ตอนที่ 118 ข้อผูกมัดภายใน
เอลเลนไม่รู้ว่าทําไมดวงตาที่มองมาที่เขาถึงได้ทําให้หัวใจเขาสั่นสะท้าน!
จู่ๆเขาก็รู้สึกไม่สบายใจ บางที่อาจเป็นเพราะความรู้สึกผิดของเขาทําให้เขาไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง
ชายที่อยู่ตรงหน้าเขากําลังยืนอยู่ที่จุดสูงสุดของพลัง เขาสามารถควบคุมทุกสิ่งได้ด้วยคลื่นมือออร่าอันงดงามของเขา ทําให้ผู้คนหวาดกลัวได้
เขากล้าหักหลังผู้ชายที่น่ากลัวคนนี้
แม้กระทั่งตอนนี้เอลเลนก็ยังอยู่ในอาการตกใจ หากเจ้านายรู้ว่าเขาทําอะไรกับรายงานนั้นเขาต้องโดนจัดการแน่ๆ
เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ มู่หย่าเจ๋อก็เงยหน้าขึ้นและพูดว่า “เอลเลน”
“ครับ…”
ชายคนนั้นถามด้วยรอยยิ้มที่คลุมเครือ ”นายอยู่กับฉันมานานแค่ไหนแล้ว?”
“บอส ผมอยู่กับคุณมาสี่ปีแล้ว” เอลเลนตอบอย่างอ่อนน้อมพร้อมกับดวงตาที่ลดลง
มู่หย่าเจ๋อพูดต่อไปอย่างไร้อารมณ์ “ตอนแรกฉันให้ความสําคัญกับนายเพราะความสามารถที่โดดเด่นของนาย นายบอกว่านายจะไม่ทําให้ฉันผิดหวัง”
“ครับ บอสเลี้ยงดูผมมา ผมภักดีต่อบอสไปตลอดชีวิต”
มู่หย่าเจ๋อพยักหน้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย เขายกมือขึ้นพร้อมกับมีรูปถ่ายที่คั่นระหว่างนิ้วของเขา
เอลเลนดึงภาพถ่ายอย่างระมัดระวัง ในนั้นคือรูปของเด็กที่ถือกระเป๋าใบเล็ก กําลังออกจากประตูโรงเรียนอนุบาล
แม้ว่าจะถ่ายจากระยะไกลโดยไม่คํานึงถึงมุมหรือความละเอียดของภาพ แต่ก็สามารถมองเห็นใบหน้าของเด็กได้อย่างชัดเจนเด็กในรูปถ่ายคือมู่อี้เฉิน
ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตาหรือแม้แต่ท่าทางของพวกเขา เด็กทั้งสองดูเหมือนถูกหล่อหลอมจากแม่พิมพ์เดียวกัน
ใบไม้ใบเดียวกันสองใบในโลกนี้สามารถดํารงอยู่โดยไม่มีการเชื่อมต่อได้เหรอ?
ภาพนี้ถูกถ่ายโดยนักสืบภายใต้คําสั่งจากมู่เฉิง เมื่อชายชราได้รับรูปถ่ายเขาก็โกรธและเดินเข้าไปในห้องทํางานของมู่หย่าเจ๋อ ชี้นิ้วไปที่เขาแล้วบ่นว่า “ลูกนอกสมรส! แกมีลูกนอกสมรสเหรอ? คุณจะทําให้ฉันโกรธเหรอ? ไม่น่าแปลกใจที่แกปฏิเสธแต่งงานกับโหรวเอ่อ แกมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่นใช่ไหม?! ”
มู่หย่าเจ๋อก็รู้สึกท่วมท้นเมื่อเห็นรูปถ่าย เข้าใจได้ว่าทําไมคุณปู่มู่ถึงฟูมฟายเช่นนั้นเด็กคนนั้นดูคล้ายกับเขาเกินไป
คิ้วนั้นเป็นแบบจําลองที่สมบูรณ์แบบของเขา
สายเลือดของครอบครัวเป็นอะไรที่มหัศจรรย์ มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถหลบสายตาใครได้
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเด็กคนนั้นคือเนื้อเลือดของเขา เขารู้สึกว่าไม่จําเป็นต้องใช้วิธีการตรวจพิสูจน์อื่น ๆ
การเชื่อมต่อระหว่างพ่อกับลูกนั้นมีมนต์ขลังและมันเป็นสิ่งที่ยากจะอธิบายมันคือความผูกพันจากภายใน
เด็กคนนั้นซ่อนตัวจากเขาโดยผู้หญิงคนนั้นมานานกว่าหกปี
เธอมีเจตนาอะไร?
เธออาจโลภในความร่ํารวยและต้องการใช้ประโยชน์จากลูกของเขาเพื่อแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ํารวยเหรอ?
เธอดูเหมือนจะไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น
มู่หย่าเจ๋อให้เอลเลนสืบเรื่องผู้หญิงคนนั้น และรายงานที่เอลเลนให้เขาไม่ได้กล่าวถึงเรื่องนี้ เว้นแต่ว่าจะมีใครมายุ่งกับมันจะเป็นใคร?
ดังนั้นเขาจึงเริ่มสงสัยผู้ช่วยของเขา
เป็นไปได้ไหมว่าผู้ช่วยคนสนิทที่อยู่เคียงข้างเขามีใจไม่ซื่อตรง?
ขณะที่มู่หย่าเจ๋อมองเขาอย่างสงสัย เอลเลนก็รู้สึกหนาวสั่นกระดูกสันหลัง
เขารู้ถึงกลยุทธ์ที่โหดเหี้ยมของเจ้านาย
เขาไม่กล้าจินตนาการว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา หากเจ้านายพบการทรยศของเขา
“เอลเลน ฉันให้โอกาสนายอีกครั้งให้คําตอบที่น่าพอใจ”
เขาจ้องมองด้วยสายตาที่อ่านไม่ออกอย่างว่างเปล่าและค่อยๆพูดว่า ” ตรวจสอบเด็กคนนั้นต่อไป”