ตอนที่ 142 มีเรื่องสนุกๆ
ทันทีที่เห็นหน้าหลินหนาน เฉินห่าวก็พร่างพรูคําพูดออกมาอย่างมากมาย..
มือข้างที่ถือตะเกียบตั้งท่ารอของเฉินเฟิงนั้น ตกลงข้างตัวอย่างรวดเร็ว ในขณะที่รังสีสังหารก็อันตรธานหายไปในทันทีเช่นกัน เขาลุกขึ้นยืนทักทายเฉินห่าวทันที
“ยินดีต้อนรับครับ…”
“อ่อ.. คุณก็คือเจ้าของร้านบะหมีคนใหม่ สวัสดี!” เฉินห่าวเอ่ยทักทายฉินเฟิงอย่างลวกๆ
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ นายถึงได้รีบร้อนวิ่งมาจนหน้าตาตื่นแบบนี้?” หลินหนานเอ่ยถาม
“ก็เฉิงซินเย่วน่ะสิพี่หนาน ฉัน ฉันกลัวว่ากําลังจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเธอขึ้น?”
หลังจากวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา เฉินห่าวก็เพิ่งได้หยุดพักหายใจเพียงเล็กน้อย ก่อนจะรีบร้องตอบหลินหนานไปอย่างรวดเร็ว
“ตอนนี้ซินเย่วน่าจะอยู่ที่โรงเรียนไม่ใช่เหรอ จะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับเธอได้ยังไงกัน?” หลินหนานย้อนถามด้วยสีหน้างุนงง
“วันนี้มีเรียนแค่ครึ่งวัน หลังเลิกเรียนเฉิงซินเย่วจะไปเที่ยวจีนชาคาราโอเกะกับเพื่อนๆที่โรงเรียนน่ะสิ! เด็กหนุ่มแต่ละคนในกลุ่มนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นลูกหลานคนมีเงิน แต่นิสัยชั่วช้า พวกมันชอบมองหาผู้หญิงหน้าตาสวยๆ ฉันกลัวว่า…”
เฉินห่าวไม่กล้าพูดต่อให้จบ และรีบหยุดค้างไว้เพียงเท่านั้น นั่นเพราะใบหน้าของหลินหนานเวลานี้ แม้จะดูสงบนิ่ง แต่ก็มีไอเย็นยะเยือกส่งผ่านออกมาทางสายตาจนน่าขนลุก คล้ายกับกระบี่คมกริบเมื่อถูกชักออกจากฝัก ผู้ได้พบเห็นย่อมสัมผัสได้ถึงพลังอันน่ากลัวของมัน
“แล้วนายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?”
หลินหนานยังคงถามต่อ และเมื่อได้เห็นสายตาที่เย็นยะเยือกของหลินหนาน เฉินห่าวก็ถึงกับต้องกลืนน้ำลายเข้าไปอีกใหญ่โดยไม่รู้ตัว
ภายใต้ความกดดันอย่างบอกไม่ถูก เฉินห่าวได้แต่ตอบกลับไปเสียงสั่น “ก็พี่ เป็นคนบอกให้ฉันคอยตามดูแลเฉินซิงเย่วไม่ใช่เหรอ? ฉันก็เลยส่งคนของเราไปคอยเฝ้าตาม และเพิ่งจะได้รับรายงานว่าซิงเย่วกําลังจะไปจินชาคาราโอเกะ
“ลูกหลานคนมีเงินที่เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันงั้นเหรอ? แล้วตอนนี้ไอ้พวกที่คิดไม่ดีกับซิงเย่วมันอยู่ที่ไหนแล้ว?” น้ำเสียงของหลินหนานฟังดูเย็นยะเยือกยิ่งกว่าเดิม มันทําให้เขารู้สึกเหน็บหนาวได้มากเสียยิ่งกว่าฤดูหนาวเสียอีก
เฉิงซิงเย่วเป็นน้องสาวของหนึ่งในพี่น้องทีมมังกรซ่อนกายของหลินหนาน เธอจึงเปรียบเสมือนน้องสาวแท้ๆของเขาเช่นกัน และหลินหนานจะไม่ยอมให้ใครมาทําอันตราย หรือสร้างความเจ็บปวดให้เธอได้อย่างเด็ดขาด!
อย่าว่าแต่เป็นเพียงแค่ลูกหลานคนมีเงินเลย ต่อให้เป็นคนใหญ่คนโต หรือคนมีอํานาจอิทธิพลมากเพียงใด หากกล้าแตะต้องเฉิงซินเย่วแม้แต่ปลายเล็บ หลินหนานก็จะไม่มีวันปล่อยพวกมันไปอย่างเด็ดขาด!
“พี่หนาน อย่าเพิ่งร้อนใจไป ลูกน้องของฉันรายงานว่า ซิงเย่วเพิ่งจะเข้าไปในจินชาคาราโอเกะ เรื่องราวอาจจะไม่เป็นอย่างที่ฉันกังวลก็ได้”
เฉินห่าวเห็นสีหน้าดุดันของหลินหนาน จึงรีบร้องเตือนด้วยความวิตกกังวล เขาเกรงว่า หลินหนานจะโกรธจนไปถล่มจินชาคาราโอเกะเข้า และหากเป็นเช่นนั้นจริง คงจะมีปัญหาตามมาอีกมากมายแน่
“เรื่องนั้นฉันพิจารณาเองได้ นายมีหน้าที่พาฉันไปที่นั่นก็พอ..” หลินหนานตอบ
“งั้นก็ไปรถมอเตอร์ไซค์ของฉันได้เลยพี่หนาน!” เฉินห่าวพูดจบก็รีบวิ่งออกไปสตาร์ทรถรอทันที่
ฉินเฟิงเห็นหลินหนานหยิบกระเป๋าเงินออกมาจะจ่ายค่าบะหมี่ จึงรีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธ “นายรีบไปจัดการธุระของนายดีกว่า มื้อนี้ถือว่าฉันเลี้ยงก็แล้วกัน”
“ขอบใจ! นายกลับไปดูแลร้านได้แล้ว..”
หลินหนานตอบกลับฉินเฟิงอย่างไม่เกรงใจ ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อสงบสติอารมณ์ของตนเอง ก่อนจะก้าวเดินออกจากร้านไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้น เฉินห่าวที่สตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์รออยู่แล้ว ก็ได้ขับพาหลินหนานซ้อนออกไปในทันทีเช่นกัน
“ผู้ชายคนนี้น่าสนใจไม่น้อย! รังสีสังหารของเขาเพียงคนเดียว กลับสามารถบดบังรัศมีของพวกเราสี่คนไว้จนหมดได้ แม้แต่ฉันที่เป็นหัวหน้าของพวกนาย ยังไม่อาจเทียบได้”
แม้ว่าฉันเพิ่งจะยะโสโอหังเพียงใด แต่ก็นับว่ามีสายตาที่แหลมคม..
“ไม่เลว.. น่าสนใจมากทีเดียว!”
ฉินเฟยพึมพําออกมาพร้อมกับยิ้มมุมปาก “คิดไม่ถึงว่าถนนเล็กๆอย่างหรูหลง จะมีคนเก่งขนาดนี้มาหลบซ่อนตัวอยู่ด้วย มีเขาสักคน ชีวิตของพวกเราคงจะมีสีสันขึ้นมาก..”
“ลูกพี่.. ความลับของเราถูกเปิดเผยแล้ว จะทํายังไงดีล่ะ?” ชายหนุ่มร่างใหญ่เหมือนตึกถามขึ้นมาทันที
“ไม่ต้องทําอะไรทั้งนั้น! น้ำบ่ออย่างเราไม่ยุ่งกับแม่น้ำอยู่แล้ว ต่างคนต่างอยู่ แต่ถ้าหมอนั่นกล้ายุ่งเรื่องของเราล่ะก็…”
น้ำเสียงของฉินเฟิงในตอนท้าย เปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมาทันที และรังสีสังหารก็ได้พวยพุ่งออกมาจากร่างของเขาอย่างต่อเนื่อง!
จินชาคาราโอเกะตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของเมืองเจียงไฮว แม้จะอยู่ห่างไกลจากตัวเมืองมาก แต่ธุรกิจบันเทิงในย่างนี้ก็ค่อนข้างรุ่งเรืองไม่น้อย แต่ก็ไม่อาจเทียบกับโกลเดนพาเลซคลับได้อย่างแน่นอน และลูกค้าก็คนละกลุ่ม
จินชาคาราโอเกะจึงเป็นสถานบันเทิง ที่กลุ่มเด็กวัยรุ่นซึ่งมีฐานะร่ำรวย และชื่นชอบการทําตัวโอ้อวดความรวยมาเที่ยวกัน
ในเวลาเพียงไม่นาน รถมอเตอร์ไซค์ของเฉินห่าวก็วิ่งมาจอดอยู่หน้าทางเข้าจีนชาคาราโอเกะแล้ว ทันทีที่เห็นรถมอเตอร์ไซค์ของเฉินห่าวจอด เด็กหนุ่มผมเกรียนในชุดพนักงานรักษาความปลอดภัยคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาหา พร้อมกับร้องบอกด้วยความร้อนใจ
“พี่ห่าว ในที่สุดพี่ก็มาจนได้! ฉันกลัวว่าพี่จะมาไม่ทันซะอีก”
“นี่ ฉันขอถามนายให้มั่นใจอีกครั้ง นายเห็นเฉิงซินเย่วเข้าไปข้างในพร้อมกับคนพวกนั้นจริงใช่มั้ย?”
ดูจากสีหน้าของหลินหนานเวลานี้ เขาเองก็ยังแทบไม่เชื่อว่าเฉิงซินเย่วจะมาที่นี่จริง เพราะเธอเป็นเด็กดีมาโดยตลอด จะมาสถานบันเทิงแบบนี้ได้อย่างไรกัน
คนอื่นอาจไม่รู้ แต่เฉินห่าวนั้นคลุกคลีอยู่ในสถานบันเทิงเหล่านี้มาก่อน จึงรู้ดีว่าภายในจินชาคาราโอเกะนั้น ปิดบังเรื่องคาวโลกีย์ไว้มากมายเพียงใด
ลูกน้องของเฉินห่าวตอบกลับไปทันที “ พี่ห่าว ฉันจะกล้าโกหกพี่ได้ยังไงกัน? ตอนนี้ทั้งเฉิงซิงเย่ว โม่อวี๋ชิง หวังเฉิงหยวนกับคนอื่นๆ ต่างก็อยู่ในห้องเบอร์ 88 ถ้าพี่ไม่เชื่อก็เข้าไปดูได้เลย..”
“โม่อวี๋ชิงงั้นเหรอ? อ่อ… ฉันพอเข้าใจแล้วว่า ทําไมเฉิงซิงเย่วถึงได้กล้ามาที่นี่!”
สีหน้าของเฉินห่าวเปลี่ยนเป็นกระจ่างขึ้นมาทันที ในขณะที่หลินหนานซึ่งยืนอยู่ด้านหลัง ถึงกับต้องกระซิบถามด้วยความสงสัย
“โม่อวีชิงเป็นใครกัน?”
เฉินห่าวรีบหันไปตอบหลินหนานทันที “พี่หนาน โม่อวี๋ชิงเป็นเหมือนพี่ใหญ่ในโรงเรียน เธอมาจากครอบครัวที่สอนศิลปะการต่อสู้ แล้วก็สนิทสนมกับเฉิงซินเย่วมากด้วย มีโม่อวี๋ชิงมาด้วยทั้งคนคงจะไม่มีปัญหาอะไรแน่”
“ไม่แน่นะพี่ห่าว.. ใครๆก็รู้ว่าหวังเฉิงหยวนเป็นคนยังไง!”
ลูกน้องของเฉินห่าวอธิบายต่อทันที “พ่อของหมอนี่เป็นถึงสมาชิกของสมาคมเมิ่งหลาน ตัวมันเองก็ชั่วช้าอย่างกับอะไรดี เด็กนักเรียนสาวๆถูกมันวางยามานักต่อนักแล้ว…”
“สมาคมเมิ่งหลานอีกแล้วเหรอ?!”
หลินหนานถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น เมื่อได้ยินชื่อสมาคมเมิ่งหลานอีกครั้ง
“พี่หนาน คนของสมาคมเมิ่งหลาน ใช่ว่าใครจะไปมีเรื่องด้วยได้ง่ายๆ ในเมืองเจียงไฮว สมาชิกของสมาคมเมิ่งหลานเป็นพวกห้ามแตะต้องเชียวล่ะ”
หลังจากได้ฟังคําบอกเล่าของลูกน้อง เฉินห่าวถึงกับลดความห้าวลงในทันที และรีบหันมาบอกหลินหนานเสียงอ่อย ตราบใดที่ยังต้องอยู่ในเมืองเจียงไฮว ก็ไม่ควรไปมีเรื่องกับคนของสมาคมเมิ่งหลานโดยเด็ดขาด
นั่นเพราะ ทุกคนในเมืองต่างก็รู้ดีว่า กรรมการผู้ก่อตั้งสมาคมเมิ่งหลานทั้งเก้าคนนั้น แข็งแกร่งและมีอํานาจอิทธิพลมากเพียงใด แม้แต่คนร่ำรวยในเมืองเจียงไฮวยังต้องยําเกรง เรียกได้ว่าทั่วทั้งเมืองเจียงไฮวนั้น แทบไม่มีที่ใดที่ไม่มีอํานาจอิทธิพลของพวกเขาปกคลุมอยู่
“เอาล่ะ.. นายรอฉันอยู่ตรงนี้ ฉันจะเข้าไปดูเอง!”
หลินหนานหันไปบอกเฉินห่าว ก่อนจะเดินตรงเข้าไปจินชาคาราโอเกะทันที และดูเหมือนเขาจะไม่สนใจใยดีต่อชื่อเสียงของสมาคมเมิ่งหลานเลยแม้แต่น้อย
“พี่ห่าว ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน? ทําสีหน้าท่าทางจองหองอวดดีชะมัด!” ลูกน้องของเฉินห่าวร้องถามด้วยน้ำเสียงอวดดี พร้อมกับจ้องมองแผ่นหลังของหลินหนานที่ค่อยๆห่างออกไป
เพียะ!
เฉินห่าวรีบตบศรีษะของลูกน้องตนเองอย่างรวดเร็ว พร้อมกับกระซิบเสียงเบา “นี่แกอยากตายมากหรือยังไง? ต่อหน้าพี่หนาน แม้แต่พี่หัวโล้นยังไม่กล้าพูดเสียงดัง แล้วแกกล้าดียังไงถึงได้พูดถึงพี่หนานแบบนั้น?”
“ห้ะ! อะไรนะ?! นี่น่ะเหรอ พี่หนาน” คนที่พี่เคยเล่าให้ฉันฟัง!”
หลังจากได้ฟังคําอธิบายของเฉินห่าว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนจากอวดดีมาเป็นหวาดกลัวในทันที นั่นเพราะเฉินห่าวศรัทธาในตัวหลินหนานมาก และได้เล่าเรื่องของเขาให้ลูกน้องฟังอยู่บ่อยๆ
อีกทั้งเรื่องที่ชายหนุ่มคนนี้ สั่งให้เฉินห่าวตบหน้าลูกพี่หัวโล้นของพวกเขาต่อหน้าผู้คน ก็ได้ดังสะพรัดไปทั่วทั้งถนนหลงหวี่ และที่น่าอัศจรรย์กว่านั้นก็คือ ลูกพี่หัวโล้นของพวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะเอาคืน..
หากคนที่ดุดันเช่นหลินหนานมีเรื่องกับหวังเฉิงหยวนเข้า แทบไม่ต้องคิดว่าจินชาคลับจะลุกเป็นไฟแค่ไหน?
แต่ที่แน่ๆ วันนี้ต้องมีอะไรสนุกๆให้ดูอย่างแน่นอน!