ตอนที่ 139 จงใจหาเรื่อง

มือใหม่คนนี้มาจากไหน? ทําไมเธอถึงไม่รู้กฎ?

เธอเป็นแค่มือใหม่แต่แต่งตัวหรูหรา ยังกล้าที่จะขโมยซีนด้วยรูปลักษณ์ที่ฟุ่มเฟือยของเธอ

นี่ไม่ใช่การแสดง เธอตั้งใจทําหรือเปล่า?

หยางมี่ไม่ชอบรูปลักษณ์ของหยุนนา เธอดูเหมือนเป็นคนมีความคิดใหญ่แต่ไร้สมอง เธอสร้างความประทับใจให้กับผู้คนมากมายและทําให้นักแสดงหญิงหลายคนขุ่นเคืองทันทีที่เธอปรากฏตัว

“เธอมากับผู้กํากับคนไหน?” หยางมี่ถามขณะที่เดินเข้าไปหาหยุนนาอย่างหยิ่งผยอง

หยุนนาค่อนข้างโง่เขลากับการปรากฏตัวของเธอ ผู้หญิงคนนี้ที่มีท่าทางครอบงําและดวงตาที่หยิ่งผยอง

“ฉัน…ฉันมากับผู้กํากับเหอ ฉันเป็นคู่เต้นรําของเขา”

เธอจงใจที่จะสร้างความอับอายให้กับหยุนนา หลังจากที่หยุนนาดึงดูดความสนใจทั้งหมดที่มีความหมายสําหรับเธอ เธอจึงไม่ทําให้มันง่ายสําหรับมือใหม่คนนี้

“มีกรรมการหลายคนที่นามสกุล “เหอ” ไม่ใช่ทุกคนที่มีคุณสมบัติแล้วจะเข้ามาที่นี่ได้ บอกชื่อของเขามา แล้วฉันจะพิจารณาคุณสมบัติของเขา

หยุนนากัดฟันด้วยความหงุดหงิด ทําไมถึงผ่านหยางมี่คนนี้ไปไม่ได้เธอต้องทําอะไรกับหยางมี่แล้ว!

เธอก็รู้ดีว่าหยางมี่มีภูมิหลังที่ยากลําบาก นักแสดงหญิงที่สามารถสร้างชื่อเสียงให้กับวงการบันเทิงได้จะมีผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งคอยสนับสนุนพวกเขา ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าที่จะทําให้หยางมี่ขุ่นเคืองมิฉะนั้นในฐานะมือใหม่ เธอจะถูกแบนจากอุตสาหกรรมนี้ก่อนจะได้ปรากฏตัว

จึงตอบด้วยความเคารพว่า “คือ….คือเหอหลิงเซียงผู้กํากับเหอ”

“เธอพูดตะกุกตะกักสําหรับฉันเธอดูเหมือนจะไม่คุ้นเคยกับวงการนี้นะ เธอคิดว่าเธอมีค่าพอที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ตั้งแต่แรกเหรอ!”

“คุณหยาง เธอบอกเมื่อกี้ว่าเธอเป็นคู่ของเหอหลิงเซียง! ผู้กํากับเหอคนนั้น… หึหึ!” ดาราหญิงอีกคนที่แต่งตัวสุภาพซึ่งยืนอยู่ข้างๆหยางมี่่กระซิบ

นักแสดงหญิงคนนี้มีชื่อว่าถางหยู่ เธอเป็นตัวประกอบในละครโทรทัศน์ที่หยางมี่เป็นนักแสดงนําหญิง เธอได้รับชื่อเสียงค่อนข้างมากจากความนิยมของรายการและได้รับข้อเสนอด้านการแสดงหลายครั้งในเวลาต่อมาเธอค่อนข้างสนิทกับหยางมี่่

แม้เธอจะกระซิบ แต่หยุนนาก็ได้ยินคําพูดของเธอเต็มไปด้วยความอัปยศอดสู “ปัจจุบันมือใหม่ทําทุกอย่างเพื่อให้ก้าวไปข้างหน้าขนาดนี้เชียวเหรอ? เหอหลิงเซียงมีชื่อเสียงกระฉ่อนอยู่กับเขาเธอต้องเป็นพวกซาดิสม์แน่ๆ! “

หยางมี่หัวเราะอย่างประชดประชัน หรือว่าไม่จริง! มือใหม่บางคนไม่รู้ว่าท้องฟ้าสูงแค่ไหนและพวกเขาคิดว่าพวกเขาสามารถอยู่ในตําแหน่งได้ด้วยการจับต้นขาและพวกเขาก็ไม่ได้หนักแค่สองสามกิโล อย่าคิดว่าในวงการบันเทิงใครจะก้าวเข้ามาก็ได้นะ!”

“ฮึ่ม ใช่!”

หยุนนาเต็มไปด้วยความคับแค้นใจในขณะที่เธอไม่สามารถปฏิเสธได้แม้ว่าเธอจะรู้สึกอับอายขายหน้าก็ตามเธอทําได้เพียงแค่ทําหน้ามุ่ยในขณะที่น้ําตาเอ่อคลอในดวงตา เธอเกาะขอบชุดของเธอด้วยความโกรธที่เงียบงัน

ถางหยู่พูดต่อไป “โอ้ ดูเธอสิทําตัวน่าสงสาร หยางมี่เธอเหมือนจะมีเล่ห์เหลี่ยมใช่ย่อยนะ ดูชุดของเธอสิมันชัดเจนว่าเธอกําลังจะแข่งกับคุณนะหยางมี่่!”

“เธอก็ดูเหมาะสมนะ!” หยางมี่เยาะเย้ย “เพราะฉันคิดว่าชุดพวกนี้ของเธอมันปลอมทั้งหมด!”

หยุนนารีบตัดบททันที “ไม่ใช่…”

“ไม่เหรอ? อัญมณีที่คอเธอเอามาจากไหน” หยางมี่ไม่เชื่อและบังคับให้เธอตอบกลับไป “สร้อยเส้นนี้มีค่าเป็นล้าน เธอสามารถจ่ายได้เหรอ?”

“เป็นไปไม่ได้ มันต้องเป็นของปลอม! เธอดูเหมือนคนบ้านนอก!”

นักแสดงรับเชิญสองสามคนที่อยู่เคียงข้างพวกเขามารุมล้อมเธอและเริ่มพูดคําพูดที่โหดร้ายและประชดประชั้นที่ละคน

หยุนนาตัวสั่นด้วยความโกรธ ผู้หญิงเหล่านี้ออกมาทําให้เธออับอายเพียงเพราะพวกเขาอิจฉาและไม่พอใจที่เธอแย่งซีนจากพวกเขาไป!