79 เล่ม 3 ง๊วง ง่วง
ห้องนอนตั้งอยู่ที่ชั้นสองของที่พัก ผมคิดว่ามีห้องรวมกันห้าห้องที่นี่ แล้วก็ยังมีห้องน้ำแยกหนึ่งห้อง
เพราะมีห้องพอ เราแต่ละคนได้ห้องของเราเอง ห้องของผมเห็นห้องแรกที่คุณจะเห็น หลังจากที่ขึ้นบันไดมา ถ้าคุณถามว่า ทำไมผมชี้เรื่องนี้ออกมา มันเพราะสาวๆต้องผ่านห้องผม ถ้าพวกเธออยากจะลงไปที่ชั้นแรก
ผมทำการอ่าน เกี่ยวกับข่าวปัจจุบัน ในระบบดาวเซียร่า โดยใช้เทอร์มมินัลพกพา ก่อนไปไปนอน เมื่อในที่สุด ผมก็ได้มุ่งมั่นตั้งใจที่จะปิดตานอน…… ผมรู้สึกว่าบางคน ผ่านห้องผมไปเพื่อจะลงไปที่ชั้นหนึ่ง
ผมมองดูเทอร์มินัล และพบว่ามันเกือบเที่ยงคืนแล้ว ทุกคนควรจะหลับกันอยู่อย่างดีที่เวลานี้แล้ว
ผมสงสัยว่ามันเป็นเอลม่า ผู้ที่ลงไปเพื่อที่จะดื่ม ก่อนจะไปนอนมั้ย ผมเองก็รู้สึกกระหายด้วยเหมือนกัน ผมเลยตัดสินใจที่จะลงไป เพื่อกินน้ำซักแก้ว
ผมลุกจากเตียง ออกไปจากห้อง และลงบันได
“……?”
ผมลงไปที่ชั้นแรก แต่เจอว่ามีแค่ไฟสลัวๆเปิดอยู่ นั่นแปลกนะ ผมคิดว่าบางคน ได้ลงมาที่นี่ก่อนหน้าผมแล้ว… ผมเอียงหัวในความสับสน และมุ่งหน้าไปที่ห้องครัว เพื่อที่จะไปเอาขวดเล็ก ของน้ำดื่มในตู้เย็น จากนั้นผมไปที่ห้องนั่งเล่น
“……ทำอะไรอยู่ที่นี่?”
“อ๊ะ……”
ผมเจอคริส ผู้ที่ใส่ชุดนอนอยู่บนเธอแล้วนอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ผมเห็นหน้าของคริส ภายใต้แสงไฟสลัว และพบว่าน้องเค้า มีคราบน้ำตาอยู่ที่แก้ม ตาของน้องเค้าแดงเล็กน้อย คริสลนลานและรีบหันหน้าหนีจากผม ผมเห้นทุกอย่างแล้วน้องเอ้ย ดังนั้นไม่มีประโยชน์ที่จะซ่อนอีกแล้ว เลดี้น้อย
ผมนั่งต่อจากคริส โดยไม่พูดอะไรและเปิดขวดน้ำ ความรู้สึกของน้ำเย็นที่ลงคอของผม รู้สึกค่อนข้างน่าพึงพอใจ…… ผมควรทำอะไรที่นี่ดีล่ะ?
“นอนไม่หลับเหรอ?”
“ม-มัน มันแค่–”
“เก็บมันไว้ มันยาก หือห์”
“–ค่ะ”
คริสห่อไหลของเธออย่าสลดใจ หลังที่ยังหันหน้าหนีไปจากผม เมื่อผมมองรูปลักษณ์ข้างกายเธอ ผมยืนยันว่าขอบตาน้องเค้าแดง และตาของน้องเค้า แดงจากการร้องไห้จริงๆ
“ยังไงซะ พี่ เป็นคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ที่นี่ตอนนี้ ไม่ใช่มันไม่เป็นไร ที่จะระบายมันทั้งหมดออกมาเหรอ? ไม่มีความจำเป็นต้องเล่นละครต่อ เพราะน้องอยากจะใช้ชีวิต เป็นลูกสาวขุนนางที่ยืนหยัดด้วยตัวเองได้
“ห-หนูไม่ได้กดดันตัวเอง หรืออะไรเลย”
“อย่างนั้นเหรอ?”
ผมจิบน้ำอีกครั้ง มืม เย็นและอร่อย ผมล่ะชอบที่น้ำเย็น ลงคอผมอย่างราบลื่นจริงๆ ผมจะรับมือกับอะไรแบบนี้ยังไงแล้ะ– โอ้ ใช่ ผมนอนกับมีมิ เมื่อน้องเค้ารู้สึกหดหู่ หือห์ ผมคิดว่าห้องของมีมิมีสองเตียง แต่ผมพนันเลยว่าสาวนางนี้ จะไม่สามารนอนได้ ถ้าเธอไม่มีใคร อยู่เคียงข้างเธอ
“มานอนด้วยกันมั้ย?”
“หนูไม่เป็นร่ะ……เอ๋?”
“เราแค่จะนอนด้วยกันน่ะ โอเค๊ มันไม่เหมือนว่าเราไปปลุกมีมิหรือเอลม่า ได้ในเวลานี้ ที่มันดึกมากๆแล้ว
เพราะน้องเค้าเป็นแบบนี้ไปแล้ว ไม่มีทางที่ผมจะปล่อยคริสไว้กับตัวเองได้ ถ้าผมทำเช่นนั้น ผมพนันว่าเธอจะยังตื่นจนกว่าจะเช้า ผมไม่มีแผนที่จะทำอะไรลามกกับน้องเค้า โอเคมั้ย เราแค่จะนอนด้วยกัน บนเตียงเดียวกัน เราเป็นแค่พวกเดียวเท่านั้น ในที่พักนี้ และผมไม่คิดว่ามิโระ จะเล็ดข้อมูลส่วนตัวออกไป ของที่เราอยู่กันที่นี่ตอนนี้
“อ-อืม… พ-พี่หมายถึง…?”
“เราแค่จะ หลับ ด้วยกัน ฮ้าวว……และน้องเอ๋ย พี่ง่วงแล้ว”
ผมปิดฝากลับไปที่ขวดเล็ก ปิดให้แน่น จากนั้น ลุกขึ้นจากโซฟา
“ยังไงซะ มาเร็วงั้น”
“ค-ค่ะ”
คริสรับมือที่ยืดออกของผมไป แล้วยืนขึ้นด้วยเหมือนกัน ผมกลับไปขึ้นบันได พร้อมกับน้องเค้าตามมา และเราเขา้ห้องของผมด้วยกัน เตียงนั้น จริงๆแล้วเป็นคิงไซส์ที่น่าทึ่ง ดังนั้น มันมีมี่ทีพอสำหรับผมและคริส
ผมปล่อยมือคริส และแหมะตัวเองลงบนเตียง ผมนำขวดน้ำขวดเล็ก ที่มีน้ำ ลงไปไว้ที่โต๊ะข้างเตียง
“อืม ฝันดี… อยากจะใช้แขนพี่เป็นหมอนมั้ย?”
“ม-ไม่ค่ะ! พ-พี่ไม่ต้องถือหนูหรอกค่ะ!”
“เข้าใจแล้ว”
ฮ่าฮ่า น้องเค้ากล้าแสดงออกมากตอนนั้น แต่ตอนนี้จริงๆแล้วน้องเค้าถอย น้องเค้าเป็นประเภทที่ลนลาน ถ้าทุกอย่าง ไม่ได้ไปในทำนองของน้องเค้าเอง หือห์ เธอดูเหมือนจะลังเลอยู่ซักแป้ปนึง แต่เมื่อผมปิดตา แกล้งทำเป้นหลับไป ในที่สุดเธอก็ไต่ขึ้นเตียง เธอขยุกขยิกยู่บนเตียงอย่างกระสับกระส่ายซักพัก และในท้ายที่สุด ก็สงบลง
ในที่่สุดน้องเค้าก็หลับแล้วเหรอ ผมหันไปที่จะตรวจดู ผมพบตัวผมเองสบสายตาคริส
“งี้พี่ก็แกล้งทำเป็นหลับ”
“ม่ายอ่ะ จริงๆแล้วพี่แค่กำลังจะหลับน่ะ รู้ป่ะ…”
เปลือกตาของผม หย่อนมาเกือบจะปิดอยู่แล้ว จริงๆแล้วผมง่วงจัดๆแล้ว
“มันโอเคนะ ที่จะให้ตัวน้องเอง โดนเอาอกเอาใจมากกว่านี้นิดหน่อยบางเวลา คริส……”
มันไม่ไหว ผมง่วงจัด คำพูดผมเพี้ยนๆแล้ว ผมรู้สึกว่า บางอย่างที่อุ่น กอดผม ก่อนที่ในที่สุดผมก็น็อคไป มันคือคริส? โอ้ เอิ่ม ฝันดีจ่ะ
—————————————————————
เมื่อผมตื่นขึ้นในอรุณวันต่อมา ผมพบว่าตัวผมเองนั้นได้มองคริสอยู่ ผู้ที่มีหน้าตาตอนหลับไหลที่สงบสุข มันดูเหมือนน้องเค้าสามารถที่จะนอนสบายๆได้ นัยน์ตาออพซิเดียน ที่แบกอะไรอยู่ภายใน นั่นก็คือแสงแห่งเจตนาที่กล้าแข็ง ที่ตอนนี้ได้ถูกซ่อนเร้น ภายหลังเปลือกตา ตอนนี้เมื่อผมได้มองหน้าน้องเค้าอย่างดีแล้ว ผมพบว่าขนตาของน้องเค้ายาว และละเอียดอ่อน… เป็นเป็นสาวน้อยที่งดงามอย่างแท้จริง
ผมสงสัยอยู่ ว่าทำไมคริสนอนบนเตียงของผม และจำได้ว่าอะไรเกิดขึ้นเมื่อคืนผมไม่ได้คิดตรงๆดีๆเมื่อคืนนี้ เพราะความง่วง ผมเลยจบที่การพาคริสมาที่ห้องผมอย่างบังคับ เพื่อที่จะนอนด้วยกันกับผม ตอนนี้ผมสร่างง่วงแ้ว ผมรู้สึก ว่าผมมันไม่ไตร่ตรองเล็กน้อย แต่ ยังไงมันก็ไม่เหมือนว่าผมไปลงมือกับน้องเค้า ดังนั้นผมเดาว่าผมปลอดภัย ช่าย ไม่มีปัญหา
ผมจะลองถามน้องเค้า ว่าเธออยากจะนอนด้วยกันกับมีมิหรือเอลม่าทีหลังมั้ย ผมไม่มีเจตนาที่จะลงมือกับน้องเค้าตอนนี้ แต่ไม่มีอะไรบอกได้ ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ถ้เราได้นอนด้วยกันต่อรู้ป่ะ ผมยังเป็นผู้ชายในท้ายที่สุด
ผมไม่อยากจะปลุกน้องเค้าให้ตื่น ผมนอนกลับไปบนเตียง และง่วงงุนอีกครา ขณะที่ผลของมัน สติของผมเลือนจากไป อีกครั้ง
เมื่อผมเปิดตาครั้งที่สอง ผมพบคริสพร้อหน้าที่แสดงสด และตาที่ดูลนลาน มันดูเหมือน เธอจบที่การตื่นมาบางเวลา เมื่อผมกลับไปหลับต่อ
“อรุณสวัสดิ์”
“อ-อ-อรุณ ส-สวัสดิ์……”
“ใจเย็น คริส เราแค่นอนบนเตียงด้วยกัน เสื้อผ้าน้องไม่เยินนี้ เห็นป่าว?
จากนั้นผมบืดขึ้เกียจ และปล่อยหาว เพราะผมหลับเป็นครั้งที่สองหลังจากที่ตื่น หัวผมรู้สึกหนักนิดหน่อย โอ้ยังซะ มีนจะหาย เมื่อผมขยับตัวพอ
“โยช ลุกกันเถอะ สามารถที่จะหลับดีมั้ย คริส?”
“ค-ค่ะ……!”
คริส อยู่ต่อจากผม พร้อมน้าที่แดงสด ตอนนี้น้องเค้านั่งอยู่บนเตียง น้องเค้าทำตัวเหมือนน้องเค้า จะเดินหน้าความสัมพันธ์ของเราทีเดียว ถ้าน้องเค้ามีโอกาส กลับไปไม่กี่วันก่อน แต่ตอนนี้ โอกาสได้มาจริงๆแล้ว จริงๆแล้วน้องเค้าก็ทำมันไม่ได้ในท้ายที่สุด ช่างน่ารักดีนะ
ผมหยิบขวดน้ำขวดเล็ก ที่ผมทิ้งไว้ที่ข้างเตียงเมื่อคืน จิบน้ำ ลุกขึ้นจากเตียง จับคริสที่ยังลนลานอยู่ และดำเนินการลงบันไดกันน้องเค้า เมื่อในที่สุดเราก็ได้ลงมาอยู่ข้างล้าง เราเจอกับเอลม่า ที่นั่งตรหน้าโต๊ะกินข้าว เธอส่งสายตาที่คริติคอลให้ผมและคริสที่หน้าแดง
“นายพูดอยู่นั่นว่านายจะไม่ลงมือกับน้องเค้า… แต่ไม่ใช่นี่มันแค่เร็วไปหน่อยเหรอ แม้ว่าจะสำหรับนายก็เถอะ?”
“ชั้นไม่ได้ลงมือกับน้องเค้า โอเคมั้ย เราแค่หลับด้วยกันบนเตียงข้างกันเมื่อคืน
ผมปฏิเสธคำพูดของเอลม่า แล้วนั่งด้วยตัวเอง
“ถ้าอย่างนั้น นายก็เพียงแต่นอนด้วยกัน…… ยังไงซะ มันไม่ได้ดูเหมือนนายลงมือกับเธอจริงๆ ชั้นเดาว่า”
เอลม่ามองหัวจรดเท้าผมและคริส ละถอนหายใจ ผมยังใส่เสื้อที่ผมใส่ เมื่อผมไปนอนที่ห้องผมเมื่อคืนวาน และไม่ใช่ทั้งคริสและผม ที่มีสัญญานของการไปอาบน้ำ
“งั้นยังไงก็เถอะเกิดอะไรขึ้นล่ะ”
“ชั้นจะบอกเกี่ยวกับมันทีหลัง ไปล้างหน้าล้างตาก่อนดีมั้ยก่อนอื่น คริส?”
“ค-ค่ะ”
จากนั้น คริสรีบไปที่ห้องน้ำ ที่มีอ่างล้างหน้าข้างใน เพื่อที่จะล้างหน้า หลังจากที่ได้เห็นเธอเขาไป ผมหันหน้าหาเอลม่าอีกครั้ง
“มันดูเหมือนความช็อก ที่ไดเสียทั้งพ่อทั้งแม่ เข้ามาใส่น้องเค้าทั้งหมดทีเดียวเมื่อคืน เมื่อน้องเค้าไปนอนคนเดียว ชั้นรู้สึกว่าบางคนอยู่ที่ชั้นล่าง ชั้นเลยมาดู และเจอคริสอยู่ในห้องนั่งเล่น”
“เข้าใจแล้ว… เธอดูค่อนข้างโอเค แต่มันดูเหมือน น้องเค้าทำเต็มที่ เพื่อที่จะเก็บมันไว้ข้างใน หือห์
“ใช่ ชั้นรู้สึกว่ามันไม่ดีที่จะไปปลุกเธอหรือมีมิเมื่อคืน เพราะมันดึกมากแล้ว ชั้นเลยให้น้องเค้านอนข้างชั้นแทน แต่ชั้นจะให้น้องเค้านอนกับเธอหรือมีมิจากตอนนี้ไป”
“อึน… โอเค ชั้นจะบอกมมีมิเกี่ยวกับมันทีหลัง”
เอลม่ายอมรับคำขอของผมอย่างง่ายดาย
“ชั้นจะปล่อยน้องเค้าไว้ให้เธอนะถ้างั้น
น้องเค้าร้องไห้ตาบวมบนโซฟาเมื่อคืน ชั้นปล่อยน้องเค้าไว้คนเดียวหลังจากเห็นแบบนั้นไม่ได้”
ไม่นาน มีมิลงมาจากห้องของน้องเค้าด้วยเหมือนกัน
“สวัดดีตอนเช้า!”
“หวัดดีจ่ะ”
“สวัสดีตอนเช้า มีมิ ดูอารมณ์ดีจังเลยนะ”
“ค่่ะ หนูตื่นเต้นจริงๆ เกี่ยวกับการได้ไปเล่นในทะเลน่ะ!”
ความตื่นเต้นของมีมิ อยู่ที่แม็กซ์เลเวลแล้ว หือห์ แน่นอนว่ามีมิดูกระฉับกระเฉง
“ชั้นจะไปล้างหน้าด้วยเหมือนกันหลังจากคริสเสร็จ และจากนั้น เราจะกินข้าวเช้ากัน แต่ชั้นล่ะสงสัย ว่าข้าวเช้าจะเสิร์ฟอะไร”
“เมนูข้าวเช้า ประกอบไปด้วยขนมปังอบใหม่ๆ ไข่คน เบค่อนกรอบๆ ไส้กรอกต้ม สลัดผักสด และน้ำผลไม้ธรรมชาติ 100%”
“มันเป็นเมนูข้าวเช้าสแดนดาร์ดของโรงแรมชั้นสูงนะ หือห์”
เรามุ่งหน้าออกไปที่หาดทราย เมื่อเรากินข้าวเช้ากันเสร็จ ฟุฟุฟุ ผมสงสัยว่าชุดว่ายน้ำแบบไหน ที่พวกเธอทัังสามซื้อกันเมื่อวาน ผมรอคอยจริงๆ ที่จะได้เห็นสาวๆใส่พวกมัน
เป้าหมายเดือน 9/66
ค่าเน็ต200
กาแฟ 0/300
คอมใหม่ 0/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook