ตอนที่ 170 ศิลาสองโลกกับเตียนอุย
“ท่านลอร์ดทรงพระปรีชาอย่างแท้จริง! ข้าน้อยได้ติดตามท่านลอร์ด จะไม่มีวันเสียใจจนวันตาย!” กุยแกได้ยินดังนั้น เขาโค้งคํานับและกล่าวอย่างเคร่งขรึม
จูล่ง, เตียนอย, เตียวเหิง และ เตียวเมิ่ง ชําเลืองมองหน้ากันแล้วโค้งคํานับพร้อมกันและกล่าวว่า “ขอท่านลอร์ดมีชีวิตยิ่งยืนนาน!”
ทุกคนคงรู้ดีว่าซักวันข้าจะก้าวขึ้นเป็นราชา…
ยอดเยี่ยม อย่างน้อยก็ไม่มีใครมีปฏิกิริยาเชิงลบใดๆ…
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มุมปากของเยเฉินก็โค้งงอขึ้น จากนั้นเขาก็พูดว่า “ไปกันเถอะ เราจะไปสร้างรูปแบบอาคมเคลื่อนย้าย!”
“ครับ ท่านลอร์ด!” ทุกคนตอบรับอย่างพร้อมเพียง แล้วตามเย่เฉินไปยังนอกคฤหาสน์ของเจ้าเมือง
เมื่อเขามาถึงจตุรัสของนครหลุนฮุย เย่เฉินเรียกผนึกออกมาและใช้ความคิด
วินาทีถัดมา เสียงเตือนของระบบก็ดังขึ้น
“ติ้ง ผู้เล่นเย่เฉิน ต้องการสร้างรูปแบบอาคมเคลื่อนย้ายระดับสวรรค์”
“ตรวจสอบเงิน…1.22 ล้านเหรียญทองม่วง จํานวนเงินตรงตามมาตรฐาน”
“การตรวจจับตําแหน่งทางราชการ…แม่ทัพระดับสามของจักรวรรดิฮั่น ตําแหน่งทางราชการตรงตามมาตรฐาน”
“ตรวจสอบอาณาเขต…นครหลุนฮุย อาณาเขตระดับนคร อาณาเขตถึงระดับมาตรฐาน”
“ติ๊ง ข้อเรียกร้องได้รับการอนุมัติ ใช้เงินหนึ่งล้านเหรียญทองม่วง”
“ติ้ง โปรดเลือกสถานที่สําหรับสร้างรูปแบบอาคมเคลื่อนย้ายระดับสวรรค์”
แผนที่ของนครหลุนฮุย ปรากฏขึ้นทันทีต่อหน้าเย่เฉิน เยู่เฉินสําผัสไปที่จุดหนึ่งบนแผนที่โดยไม่ตั้งใจและแผนที่ก็หายไปในทันที
“ติ้ง เริ่มก่อสร้าง…”
เมื่อเสียงของระบบสิ้นสุดลง ลําแสงสาบหนึ่งพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าและส่องไปที่ใจกลางจัตุรัสนครหลุนฮุยในทันที
เมื่อลําแสงหายไป รูปแบบอาคมเคลื่อนย้ายขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น
มารดามันเถอะ มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?
เย่เฉินตกตะลึงครู่หนึ่ง จากนั้นมองไปที่หน้าต่างคุณสมบัติของอาคมเคลื่อนย้าย
รูปแบบอาคมเคลื่อนย้าย (ระดับสวรรค์): คุณสามารถเลือกปิดหรือเปิดได้
คุณลักษณะที่ 1: สร้างรูปแบบเคลื่อนย้ายย่อยโดยอัตโนมัติ ซึ่งสามารถสร้างได้ในทุกๆเดือน หากมีศิลามิติสามารถใช้ได้ทันที
2: กําหนดผู้ใช้รูปแบบอาคมเคลื่อนย้ายได้ด้วยตนเอง
3: ระบบขนส่งกําลังพลอิสระ ปราศจากการรบกวนจากภายนอก
4: เพิ่มชื่อเสียงของดินแดนเป็นอย่างมาก
หลังจากอ่านคุณสมบัติของรูปแบบอาคมเคลื่อนย้าย (ระดับสวรรค์) แล้วเย่เฉินก็ตกตะลึงในทันที
บัดซบ! มันมีความสามารถในการยกระดับชื่อเสียงของดินแดน?
ถ้าอย่างนั้นมันจะเพิ่มความดึงดูดบุคลในประวัติศาสตร์เหล่านั้น พวกเขามีแนวโน้มที่จะปรากฏในเมืองหลุนฮุยมากขึ้น
เมื่อคิดเรื่องนี้ เย่เฉินก็เดินตรงไปยังรูปแบบอาคมเคลื่อนย้าย (ระดับสวรรค์)
“ตั้ง ต้องการตั้งค่ารูปแบบอาคมเคลื่อนย้าย (ระดับสวรรค์)หรือไม่ หากไม่ตั้งค่า ระบบจะตั้งค่าเริ่มต้นให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดสามารถใช้รูปแบบอาคมเคลื่อนย้าย (ระดับสวรรค์)โดยอัตโนมัติ”
ไร้สาระ ตั้งค่า!
หลังจากที่เย่เฉิน คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เสียงระบบก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“โปรดเลือกจํากัดผู้ใช้, 1 เผ่าพันธุ์มนุษย์, 2 เผ่าปีศาจ, 3 เผ่าพ่อมด, 4ผู้เล่น, 5 NPC
“ห้าเผ่าผีศาจ แม่มด ผู้เล่น!”
เยู่เฉินเลือกทันที
“ตั้ง การตั้งค่าเสร็จสิ้น คุณต้องการเปิดรูปแบบอาคมเคลื่อนย้าย (ระดับสวรรค์)เลยหรือไม่”
“เปิด!”
ในวินาทีถัดมา ดวงดาวส่องแสงสว่างไปทั่วทุกที่ และรายการสถานที่ที่สามารถเคลื่อนย้ายไปหลายรายการก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของเยเฉินทันที
เมื่อดูชื่อสถานที่ที่สามารถเคลื่อนย้ายไปได้ เย่เฉินก็อดยิ้มไม่ได้
ด้วยรูปแบบอาคมเคลื่อนย้าย (ระดับสวรรค์)ของเมืองหลุนฮุยนี้ คนของเมืองหลุนฮุยไม่จําเป็นต้องยืมเมืองอื่นอีก จะเคลื่อนย้ายไปยังที่ไหนก็ได้โดยไม่เป็นปัญหา…
“ขอแสดงความยินดีกับท่านลอร์ด ขอแสดงความยินดีกับท่านลอร์ด!” กุยแก จูล่ง เตียนอุย เตียวเมิ่ง เตียวเหิง ต่างโค้งคํานับและกล่าวออกมาพร้อมกันในเวลานี้
เย่เฉินหัวเราะออกมา จากนั้นมองไปที่เตียนอยแล้วกล่าวว่า “เตียนอุย พรุ่งนี้เจ้าจะต้องอยู่ประจําการและปกป้องนครหลุนฮุย”
“แต่ท่านลอร์ด ข้าคือหัวหน้าองครักษ์” เตียนอุยผงะไปครู่หนึ่งแล้วกล่าว
“หากเจ้ายังคงปฏิเสธ ข้าจะสั่งงดอาหารเจ้าสามวัน” เย่เฉินจ้องมองไปยังเตียนอุย ก่อนที่จะกล่าวออกมา
เมื่อเตียนอุยได้ยินเรื่องนี้ เขาก็กังวลอย่างมากจนไม่กล้าพูดต่อ
“ท่านลอร์ด ข้า…” เมื่อเตียวเพิ่งเห็นดังนั้น ใบหน้าของเขาก็แดงก่ํา จากนั้นเขาก็รีบโค้งคํานับและกล่าว แต่เย่เฉินก็ยกมือขัดจังหวะก่อนที่เขาจะพูดจบ
“เจ้าเป็นรองผู้บัญชาการต้องออกไปช่วยจูล่งในแนวหน้า เรื่องนี้ได้รับการตัดสินแล้ว ไม่จําเป็นต้องพูดถึงมันอีก สิ่งที่เจ้าต้องคิดคือจะทําลายเมืองและฆ่าศัตรูได้อย่างไรเมื่ออยู่ในสงคราม!”
“ครับ ท่านลอร์ด!” เมื่อเดียวเพิ่งได้ยินเรื่องนี้ เขาจึงไม่กล้าที่จะพูดอะไรต่อและเหลือบมองเตียนอยอย่างขอโทษแล้วตอบเสียงดัง
เย่เฉินพยักหน้า จากนั้นมองไปยังเรียนอยและพูดว่า “เตียนอุย เจ้ายินดีที่จะไปยังโลกของข้าหรือไม่”
เตียนอยที่กําลังหดหู ดวงตาของเขาเป็นประกายขึ้นทันทีเมื่อได้ยินคําพูดของเย่เฉิน จากนั้นเขาก็รีบตะโกนตอบ: “นายท่าน ข้ายินดีอย่างยิ่ง!”
ด้วยเรื่องนี้เรื่องเดียว คนอื่นต้องอิจฉาเขาเป็นแน่
เย่เฉินยิ้มและพยักหน้า จากนั้นยื่นมือออกไป และศิลาสองโลกก็ปรากฏขึ้นในมือของเย่เฉินทันที
“หลังจากใช้มันแล้ว ข้าจะพาเจ้าไปยังโลกของข้า” หลังจากเย่เฉินพูดจบ เขาก็มอบศิลาสองโลกให้กับเตียนอุย
เตียนอยรับโดยไม่ลังเลแล้วเลือกใช้มันทันที
ในวินาทีถัดมา ศิลาโลกสองโลกก็หายไป และเย่เฉินก็คว้าไหล่ของเตียนอุยในขณะนั้นและกล่าวว่า “ปล่อยตัวตามสบาย อย่าได้ขัดขึ้น!”
หลังจากที่เย่เฉินพูดจบ จิตใจของเขาก็วูบดับไป จากนั้นทั้งเย่เฉินและเตียนอุยก็หายตัวไป
โลกแห่งความจริง นครหลนฮุย
หยานหูผู้นั่งอยู่ใกล้ๆรูปแบบอาคมรวบรวมวิญญาณระดับสวรรค์ และจ้องมองอย่างมีความสุข ทันใดนั้นมันก็ลุกขึ้นยืน และดวงตาทั้งสองของมันจ้องไปยังด้านข้างของคลังเกมระดับเพชร
มีแสงสีทองปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่าส่องสว่างออกมา
หลังจากผ่านไปไม่กี่ลมหายใจ แสงสีทองก็ค่อยๆสลายหายไป และเตียนอุยก็ปรากฏตัวขึ้นจากอากาศที่ว่างเปล่า
ทันทีที่หยานหูได้เห็นเตียนอุย มันก็ผงะไปครู่หนึ่ง และไม่ได้แสดงปฏิกิริยาใดๆออกมา
แม้ว่ามันจะไม่รู้จักเตียนอุย แต่มันก็รู้สึกว่าเตียนอุย ต้องเป็นลูกน้องของเยู่เฉิน ไม่เช่นนั้นมันคงพุ่งเข้าจู่โจมเตียนอุยไปนานแล้ว
แม้ว่าในตอนนี้หยานหูจะไม่สามารถเอาชนะเตียนอุยได้ก็ตาม
“แครก”
ประตูคลังเกมเปิดออก เย่เฉินลุกขึ้นแล้วเดินออกมา
“นายท่าน!” เตียนอยที่เห็นเย่เฉินก็รีบคุกเข่าทําความเคารพทันที
“นี่คือโลกของข้า และนครหลุนฮุยก็ถูกสร้างขึ้นที่นี้เช่นกัน เจ้าสามารถทําความคุ้นเคยกับมันได้ หากเจ้าต้องการกลับไปยังโลกนั้น เจ้าเพียงแค่ต้องตั้งสมาธิและเจ้าก็จะสามารถกลับไปได้ทุกเมื่อ” เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด
“ท่านลอร์ด ให้ข้าอยู่ปกป้องท่านที่นี่ไม่ดีกว่าหรือ?” เตียนอุยผงะไปครู่หนึ่งแล้วถาม
“ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้น นครหลุนฮุยที่นี่มีการป้องกันที่แข็งแกร่ง และมันยังถูกปกป้องโดยหยานหู เจ้าสามารถอยู่ในโลกนั้นได้ตามปกติ เมื่อข้าต้องการกําลังคน เจ้าจะกลับมาที่นี้ได้อย่างรวดเร็ว เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าว
“แล้วถ้าหากท่านลอร์ดตกอยู่ในอันตรายล่ะ มันจะไม่สายเกินไปเหรอ?” เตียนอยแตะที่หลังศีรษะของเขาแล้วถาม
“ในโลกนี้ ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดที่สามารถทําร้ายข้าได้ ในเมื่อเรียบร้อยแล้ว เรารีบกลับกันเถอะ เราไม่สามารถปล่อยให้คนอื่น ๆ รอนานเกินไป” เย่เฉินหัวเราะและกล่าวว่า
“ครับท่านลอร์ด” เตียนอุยพยักหน้าแล้วตอบ
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยแล้วเดินไปนอนลงในคลังเกมระดับเพชร เมื่อประตูคลังเกมปิดลงเยู่เฉินก็กลับสู่โลกของเกมอีกครั้ง
เมื่อเย่เฉินเข้าสู่เกม ร่างกายของเขาก็ยังคงอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง
แต่กับเตียนอุยนั้นแตกต่างออกไป ทันทีที่เขาเข้าสู่โลกของเกม ร่างกายของเขาก็หายไปจากโลกแห่งความเป็นจริง
แม้ว่าเตียนอยจะได้รับศิลาสองโลก และสามารถเดินทางไปยังโลกแห่งความเป็นจริงได้ เตียนอุยก็ไม่สามารถได้รับสถานะของ “ผู้เล่น” เขายังคงมีเพียงชีวิตเดียว