บทที่ 137 การต่อสู้อย่างดุเดือดกับตัวนิ่ม[รีไรท์]
บทที่ 137 การต่อสู้อย่างดุเดือดกับตัวนิ่ม[รีไรท์]
สิ่งที่ทำให้ฉู่เหินรู้สึกสยองขวัญเลยก็คือก่อนหน้านี้ แท้จริงแล้วมันได้มีการระเบิดมากกว่า 10 ครั้ง หากแต่เจ้าสัตว์ร้ายกลับไม่ระคายเคืองผิวเลยแม้แต่น้อย แรงระเบิดไม่แม้แต่จะทำให้เกล็ดของมันหลุดได้ ภาพตรงหน้าทำให้หัวใจของเขาหดหู่ด้วยความผิดหวัง จนอดไม่ได้ที่จะต้องส่งเสียงออกมา
“แข็งเกินไปแล้วเว้ย! แล้วจะสู้ยังไงเนี่ย?!” ถึงฉู่เหินจะทำให้มันเกิดบาดแผลไม่ได้ แต่เขาก็รู้สึกได้ว่ามันเจ็บ เจ้าตัวนิ่มโกรธจัด มันหันหลังกลับมาอย่างเกรี้ยวกราด จากนั้นก็เหวี่ยงกรงเล็บที่แหลมคมมาที่ฉู่เหินอีกครั้ง
การเคลื่อนไหวของฉู่เหินนั้นถือได้ว่าเร็วพอตัว ดังนั้นเขาจึงสามารถหลบการโจมตีของมันได้ทั้งหมด ฉู่เหินเห็นตัวนิ่มก้มตัวลง ดังนั้นชายหนุ่มเลยวิ่งไปที่ท้องของมัน จากนั้นก็ชักนำพลังดวงดาวเข้าสู่พัด
แท้จริงแล้วฉู่เหินไม่อยากจะใช้มันเลย แผนการโจมตีแบบนี้มีแต่จะต้องสังหารศัตรูให้ตายทีเดียวเท่านั้น แต่ในเมื่อเขาไม่สามารถทะลวงการป้องกันของมันได้ ถ้าฝืนต่อไปมันก็ไร้ความหมาย แล้วคนที่จะตายก็คงจะกลายเป็นเขาเอง ดังนั้นแล้วฉู่เหินจึงเลิกลังเล เขาตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ไพ่ตายของตน
พัดของฉู่เหินในเวลานี้ดูพิเศษ มันต่างไปจากเดิม น้ำหนักของพัดในตอนนี้อาจมากกว่า 10,000 ปอนด์ด้วยซ้ำไป! แต่เพราะแรงของเขานั้นมีมากถึง 30,000 กิโล ดังนั้นชายหนุ่มจึงรู้สึกหนักเล็กน้อยขณะเหวี่ยงมัน
ในความคิดของฉู่เหิน ถ้าเขาใช้พัดละก็จะต้องจัดการได้ เมื่อเห็นท่าทีของสัตว์ร้ายที่กำลังหมุนอยู่ ! นั่นก็ยิ่งทำให้ฉู่เหินมั่นใจได้ว่าครั้งนี้เจ้าตัวนิ่มนี้จะต้องรู้สึกเสียใจแน่ แต่อย่างไรก็ตามเมื่อโจมตีออกไป จังหวะที่พัดสัมผัสเข้ากับตัวนิ่ม มันก็ได้เกิดเสียงโลหะขึ้น
เสียง ‘ก๊อง’ ขนาดใหญ่ดังขึ้น แม้แต่ฉู่เหินเองก็กระเด็นออกไป แรงสะท้อนทำให้แขนของเขาชาไปทั้งท่อนจนเกือบจะต้องปล่อยมือจากพัด แรงมหาศาลนี้ทำให้เขาบินขึ้นไปบนท้องฟ้าหลายเมตร จากนั้นก็ชนเข้ากับด้านบนอย่างแรง
แรงกระแทกทำให้ร่างของเขาสั่นเทาไปหมด ส่วนสติของฉู่เหินเอง ตอนนี้มันเริ่มเลือนรางเต็มที โชคยังดีที่จิตของเขาแข็งแกร่ง ดังนั้นจึงลุกขึ้นยืนมาได้
ทว่า เมื่อเขายืนขึ้นมาได้ เขาก็กระอักเลือดออกมา ฉู่เหินส่ายหัวพยายามตั้งสติ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ?
ตัวนิ่มที่ดูเหมือนไม่เป็นอะไรเลยก่อนหน้านี้ พอมาตอนนี้มันเองก็ได้รับบาดเจ็บเป็นอย่างมากด้วยเช่นกัน แสดงว่าการปะทะกันเมื่อกี้สร้างความเสียหายมหาศาลให้กับเจ้าสัตว์ร้ายได้ไม่น้อย ถ้ามองดี ๆ จะเห็นว่าเกล็ดของมันแตกร้าว ซึ่งถ้าไม่สังเกตละก็ไม่รู้แน่ ๆ แรงกระแทกที่เกิดขึ้น เป็นผลให้พวกสัตว์ตัวอื่น ๆ ที่ตามมา พากันกระเด็นไปข้างหน้าหลายเมตร
ตัวนิ่มที่พึ่งได้รับบาดเจ็บครั้งแรก ดังนั้นในเวลานี้ แววตาของมันจึงเปลี่ยนไปในทันที เจ้าสัตว์ร้ายมองที่ไปยังฉู่เหินด้วยความเกลียดชัง ท่าทีดุร้ายของมันราวกับว่าต้องการที่จะฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ อย่างไรอย่างนั้น
หลังการโจมตีครั้งนั้น มันก็ทำเอาร่างของฉู่เหินเต็มไปด้วยเลือด ตอนนี้ก่อนที่ตัวนิ่มจะได้ทันทำอะไร เขาต้องรีบพักฟื้นร่างกายก่อน แต่เมื่อเห็นตัวนิ่มกำลังจ้องมา ฉู่เหินเอง เขาก็จ้องมันกลับไปอย่างดุเดือดเช่นเดียวกัน
“เหอะ ฉันไม่ยอมแกหรอก” ฉู่เหินพึมพำในจิตใจและยิ่งจ้องมันกลับอย่างเดือดดาล
การปะทะกันของสองสิ่งมีชีวิตระหว่าง หนึ่งใหญ่ หนึ่งเล็ก ในทางระบายน้ำใต้ดินแห่งนี้ นี่คือการจ้องตากันที่จะทำให้คนอื่นต้องตะลึง
หลังจากจ้องกันมาสักพัก ทั้งคู่ก็เริ่มคันลูกตา โดยเฉพาะตัวนิ่มที่เริ่มมีน้ำตาไหลออกมา หลังจากฉู่เหินเมื่อเห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะดีใจ เพราะในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่ามันมีจุดอ่อนที่ดวงตา!
ฉู่เฟิงไม่ได้ถูกเรียกออกมาใช้งานเพราะสถานที่ไม่เหมาะสม เขาจะไม่มีทางเรียกหุ่นเชิดออกมาจนกว่าจะเจอจุดอ่อนของตัวนิ่มนี้ และในตอนนี้เขาก็ได้พบมันแล้ว นี่จะทำให้งานของเขาง่ายขึ้นเยอะเลยทีเดียว
ตัวนิ่มและฉู่เหินจ้องกันมามากพอแล้ว ก่อนที่มันจะพุ่งเข้าใส่อีกฝ่ายอย่างฉับพลัน ในจังหวะนั้นชายหนุ่มก็ได้ปล่อยฉู่เฟิงออกมาและสั่งให้โจมตีเข้าไปที่ดวงตาของมัน
ถึงแม้ตัวนิ่มจะมีร่างสูงใหญ่ หากแต่ดวงตาของมันนั้นกลับเล็กมาก บางทีเพราะดวงตามันคือจุดอ่อนนั่นจึงมีขนาดเล็กก็ได้ ฉู่เหินเลือกที่จะหลบการโจมตีของมันอย่างชาญฉลาด ในครั้งนี้เขาอาศัยจังหวะเล็งไปยังเกล็ดที่แตกออกของมัน
ทุกครั้งที่การโจมตีของเขาสะกิดเกล็ดของมัน หลังจากการโจมตีไม่หยุดพัก ในที่สุดฉู่เหินก็สามารถทำลายเกราะหนาของตัวนิ่มตัวนี้ลงไป มันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด! ก่อนที่ร่างใหญ่จะกระโดดไปมาบนพื้นเพื่อแสดงว่ามันเจ็บปวดมากแค่ไหน
มันได้ผล ฉู่เหินที่เห็นแบบนี้ เขาก็ไม่ลังเลที่โจมตีซ้ำเข้าไปในจุดเดิมเรื่อย ๆ จนกระทั่งเลือดของมันไหลออกมา แต่เพียงแค่นี้ การที่จะจัดการมันได้ก็ยังคงเป็นความฝัน
ตอนนี้ฉู่เหินใส่ความโกรธเกรี้ยวลงไปในทุกการโจมตี ซึ่งนั่นก็ทำให้เขาไร้การป้องกันอย่างสิ้นเชิง ชายหนุ่มจะต้องทำทุกอย่างให้สำเร็จให้ได้!
แน่นอนว่าหลังการโจมตีนี้ มันก็ทำให้ตัวนิ่มเริ่มทนไม่ได้ ดวงตาของมันเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เจ้าสัตว์ร้ายพุ่งเข้าใส่เขาอย่างฉุนเฉียวและกระแทกฉู่เหินไปจนติดกำแพง
หากแต่มันก็ต้องพลาดเพราะว่าการเคลื่อนไหวของฉู่เหินนั้นรวดเร็วเกินไป เขาหลบการโจมตีมันได้และได้ทำให้ตัวนิ่มโกรธมากกว่าเดิม ฉู่เหินยิ้มออกมาเพราะรู้ว่าโอกาสมาหาเขาแล้ว
ทันใดนั้น ฉู่เฟิงก็พุ่งเข้าใส่ตัวนิ่มที่เพิ่งหันกลับมาด้วยความรวดเร็ว ชายหนุ่มขึ้นไปขี่ที่ด้านหลังของมันแล้วในตอนนี้
จังหวะที่กระชั้นชิดนั่นเอง ฉู่เฟิงได้ทำการเหวี่ยงดาบยาวในมือซ้าย ส่วนฉู่เหินเอง เขาก็ได้ใช้ดาบวงพระจันทร์ในมือขวาที่กำลังสะท้อนแสงอย่างเย็นยะเยือกตรงไปยังดวงตาของตัวนิ่ม ซึ่งเป็นจุดอ่อนของมัน
เจ้าตัวนิ่มพยายามที่จะโยกหัวหนี แต่มีหรือที่ฉู่เฟิงซึ่งกำลังรอจังหวะนี้มาเนิ่นนานจะปล่อยมันให้รอดไปได้
ในจังหวะที่ตัวนิ่มกำลังจะหมุนตัว เจ้าหุ่นเชิดก็ตวัดดาบเข้าใส่ดวงตาของตัวนิ่มยักษ์ด้วยความรวดเร็วจนมันได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง ในตอนนี้ฉู่เหินและฉู่เฟิงก็วิ่งเข้ามา ถืออาวุธไว้ให้มั่น พร้อมกับหมุนตัวกลางอากาศ 180 องศา
เสียง ‘ฉึก’ ดังขึ้นเบา ๆ 2 ครั้ง จากนั้นทั้งสองก็หยุดการโจมตีที่ดวงตาของตัวนิ่ม และเมื่อพวกเขาชักดาบออกมา ลูกตาของเจ้าสัตว์ร้ายเองก็ได้หลุดออกมาด้วยเช่นกัน
นี่เป็นจังหวะที่ดีที่สุดแล้ว จุดอ่อนที่สุดของตัวนิ่มถูกพวกเขาจัดการไปแล้ว ระหว่างที่เจ้าสัตว์ร้ายกำลังให้ความสนใจไปที่การป้องกันดวงตาของมัน ในชั่วขณะนั้น ทั้งสองก็เลือกที่จะไปโจมตีที่หัวและหัวใจของตัวนิ่มต่อทันที!
Next