าบรรยากาศในห้องจะอึดอัดนิดหน่อยก็ตาม
คือตั้งแต่ที่ผมเข้ามาในห้อง เกรซก็ยังไม่มองตาผมเลยซักครั้ง แม้ว่าเธอจะทำตัวปกติ แต่ก็มีความแตกต่างอยู่บ้าง ท่าทางที่เธอแสดงกับผมนั้นเหมือนว่าเธอกำลังเว้นระยะห่างจากผมอยู่และผมสามารถเห็นความไม่สบายใจทุกครั้งที่เธอมองมาที่ผมได้ นอกจากนั้นร่างกายของเธอที่กระสับกระส่ายและหน้าแดงระเรื่อทุกครั้งที่เธอมองมาที่ผมเป็นตัวบ่งชี้อื่นๆ อีกมากมาย มีความเงียบเกิดขึ้นระหว่างเราขณะที่เรากินข้าวเช้ากัน
ผมเป็นคนแรกที่พูดขึ้น
“ว่าแต่แม่หลับสบายดีไหมครับ?”
ผมเห็นว่าเกรซหยุดกินอาหารไปชั่วขณะ ร่างกายของเธอสั่นเทิ้ม เธอมองตาผมแวบหนึ่งก่อนจะเบือนสายตาออกไปและตอบกลับด้วยน้ำเสียงเหมือนยุงที่แทบจะไม่ได้ยิน
“จ่ะแม่หลับสบายดี”
ผมแสยะยิ้มในใจเมื่อได้เห็นสิ่งนี้ แต่ผมก็ไม่ได้ทำอะไรต่อเพราะผมมีแผนที่จะทำให้สาวรุ่นแม่สุดเซ็กซี่คนนี้เป็นของผมแล้ว
พวกเรายังคงกินข้าวกันไปอย่างเงียบๆ เพียงไม่กี่นาทีหลังจากนั้นเกรซก็พูดขึ้น ดูเหมือนว่าจะกินในความเงียบของเรา เพียงไม่กี่นาทีหลังจากนั้นเกรซก็พูดขึ้นมา ดูเหมือนว่าเธอจะได้สติกลับคืนมาแล้ว
“แม่พึ่งนึกขึ้นได้ว่าจักรพรรดิ์อยากพบลูก”
ผมเลิกคิ้วขึ้นอย่างมีเลศนัย เกรซเรียกลุงของผมว่าจักรพรรดิแทนพี่ชาย ดูเหมือนว่ากระแสอันตรายมากมายกำลังเริ่มก่อตัวขึ้นในอาณาจักร ถ้าผมจำไม่ผิดตอนนี้น่าจะมีการกบฏโดยเจ้าชายคนหนึ่งในเกม
มันเป็นหนึ่งในเนื้อเรื่องที่จำเป็นในการทำให้โอลิเวียตกหลุมรักคุณ แต่ผมได้เตรียมการไว้แล้ว การเตรียมการที่ดีเพื่อทำกำไรให้กับตัวเอง
ผมรีบมุ่งความสนใจไปที่เกรซก่อนจะถามเธอขึ้น
“ผมควรจะออกไปเมื่อไหร่ดีครับ?”
“จักรพรรดิต้องการพบลูกตอนนี้เลย วงเวทย์เทเลพอร์ตกำลังถูกเตรียมอยู่ ลูกต้องไปพบเขาในอีก 1 ชั่วโมง”
“ได้ครับ นี่มันก็ผ่านมาหลายปีแล้วที่ผมไม่ได้พบกับท่านลุง”
หลังจากที่ผมกินข้าวเช้าที่ด้วยความอึดอัดใจเสร็จ ผมก็มุ่งหน้ากลับไปยังห้องของตัวเอง
ครึ่งชั่วโมงต่อมาผมได้รับการแต่งตัวโดยเหล่าเมด หลังจากนี้ผมจะต้องเข้าเฝ้าจักรพรรดิ ผมเลยต้องดูดี ด้วยการแตะไม่กี่ครั้งผมก็พร้อมแล้ว
หลังจากที่ผมเตรียมตัวเสร็จแล้ว เหล่าเมดต่างก็มองมาที่ผมด้วยสีหน้าตกตะลึง แม้แต่คนที่แต่งงานแล้วก็ด้วย ผมขยิบตาให้พวกเธอและได้รับปฏิกิริยาตอบกลับเป็นหน้าที่แดงเล็กน้อยของพวกเธอ พวกเมดที่มีอายุหน่อยต่างเชิดอกขึ้นเพื่อเรียกร้องความสนใจ
ผมขำในใจกับท่าทางของพวกเธอ ผมรู้ว่าพวกเธอไม่ได้ทำเช่นนี้เพียงเพราะรูปลักษณ์ของผมเท่านั้น แต่มันรวมถึงสถานะของผมด้วย แม้กระทั่งการเป็นภรรยานอกสมรสของผมก็หมายว่าพวกเธอสามารถมีชีวิตที่ฟุ่มเฟือยได้แล้ว แถมใครหล่ะจะไม่อยากได้ผู้ชายหล่อๆ?
ผมออกจากห้องไปยังพื้นที่เทเลพอร์ตภายใต้ท่าทางผิดหวังของเมดบางคน ผมรีบเดินไปที่ห้องเทเลพอร์ตจนเมื่อไปถึงที่นั่นผมก็เห็นเกรซที่กำลังยืนอยู่ข้างจอมเวทย์
ตอนนี้เกรซดูยังทำตัวปกติอยู่ ผมเข้าไปในห้องขณะที่มองเกรซด้วยความงุนงงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะดึงสติกลับมา
“ผมไปได้เลยไหมครับ?”
“อีกแค่ 5 นาทีก็ได้แล้วจ่ะ”
หลังจากเกรซพูดจบเธอก็เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะพูดอีกครั้งด้วยน้ำเสียงจริงจังแบบที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน
“แม่ไม่รู้ว่าทำไมจักรพรรดิถึงเรียกพบลูก แต่จำไว้นะลูกว่าแม่จะอยู่ข้างลูกเสมอ ถ้าเขาพยายามทำอะไรแปลกๆ เราจะทำให้เขาต้องชดใช้”
เมื่อเกรซพูดคำพูดสุดท้ายจบ มานาของเธอก็ถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมกับเจตนาฆ่าของเธอ บรรยากาศเริ่มแปรปรวนจนทำเอาจอมเวทย์บางคนต้องหายใจเข้าลึกๆ เพื่อพยายามพยุงสติ
จากนั้นพวกเขาก็เริ่มจำถึงอีกชื่อหนึ่งของหญิงสาวผู้สง่างามคนนี้ได้ เจ้าหญิงกุหลาบสีชาด ย้อนกลับไปในช่วงสงครามเมื่อ 28 ปีที่แล้ว เธอได้นำกองทหารเข้าสู่สงสราม ชื่อของเธอครั้งหนึ่งเคยสร้างความหวาดกลัวให้กับกองทัพของศัตรู เธอไม่ใช่สตรีที่อ่อนแอ อันที่จริงหลายคนต้องการให้เธอขึ้นครองบัลลังก์ด้วยซ้ำ แต่เกรซปฏิเสธว่าไม่อยากมีส่วนได้ส่วนเสียในราชบัลลังก์
เมื่อผมเห็นด้านที่ต้องการปกป้องของเกรซ ผมก็ยิ้มออกมาก่อนจะโน้มตัวออกไปข้างหน้าเพื่อจับมือของเธอขึ้นมาจูบเบาๆ
ใบหน้าของผมเต็มไปด้วยความรักขณะที่ผมตอบกลับผู้หญิงที่หน้าแดงอยู่ตรงหน้า
“ผมรู้ครับแม่ว่าที่ผ่านมาแม่ปกป้องพวกเรามาตลอด ครั้งนี้ให้ผมเป็นคนปกป้องบ้างนะครับ ผมจะไม่ปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของเราครับ”
เกรซยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดของผม
คนรอบข้างเองก็ยิ้มขึ้นมาเช่นกันเมื่อเห็นความรัก ‘ค ร อ บ ค รั ว’ ของพวกเรา โดยไม่รู้เลยว่ามีบางสิ่งที่ดำมืดกำลังเล่นอยู่
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต