ตอนที่ 121 การฝึกภาคสนามของการต่อสู้ชิงตำแหน่งหัวหน้า 33

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ

สองคนนี้ต้องการอยู่ต่อ และนักเรียนจากแผนกเกษตรกรรมก็ต้องการอยู่ต่อเช่นกัน

ในเมื่อนักเรียนจากแผนกเกษตรกรรมต้องการอยู่ต่อ คนจากทีมสีเขียวก็ต้องการอยู่ต่อเช่นกัน โดยกล่าวได้ว่า หากผู้นำของพวกเขาอยู่ที่ไหน พวกเขาก็อยากจะติดตามไปที่นั่นด้วย!

ผู้คนในทีมสีแดงค่อย ๆ ถอยห่างจากยานอวกาศออกไป และออกไปยืนหยัดอยู่บนพื้นของดาวเคราะห์ฮอร์นบี้

เยี่ยมมาก! ไม่มีนักเรียนคนไหนอยากกลับไปสักคน!

กัปตันยานอวกาศที่เดินทางมารับนักเรียนกำลังรู้สึกเป็นบ้า ก่อนจะรีบส่งข้อความไปหาคณบดี

คณบดีพูลแมนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เอาล่ะ ปล่อยเด็ก ๆ ไป นายกลับมาก่อนแล้วพานักเรียนชั้นปีที่สี่ไปส่งที่ดาวเคราะห์ฮอร์นบี้ด้วย”

พูดบ้าอะไรน่ะ?

ส่งนักเรียนชั้นปีที่สี่ไปดาวเคราะห์ฮอร์นบี้ด้วยอย่างนั้นเหรอ? เพื่ออะไรกัน?

“นักเรียนชั้นปีที่สี่ต้องไปฝึกงานที่ค่ายทหารไม่ใช่หรือไง? ตอนนี้กองกำลังที่แกร่งที่สุดในจักรวาลได้รวมตัวกันอยู่บนดาวเคราะห์ฮอร์นบี้แล้ว ให้พวกเขาเข้าไปสัมผัสประสบการณ์โดยตรงและดูว่ากองทัพไหนจะเป็นที่ถูกใจพวกเขามากที่สุด ก็แค่พาพวกเขาไปเถอะน่า”

เช่นเดียวกับหญิงสาวที่กำลังมองหาชายหนุ่มมาเป็นคู่สมรส พวกเธอล้วนต้องตามหาคนที่ใช่

ทว่าครอบครัวของหญิงสาวกลับอาลัยอาวรณ์เมื่อเห็นลูกของพวกเขาเจอที่พักพิงที่ดี

ดังนั้นนักเรียนชั้นปีที่สี่ที่ตั้งใจเรียนและฝึกฝนพลังดวงดาวอย่างหนักได้ถูกยานอวกาศพาไปยังดาวเคราะห์ฮอร์นบี้ แต่ก่อนที่พวกเขาจะจากไป คณบดีแกลลาเกอร์ได้พูดไว้ว่า “ทำให้ดีล่ะ! อย่าทำให้ฉันขายขี้หน้า!”

ขณะนี้การถ่ายทอดสดก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง!

เดิมทีการถ่ายทอดสดกำลังปิดตัวลงไปแล้ว แต่ชาวเน็ตทั้งหลายต่างทักท้วงและเขียนคำร้อง นอกจากนี้จักรพรรดิยังทรงเห็นชอบด้วยอย่างยิ่งที่จะเผยแพร่ความดีความชอบของลูกสาวให้คนทั่วทั้งจักรวรรดิได้รับชม!

จึงเป็นเหตุให้เส้นทางเอกลักษณ์ในการต่อสู้กับเหล่าเอเลี่ยนได้เริ่มต้นขึ้น

เพื่อที่จะทำให้ธุรกิจเนื้ออบแห้งของสวี่หลิงอวิ๋นพัฒนาขึ้นไปอย่างราบรื่น เธอจึงส่งผ่านพลังจิตของตนเองไปยังเหล่าทหารเพื่อสอนวิธีการควบคุมพลังดวงดาวให้แก่พวกเขา ราวกับว่าเธอไม่ต้องการเงินอีกต่อไป…

โธ่ ทหารทั้งหลายถึงกับบอกลาวิธีการต่อสู้ที่หยาบโลนกับเอเลี่ยน ก่อนจะเปลี่ยนมาใช้เข็มถักร้อยทิ่มแทงตัวอ่อนของต๋าหลู่ขึ้นมา!

ภาพตรงหน้าช่างงามตายิ่งนัก!

ชาวเน็ตมองดูทหารทั้งสองกลุ่มด้วยอาการกลืนไม่เข้าคายไม่ออก กลุ่มหนึ่งแปรสภาพพลังดวงดาวเป็นไม้จิ้มฟัน ก่อนจะจิ้มไม้จิ้มฟันเข้าไปด้านในและดึงตัวอ่อนของต๋าหลู่ออกมา

ขณะที่นักรบที่อยู่ด้านหลังพวกเขาแปรสภาพพลังดวงดาวเป็นกรรไกรขนาดใหญ่ ตัดเข้าที่หน้าท้องของพวกมันโดยตรงเพื่อเอาส่วนที่เป็นอาหารออกมา และโยนมันเข้าไปในปุ่มมิติกักเก็บ

การกระทำดังกล่าวดูไม่คุ้นเคยอีกต่อไป!

เมื่อพื้นที่กักเก็บเต็มแล้ว พวกเขาก็กลับมายังพื้นที่ที่จัดตั้งขึ้นพิเศษเพื่อใช้สำหรับกักเก็บตัวอ่อนของต๋าหลู่ ก่อนจะโยนต๋าหลู่ขึ้นไปชั่งน้ำหนักบนเครื่องชั่ง ทันทีที่เครื่องชั่งส่งเสียง ‘ปิ๊บ’ มันก็จะแสดงผลจำนวนตัวเลขออกมา

เครื่องจักรที่ตั้งอยู่อีกด้านหนึ่งจะส่งกระดาษที่แสดงรายละเอียดออกมา

‘ตัวอ่อนต๋าหลู่และกระดองทั้งหมดมียอดรวมทั้งสิ้นสองร้อยแปดชิ้น เป็นจำนวนเงิน 14,000 เหรียญ!’

ทหารที่ได้รับกระดาษแผ่นนั้นรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก! พระเจ้าช่วย! งานนี้รวยเละแน่! ถ้าทำงานต่ออีกสักสองวัน เขาก็จะได้เงินเท่ากับเงินเดือนของตนเอง!

คุณกำลังตื่นเต้นใช่ไหม? คุณมีความสุขหรือเปล่า?!

มีความสุขสิ! ตื่นเต้นมาก! พอมาที่นี่! ก็ยิ่งมีความกระฉับกระเฉงเพิ่มมากขึ้น!

ในที่สุดก็ซื้อกระเป๋าให้แฟนสาวได้แล้ว! พวกเขาสามารถซื้อลิปสติกให้แฟนสาวได้โดยไม่ต้องสนใจเรื่องยี่ห้ออีกต่อไป!

ฮ่า ๆๆๆ!

ออกไปต่อสู้อีกรอบดีกว่า! อย่างไรเสียความว่องไวของเหล่านักเรียนก็ยังมีไม่มากนัก!

เดิมทีเขารู้สึกกังวลว่าต๋าหลู่อาจจะมีจำนวนเยอะเกินไป แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกว่าต๋าหลู่นั้นมีน้อยมาก และกลัวว่าพวกมันจะถูกกวาดล้างไปจนหมดสิ้น หากเป็นเช่นนั้นรายได้พิเศษและอาหารอันโอชะของเขาก็จะจากไปด้วย!

พวกคุณรู้ไหมว่าชีวิตนี้ช่างสวยงามเหลือเกินหลังจากได้ติดตามองค์หญิงสาม? ดูเหมือนว่าการได้เป็นทหารจะมีความสุขอย่างเหลือล้น!

ต่อให้ทุกคนแยกตัวออกไปไกลแค่ไหน แต่เมื่อไหร่ที่ถึงเวลาอาหารเย็น พวกเขาก็จะกลับมารวมตัวกันและล้อมรอบองค์หญิงสามไว้ ราวกับลูกสุนัขเฝ้ามองดูองค์หญิงสามชี้นำทุกคนอย่างหัวหมุน หัวเราะอย่างมีความสุขและส่งเสียงเชียร์ ไม่ต้องบอกเลยว่าสุขใจแค่ไหน!

โดยเฉพาะการได้นั่งกินอาหารอันแสนอร่อยด้วยกัน มองดูดวงดาวเปล่งประกายบนท้องฟ้า และฟังเรื่องเล่าที่น่าสนใจจากกองทัพอื่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวเอเลี่ยนที่พวกเขาพบเจอ พูดคุยและร้องเพลง บางคนถึงกับเล่นเครื่องดนตรี

องค์หญิงสามไม่ได้โดดเดี่ยว เธอหยิบใบไม้ใบใหญ่ขึ้นมา ก่อนจะเริ่มเป่าเพลง ‘ดอกมะลิ’

เสียงเพลงที่ไม่คุ้นเคยดังขึ้นท่ามกลางความสนใจของผู้คนนับแปดหมื่นคน!

ชาวเน็ตทั้งหลายรู้สึกเมามัวเมื่อได้ยินเสียงเพลง ราวกับว่าพวกเขาได้กลิ่นหอมโชยออกมา ตราตรึงชวนดมกลิ่น

ความนิยมของเพลง ‘ความสะพรั่งลับเลือน’ ก่อนหน้านี้ยังไม่ทันลดลง เพลง ‘ดอกมะลิ’ ก็ไต่ขึ้นมาบนอันดับหนึ่งของชาร์ตเพลงอีกครั้ง ไม่ต้องเอ่ยเลยว่ามาแรงขนาดไหน! และนั่นทำให้ลูตี้จิกเล็บตนเองจนพังไปหลายรอบ

พลเอกโอคาซีถึงกับสารภาพรักสวี่หลิงอวิ๋นต่อหน้าสาธารณชน!

สวี่หลิงอวิ๋นคนนั้นมันมีดีตรงไหน? ไม่มีความภักดีเลยสักนิด อีกทั้งยังเป็นคนใจโลเล จะเทียบเท่ากับเธอได้อย่างไร?! ทำไมเขาไม่มองมาที่เธอบ้าง!

เธอดูไม่ดีอย่างนั้นเหรอ?!

หญิงสาวในกระจกดูอรชรสง่างามราวกับออกมาจากภาพวาด แล้วมองดูสวี่หลิงอวิ๋นสิ ถึงหล่อนจะดูดี แต่สัดส่วนของหล่อนดีพอหรือเปล่า? นอกจากนี้หล่อนมีความอ่อนโยนและเข้าอกเข้าใจผู้อื่นบ้างไหมล่ะ?!

ในขณะที่เธอรักเขาเพียงคนเดียวสุดหัวใจ…

ขณะนี้ฮาร์วี่ อิสซี่ ‘พ่อ’ นายกรัฐมนตรีของเธอถูกจองจำอยู่ ชื่อเสียงของเธอจึงอยู่ในช่วงวิกฤต โชคดีที่ช่วงเวลาวิกฤตทำให้พ่อจอมปลอมของเธอต้องตีตัวห่างเหินออกไป ในขณะเดียวกัน เธอก็แค่ออกมาร้องไห้ต่อสาธารณชนสักสองสามครั้ง ด้วยท่าทางที่น่าสงสารก็ทำให้เจ้าพวกโง่ทั้งหลายประทับใจแล้ว และไม่สามารถถอดถอนตัวจากการเป็นแฟนคลับได้

เธอต้องเข้าร่วมรายการบันเทิงหลายรายการเพื่อรักษาอาชีพของตนเองไว้ และไม่ทำให้ชื่อเสียงของตัวเองตกต่ำลง

ในที่สุดความมุมานะของเธอก็ไม่เสียเปล่า และสร้างชื่อเสียงให้ตนเองได้กลายเป็นซูเปอร์สตาร์อีกครั้ง

แต่ปัญหากลับมีมากกว่านั้น

สถานภาพของเธอยังคงเหมือนเดิมในสายตาของสาธารณชน แต่ในสายตาของผู้มีเกียรติและชนชั้นสูงทั้งหลาย เธอก็เป็นเพียงลูกสาวของคนบาป เธอเติบโตมาอย่างดี และหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะปล่อยให้ผู้อื่นเชยชม

แน่นอนว่าเธอโกรธจัด แต่กลับไม่สามารถทำอะไรได้

เธอรู้สึกหึงแทบบ้าเมื่อมองดูสวี่หลิงอวิ๋นในรายการถ่ายทอดสดที่เป็นอิสระไม่มีข้อผูกมัดอะไร ต่อสู้กับเหล่าเอเลี่ยนเคียงข้างกับโอคาซี

เธอเกลียดที่อีกฝ่ายถือกำเนิดในชนชั้นสูง และสามารถเลือกคู่ครองตามที่ต้องการ หรือต่อให้ไม่เลือก ผู้คนนับไม่ถ้วนก็พร้อมใจกันจะเข้าหาเธอ

ผู้ช่วยของเธอเดินเข้ามาจากทางด้านหลัง ขณะจ้องมองเธอด้วยความรังเกียจ ทว่าลูตี้กลับไม่เห็นสายตานั้น ก่อนที่คำพูดที่แสดงถึงความเคารพจะหลุดออกมาจากปาก “คุณหนูคะ ถึงเวลาที่ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วค่ะ คืนนี้เรามีนัดกับนักแต่งเพลงชื่อดัง”

“อืม เข้าใจแล้ว” ลูตี้อดกลั้นอารมณ์บนใบหน้าของเธอ ก่อนจะเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องแต่งตัว

เธอตัดสินใจจะเริ่มต้นอาชีพนักร้อง องค์หญิงสามร้องเพลงเก่งนักใช่ไหม? เธอเองก็ร้องเพลงเก่งไม่แพ้กันเท่าไหร่หรอก!

เฮอะ!

ในขณะเดียวกัน นักเรียนชั้นปีที่สี่จากสถาบันการศึกษาทางการทหารของจักรวรรดิได้ถูกส่งตัวมายังดาวเคราะห์ฮอร์นบี้

แลนเซล็อต องค์ชายรัชทายาทต้องการจะติดตามพวกเขาไปด้วย ทว่าจักรพรรดิกลับห้ามเขาเอาไว้ “นั่นคือศูนย์กลางกองทัพทหารของทั้งจักรวรรดิของเรา พ่อหนุ่ม ท่านควรกลับไปที่จักรวรรดิของท่านเสีย เข้าใจไหม?!”

“ฝ่าบาท เสด็จพ่อของเรารับสั่งมาว่าเราจะต้องเข้าพบองค์หญิงสามก่อนออกเดินทางกลับไปที่จักรวรรดิให้ได้ ไม่เช่นนั้น เสด็จพ่ออาจจะต่อว่าเราล้มล้างพิธีการดูตัวก็เป็นได้”