ในขณะนี้ ชายร่างใหญ่บนเรือเร็วฝั่งตรงข้ามก็ดูเหมือนจะเห็นฉินเหว่ย เขาตะโกนบางอย่างกับเพื่อนของเขา และเรือลำเล็กก็เพิ่มแรงม้าทันทีและเริ่มพุ่งไปยังค่ายที่ฉินเหว่ยและคนอื่น ๆ อยู่
ฉินเหว่ยยืนอยู่ในทะเล ไม่ว่าเขาจะโง่แค่ไหน เขาก็เห็นได้ว่าชายร่างใหญ่ทั้งสี่บนเรือไม่ใช่ชายและหญิงที่ดีอย่างแน่นอน เขากลัวจนโยนสายเบ็ดในมือทิ้งหันหลังและวิ่งกลับไป .
แต่ในเวลานี้ เรืออยู่ห่างจากชายหาดเพียง 100 เมตร ชายร่างใหญ่บนเรือเห็นฉินเหว่ยต้องการหลบหนี เขาปลด AK47 ออกจากหลังของเขาและเล็งกระสุนไปที่เขา!
“ฟุ๊บฟุ๊บฟุ๊บ … ” กระสุนกวาดไปทั่วผืนน้ำด้วยรูปแบบคล้ายจุดน้ำและบินผ่านด้านข้างของฉินเหว่ย ทำให้วิญญาณของเขากลัวว่าจะบินหนี!
ปรากฎว่ามีความหวังเล็กน้อยว่าคนเหล่านี้อาจเป็นชาวประมงพื้นเมืองในท้องถิ่น ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่มีชาวประมงคนใดยิงคนทันที!
โชคดีที่รูปร่างของฉินเหว่ยค่อนข้างผอมและการเคลื่อนไหวของเขาถือว่าคล่องตัว กระสุนไม่ได้ทำร้ายเขาในเวลานี้ เขาเกลียดพ่อแม่ของเขาที่ไม่ให้ขาเพิ่มสองขาแก่เขา เขารีบวิ่งไปยังแคมป์ที่เหลาหม่าเหลาชางและคนอื่น ๆ พักอยู่
ในเวลานี้ มีเพียงไม่กี่คนที่กำลังพักผ่อนอยู่ ต่างก็พบว่าสถานการณ์ไม่ถูกต้อง และมีเพียงไม่กี่คนที่ยังคงหลบแดดอยู่ใต้ต้นไม้ก็รีบถามว่าเกิดอะไรขึ้น
“ใช่ มีโจรสลัด โจรสลัดไล่ตามฉัน!” ฉินเหว่ยอ้าปากค้าง เช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าของเขา
ในความเป็นจริง ไม่จำเป็นต้องรอให้เขาอธิบาย คนไม่กี่คนก็เข้าใจได้ เมื่อฉินเหว่ยเพิ่งมาถึงแคมป์ เรือสปีดโบ๊ทสีขาวเงินก็แล่นมาอย่างรวดเร็วถึงฝั่งแล้ว มีชายร่างใหญ่สี่คนที่มีผิวสีดำ เหมือนหมาป่าและเสือที่มี AK47 ในมือของพวกเขา กำลังวิ่งเข้าหาแคมป์ของพวกเขาอย่างดุร้าย
คนเหล่านี้ด้วยความตกใจ และในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็หนีไปที่ป่าด้านหลังพวกเขา
ผู้หญิงสองคนกรีดร้องเสียงดัง ขณะที่พวกเธอวิ่ง และเห็นได้ชัดว่าเสียงกรีดร้องของผู้หญิงทำให้โจรสลัดทั้งสี่ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด เมื่อมองไปที่ด้านหลังของพวกเขา ทุกคนที่ต่างวิ่งหนี มุมปากของชายผู้นำสูงขึ้นเล็กน้อย กระซิบไปทางสหายสามคนโดยรอบ และแสดงท่าทางสองครั้งเพื่อขอให้พวกเขาไล่ล่าผู้รอดชีวิตที่หลบหนีแยกจากกัน
และเขาเลือกเส้นทางที่ผู้อำนวยการหวังพาหญิงวัยกลางคนหลบหนี เห็นได้ชัดว่าผู้นำชายคนนี้รู้สึกว่าผู้หญิงที่มีร่างกายอวบอั๊นนั้นสอดคล้องกับความชอบของพวกเขามากกว่า
…
ในเวลานี้ บนยอดเขาห่างจากพวกเขาไม่ถึงสิบกิโลเมตร กู่เสี่ยวเล่อยกกล้องส่องทางไกลในมือขึ้น ด้วยสายตาเย็นชาจ้องมองไปที่แคมป์เดิมของเขา
ในความเป็นจริง เมื่อเขาได้ยินเสียงปืนนัดแรก กู่เสี่ยวเล่อก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เนื่องจากระยะทางไกลเกินไป เขาจึงมองเห็นไม่ชัดเจน เมื่อโจรสลัดเข้ามาใกล้ กู่เสี่ยวเล่อก็ตระหนักว่าการตัดสินเดิมของเขานั้นถูกต้อง หากพวกเขาไม่จากไปก่อน กลัวว่ากลุ่มโจรสลัดจะไล่ล่าและสังหารพวกเขาตอนนี้! ต่อให้เขาจะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง ยังมีทักษะกังฟูอยู่บ้าง แต่พวกเขาก็มี AK47 ของแท้อยู่ในมือ! แม้ว่าเขาจะสามารถต่อสู้ได้ด้วยตัวเอง แต่เขาก็ไม่คิดว่าจะมีโอกาสชนะ
แม้ว่าตอนนี้จะเป็นเพียงฉินเหว่ยและแคมป์ของพวกเขาที่ต้องทนทุกข์ทรมาน แต่กระต่ายก็ตายไปแล้วและสุนัขจิ้งจอกก็เสียใจ พระเจ้ารู้ดีว่าโจรสลัดเหล่านี้ที่จะเข่นฆ่าจะพบพวกเขาหรือไม่! เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ กู่เสี่ยวเล่อก็รู้สึกถึงวิกฤตในใจของเขา
“ มีอะไรเหรอ? ทำไมฉันดูเหมือนได้ยินเสียงปืน” หลินรุ่ยที่อาบน้ำอยู่ในถ้ำในเวลานี้พาหลินเจียวและหนิงเล่ยขึ้นไปบนยอดเขาและถามกัปตันของพวกเธอด้วยความประหลาดใจ
กู่เสี่ยวเล่อไม่ได้พูดออกไป เพียงแค่โบกมือและเคลื่อนไหวให้สาว ๆ นอนหมอบลงก่อน จากนั้นก็กระซิบ : “ตามที่ผมคาดการณ์ไว้ก่อนหน้านี้ มีโจรสลัดอยู่บนเกาะของเรา! ฉินเหว่ยและคนของพวกเขาถูกพบแล้ว! ผมแค่มองผ่านกล้องส่องทางไกลและดูเหมือนว่าพวกเขาจะหนีเข้าป่าและพวกโจรสลัดก็บุกเข้ามาและไล่ตามพวกเขา! ” คำตอบของกู่เสี่ยวเล่อทำให้สาว ๆ หลายคนตกใจ!
“อะไรนะ? ที่นี่มีโจรสลัดจริงๆ!” หลินเจียวปิดปากของเธอด้วยความไม่เชื่อ
“ แต่ แต่พวกเขาไม่มีข้าวของอีกแล้ว โจรสลัดเหล่านั้นจะทำอะไรหลังจากนั้น?” หลินรุ่ยถามด้วยสีหน้าซีดจาง
“จะทำอะไร? หึ! โจรสลัดพวกนี้ที่พเนจรไปทั่วช่องแคบเอเชีย – แอฟริกาทำทุกอย่างยกเว้นสิ่งดีๆ! ถ้าจับผู้ชายได้ จะไม่เพียงแต่ค้นหาข้าวของของพวกเขาเท่านั้น แต่ยังฆ่าพวกเขาอีก แต่สำหรับผู้หญิง … ” กู่เสี่ยวเล่อพูดที่นี่ แต่เขามองไปที่ หนิงเล่ยที่อยู่ข้างๆเขา
หนิงเล่ยค่อนข้างแปลกประหลาดสำหรับเขา แต่เธอซึ่งมีประสบการณ์มากในการเดินทางไปต่างประเทศยังคงรู้เรื่องเหล่านี้เป็นอย่างดี “เท่าที่ฉันรู้ ถ้าผู้หญิงคนหนึ่งถูกจับโดยพวกเขา เธอมักจะถูกจับเป็นเครื่องมือเพื่อระบายความใคร่ และในที่สุดจะถูกขายไปเป็นทาสสาว หรือข่มขู่ครอบครัวของสาว ๆ เหล่านี้ที่จะจ่ายค่าไถ่เพื่อช่วยคน! “
” อะไรนะ! ” หลินเจียวสาวน้อยกลัวจนนั่งลงกับพื้น ด้วยเสียงสั่นเครือ กล่าวว่า : “ฉันไม่ต้องการเลย! พี่เสี่ยวเล่อ ถ้าฉันตกอยู่ในเงื้อมมือของโจรสลัดพวกนั้นจริงๆ คุณสามารถฆ่าฉันได้ทันทีในครั้งเดียว แม้ว่าฉันจะตายก็อย่าให้พวกเขามาย่ำยี!”
กู่เสี่ยวเล่อส่ายหัวและพูดว่า : “คุณดูถูกคนพวกนี้มากเกินไป เท่าที่ผมรู้ แม้ว่าคุณจะตายพวกเขาจะไม่ปล่อยให้ร่างกายของคุณไป!”
คำพูดของกู่เสี่ยวเล่อทำให้สาวทั้งสามคนหน้าซีดและใช้เวลานานกว่าหลินรุ่ยที่มีอายุมากที่สุดจะถามด้วยเสียงสั่น : “แล้วตอนนี้เราจะทำอย่างไรดี”
กู่เสี่ยวเล่อเงียบไปชั่วขณะลดเสียงของเขาลงและพูดว่า : “สำหรับตอนนี้ ไม่มีวิธีที่ดี เราสามารถติดตามความเคลื่อนไหวของโจรสลัดเหล่านี้ได้อย่างใกล้ชิด หวังว่าพวกเขาจะไม่พบร่องรอยของเรา นี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุด! แต่ถ้าพวกเขาค้นพบ เราสามารถไปก่อนได้เท่านั้น หลบหนีในป่า อย่างไรก็ตาม ผู้คนมีอาวุธปืนหนักอยู่ในมือ และเราไม่สามารถสู้กับพวกเขาด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเราได้!”
สาวๆ ต่างพยักหน้าอย่างเงียบ ๆ เกือบจะในเวลาเดียวกัน โดยไม่รู้ตัว ไม่ว่าเมื่อไรและที่ไหน จระเข้อะไร ฉลาม,งูเหลือม,หมาใน สิ่งที่อันตรายที่สุดสำหรับมนุษย์คือมนุษย์!
ในขณะนี้มีเสียงปืนดังขึ้นจากทิศทางของแคมป์เดิม! การได้ยินเสียงน่าจะเป็นไปได้ว่าโจรสลัดยิงเมื่อพวกเขากำลังไล่ตามฉินเหว่ยในป่า!
ดวงตาที่สวยงามของหนิงเล่ยมีรอยย่นและบีบเข้าหากัน เธอค่อยๆ สะกิดกู่เสี่ยวเล่อข้างๆ เธอและถามว่า : “โจรสลัดพวกนั้นจะไม่ฆ่าพวกเขาทั้งหมดเหรอ?”
กู่เสี่ยวเล่อส่ายหัว : “ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่สนใจชีวิตหรือความตายของผู้ชายเลย แม้ว่าเราจะมีความขัดแย้งเล็กน้อยกับทางฝ่ายของพวกเขา แต่ผมก็ไม่อยากเห็นคนเหล่านี้ทั้งหมดตายด้วยน้ำมือของโจรสลัด” เมื่อพูด กู่เสี่ยวเล่อก็กำหอกไว้ในมือ.
“ไม่ใช่ว่า คุณจะช่วยคนหรือ?” หนิงเล่ยถามพร้อมกับยกคิ้ว
กู่เสี่ยวเล่อยิ้มอย่างขมขื่นและกล่าวว่า : “คุณประเมินสติสัมปชัญญะของผมมากเกินไป ผมไม่ใช่ผู้นำของสหรัฐอเมริกา ด้วยหอกที่เหมือนแท่งไฟ ผมต้องต่อสู้กับ AK47 ของคนอื่น? เป็นเพียงแค่ผมคิดว่า ผมต้องทำอะไรบางอย่าง “
ขณะที่พวกเขากำลังคุยกันบนยอดเขา สถานการณ์ใหม่ได้เกิดขึ้นในแคมป์ที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่กิโลเมตร หัวหน้าโจรสลัดผิวดำที่สูงและกำยำได้ลากผอ. หวังผิวขาวท้วมและรวยออกมาจากป่า!
ผู้อำนวยการหวังหญิงวัยกลางคนรู้สึกหวาดกลัวสั่นไปทั้งตัวและไม่มีแรงเลย เธอถูกหัวหน้าโจรสลัดลากออกจากป่าเหมือนหมาตาย ลากไปที่ตั้งแคมป์ทีละน้อยๆ
หัวหน้าโจรสลัดยังคงตะโกนอะไรบางอย่างในปากของเขา และฉีกเสื้อผ้าของเธอด้วยมือของเขา … กู่เสี่ยวเล่อและคนอื่นๆ อยู่ด้านบนของหน้าผา ห่างจากพวกเขาไม่กี่กิโลเมตร แม้ว่าพวกเขาจะมองไม่เห็นก็ตามในรายละเอียดของกล้องส่องทางไกล แต่กู่เสี่ยวเล่อก็รู้ว่าพวกนี้ไม่ได้ทำอะไรดีเลย
“พวกเขากำลังทำอะไรอยู่? ” หลินเจียวถามอย่างสั่น ๆ
” อย่ามอง เด็กๆ ไม่ควรมอง! ” ” หลินรุ่ยพูดพร้อมกับเอามือปิดตาน้องสาวของเธอ
โชคดีที่ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะแค่ตรวจสอบสินค้าหลังจากเห็นร่างที่ได้รับการดูแลอย่างดีของผู้อำนวยการหวัง เขาก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจแล้วโยนเธอลงเรือสปีดโบ๊ทที่พวกเขาโดยสารมาทันที!
ในเวลานี้ไม่นานหลังจากเสียงปืนไม่กี่นัด โจรสลัดอีกคนก็ออกมาจากป่า คราวนี้ไม่มีนักโทษอยู่ในมือ แต่กู่เสี่ยวเล่อมองผ่านกล้องส่องทางไกลเห็นแวบเดียวว่ากระเป๋าเป้ในมือของเขาคือของที่เหลาหม่าค่ายฝั่งตรงข้ามแบกอยู่ตลอด!