ตอนที่ 63 ศึกใหญ่ขององค์หญิงสามในแผนกเกษตรกรรม 8
“ถึงมันจะดูใจร้ายไปหน่อย แต่ฉันอยากจะพูดว่าทำดีมาก!”
“ฮึ่ม! นี่คือบทลงโทษจากพระเจ้า! มันเกิดขึ้นเพราะท่านเอาแต่กินคนเดียวไงล่ะ!”
“ท่านจักรพรรดิ ไม่ทราบว่าท่านจะยังทำการถ่ายทอดสดในครั้งต่อไปไหมคะ?!”
“น่าเสียดาย สิ่งของทั้งหลายบนพื้นนั้นเก็บขึ้นมากินต่อก็ได้ไหม ทำไมฉันถึงไม่อยู่ที่นั่นนะ?!”
“บัดซบ! ความเห็นบนอัจฉริยะเสียจริง! ใช่แล้ว ท่านจักรพรรดิ ให้โอกาสฉันเป็นการส่วนตัวสิคะ แล้วฉันจะไปช่วยท่านเก็บกวาด เพียงแค่เก็บสิ่งของบนพื้นให้ฉันก็พอ!”
“ทำไมพวกคุณถึงหัวหมอกันขนาดนี้นะ? แต่ฉันคิดว่าพวกคุณคงไม่ได้โอกาสนั้นหรอก เพราะหุ่นยนต์มาทำความสะอาดแล้วล่ะ!”
ชาวเน็ตทั้งหลายมองดูหุ่นยนต์ที่กำลังเข้ามาทำความสะอาดซากอาหาร ขณะที่จักรพรรดินีมองดูจักรพรรดิด้วยสายตาว่างเปล่า ราวกับอยากจะร้องไห้ออกมา
“มันมาถูกเวลาเสียจริง!” จักรพรรดินีวางตะเกียบในมือของตนด้วยท่าทีสงบนิ่ง เกี๊ยวของเธอร่วงล้นลงไปบนพื้นและทันใดนั้นหุ่นยนต์ก็เข้ามาเก็บกวาดอย่างไร้ความปรานี
จักรพรรดิน้ำตาไหลขณะวิ่งเข้าไปปลอบประโลมภรรยาให้รู้สึกสบายใจ
หากพูดตามหลักเหตุผลมันเป็นเรื่องดีที่เขาได้รับการเลื่อนขั้นไปถึงระดับ 8 ดาว ทว่าในตอนนี้กลับเห็นได้ชัดว่าตัวเองกำลังทำให้ภรรยาสุดที่รักขุ่นเคือง
ดังนั้นจักรพรรดิจึงมองดูลูกสาวของตนเองด้วยสายตาน่าสงสาร
“ลูกรัก…”
“ก็ได้ ก็ได้! ยังพอมีแป้งเหลืออยู่ จะทำบะหมี่ให้พวกท่านแล้วกัน!” เธอไม่สามารถทนมองพ่อผู้ยิ่งใหญ่ทำตัวอ้อนราวกับเด็กน้อยได้
ถึงขนาดใช้กำปั้นของตนเองขนาบไว้ข้างแก้มเพื่อทำตัวให้ดูน่ารัก! เอ่อ…นี่คือจักรพรรดิคนเดียวกันกับในโทรทัศน์หรือเปล่า?!
ขนาดผู้ชมทั้งหลายยังทนดูไม่ได้!
ทว่าผู้คนกลับรู้สึกว่าจักรพรรดิมีเงาของความเป็นสามัญชนอยู่ ซึ่งนั่นทำให้เขาครอบงำหัวใจของผู้ชมทั้งหมด
ชาวเน็ตเจ้าปัญหาทั้งหลายยังคงจับภาพท่าทางของจักรพรรดิบนหน้าจอแสดงผล เพื่อนำไปสร้างอิโมติคอนและเพิ่มข้อความต่าง ๆ ลงไป ซึ่งทำให้มันกลายเป็นที่ยอดนิยมไปทั่วจักรวรรดิชิงเหย้า
คุณเห็นไหมว่าฉันน่ารัก? จักรพรรดิถึงขนาดแนบกำปั้นไว้ข้างแก้มเพื่อให้ดูน่ารักเชียวนะ!
ฉันน่ารักขนาดนี้ คุณจะกล้าปฏิเสธฉันเหรอ?
ฉันเป็นคนน่ารักที่หนึ่งในจักรวาลทั้งหมด!
ใครบอกว่าเป็นลุงแล้วจะน่ารักไม่ได้?
ฉันเป็นประมุขผู้น่ารัก จุ๊บ!
………
จักรพรรดิถูกหยอกล้ออย่างหนัก!
เมื่อได้ยินว่าลูกสาวจะประนีประนอม จักรพรรดิก็นั่งลงอย่างมีความสุข ตอนนี้ในจานของเขายังคงเหลือเกี๊ยวอยู่อีกสองสามชิ้น เขากำลังจะคีบมันเข้าไปในปาก ทว่าจะเหลือบเห็นรังสีอำมหิตแผ่ออกมาจากภรรยาเสียก่อน
“นี่ ที่รัก เจ้าอยากกินไหม?!” จักรพรรดิถามขึ้นอย่างระมัดระวัง
“ท่านคิดว่ายังไงล่ะ?!” จักรพรรดินีเอื้อมมือออกไปหยิบจานและกินมันเข้าไป การเคลื่อนไหวแบบตามน้ำทำให้จักรพรรดิถึงกับต้องหลั่งน้ำตา!
ชาวเน็ตทั้งหลายต่างหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง!
“นี่คล้ายกับวิธีการประคับประคองกันของพ่อแม่ฉันเลย!”
“ไม่คิดมาก่อนเลยว่าระหว่างจักรพรรดิและจักรพรรดินีจะเป็นเหมือนกัน จักรพรรดินีคุมสามีได้อยู่หมัดจริง ๆ!”
“ฮ่า ๆๆๆ! ท่านจักรพรรดิ เผยความเป็นชายของท่านออกมา คว้าเกี๊ยวกลับมาจากจักรพรรดินี! ไม่ต้องกลัว! พวกเราผู้ชายจะยืนหยัด! เพื่อนร่วมชาติผู้ชายหลายพันหมื่นคนในจักรวรรดิชิงเหย้านี้จะคอยสนับสนุนความแข็งแกร่งของท่านเอง!”
“บัดซบ! ให้องค์หญิงกลับมาลอกหนังแกซะก่อน!”
“อ๊ะ! ภรรยาทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้? ผมแค่พูดไร้สาระน่ะ ฮ่า ๆ คุณอย่าคิดจริงจังไปเลย!”
“นี่เป็นการถ่ายทอดสดตอนจับชู้หรือเปล่า?”
……….
สวี่หลิงอวิ๋นเริ่มผสมเส้นบะหมี่ การทำเส้นบะหมี่นั้นจะต้องหยาบกว่าแป้งห่อเกี๊ยวกว่านี้หน่อย ดังนั้นเธอจึงโรยเกลือลงไปเพื่อให้มันมีความเหนียวมากขึ้น
เธอพักเส้นบะหมี่ไว้เป็นเวลา 20 นาที ในระหว่างนั้นเธอเริ่มต้มซุปอีกครั้ง เธอไม่ได้ทำมันอย่างพิถีพิถันมากนัก และเอาฝาครอบมันเอาไว้!
จักรวรรดิชิงเหย้าได้ผลิตเห็ดขึ้นมามากมาย เห็ดพวกนั้นมีขนาดอวบอ้วนใหญ่ และรสชาติของมันยังอร่อยอีกด้วย
ผัดเห็ดหูหนูเข้ากับไข่และมะเขือเทศ การฝึกฝนทำอาหารแบบทำกินเองที่บ้านนั้นเป็นความชื่นชอบของแม่ของเธอเมื่อครั้งเธอยังเป็นเด็ก
พอเติบโตขึ้นมา…ก็ไม่ได้กินอะไรแบบนี้มาหลายปีแล้ว
และทำน้ำจิ้มเนื้อหมูสามชั้นอีกครั้ง นี่คือส่วนประกอบที่ยอดเยี่ยมที่สุดในการกินบะหมี่ราดซอส
เธอทำอาหารอย่างรวดเร็ว และด้วยความช่วยเหลือจากหุ่นยนต์ จึงทำให้เร็วยิ่งขึ้น
20 วินาทีต่อมา ในที่สุดจักรพรรดิก็ได้ลิ้มรสอาหารของลูกสาวเสียที
“ว้าว! อร่อยมาก!” จักรพรรดิรู้สึกราวกับว่าอาหารนั้นถลาลื่นลงคอ รวมถึงหลอดอาหารด้วยตัวของมันเอง รู้สึกได้ถึงกระแสน้ำอันอบอุ่นไหลลงไปในท้อง
“ดีจังเลย!” จักรพรรดิกินอย่างเอร็ดอร่อย!
ทว่าคราวนี้เขาเปิดแชร์รสชาติเพื่อไม่ให้ประชาชนโกรธอีก
การเลื่อนตำแหน่งของเขาก่อนหน้านี้ทำให้อาหารทั้งหลายกระจัดกระจายตกพื้น นั่นทำให้จักรพรรดิยังคงรู้สึกผิด และไม่รู้ว่าชาวเน็ตต่างสาปแช่งด้วยความขุ่นเคืองจริง ๆ หรือไม่ เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงพยายามทำตัวนอบน้อม
ในที่สุดชาวเน็ตทั้งหลายก็ได้ลิ้มลองรสชาตินี้ดังสมใจหวัง
“ว้าว! หอมจัง! ฮือ ๆๆ! ในที่สุดฉันก็ได้ลิ้มรสรสชาติอาหารขององค์หญิงสามอีกครั้ง! มันอร่อยมาก!”
“ขอสูตรได้ไหมคะ? ฉันอยากจะทำมัน [รูปภาพน้ำตาไหล.jpg] ฉันกลัวว่าฉันจะไม่ได้กินอาหารที่หุ่นยนต์ทำอีกต่อไป!”
“ใช่ ๆ! ได้ไหมคะ?”
……
จักรพรรดิกินบะหมี่และกล่าวด้วยคำพูดที่เต็มไปด้วยอารมณ์มากมาย “บะหมี่นี้เหมาะสมกับผู้สูงอายุและคนที่มีกระเพาะไม่แข็งแรงจริง ๆ เลย กินง่ายคล่องคอมาก!”
จักรพรรดินีหยักหน้า เห็นด้วยกับสามีของเธออย่างเต็มที่
สวี่หลิงอวิ๋นพยักหน้าขณะกินมัน “ใช่ค่ะ บะหมี่นี้ย่อยง่าย เป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับผู้คนมีที่มีปัญหากับระบบกระเพาะอาหารที่ไม่ย่อย”
“ลูกรัก การมีลูกอยู่คือความสุขที่สุดของพ่อ!”
จักรพรรดิมองดูใบหน้าอันแสนบอบบางของลูกสาว ก่อนจะกล่าวด้วยอารมณ์ว่า “คงจะดีมากถ้าลูกไม่แต่งงาน!”
“แต่งงาน?” สวี่หลิงอวิ๋นเงยหน้าขึ้นและมองดูพ่อผู้แก่ชราของตนเอง สงสัยว่าจักรพรรดิกำลังคิดอะไรอยู่ “ทำไมอยู่ ๆ ถึงนึกถึงเรื่องนี้ล่ะ?”
“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่นึกถึงมัน” จักรพรรดิก้มศีรษะลงและกินบะหมี่ต่อ
มารยาทในการรับประทานอาหารบนโต๊ะของจักรพรรดินีนั้นดีกว่าจักรพรรดิเป็นอย่างมาก เธอเช็ดมุมปากของตนเองด้วยผ้าเช็ดหน้าอย่างนุ่มนวล “อย่าไปสนใจพ่อของลูกเลย เขาก็พูดจาเพ้อเจ้อตลอดทั้งวันนั่นแหละ”
แน่นอนว่าจักรพรรดินีรู้ดีว่าทำไมสามีของเธอถึงคิดเช่นนั้น เพราะว่าเมื่อวานนี้จักรพรรดิของจักรวรรดิเอเดนมาขอเข้าเฝ้าและทูลถามด้วยตัวเขาเองว่าจะยอมให้สวี่หลิงอวิ๋นแต่งงานกับองค์ชายใหญ่แห่งจักรวรรดิเอเดนหรือไม่
เมื่อจักรพรรดิได้ยินว่าอีกฝ่ายต้องการจะจัดงานแต่งงานกับลูกสาวสุดที่รักของเขา ก็รีบปฏิเสธทันทีโดยไม่พูดอะไรออกไปแม้แต่คำเดียว!
ลูกสาวสุดที่รักนี้ต้องมีอายุเท่าไหร่กันถึงจะแต่งงานได้?!
ไม่ไหว ๆ! อย่างน้อยที่สุด ถ้าเธอจะแต่งงาน เธอต้องแต่งตั้งแต่ยังอายุน้อย ๆ ไม่ใช่รอให้นานขนาดนั้น!
สวี่หลิงอวิ๋นไม่รู้ว่าอายุของเธอนั้นถึงเกณฑ์แต่งงานแล้ว และยังถูกขอแต่งงานแล้วด้วยซ้ำ!
เธอยังคงนั่งกินบะหมี่ของตนเองอย่างเซ่อซ่า ทั้งครอบครัวกำลังกินบะหมี่อย่างกลมเกลียว ขณะที่สถาบันกำลังเตรียมการต่อสู้แย่งชิงตำแหน่งหัวหน้า
แต่ละแผนกของแต่ละระดับชั้นจะแข่งขันกันเพื่อแย่งชิงตำแหน่งหัวหน้า จากนั้นระดับชั้นเดียวกันจะแข่งขันกันเพื่อแย่งชิงหัวหน้าระดับชั้นเรียนอีกที
แต่ละชั้นจะต้องมีหัวหน้าชั้น