บทที่111 ทุบให้หมด

แต่ว่า ลี่จุนถิงก็ไม่ได้ยอมแพ้แบบนี้ แต่เขาโทรหาซู่จี้งยี้ให้เขาไปตรวจสอบดี ๆ

ซู่จี้งยี้ติดต่อห้างสรรพสินค้าสำเร็จ และหาเจอสถานที่ทิ้งขยะของห้างสรรพสินค้า ตามคำแนะนำของลี่จุนถิง สั่งให้คนจำนวนหนึ่งตามหาอย่างจริงจัง

หลังจากนั้นสองชั่วโมง สิ่งของลึกลับชิ้นนั้นก็ถูกหาออกมาจนได้

ผ่านการตรวจสอบ ก็พิสูจน์แล้วว่าสิ่งนั้นก็คือสารเคมีที่ออกข่าวว่ามีปัญหานั้นเอง

หลังจากที่ข่าวนี้ได้แพร่หลายออกไป เจียงหนิงเอ๋อก็พาพวกคนที่บอกว่าเป็นคนผู้บริโภคมาที่บริษัทของเจียงหยุนเอ๋อ

“ไอ้สารเลวคนนี้ ก็กล้าไม่รู้ผิดชอบชั่วดี ขายผลิตภัณฑ์ของปลอมพวกนี้”เจียงหนิงเอ๋อยืนอยู่หน้าฝูงชนอย่างเต็มไปด้วยความแค้นต่อความไม่เป็นธรรม

“ใช่!บริษัทที่ไม่มีจิตสำนึกแบบนี้ต้องโดนลงโทษอย่างหนัก!”หลายคนต่างเริ่มเห็นด้วยกับเจียงหนิงเอ๋อ

“พวกเราต้องปกป้องสิทธิของตัวเอง และพวกเราก็ต้องได้รับความยุติธรรม”ระหว่างที่พูดเจียงหนิงเอ๋อก็พาคนพวกหนึ่งเข้าไปในบริษัทของเจียงหยุนเอ๋อ

“ผู้จัดการทั่วไปของพวกคุณล่ะ ให้เธอรีบออกไป”ผู้ชายคนหนึ่งตบใส่บนโต๊ะของหน้าเคาน์เตอร์ด้านหน้าอย่างรุนแรง

หญิงสาวหน้าเคาน์เตอร์เห็นกลุ่มคนพวกนี้ก้าวร้าว อยู่ที่ตรงนั้นตั้งแต่แรก และไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร

“รีบเรียกผู้จัดการทั่วไปของพวกคุณออกมา เพราะทำเรื่องไม่ดีใช่ไหม ดังนั้นเลยหลบซ่อนไว้ไม่กล้าออกมา?”มีคนหนึ่งพูดขึ้น

“ถ้าผู้จัดการทั่วไปของพวกคุณยังไม่ออกมาอีก พวกเราก็จะเริ่มทุบแล้ว”ผู้ชายที่รูปร่างอ้วนคนหนึ่งกล่าว

“ใช่ ทุบ ทุบให้หมด”มีคนเริ่มเห็นด้วยอีกครั้ง

จากนั้นกลุ่มฝูงชนต่างก็เริ่มเคลื่อนไหวขึ้นมา เห็นในห้องโถงบริษัทมีสิ่งของอะไรก็เริ่มทุบ และเสียงปิ้งๆปังๆก็ดังขึ้น

“พวกคุณทำอะไร หยุดเดี๋ยวนี้ หยุด!”หญิงสาวที่อยู่เคาน์เตอร์เริ่มตะโกนขึ้น

ในเวลานี้คนในบริษัทต่างก็วิ่งกันออกมาหลังจากที่ได้ยินเสียงจากด้านนอก

“พวกคุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ ถ้ายังไม่หยุดฉันจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแล้วนะ”พนักงานชายคนหนึ่งของบริษัทเดินหน้าเพื่อหยุดพวกเขา

แต่ว่าพวกเขาบ้าคลั่งอย่างมาก จนบริษัทกลายเป็นสภาพที่ไก่บินเตลิดหมาวิ่งพล่านในทันที

“เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย!เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย!รีบมาเร็วเข้า!”พนักงานจำนวนหนึ่งเริ่มตะโกน

เจียงหนิงเอ๋อไม่ได้ลงมือ แต่เธอแค่ยืนอยู่ด้านข้างมองดูสถานการณ์ที่วุ่นวัย แล้วยิ้มที่มุมปาก และมีความสุขในใจ

ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าคนพวกนี้เป็นคนที่เจียงหนิงเอ๋อออกเงินราคาสูงจ้างมา จำนวนคนกว่าสิบคนนี้เธอเสียเงินไปไม่ใช่น้อย แต่ว่าจุดประสงค์ก็คือตั้งใจจะหาเรื่องเจียงหยุนเอ๋อ

เธอแค่ปล่อยให้คนพวกนี้สร้างปัญหาที่บริษัท มีคนเยอะ และสถานการณ์วุ่นวัย ในเวลานี้ต่อให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยออกหน้าก็ไม่สามารถหยุดยั้งได้

“รีบให้ผู้จัดการทั่วไปของพวกคุณออกมา พวกเราหารือเกี่ยวกับเรื่องค่าชดใช้ดี ๆ”เจียงหนิงเอ๋อเดินไปที่หน้าเคาน์เตอร์

หญิงสาวที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์ตกตะลึงสักครู่ แล้วมีความรู้สึกขึ้นทันที และโทรไปที่หมายเลขห้องทำงานของเจียงหยุนเอ๋อ

เจียงหยุนเอ๋อรับสายที่โทรมาจากด้านล่างแล้วรีบลงมาอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่เธอลงมาก็เห็นเจียงหนิงเอ๋อยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนอย่างมั่นใจสูงส่ง

“คุณดู เธอก็คือผู้จัดการทั่วไป”เจียงหนิงเอ๋อพูดพร้อมกับชี้ไปที่เจียงหยุนเอ๋อ

“คุณก็คือผู้ขายใจดำคนนั้นเหรอ ไม่คิดว่าจะเป็นคนที่สุภาพดูดีคนหนึ่ง”

ต่อมาหลังจากนั้นก็มีเสียงด่าดังขึ้น

หญิงสาวเดินไปตรงหน้าของพนักงานเคาน์เตอร์ แล้วกระซิบถามว่า“นี่มันสถานการณ์อะไร?”

“ผู้จัดการทั่วไป ฉันก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ ๆพวกเขาก็พุ่งเข้ามา และบอกว่าให้ชดใช้อะไรสักอย่าง หลังจากนั้นก็เริ่มทุบสิ่งของไปมั่วอย่างโกรธ”เมื่อเห็นผู้จัดการทั่วไปของตนเองพนักงานเคาน์เตอร์ก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะมาก ราวกับว่าเจอที่พึ่ง

“โอเค ฉันรู้แล้ว”เจียงหยุนเอ๋อพยักหน้า

เจียงหยุนเอ๋อหันกลับไปแล้วมองไปที่เจียงหนิงเอ๋อ

เจียงหนิงเอ๋อกอดอกไว้ และหัวเราะแล้วมองไปที่เจียงหยุนเอ๋อ:“ผู้จัดการเจียง ไม่รู้ว่าคุณจะแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างไร?”

เจียงหยุนเอ๋อไม่ได้ตอบ เพียงแค่จ้องมองไปที่เจียงหนิงเอ๋อ

ไม่ได้ชอบเธอตั้งแต่แรกอยู่แล้ว และช่วงนี้ก็เพราะเรื่องของบริษัททำให้ตัวเองยุ่งเหยิงไปหมด และตอนนี้เจียงหนิงเอ๋อก็มาสร้างปัญหาพร้อมกับคนพวกนี้ สมองของเจียงหยุนเอ๋อหนึ่งสมองใหญ่โตราวสองสมองไปหมด

เจียงหยุนเอ๋อยิ่งมองยิ่งรู้สึกแปลก ทำไมบริษัทของตัวเองมีปัญหาแต่เจียงหนิงเอ๋อมาอยู่ที่นี่ และนอกจากนั้นดูเธอจะมีความสุขมาก หรือทั้งหมดนี้จะเป็นแผนชั่วร้ายของเจียงหนิงเอ๋อ?

เจียงหยุนเอ๋อคิดมาถึงที่นี่ก็ขมวดคิ้วแน่น

เจียงหนิงเอ๋อมองไปที่สายตาของเจียงหยุนเอ๋อ และเห็นเจียงหยุนเอ๋อในวันนี้ทรุดโทรมมากกว่าเมื่อก่อนที่เห็นเยอะ มันอาจจะเป็นเพราะว่ากังวลเรื่องนี้มากเกินไปเลยเป็นเช่นนี้

เมื่อเห็นเจียงหยุนเอ๋อดูเหมือนดอกไม้ที่เหี่ยวแห้งเช่นนี้ ก็มีความภูมิใจ

“คุณมาที่นี่ทำไม?”เจียงหยุนเอ๋อไม่สามารถทนต่อรูปลักษณ์ของเจียงหนิงเอ๋อได้

“เจียงหยุนเอ๋อคุณพูดเช่นนี้ก็น่าหัวเราะมาก ฉันมาที่นี่ทำไมคำนี้ไม่ใช่ต้องถามคุณเหรอ?”เจียงหนิงเอ๋อยิ้มอย่างเย็นชา

“ถามฉัน?ที่นี่ของฉันไม่ต้อนรับคุณ”ปฏิบัติต่อคนอย่างเจียงหนิงเอ๋อ ต่อให้เป็นน้องสาวพ่อเดียวกันต่างแม่ของตัวเองก็ไม่เกรงใจ

“คุณทำเรื่องเลวร้ายก็ต้องไม่ต้อนรับฉันสิ คุณกลัวฉันจะเปิดโปงคุณ”

เจียงหนิงเอ๋อนึกถึงอนาคตของเจียงหยุนเอ๋อที่น่าสังเวชในตอนนี้ในใจของเธอมีความสุขมาก

“ฉันก็เป็นผู้บริโภคซีรี่ย์บิวตี้ของพวกคุณ และครั้งนี้ผลิตภัณฑ์ของบริษัทคุณเกิดปัญหาขึ้น ทำให้ผิวของผู้บริโภคใหญ่อย่างพวกเราถูกทำร้าย!”

เจียงหนิงเอ๋อหยุดชั่วคราว แล้วพูดต่ออีกครั้ง

“ดังนั้นเรื่องราวในครั้งนี้คุณต้องชดเชย ถ้าไม่ชดเชยพวกเราก็จะฟ้องคุณในศาล และฟ้องจนคุณล้มละลายถึงจะหยุด”

“หากต้องชดเชยแล้วฉันต้องชดเชยเท่าไหร่?”

ช่วงนี้สื่อออนไลน์มีข่าวเยอะแยะมากมายรายงานข่าวเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์มีปัญหาของบริษัทตนเอง และยังพูดว่ามีจำนวนผู้เสียหายเยอะมาก

แม้ว่าเจียงหยุนเอ๋อจะมั่นใจในผลิตภัณฑ์ของตนเองว่าไม่มีปัญหา แต่ว่าสามคนเป็นเสือ มีคนพูดเยอะขนาดนี้ จนบางทีเจียงหยุนเอ๋ออดสงสัยไม่ได้ว่าเป็นเพราะตัวเองไม่ได้กำกับดูแลดีหรือเปล่า และบกพร่องตรงไหน

“เท่าที่ผิวหนังของผู้เสียหายอย่างพวกเราได้รับความเสียหายถึงขั้นนี้ อย่างน้อยคนหนึ่งก็ต้องห้าแสน และพวกเราที่อยู่ในสถานการณ์ตอนนี้สิบห้าคน ก็เป็นจำนวนเงินเจ็ดล้านห้าแสน”

เจียงหนิงเอ๋อคาดการณ์ไว้แต่แรกแล้วว่าต้องมีเหตุการณ์นี้ และคำนวณในใจไว้แล้วหลายรอบ

เมื่อเจียงหยุนเอ๋อได้ยินเช่นนี้ เธอก็เปิดปาก และหัวใจของเธอก็แน่น เรื่องร้ายแรงมาถึงขนาดนี้เชียวเหรอ?คนละห้าแสน?

พนักงานหญิงของบริษัทเห็นเจียงหนิงเอ๋อเย่อหยิ่งทะนงตัว และบวกกับราคาที่เจียงหนิงเอ๋อพูดขึ้นมากำลังฟันคนชัดๆ แล้วรีบแจ้งตำรวจทันที

เห็นว่าเจียงหยุนเอ๋อตกตะลึงไปอย่างสิ้นเชิง เจียงหนิงเอ๋อก็ยิ่งหยิ่งผยองขึ้น“พนักงานบริษัทของพวกคุณค่อนข้างฉลาดดีนิ แต่ว่าต่อให้พวกคุณแจ้งตำรวจแล้วก็ไม่ได้ผล เพราะนี่เป็นการปกป้องสิทธิของผู้บริโภคอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ต่อให้ตำรวจมาแล้ว จะทำอะไรได้?มากสุดก็แค่เราออกไปนั่งอยู่ที่หน้าบริษัทคุณ จากนั้นดึงแบนเนอร์ที่สะดุดตา และฉันต้องการให้คนทุกคนรู้ว่าบริษัทของพวกคุณมีพฤติกรรมโกงเงินของผู้บริโภคอย่างร้ายแรงมากแค่ไหน”

“ใช่ ถูกต้อง ต้องให้ทุกคนรู้”คนสิบกว่าคนก็เริ่มเห็นด้วยอีกครั้ง

เจียงหยุนเอ๋อรู้สึกว่าเขาแน่นอกหายใจไม่ออก และหน้าอกของเขาก็กระเพื่อมอย่างรุนแรง เจียงหนิงเอ๋อตัวดี ปกติวางแผนตัวเองก็ไม่พูดถึงละ และยิ่งชอบซ้ำเติมคนอื่นด้วย ตอนนี้ยังพากลุ่มฝูงชนมาสร้างปัญหาอีก

“พวกคุณหุบปากเดี๋ยวนี้”ในตอนนี้เสียงเย็นชาหนึ่งดังขึ้นมาจากทางประตูของบริษัท

ผู้คนที่โวยวายต่างก็เงียบลงทันที และหันศีรษะมองไปทางประตู

ลี่จุนถิงสองมือของเขาใส่ไว้ในกระเป๋า และยืนอยู่ที่ประตูของบริษัท เพียงแค่สายตาก็ทำให้ผู้คนที่เจียงหนิงเอ๋อพามาตกใจกลัวจนตัวสั่น