ตอนที่ 110 – มีจุดประสงค์อื่น
บนขบวนรถเมื่อครู่นี้ล้วนเป็นลูกหลานกลุ่มการเงิน บุคคลใหญ่โตอย่างแท้จริงในเมือง
เด็กสาวคิดในใจว่าสองคนนี้หลบซ่อนกลุ่มการเงิน ก็น่าจะไม่ใช่บุคคลใหญ่โตอะไรสินะ ไม่งั้นก็เดินออกไปทักทายกันแต่แรกแล้ว
ถึงอย่างไรลูกหลานกลุ่มการเงินพวกนั้นก็ขู่ว่าจะฆ่าพวกเขา ถ้ารู้จักกันจริง ๆ อย่างน้อยก็ต้องออกมาพูดแล้วปะ
คิดถึงตรงนี้ เด็กสาวฉินอี่อี่ยังดีใจนิด ๆ …… ไม่ใช่บุคคลใหญ่โตพวกนั้นก็ดี
เพียงแต่ ฉินอี่อี่จู่ ๆ ค้นพบว่า เด็กหนุ่มคนนั้นเหมือนจะขมวดคิ้วครุ่นคิดอะไร
ในที่ไม่ห่างไกล หลี่ซูถงมองไปทางนักเรียนแสนล้ำค่าของตัวเอง “ทำไม เห็นอะไรถึงได้เคร่งเครียดขนาดนี้”
ชิ่งเฉินหันหน้าไปกล่าวเสียงเบาว่า “ครูครับ ผมเห็นเพื่อนนักเรียนของผม”
ตอนที่ผู้หญิงที่ชื่ออีนั่วคนนั้นลดกระจกหน้าต่างลง ชิ่งเฉินเห็นว่าผู้ที่นั่งข้างคนขับไม่ใช่ใครอื่น ถึงกับเป็นหนานเกิงเฉินผู้ขี้ขลาด……
ผู้หญิงที่รูปร่างกำยำ รถออฟโร้ดคันมหึมาทรงอำนาจ ท่อไอเสียสีเงินที่พ่นไฟ ทั้งหมดนี้ล้วนทำให้หนานเกิงเฉินที่อยู่ที่นั่งข้างคนขับดูไม่เข้าพวกอยู่บ้าง
ดังนั้น…… ชิ่งเฉินจู่ ๆ หัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้อยู่บ้าง หลี่อีนั่วผู้กำยำคนนั้นก็คือหญิงรวยที่เลี้ยงดูหนานเกิงเฉิน?
ไม่น่าล่ะถึงได้ย้ายเข้าเขตที่ 1 นี่มันใกล้ชิดบุคคลยิ่งใหญ่จริง ๆ……
เพียงแต่รสนิยมของหลี่อีนั่วคนนี้ก็เหมือนจะพิลึกอยู่บ้างนะ ตัวเองเกิดมากำยำแต่กลับขอบเด็กชายที่อ่อนแอ
เวลานี้ ตอนที่คนอื่น ๆ ล้วนกำลังเพลิดเพลินกับดนตรีจังหวะมัน ๆ หนานเกิงเฉินกลับนั่งขดในที่นั่งด้วยใบหน้าเหมือนชีวิตนี้ไร้สิ้นความหมาย
ดวงตาทั้งคู่มองกระจกบังลมอย่างไร้วิญญาณ……
ถึงขนาดอยากจะปิดหูอยู่นิดหน่อย
นี่อาจจะเป็นราคาของการถูกเลี้ยงดูสินะ
เจ้าหมอนี้ไม่ได้สังเกตเห็นโดยสิ้นเชิงว่า เพื่อนร่วมโต๊ะของตัวเองซ่อนอยู่ในป่าด้านข้าง
หลี่ซูถงมองไปทางชิ่งเฉิน “จำชื่อหลี่อีนั่วนี้ได้ไหม”
“อืม” ชิ่งเฉินพยักหน้า “ในรายชื่อกลุ่มการเงินตระกูลหลี่ที่ครูให้ผมก็มี หลี่อีนั่ว หลานสาวคนโตรุ่นที่สามสกุลหลี่ ได้รับความรักใคร่จากผู้นำตระกูลอย่างลึกซึ้ง”
จะว่าไป หลี่ถงอวิ๋นเคยพูดว่า ตระกูลหลี่มีพี่สาวคนหนึ่งที่ดีกับเธอมาก ก็ไม่รู้ว่าที่พูดมาเป็นคนนี้รึเปล่า
เขามองไปทางหลี่ซูถง “ครูครับ การล่าฤดูใบไม้ร่วงนี่เป็นการทำอะไรเหรอครับ ล่าสัตว์ป่าเหรอ”
หลี่ซูถงส่ายหน้า “พวกเขาไม่กล้าล่าสัตว์ป่า แค่กล้าล่าคน”
“คน?” ชิ่งเฉินตะลึงงัน นี่เป็นสิ่งที่เขาคิดไม่ถึงจริง ๆ
“คนประเภทกัวหู่ฉานที่ไม่มีสถานะทางกฎหมายและซ่อนร่องรอยตามป่าเขายังมีเยอะมาก” หลี่ซูถงอธิบาย “บางคนเป็นนักโทษที่หนีออกจากเมือง แล้วบางคนก็อาศัยอยู่ในป่ามาตลอดชีวิต ไม่อยากเป็นประชาชนที่ถูกกลุ่มการเงินกดขี่ ปกติแล้วถึงจะลำบากหน่อยแต่ก็มีอิสรภาพ พวกเขาทำมาหากินอยู่นอกชายขอบสถานที่ต้องห้ามแต่ละแห่ง พอกลุ่มการเงินล้อมปราบ พวกเขาก็จะเข้าไปซ่อนที่ชายขอบสถานที่ต้องห้ามอ้อมหนีขบวนรถกลุ่มการเงิน”
ดังนั้น การล่าฤดูใบไม้ร่วงที่เรียกกันอันที่จริงไม่ได้เป็นการเสาะหาสัตว์ป่า ทว่าเป็นการเข้ามามาล่าสังหารชาวป่าที่สถานภาพไม่ถูกกฎหมาย!
ตลอดทางที่เดินมานี้ ชิ่งเฉินก็เคยเห็นฐานการผลิตกระจัดกระจายในป่า
ในนั้นมีคนที่รับผิดชอบสนับสนุนเครื่องจักรอัจฉริยะเป็นกำลังการผลิต
เพียงแต่ว่า กำลังการผลิตในปัจจุบันนี้เหมือนกับว่าถูกเครื่องจักรปริมาณมากทดแทนแล้ว ไม่ได้ต้องการแรงงานคนมากมายเลย
ก่อนหน้านี้ ชิ่งเฉินก็เคยทำการสรุปที่โลกภายนอกว่าไม่ได้มีเพียงเมือง 19 แห่งที่จะปรากฏนักท่องเวลา สถานที่อื่น ๆ ก็จะปรากฏขึ้นมาประปราย
ดังนั้น คนที่ปรากฏขึ้นประปรายเหล่านั้น ตำแหน่งที่อยู่ก็ตรงกันกับถิ่นฐานจำนวนน้อยในป่าสินะ
“ทำไมถึงต้องล้อมปราบชาวป่าล่ะครับ” ชิ่งเฉินถาม
“เพราะพวกเขาชอบปล้นฐานการผลิตพวกนี้ตลอดเลยน่ะสิ กัวหู่ฉานก็ถูกจับตอนที่นำทีมปล้นฐานการผลิต 1192” หลี่ซูถงกล่าว
“ครูครับ กัวหู่ฉานอยู่แรงก์อะไร” ชิ่งเฉินถาม
“แรงก์ B” หลี่ซูถงตอบ “ดังนั้นในทีมล่าฤดูใบไม้ร่วงเมื่อกี้นี้ก็จะต้องมียอดฝีมือแรงก์ B ของกลุ่มการเงินซ่อนอยู่ข้างในเพื่อคุ้มครองวัยรุ่นกลุ่มนี้”
“พวกนี้เป็นลูกหลานสายตรงของกลุ่มการเงินหมดเลยเหรอครับ” ชิ่งเฉินถาม
“ไม่ใช่” หลี่ซูถงส่ายหน้า “ล้วนเป็นลูกหลานเสเพลทั้งนั้น ทายาทสายตรงผู้ถูกเลือกที่แท้จริงขณะนี้ไม่รับใช้อยู่ในกองทัพของสหพันธรัฐก็ต้องรับผิดชอบหน่วยงานอยู่ในบริษัท นักล่าฤดูใบไม้ร่วงพวกนี้เป็นแค่ญาติห่าง ๆ ที่หมดหวังจะเลื่อนขั้นในตระกูลเท่านั้นล่ะ”
ชิ่งเฉินมองดูขบวนรถที่ไปไกล จู่ ๆ คิดถึงคำศัพท์ “ลูกหลานแปดกองธง*” ขึ้นมา “ดังนั้นในกองทัพสหพันธรัฐมีหัวกะทิของกลุ่มการเงินเยอะแยะเลยเหรอครับ”
หลี่ซูถงยิ้มกล่าวว่า “ชมรมเหิงก็จับนักท่องเวลาได้ไม่น้อย ถามคำถามออกมาได้ไม่น้อย สิ่งที่น่าสนใจคือ โลกภายนอกของพวกเธอคนมากมายนึกว่ากลุ่มการเงินควบคุมทั้งสหพันธรัฐตรง ๆ ไม่ใช่นะ พวกเขาควบคุมทางอ้อมผ่านกิจการต่าง ๆ นานา โดยพื้นฐานแล้ว พวกเขายังคงอ้างว่าที่นี่เป็นประชาธิปไตยอยู่”
“ประชาธิปไตยไม่ใช่ว่าลูกหลานกลุ่มการเงินอยากฆ่าใครก็ฆ่าคนนั้นนะครับ” ชิ่งเฉินกล่าวอย่างสงบนิ่ง
หลี่ซูถงยิ้มแล้ว “จักรพรรดิไม่เคยหายไป พวกเขาแค่เปลี่ยนเสื้อผ้าสักหลายตัว”
ชื่อเรียกของโลกภายในกับโลกภายนอกก็ค่อย ๆ เป็นที่นิยมขึ้นมาในฝั่งนี้แล้ว
อันที่จริงไม่ได้มีอะไรแตกต่าง ชื่อที่สามารถแยกโลกทั้งสองได้ก็พอแล้ว
เวลานี้ หลี่ซูถงมองดูขบวนรถที่ไปไกลแล้ว กล่าวว่า “แต่ว่า พวกเขาเริ่มการล่าฤดูใบไม้ร่วงเร็วนะ อย่างนี้ฉันก็ไม่สามารถพาเธอเดินไปช้า ๆ แล้วล่ะ ไม่งั้นด้วยความเร็วของพวกเรา รอถึงตอนที่เร่งไปถึงกับข้าวก็เย็นชืด** หมดแล้ว”
พูดจบ หลี่ซูถงเดินไปถึงข้างตัวฉินเฉิงกล่าวว่า “ติดรถไปด้วยได้ไหม ฉันเห็นบนปิคอัพพวกคุณยังมีที่เหลือ พวกเราสองคนนั่งบนกระบะก็ได้ จะจ่ายค่าตอบแทนด้วย”
เด็กสาวฉินอี่อี่ที่อยู่ข้าง ๆ จู่ ๆ ชี้ไปที่ชิ่งเฉินกล่าวว่า “ติดรถได้ แต่ว่าคุณต้องดีกับเขาหน่อยนะ”
หลี่ซูถงตะลึงงัน นี่มันจุดเปลี่ยนอะไรกันเนี่ย
เขาคิดไม่ถึงว่านักเรียนคนนี้ของตัวเองเดินไปไหนก็ยังจะค่อนข้างได้รับความนิยมเลยทีเดียว
กลับเห็นฉินเฉิงดึงฉินอี่อี่ออกไป จากนั้นกล่าวอย่างสุภาพว่า “เด็กผู้หญิงไม่รู้เรื่องรู้ราว อยู่ในป่าก็นิสัยป่า ๆ แหละครับ อย่างนี้แล้วกัน เรื่องติดรถไม่มีปัญหา แต่พวกคุณอยากจะไปไหนล่ะครับ”
หลี่ซูถงยิ้มกล่าวว่า “ไปไหนก็แล้วแต่โชคชะตา เอาอย่างนี้ดีกว่า พวกเราติดรถไปก่อน ตอนไหนอยากลงรถพวกเราค่อยมาตกลงค่ารถตามระยะทาง”
ฉินเฉิงลังเล ชิ่งเฉินหยิบยาฆ่าเชื้อหนึ่งขวดจากในกระเป๋ายื่นให้เขา “ค่ามัดจำ”
“ได้!” ฉินเฉิงรับปาก
ระหว่างที่พูด ชิ่งเฉินมองครูของตัวเองแวบหนึ่ง
อีกฝ่ายออกมาครั้งนี้ไม่ได้ไร้จุดประสงค์โดยเด็ดขาด
หลี่ซูถงทราบชัดมากว่าการล่าฤดูใบไม้ร่วงของกลุ่มการเงินกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว ถึงขนาดที่รู้ว่าฉินเฉิงทั้งครอบครัวอยากจะไปที่ไหน
เพียงแต่เขาไม่เข้าใจเลย ครูคนนี้ไม่ได้พูดว่าจะพาเขาไปพยายามเปิดยีนล็อคชั้นที่หนึ่งเหรอ ทำไมตอนนี้ดูไปแล้วอีกฝ่ายมีจุดประสงค์อื่นล่ะ
…………………………………..
*ลูกหลานแปดกองธง หมายถึงลูกหลานของทหารแมนจูที่ยึดครองประเทศจีนยุคราชวงศ์ชิง ที่ในหนังจีนจะโกนครึ่งหัวอะค่ะ ทหารพวกนี้จะเป็นเครือญาติสืบทอดกันมาในกองทัพ
**กับข้าวก็เย็นชืด หมายความว่าชักช้าไม่ทันกาล
ตอนที่ 111 – ป่า