162 หัวใจผู้คอยติดตามที่ภักดี
26 – 33 นาที
—————————————————————
【–มุมมอง เอเกอร์–】
ไล่ตามเรือนร่างโป๊เปลือยขอเฮลวี ผมไต่ขึ้นบนเตียง ผมโยนเสื้อผ้าของผมออกอย่างรวดเร็ว และกอดเธอใกล้ๆ ทำให้ร่างกายเธอ แข็งเล็กน้อยอย่างเป็นธรรมชาติ
「ออุ……」
「หนูสวยนะ ตอนนี้ที่มันมาถึงนี่แล้ว หนูไม่ต้องยั้งมือหรอก」
「ถ้าท่านสัญญาที่จะช่วยชีวิตท่านผู้นำ ถ้าเช่นนั้นหนูไม่สนว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับหนู」
เธอรักกับบรูตัสมากๆ ตัวของเธอสั่นที่การสัมผัสของผู้ชายอื่น พยายามจะผ่อนคลายอย่างช้าๆ
แต่เพราะหนูให้พี่โอบกอดหนู ผมจะไม่เบาๆ ผมมุดเข้าไปที่หว่างขาเฮลวี และวางปากของผมกับช่องคลอดของเธอ เพื่อสร้างความรักกับเธอ
「ฮ้าวอู้ว! อา ลิ้นท่าน-……นื้อออ!」
บรูตัสไม่ได้โง่ และบฏิบัติกับผู้หญิงของเขาอย่างถูกต้อง ไม่เหมือนพาโบล อวัยวะเพศของเฮลวี ปรากฏว่าถูกใช้ค่อนข้างนิดหน่อย สีมันดำอ่อนๆและพองๆขึ้นมาน้อยๆ แต่ไม่ได้มีความเสียหายเลยสักนิด ตอบสนองอย่างเป็นธรรมชาติ กับการเล้าโลมของผม และเปียกอย่างช้าๆ มันได้ถูกพัฒนามาอย่างทั่วถึง ผมคุยกับผู้หญิง ระหว่างที่เลียต้นขาของเธออยู่ จิ๊ และต้นอ่อน
「ทำไมหนูยอม เพื่อผู้ชายคนนี้」
「……ท่านผู้นำ คือทุกอย่างของหนู ถ้าเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น หนูจะไม่มีชีวิตรอด」
「ถ้าอย่างนั้นเขามีความหมายมากกับหนูสิ」
「นั่นทำไม ไม่สำคัญว่าอะไร หนูยากให้ท่านผู้นำ-……อ๊านน!」
แค่ออกมาจากความสงสัย ทำไมผมไม่ฟังเรื่องที่เธอรักกับเขาได้อย่างไรมันเป็นความคิดที่แปลก แต่มันอาจจีดีที่จะได้ยินอะไรเหล่านี้นานๆที
「หนูเกิดมาเป็นลูกสาวของอัศวิน ในภูมิภาคชนบท ห้าปีก่อนที่เบียโด……หนูถูกมอบภารกิจ ให้ตามท่านผู้นำบรูตัส ให้เป็นเลขาของเขา และ-」
「เกิดอะไรขึ้น? บอกพี่เร็ว」
เฮลวี ดูเหมือนจะลังเลที่จะพูดเล็กน้อย ผมเลยกัดต้นอ่อนของเธอ หลังจากเสียงแหลมที่โหยหวน เธอเริ่มพูดอีกครั้ง
「……หนูทำงานให้เขาปรกติ ระหว่างไม่กี่………อ๊านน! -ปี แต่มาวันหนึ่ง เขาชวนหนูเข้าไปในห้องของเขาให้ไปดื่มด้วย ออออุ้! และนั่นคือเมื่อความใคร่ของเรา ปะทะเข้าหากัน」
พูดอีกอย่าง เธอถูกกระทำชำเรา เมื่อพวกเขาทั้งสอง อยู่ภายใต้อิทธิพลของแอลกอฮอล์ บรูตัสน่าประทับใจเพียงไรกัน เฮลวีรัดขาของเธอรอบหัวผม ขณะที่ผมเลียช่องคลอดของเธอต่อไป
「ช่างเป็นขาบางๆที่สวยงาม」
ผมนำปากขอผมออกห่างจากอวัยวะเพศของเธอ และวาดลิ้นของผม จากฐานต้นขาของเธอ ไปสู่ปลายนิ้วโป้วเท้าของเธอ
「ออออู้……」
เธอเริ่มครางอย่างน่ารัก ตรงกันข้ามกับรูปลักษณ์ของเธอ ผมเกือบอยู่ที่ขีดจำกัดของผมแล้ว
「หันหน้ามาหาพี่」
ผมรีบจับเธอขึ้น และชิงริมฝีปากของเธอ
「อ้า! อย่า!」
เธออาจไม่ต้องการที่จะมอบริมฝีปากของเธอ แต่มันสายไปแล้ว ลิ้นของผม รุกรานลึกสู่ปากของเธอ วิ่งบนฟันของเธอ และแหย่รอบๆ เพื่อหาลิ้นของเธอ เธองอลิ้นไว้ที่มุมของปากขอเธอ เพื่อที่จะเลี่ยงผม แต่เมื่อผมเจอมันแล้วแหย่ด้วยลิ้น ในท้ายที่สุดเธอเริ่มยอม และอนุญาตให้ลิ้นของเธอ พันเข้ากับของผม
หลังจากที่แลกน้ำลายสักพัก เราแยกกัน และผมยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ด้วยเอ็นโด่ๆและแทงออกไป
「ต่อไป แสดงความรักให้เจ้านี่หน่อย」
「……มันใหญ่」
ตาของเฮลวีกว้างขึ้นในความตกใจ ดังนั้นมันดูเหมือนผมชนะการเผชิญหน้าวัดเอ็น
「บรูตัสไม่ใหญ่หรือบางอย่างเหรอ?」
「ท่านผู้นำก็มีอันใหญ่ด้วย! หนูร้องไห้ ระหว่างที่เขาสร้างความรักกับหนู เมื่อหนูเป็นสาวบริสุทธิ์!」
“ยกเว้นว่า” – เธอเพิ่มเติม
「ม-มันไม่ได้ใหญ่จนไร้สาระเหมือนนี่…….」
ผมยิ้ม จับหัวเฮลวีเบาๆ และดันเอ็นของผมไปข้างหน้า หน้าของเธอปรากฏว่าซับซ้อนอยู่ภายใน แต่ในที่สุดเธอก็เปิดปาก และคลานลิ้นของเธอ ไปบนไม้เนื้อของผม
「ออุ……นั่นเสียว」
มันดูเหมือนเธอถูกสอนวิธีใช้ลิ้นของเธอ และวิธีที่จะจะดูดน้ำเสียงดังๆมาอย่างถูกต้อง ขณะที่ยืนอย่างโอฬารตรงหน้าของเธอ เธอถูสะโพกของผมด้วยมือ ปิดตาและโยกหัวหน้าหลัง ผมเริ่มที่จะเห็นแล้วว่าผู้หญิงคนนี้น่ารักอย่างไรจริงๆ
「นื้ออ! นึนโบ่ะ……อุกกกฮฮฮฮู่!」
หลังจากที่บริการผมด้วยปากไปได้สักพันผู้หญิงหายใจเข้าลึกๆ และทำให้ใจแแข็งเป็นเหล็กกล้า ก่อนที่จะรับเอ็นของผมลึกเข้าไปในคอของเธอทันที
「เฮ้……หนูโอเคมั้ย?」
คุณเห็นทรงของเอ็นของผม ปูดออกมาจากคอของผู้หญิงได้ชัดเจน ถ้าเธอแม้แต่ทำแบบนี้เพื่อผู้ชายที่เธอเจอเป็นครั้งแรกวันนนี้ เธอต้องอยากให้บรูตัสถูกช่วยจริงๆ ผมมั่นใจ ว่าเธอจะไม่สามารถมีความสุขกับตัวเธอได้ ถ้าเธอรู้สึกไม่สบายใจเกี่ยวกับเรื่องนั้น
「พี่เห็นความมุ่งมั่นตั้งใจของหนูแล้ว ถ้าหนูยินดีที่จะนอนกับพี่คืนนี้ ในฐานะผู้หญิงของพี่ พี่จะช่วยคนนั้น」
「นึนโบ่ะ! ท่านจะทำเหรอ!?」
เธอคายเอ็นของผมออกมาด้วยความตื่นเต้นที่ยิ่งใหญ่ ถ้าอย่างนั้นจริงๆแล้วมันไปตลอดทางเข้าคอขอเธอ
「พี่ไม่โกหก แต่ อย่าคาดหัวถึงสถานะความเป็นอยู่ที่หรูหราใดๆ」
「น-แน่นอน! อ๊าา……ท่านผู้นำ……หนูดีใจมากเลย……」
เฮลวีนั่งลงตรงหน้าผม และร้องไห้ แต่เงื่อนไขของเรายังไม่ได้พบกัน
「ยังไงซะ มาไปที่เหตุการณ์หลักเถอะนะ」
ผมผลักผู้หญิงที่ร้องไห้ลง และแยกขาของเธอออกกว้าง เธอเป็นผู้หญิงที่สูงและผอมเพรียว แต่รูของเธอพัฒนามาพอ เธอเปียกพอ อย่างที่มันเป็น ดังนั้นไม่ควรจะมีปัญหากับการที่ผมจะใส่เอ็นผมเข้าไปข้างในตอนนี้
「ท่านใหญ่จรงๆ ไม่ใช่เหรอ มันมีเส้นเลือดเหล่านี้อยู่รอบๆมัน และขรุขระมาก มันดำจากการถูกปกคลุมในน้ำลามกทั้งหมด……มากกี่คนกัน ที่ท่านกระทำชำเราไปด้วยสิ่งนี้」
「หนูจะเป็นหนึงในผู้หญิงเหล่านั้น คืนนี้ด้วย」
「อ๊า เดี๋ยวก่อน」
หลังจากที่พูดคำนั้น เฮลวีลดคอของเธอ เอื้อมไป เพื่อที่จะปลดสร้อยคอ จากนั้นห่อมันอย่างระวังด้วยผ้าบางอย่าง
「นั่นอะไร?」
「มันเป็นบางอย่างที่ท่านผู้นำมอบให้หนู มันเป็นวันหลังจาก……ที่หนูเสนอความบริสุทธิ์ให้เขา」
มันดั่งส้อยคอนี้ดูเธออยู่ และถ้าเธอซ่อนมันอย่างระวัง เธอจะสามารถต้อนรับผมเข้าไปข้างใน ด้วยแขนที่เปิด ยังไงซะ ผมจะทำแล้ว ถ้าอย่างนั้น
「ได้เลย มันที่นี่ ใช่มั้ย?……โซร่า มันจะเข้าไปข้างใน」
ผมดันไม้เนื้อของผมกับทางเข้าช่องคลอดของเธอ ดันสะโพกของผมไปข้างหน้า ขณะที่ทางเข้าของรูของเธอ แหกออกเรื่อยๆอย่างช้าๆ และแค่เมื่อผมคิดว่าของของผมจะถูกกลืนกิน เฮลวีเลื่อนสะโพกของผมและเอ็นของผมพลาดเป้าหมาย สไลด์ไปบนท้องของเธอแทน
「น-หนูขอโทษ」
「ไม่ มันไม่เป็นไร เอาล่ะนะ」
อีกครั้ง ผมประจำตำแหนงเอ็นของผมหน้ารูของเธอและเตรียมแทงเธอ แต่เมื่อผมลองอีกครั้ง ผู้หญิงปิดหน้าของเธอ และและร้องไห้ เงียบๆ
「ม-มันไม่เป็นอะไร! หนูจะเติมเต็มสัญญาของหนู ถ้าหนูนอนกับท่านหนึ่งคืน ได้โปรดตามสบายเลย-!」
「……ไม่ล่ะ ฉันจะหยุดที่นี่」
ผมไม่ได้ต่อต้านการรับผู้หญิงของผู้ชายอื่น แต่ผมเข้าไปในอารมณ์ไม่ได้ กับที่เธอร้องไห้แบบนี้ แต่ผู้หญิงใต้ผม เปลี่ยนเป็นซีดและกอดผม
「ม-มันไม่เหมือนที่พี่คิด! หนูไม่ได้ปฏิเสธพี่ ได้โปรดแทงหนูเถอะ!!」
การได้ยินบางคน อ้อนวอนของโดนเย่อ ปรกติแล้วทำให้ผมมีความสุข แต่เธอน่าจะแค่กลัวว่าผมจะเปลี่ยนใจ และประหารบรูตัส
「อย่ากังวล ฉันจะเก็บรักษาสัญญา ฉันจะช่วยเขา……แค่บอกฉัน ว่าจริงๆเธอรู้สุกอย่างไร เธอไม่อยากให้ฉันนอนกับเธอ ใช่มั้ย?」
หลังจากที่ลังเลเล็กน้อย ผู้หญิงพูดดังจะดูเชิงความรู้สึกของผม
「……มันไม่เหมือนว่าหนูเกลียดพี่ ลอร์ดฮาร์ดเลตต์ มันแค่ หนูอุทิศร่ากายนี้ ให้แต่ท่านผู้นำเพียงเท่านั้น……และเสนอรูนี้ที่ให้แค่เขาเพียงคนเดียว การให้กับผู้ชายอื่นนั้นน่ากลัว」
ผมได้นึกออกกระทันหัน ว่าเธออาจจะไม่ได้มองบรูตัส ในแบบเดียวที่ซีเลียมองผม ถ้าผมจะถูกประหารด้วยเหมือนกัน ซีเลียน่าจะทำอย่างเดียวกัน ตอนนี้เมื่อผมมาคิดเกี่ยวกับมันในแบบนี้ มันยากขึ้นและยากขึ้น ที่จะทำที่เราตั้งเงื่อนไขของเราสำเร็จจริงๆ
「ถ้าอย่างนั้น ฉันจะปล่อยเธอไป แต่มันจะลำบากสำหรับฉัน ถ้าเจ้าสิ่งนี้มันถูกทิ้งไว้แบบนี้ ดังนั้น ให้ฉันได้ยืมตูดของเธอสักหน่อย และขอให้ฉันได้ปลดปล่อยเมล็ดพันธุ์ของฉัน」
เฮลวีนอนคว่ำหน้า และให้ไม้ของผม สไลด์เข้าไประหว่างแก้มดากขอเธอจากด้านหลัง
「แน่นอน……ขอบคุณ……มากๆค่ะ」
ผมทำการเคลื่อนไหวที่ใหญ่แต่ช้า สไลด์สมาชิกของผม จากหลังของเธอ ลงสู่ตูดของเธอ และกลับขึ้นไป ตัวของเธอผ่อนคลายมากกว่าก่อนหน้านี้ กว่าเมื่อมันดูเหมือนผมกดดันเธอ อย่างที่ผมคิด เธอค่อนข้างกลัวการจะนอนกับผู้ชายอื่น และเป็นของพวกเขาหนึ่งคืน
「มันไม่ได้นอกใจ ตราบใดที่มันไม่ได้เข้าช่องคลอดของหนู」
「ตราบใดที่หนูก็เห็นด้วย……ดังนั้น หนูจะซาบซึ้งใจ ถ้าพี่ยอมให้หนูด้วยแค่นี้
ไม่ว่าเธออยากจะช่วยผมหรือไม่ หรือไม่ว่าเธออยากจะให้จบๆโดยเร็วหรือไม่ เธอเทียบกับการเคลื่อนไหวของผมด้วยสะโพกของเธอและมอบการกระตุ้นให้ผมพอ แค่จากการได้ถูเข้ากับตูดของเธอ มีน้ำค่อนข้างเล็กน้อย เล็ดออกมาจากปลายของเอ็นของผม และทำให้หลังและตูดเหนียว」
「โอเค นี่ควรจะพอแล้ว」
「อา พี่จะแตกเหรอ?」
「หืม? ไม่เลย นี่แค่เริ่มต้น ดูว่าน้ำเงี่ยนนำหน้ามันมีมากแค่ไหน และดูว่าเธอเปียกแค่ไหน……」
ผมเลื่อนเอ็นของผม จากสะโพกที่ยกของผู้หญิง สู่รูของเธอ……รูที่ไม่ได้ถือว่านอกใจ
「เอ๋ อะไรบนโลกนี้ที่พี่-?」
「หมายความว่ายังไงเล่า? หนูจะให้พี่ยืมตูด ใช่มั้ย?」
「อย่าบอกหนูนะว่า-!! ที่สกปรกแบบนั้น-…….!? หยุดนะ ที่นั่นมัน-!!」
ผมจับแก้มดากของเธอ และจับเธออยู่กับที่อย่างมั่นคง จากนั้นจมเอ็นของผมเข้าไปในรูดากของเธอ เฮลวีขมิบดากของเธอแน่น แต่มันเป็นการต่อต้านที่ไร้ประโยชน์ ต่อการเผชิญหน้าเอ็นของผม ผมทิ้งสะโพกของผม ระวังไม่ให้ทำเธอเสียหาย และคว้าน้ำแห่งความรักมาหน่อยจากช่องคลอดของเธอ และยามันเข้ากับช่องเปิด ในที่สุด เอ็นของผมก็สไลด์เข้าไปอย่างราบลื่น ใส่ครึ่งคววามยาวของมัน เข้าไปในรูดากของเธอ
「กิ่ย้าาาาาาาาาาาา!!」
ตัวสูงๆของเฮลวีงอไปข้างหลัง แต่ผมขึ้นบนเธอ และกดเธอไว้กับเตียง ดันที่เหลืออีกครึ่งเข้าไปในตูดของเธอด้วยเช่นกัน
「ฮิ้กกกกกกกกี๊!! ตูดนนนนนนนู้!!!」
เฮลวีดิ้นในความเจ็บปวด ระหว่างที่กรีดร้อง หรือเหมือนกับร้องเสียงแหลม แต่ผมทำให้มันใจที่จะระวัง ดังนั้นผมไม่คิดว่าเธอฉีกขาด
「โออออออ้……ตูดหนู……รูดากหนูมัน……โอออออออออออ่….…」
「เฮฮฮฮ้ เป็นอะไรม้้ยเนี่ย? มันฉีกขาดเหรอ?」
ผมตรวจดูบริเวณที่ผมเชื่อมต่อกับเธอ และมันไม่ได้ดูเหมือนมีการเลือดออกมากใดๆ มันจริงที่รูของเธอแหกไปไกล เท่าที่มันไปได้ แม้ว่าผมมั่นใจว่าเธอจะไม่เป็นไร
「ใส่เข้ามา ใน ตูดหนู เหลือเชื่อ เอามันออกนะ พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง!」
「โอ้ อย่างนั้นเธอไม่เคยให้บรูตัสใช้ตูดหนูมาก่อนเหรอเนี่ย?」
「ท่านผู้นำ ไม่ได้ บ้ากามแบบนั้น เขาจะไม่ ทำอะไรบางอย่าง แบบนั้น」
ดูเหมือนเธอจะมีปัญหากับการหายใจ
「มันเป็นอย่างนั้นเหรอ ขอโทษนะ ที่รับความซิงรูดากไป แต่รูนี้จะไม่ถือว่านอกใจ ดังนั้นหนูสบายใจและมีความสุขกับตัวเองเถอะ พี่ได้ยินมาว่า มันรู้สึกค่อนข้างดีเลยนะ」
「อั่กกก้าาาา……」
เธอดูไร้ความสุข แต่ไม่มีอะไรที่เธอทำได้ที่จุดนี้ เมื่อเอ็นของผมมุดเข้าไปในตูดเธอถึงโคน ด้วยการคลื่อนไหวใหญ่ที่ยิ่งใหญ่ ผมกระแทกสะโพกของผมเข้ากับตูดของเธอ และจูบไหล่และคอของเธอซ้ำๆ
ตอนแรกข้างในของเธอกระตุก และขมิบในความเจ็บปวด แต่ค่อยๆหลวมขึ้น และข้างในของเธอ เริ่มพันข้างในของมันเองรอบเอ็นของผม เสียงกรีดร้องของเธอ ก็เปลี่ยนเป็นกรี๊ดแหลมๆสั้นๆ จากนั้นเปลี่ยนเป็นบางอย่างระหว่างการร้องเสียงแหลมและคราง จากนั้น ในที่สุด เธอปล่อยเสียงที่ค่อนข้างน่ารักออกมา กับทุกการแทงที่ผมทำ
「มันเป็นยังไงบ้าง? จริงๆแล้วมันรู้สึกเสียว ไม่ใช่เหรอ?」
「หนูมะ-หนูไม่รู้ว่าพี่พูดเกี่ยวกะไร」
ผู้หญิงฝังหน้าของเธอลงไปในหมอน ขณะที่ผมลูบเส้นผมของเธอย่างอ่อนโยน และในที่สุดถึงการจะแตกสุดท้าย
「มันอาจจะเจ็บหน่อยนะ แต่นี่จบแล้ว ทนกับมัน……อุโออออออออออ้!!」
「คิ่ย้าาาาาาาาาาา! อ๊าาาา อ๊านน! อ๊านนน!」
ในท้ายที่สุด ผมถึงขีดจำกัดของผมมากๆ และความเงี่ยนที่สร้างขึ้นมาของผม ระเบิดด้วยการกระแทกสะโพกสุดท้ายดังๆ ขณะที่ผมแทงมือไปข้างหน้าด้วยกำลัง และคว้านมของเธอ ผมชี้หน้าไปสู่เพดาน และส่งเสียงครวญลึกๆออกไป
「กุโออ้!!」
「อ๊าาา!」
ผมหยุดเคลื่อนไหวชั่วขณะหนึ่ง ขณะที่ผมรู้สึกถึงความรู้สึกที่เข้มข้นของการน้ำแตก จากนั้นตัวของเฮลวีสั่น ขณะที่ผมฉีดน้ำเงี่ยนจำนวนเป็นถังๆเข้าไปในตูดของเธอ ตามมาเป็นมิตรกันกับเสียงปั้มเป็นจังหวะๆที่ดังๆ
「แม้ว่าพี่ไม่สมควรที่จะใส่เข้าไปในนั้นเลย……จำนวนที่เหลือเชื่อ……ร้อนมากกก……」
「อาา……นั่นรู้สึกดี」
หมดแรง ผมล้มทับผู้หญิง คิดเกี่ยวกับการอยู่แบบนี้ และงีบหลับสักพัก
「ออุ……อืม พี่ขยับหน่อยได้เปล่า ได้โปรดนะ?」
ผมครู้สึกถึงการสั่นผ่านเอ็นของผม ผมมีประสบการณ์ผลของการปั้มตูดผู้หญิง ด้วยเมล็ดพันธุ์ที่มากมายของผมแล้ว มากไปกว่านั้น เราไม่ได้ทำการเตรียมการใดๆอย่างแน่นอนเลย ดังนั้น ผมมั่นใจว่าจะไม่ใช่แค่น้ำเงี่ยนของผมที่จะพุ่งออกมาเป็นม้าวิ่ง
「ได้โปรด! หนูต้องให้พี่ออกไปแป๊บก่อน!」
เฮลวีตะโกน ขณะที่หยาดเหงื่อเริ่มผุดจากตัวของเธอ แต่ แม้ว่าถ้าเธอใส่เสื้อผ้าเธอกลับไปตอนนี้ และไปที่ทางเดิน……เธอน่าจะทำไม่ทัน ผมดึงเอ็นของผมออก และจากนั้นวางถังไว้ตรงหน้า ผู้ที่พยายามจะแต่งตัวเธอเองอย่างสิ้นหวัง
「พี่จะบอกให้หนู-!?」
「พี่จะดูใกล้ๆ นี่ คือการเก็บรายละเอียดสุดท้ายของเซ็กส์ทางทวารของเรา」
เธอร้องอย่างดัง ปฏิเสธความคิด แต่แม้แต่เฮลวีก็ต้องรู้ว่าเธอจะไม่ทันแล้วที่จุดนี้ เธอรับถัง และมีแผนที่จะไปซ่อนที่มุมของห้อง แต่ผมจับแขนเธอและหยุดเธอไว้
「หนูจะทำตรงนี้แหละ หันตูดมาทางนี้」
「อุว้าาาาาานนนน! พี่มันบ้ากามมมมม!!」
อะไรแบบนี้ มันไม่ใช่ความชอบของผม แต่มันค่อนข้างจะตื่นเต้น เพราะทั้งหมด ถ้าผมให้ผู้หญิงของผมเองมาทำแบบนี้ พวกเธอจะหดหู่ แค่คิดแบบนี้ว่ามันเป็นการชดใช้ ที่ไม่ให้ใช้อีกรูแล้วกัน
—————————————————————
เช้าวันต่อมา
「โอว」
ผมตื่นขึ้นมารู้สึกเจ็บทื่อๆ และเปิดตาของผมเร็วพอ ที่จะจับว่าประตูห้องปิด มันดูเหมือนเฮลวีจากไปทันทีที่มันเช้า อย่างไรเสีย สัญญาคือแค่หนึ่งคืน ดังนั้นนั่นคาดไว้แล้ว
ตอนนี้เมื่อผมดูอย่างระวัง มีรอยฟันทิ้งอยู่บนแขนของผมที่ผู้หญิงเพิ่งนอน
ถ้าอย่างนั้นเธอกัดผม
ผมน่าจะทำมากเกินไปเมื่อคืน
เธอรู้สึกมันในตูดมาก และเพราะการกระทำในความชื่นชมสุดท้าย เธอจบที่การร้องไห้ จนกว่าเธอจะหลับไป
ผมเดาว่าผมจะปฏิบัติกับบรูตัสดีกว่านี้
เมื่อผมออกจากเตียงและยืดตัว ผมเห็นคู่ของดวงตา จดจ้องผม
มันคือ ซีเลีย ผู้ที่แอบโหม่หน้าของเธอออกมาครึ่งหน่งจากหลังประตู
「หนูเพิ่งจะถูกเดินผ่าน โดยผู้หญิง ที่ทั้งเนื้อทั้งตัว ถูกปกคลุมด้วยรอยจูบ」
「อย่างนั้นเหรอ?」
「เธอเดินแปลกๆ หนูคิดอย่างแน่ใจ ว่ามันเพราะเธอถูกกระทำชำเราโดยเอ็นใหญ่ๆ」
「มั้ง」
「บบบู่~」
「มานี่ซิซีเลีย พ่อจะสร้างความรักกับลูกด้วย」
อากาศในซีเลียที่อยู่ในการพองแก้มของเธอ เล็ดออกมาอย่างช้าๆ อย่างที่คาด ซีเลียดีที่สุด เธอนิ่มและนวล และนมของเธอเริ่มใหญ่ขึ้น นี่จะเป็นผลของการออกกำลังกายแปลกๆ ที่เธอทำอย่างลับๆในตอนเช้า
—————————————————————
【–มุมมอง บุคคลที่สาม–】
「อยู่ในรถม้าเดียวกะมึงแม่งทำกูอยากอ้วกว่ะสัตว์ เหี้ยบรูตัส」
「นั่นจริงสัตว์ รางวงศ์สองคน ถูกไล่ออกจากประเทศ เพราะความไร้ความสามารถ ไอ้พวกเหี้ยหน้าไม่อาย」
「……」
สามบุคคล – พาโบล ฮิลาริโอ และบรูตัส – ถูกใส่ไว้บนรถม้าที่จะเดินทางไกล รถม้าตกแต่งอย่างเล็กน้อยที่สุด ซึ่งอาจจะดูเหมือนหรูหราสำหรับคนทั่วไป แต่มันไม่พอ ที่จะทำให้ราชวงศ์พอใจ
「ฮึ่มมม การเนรเทศไปประเทศทางใต้นี้แม่ง กูไม่รู้ว่าประเทศไหนที่กูจะไป แต่กูจะลงโทษมึงอย่างเพียงพอ เมื่อเราไปถึงกันสัตว์ มึงเตรียมตัวมึงดีๆเลยนะไอเหี้ย」
「อย่าคิดว่ามึงจะตายอย่างสงบบนเตียงนะไอ้เหี้ย มึงมันลูกกระหรี่ไม่ภักดี」
「……」
บรูตัสยังคงอยู่ในความเงียบต่อหน้าการรังแกเหมือนจะทำร้ายอย่างต่อเนื่อง ของราชวงศ์สองคน เขารู้ว่าข้ออ้างหรือการโต้แย้งใดๆจะไร้ความหมาย
เขารู้ ว่าไม่มีจุดหมายสำหรับเขาจากแรกเริ่ม – นี่คือแค่การออกเดินทางไปสู่ความตาย
「แม่งปล่อยให้อีเหี้ยเซเลสติน่าหนีไป แม่งเหมือนกองความขายขี้หน้า ไว้บนความขายขี้หน้าไอ้เหี้ย!」
「ตั้งแต่ทีแรก แม่งปล่อยให้แค่เคานต์ขี่ไปกับราชวงศ์ แม่งผิดตั้งแต่พื้นฐานแล้วสัตว์」
「ฮ่าา」
“กูอยากให้การเดินทางสุดท้ายของกูสงบกว่านี้ว่ะ” – บรูตัวพึมพำกับตัวของเขาเอง
แต่แค่ก่อนรถม้ากำลังจะออกเดินทาง ทหารเรียกออกมาหาเขา
「เมลดัส บรูตัสโดโนะ ออกมา」
「หืม?」
บรูตัสลงจากรถม้าสงสัยว่าอะไรอย่างอื่นจะเกิดขึ้นได้ เมื่อมาถึงตอนนี้แล้ว
「ก๊ากก๊าก กูว่าแล้ว มึงโดนประหารที่นี่แหงสัตว์」
「การลงโทษที่เหมาะสมว่ะไอ้เหี้ย กูก็คิดอยู่ว่าแม่งแปลก ที่มึงมาถูกปฏิบัติในมารยาทเดียวกับกะพวกกู」
เมินการรังแกทางปากที่โยนใส่เขาจากข้างหลัง เพื่อที่จะเห็นรถม้าใหม่ และเลขาของเขา เฮลวี รอเขาอยู่
「เฮลวีหรือ? เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?」
「ท่านผู้นำ! โอ้ ท่านผู้นำขา~……」
เฮลวีกระโดดเข้าไปในอ้อมอกชาย ทหารเร่งบรูตัสที่มึนตึงไปสู่รถม้าใหม่ และเฮลวี่ตามหลังของเขาไป
「รถม้านี้จะไปที่ไหน?」
「มันจะไปที่ราเฟนก่อน จากนั้นมันจะมุ่งหน้าไปที่ลินต์บลูม」
「……ทำไมกันล่ะ?」
การเดินทางไปสู่ความตายถูกหยุด และจุดหมายของเขาเปลี่ยนไป แต่เขาไม่รู้เหตุผล
「เฮลวี……หนู」
บรูตัวลดสายตาไปที่เลขา ที่เขาทำให้เป็นคนรัก และเห็นรอยบนบริเวณคอและไหล่เธอหลายรอย รอยเหล่านั้น ชัดเจนว่าเธอทิ้งไว้โดยปากผู้ชา บวกกันกับ สะโพกของเธอก็เซไปเซมาอย่างไม่มั่นคง
การระงับโทษประหารของเขา รอยบนร่างกายเฮลวี และความเป็นจริงที่ว่า ลอร์ดฮาร์ดเลตต์ – ผู้ที่ถืออำนาจความเป็นหรือความตายของเขา – ชอบผู้หญิงสุดขีด คำตอบจะถูกไปถึง เมื่อคุณเชื่อมต่อสิ่งเหล่านี้
บรูตัสกอดเฮลวีแน่น
「หนู……หนูช่วยพี่เหรอ?」
「ท่านผู้นำ……ถ้าพี่ไม่อยู่กับหนู หนูทำไม่ได้- หนูทำอะไรสักอย่างไม่ได้เลย」
พวกเขาทั้งสองคนไปเป็นคู่กัน และไต่ขึ้นไปบนรถม้า
และดังนั้นเอง รถม้าพาโบลและฮิลาริโอ แยกทางไปทิศทางที่ต่างกัน
「ท่านผู้นำ มันจริงอยู่ ว่าหนูใช้กายนี้ เพื่อที่จะอ้อนวอนกับลอร์ดฮาร์ดเลตต์เพื่อความเมตตากรุณาให้พี่ แต่……หนูไม่ได้ปล่อยให้เขาใช้รูนี้ ท่านผู้นำ!」
「ที่ว่า ‘ท่านผู้นำ’ พอเถอะนะ พี่มันคนไม่มีหัวนอนปลายตีนแล้วตอนนี้ อย่างไรก็ตาม หนูทำได้ดีนะ ที่ให้ลอร์ดฮาร์ดเลตต์ปล่อยหนูไปด้วยแค่นั้น」
เขาเอียงหัวของเขาในความสับสน รู้ว่าลอร์ดฮาร์ดเลตต์จะต้องการทุกสิ่งทุกอย่าง จากการที่เขาเป็นคนเจ้าชู้
「ย-ยังไซะ ใช่ พี่รู้ป่าว……ต้องคิดอะไรสักอย่างอ่ะจ่ะ……อ่ะฮ่าฮ่า……」
เฮลวีกดตูดของเธอระหว่างที่พูดคำที่คลุมเครือ
ไม่มีทางที่เธอจะพูดได้ว่า คนนั้นกระทำชำเราตูดของธเธอ และดูขณะที่เธอขับถ่าย ของที่อยู่ในท้องของเธอ
「แต่มันยังไม่น่าพอใจกับพี่ ที่ให้ชายอื่นแตะผู้หญิงของพี่ พี่จะสร้างความรักกับหนู เหมือนไฟที่ลุกโชนเลยนะวันนี้」
「น-แน่นอนค่ะ! ไม่ว่าจะทำยังไง ท่าผู้นำ ได้โปรดใช้เอ็นใหญ๊ใหญ่ของขี่เพื่อกระแทกหนูให้ตาย!!」
「เพราะทั้งหมด หนูช่วยชีวิตของพี่ พี่จะโอบกอดหนูยังไงก็ตามแต่ที่หนูต้องการ」
「ถ้างั้น…..จากข้างหลัง ขณะที่พี่กัดหูหนูเบาๆ……」
พวกเขาทั้งสอง เริ่มมีเซ็กส์กันอย่างเงียบๆกระนั้นอย่างหลงใหล โดยไม่สนใจว่ายังถูกจับกุมอยู่
—————————————————————
【–มุมมอง เอเกอร์–】
ทริสเนีย อดีตวังหลวง ห้องประชุม
「ถ้าเช่นนั้น ฉันจะเริ่มที่จุดประสงค์ สหพันธรัฐ……ชาติขอเจ้า ต้องการสิ่งใดหรือ?」
ราชาถาม
มีหกคนอยู่ในห้องนี้ รวมถึงผม: ทูตสหพันธรัฐและแม่ทัพเรือ อีริชและผม ทูดและแม่ทัพเรือ มีหน้าตาทีนิ่งๆ ระหว่างที่อีริชและเคนเนธ หน้าตาตึงเครียด ผมพยายามจะกลั้นหาว
ตูดของเฮลวีเมื่อวานค่อนข้างน่าทึ่ง
การจินตนาการว่าจะพัฒนาตูดที่บริสุทธิ์นั้นมอบความรู้สึกเป็นใหญ่กว่าอันนี้
「ถ้าคุณต้องการที่ดิน อย่างงั้นภูมิภาคของมากราโด และเมืองท่า……」
ตัดคำพูดของเคนเนธสั้นลง ทูตเปิดปากของเขาตอบ
「ไม่ ชาติของเรา ไม่มีความต้องการดินแดน การส่งกองเรือครั้งนี้สำหรับการลงโทษของพวกเขา ไม่ใช่เพื่อเราจะเป็นพันธมิตรกันได้」
「ถ้าอย่างนั้น……คุณต้องการอะไรหรือ?」
「เราหาค่าชดเชย สำหรับเรือและสินค้าที่จมลงไป และงบประมาณสำหรับครอบครัวที่สูญเสีย ปรกติและอย่างมีเหตุผล มันจะถูกจ่ายโดยมากราโดแต่พวกเขาไม่มีตัวตนอยู่แล้วหลังจากทั้งหมด」
วิธีที่ก้นเธอขมิบลงมา ขณะที่ผมมุดเข้าไป รู้สึกเหมือนเอ็นของผมเกือบจะถูกฉีกออก แต่จากนั้นมันเริ่มชินกับผมอย่างช้าๆ พันรอบเอ็นของผมดั่งจะรีดนมผม
「ถ้าอย่างนั้นคุณอยากจะยึดสินทรัพย์ของมากราโด และแจกจ่ายมันหรืออย่างไร?」
「ผมอยากได้ทองมากที่สุดเท่าที่ทำได้……แต่อัญมณีราคาไม่ตายตัว ผมไม่ถืออย่างที่มันเป็นตอนนี้」
「และส่วนแบ่ง?」
「เมื่อพิจารณาว่ากองเรือเรา มีส่วนร่วมกับสงครามอย่างไม่ทันคาดคิด ผมจะพูดได้ว่า 40% แทนที่จะเป็นครึ่งหนึ่ง」
「40% คุณพูด!?」 「นั่นค่อนข้าง ……」 「ฟุมุ……」
มันไม่ใช่แค่ 40% 100% ของเอ็นของผมใส่เข้าไปในตูดเฮลวี น้ำแตกเมื่อมันอยู่ตลอดทางถึงโคนคือบางอย่างทีไม่ได้อยู่บนโลกนี้ ผมอาจจะอยากถามคาร์ล่าหรือแคทเธอรีน เพื่อให้ผมใช้ตูดเธอเมื่อผมกลับไป ไม่ ผมน่าจะรู้สึกผิดศีลธรรมมากกว่า ถ้าผมมุดเข้าไปในตูดเมลต่อหน้าเหล่าลูกสาวของเธอ
「ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะดูอวดดีสู่โกลโดเนีย นั่นทำไมผมจะขอ 40% ผมรู้ว่าเรื่องนี้สมควรจะถูกเก็บเป็นความลับ แต่ชาติของผม ขอให้ผมเก็บมาจำนวนมากสุดเท่าที่ทำได้ แลผมต่อรองเพื่อจำนวนใดๆที่ต่ำกว่า 40% ไม่ได้」
มันดูเหมือนช่องสำหรับการเจรจาค่อนข้างน้อย
「ไม่คิดว่า นี่ค่อนข้างเป็นราคาที่ถูกที่จะต้องจ่าย เพื่อยืมความแข็งแกร่งของกองเรือของผมหรือ?」
นี่เป็นครั้งแรก ที่แม่ทัพเรือพูดขึ้นมา ไม่เหมือนทูต น้ำเสียงของเขาหยาบ และเขาไม่ได้ดูเหมือนจะยึดติดกับความสวยงาม
「อย่างไรก็ตาม เจ้ามีส่วนร่วมกับแค่การรบกับมากราโด มันจะเป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมสำหรับเจ้า ที่จะเก็บส่วนแบ่งของสินทรัพย์ที่ถูกนำมาจากขุนนางเทรีย ถ้านั่นเกิดขึ้น การเจรจารายละเอียดจะไม่สำคัญด้วย ฉันจะรับข้อเสนอ 40% ของเจ้า เคนเนธ บอกทูตเกี่ยวกับรายละเอียด」
「ผมดีใจที่การเจรจานี้ ดำเนินไปอย่างราบรื่นและอย่างสงบสุข ราชาอเล็กซานโดร」
「เพราะทั้งหมด ชาติของเราอยู่บนความสัมพันธ์ที่เป็นมิตร」
ราชาและเคนเนธยังคงยิ้มอยู่ แต่อีริชดูเหมือนจะมีความรู้สึกที่ผสมผสานกัน เขาต้องรำคาญ ที่ 40% ขแงรางวัลถูกนำไป หลังจากการทิ้งระเบิดอยู่ฝ่ายเดียวของฝ่ายพวกเขา
แต่ไม่มีทางที่โกลโดเนียจะต่อต้านสหพันธรัฐ แม้ว่าอาณาจัรเติบโตขึ้น โกลโดเนียยังด้อยสหพันธรัฐกว่าอย่างยิ่งใหญ่ ในแง่ของเทคโนโลยีและอำนาจของประเทศ โกลโดเนียต้องลงทุนมูลค่าภาษีของพวกเขาไปสิบปี เพื่อสร้างกำแพงปราสาทสามชั้นยักษ์ ที่เมืองสีขาวมี
ราชาอาจไม่รู้สึกใจเย็นอยู่ภายใน จากนั้นไม่ปล่อยให้ความรู้สึกของเขาแสดงออกาผ่านทางสีหน้า แค่พิสูจน์ว่าราชาและเคนเนธ เชี่ยวชาญในการวางแผนมากเพียงไร
แต่มันไม่มีความหมายกับผม ดังนั้นไม่มีอะไรที่ผมจำเป็นต้องซ่อน
ด้วยการเจรจาที่จริงจังสรุป และการสนทนาของนี้ ลดลงเข้าไปสู้การข่าวลือ ทูตมาทางผม
「คุณคือลอร์ดฮาร์ดเลตต์……ผมคิดว่า? คุณพบว่าคนงามของเทรียน่าดึงดูดเหรอ?」
ฮ่าฮ่าฮ่า ผมยังไม่ได้ชิม
ผมไปเช็คดูว่าพวกเธอเป็นอย่างไร แต่แม่และลูกยังประหม่า และสั่นอยู่ในความกลัว
ผมต้องให้พวกเธอใจเย็นลงก่อน
「อย่างแรกผมต้องปลูกพวกเธอไปในสวนของผม จากนั้นผมจะมีความสุขกับพวกเธอเมื่อเริ่มเบ่งบานอย่างงดงาม」
「แม่และลูก คุณได้ชิมรึยัง?」
「พวกเธอยังเบ่งบานไม่พอ บวกกันกับมีดอกไม้ดอกที่เล็กกว่า ที่ผมมีเจตนาจะดูแลอย่างระวัง เพื่อให้พวกเธอทั้งหมดผลิบาน มันอาจจะดีที่จะมีความสุขกับทั้งหมดของสวนดอกไม้」
ทูตหัวเราะ ระหว่างที่แม่ทัพเรือผู้ไม่อยู่ที่การพิจารณาคดีเอียงหัว
ราชาและเคนเนธ ก็หัวเราะอย่างเบี้ยวๆ
มันรู้สึกเหมือนผมกลายเป็นบัณฑิตเซ็กส์ไม่นานมานี้
ในท้ายที่สุด การประชุมวางกำหนดการแบ่งและแจกจายสินทรัพย์ของมากราโด รหว่างโกลโดเนียและสหพันธรัฐ และเหล่าขุนนางผู้ที่เขาร่วม
มากกว่านั้น แม้ว่าเราจะต้องรอจนกว่าจะประกาศอย่างเป็นทางการ ระหว่างงานฉลองในโกลโดเนียที่เมืองหลวง อีริชและเคนเนธจะถูกเลื่อนตำแหน่งเป็นมาร์เควส และผมจะถูกเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นมาร์เกรฟ การจ่ายค่าตอบแทนก็ถูกมอบให้ตามความสำเร็จของเราในสงคราม แต่ราชาเสนอบางอย่างที่พิเศษให้กับผม
「ฉันมอบดินแดนเพิ่มเติมให้เจ้าได้และเปลี่ยนกับค่าตอบแทนถ้าเจ้าประสงค์ เจ้าใช้เมืองท่าของมากราโดและภูมิภาคที่รายล้อมของมัน เป็นฐานเพื่อการแลกเปลี่ยนได้……」
「ไม่ครับ ขอบคุณ โชคร้าย ผมมีมือผมเต็มแล้วในการปกครอบที่ดินที่ผมครอบครองอยู่แล้ว และผมจะไม่สามารถดูแลภูมิภาคอื่นได้ โดยเฉพาะภูมมิภาคที่ออกห่างจากดินแดนของผม」
「อย่างนั้นหรือ ฉันคาดเดาว่าเจ้าจะรู้เกี่ยวกับมัน จากการที่ได้ก้าวเท้าเข้าไปในมากราโดด้วยตัวเอง」
มันอาจจะดูเป็นดินแดนใหม่ที่อุดมสมบูรณ์เมื่อมองผ่านๆ แต่ประชากรของพวกเขาทั้งหมด เอ่อออกมาด้วยความไม่เป็นมิตรสู่โกลโดเนีย ความรู้สึกนั้นจะรุนแรงขึ้นถ้าพวกเขารู้ว่าราชาของพวกเขา ถูกประหาร เวลาจำนวนที่ยิ่งใหญ่ ต้องการก่อนที่พวกเขาจะสามารถถูกปกครองได้
「ฉันแค่คิดว่าเจ้าจะสามารถรับมือกับมันได้ มิได้เพราะเจตตาแอบแฝงอื่นใดๆ ดังนั้นอย่าคิดมิดีกับฉันเลย ฉันมีความคิดอื่นอยู่ด้วย」
「ไม่ครับ อะไรที่ผมพูดนั้นเป็นความจริง ปัจจุบันนี้ ผมดินรนกับดินแดนของผมเอง」
「เจ้าปกครองดินแดนของเจ้าได้ค่อนข้างดี ไม่มีการลุกฮือ และภาษีเก็บเกี่ยวสูง ฉันคิดว่าเจ้าเป็นชายผู้ที่แค่ส่องสว่างบนสนามรบแค่เพียงเท่านั้น แต่เจ้าเป็นลอร์ดศักดินาที่ยอดเยี่ยมด้วยเช่นกัน」
มันจะดีกว่าที่จะส่งคำเหล่านั้นไปให้อดอล์ฟ
「นั่นทำให้ฉันนึกได้ ฉันรับมือกับธุระอื่นอยู่ที่เวลานั้น แต่เหตุการณ์นั้นกับมอลต์ูกจัดการหรือยัง」
「ครับ ผมสรุปเรื่อง โดยใช้การตัดสินใจขอผมเอง ตามด้วยผลของการพิจารณาคดี」
「เข้าใจแล้ว แต่พวกเขาค่อนข้างจะเขลา ที่จะแม้แต่รุกรานดินแดนของเจ้าเยี่ยงนั้น มันเหมือนดังลูกกระต่าย ท้าทายหมียักษ์ตนหนึ่ง」
หลังจากที่ราชาหัวเราะชั่วครู่หึ่ เขาดึงผมเข้าไปใกล้ เพื่อที่เขาจะกระซิบเข้าไปในหูของผมได้
「ว่าแต่ เกี่ยวกับผู้หญิงจากเทรีย ฉันได้ยินมาว่าราชินีมเหสี 46 เข้าไปแล้ว เจ้าจะ……นอนกับเธอหรือ?」
「แน่นอน ผมไม่ถือผู้หญิงที่แก่กว่าสักนิดเลย」
「……ช่างเป็นชายที่ไร้ความเกรง ฉันรับรู้ว่า แม่แต่ฉัน ก็มิอาจเทียบเจ้าได้ ในแง่ของความเป็นชาย」
ในท้ายที่สุด การสนทนากับราชา ก็ตกมาสู่การคุยกันเรื่องเซ็กส์และผู้หญิง ในที่สุด ผมได้กลับบ้าน มันอาจจะดี ที่จะเย่อหมู่ใหญ่สักครั้งกับสาวๆในคฤหาสน์ และตึกเสริม ถ้านนน่าน้ำนมไหลอยู่ตอนนี้ มันอาจจะดีที่จะบีบนมของเธอ
ลีอาห์ต้องมีความสุข ที่ได้ตามผมตลอดทางมา จนถึงตอนนี้
ขณะที่ผมเดินไปทั่วเมือง และคิดว่ากำลังจะซื้อบางอย่างจากร้านอาหารข้างทางเพื่ออาหารเที่ยง บางคน เรียกออกมาหาผมในความตกใจ
「คุณกัปตัน!?」
ผมหันไป และพบผู้หญิงถือเต็กระหว่างซื้อของ เธอดูคุ้นๆ
「โออ้ ไม่เจอกันนานนะ」
เธอเป็นหนึ่งในโสเภณีบนถนนที่ทริสเนีย ผู้ที่ผมหลับนอนด้วยหลายครั้งก่อนหน้า ตอนนี้ เธอใส่เสื้อผ้าที่ดูเรียบร้อยและสวย
「หลายสิ่งเกิดขขึ้นตั้งแต่ตอนนั้นมา……ลูกชายของครอบครัวพ่อค้า ตกหลุมรักกับหนูเมื่อแรกพบ และขอให้หนูเป็นเมียของเขา」
ช่างมหัศจรรย์ นั่นเป็นผลที่ดีที่สุดสำหรับโสเภณีที่จะออกมา ไม่ใช่หรือ?
「เด็กคนนี้……ดูสิ」
「หืม ถ้างั้นหนูคลอดลูก」
「ไม่ใช่เขาดูเหมือนพี่เหรอ กัปตัน? นี่ดู ผ้าอ้อมมันแน่นมากเพราะของของเขาใหญ่มาก」
「……」
「รอที่นี่สักครู่นะ」
ผู้หญิงวิ่งจากไปในความรีบ และจากนั้นกลับมาไม่นานหลังจากนั้น
「หนู่ปล่อยลูกไว้กับคนรับใช้ ตอนนี้ มากับหนู」
ผู้หญิงดึงผมที่มือ และพาผมไปทิศทางของโรงแรม
「เฮ้ย เฮ้ย ไม่ใช่หนูเป็นเมียบางคนแล้วเหรอไงตอนนี้น่ะ?」
「หนูซาบซึ้งสุดขีดกับสามีของหนู และแน่นอนว่าหนูรักเขา แต่……มันเป็นไปไม่ได้ที่จะลืม เกี่ยวกับเอ็นใหญ่ของกัปตันซามะ ทันทีทีหนูเจอพี่ ดูสิ……」
หลังจากยืนยันว่าไม่มีใครมอง เธอเปิดกระโปรงของเธอขึ้น
น้ำหวานแห่งรักหยดลงต้นขาของเธอ และเธอทำให้ตัวเองเปียก
「ผัวหนูก็นอนกับหนูเมื่อวานด้วย บวกกันกับ เขามีผมสีดำ ดังนั้นมันไม่ควรจะเป็นปัญหา ได้โปรดฉีดเมล็ดพันธุ์ของพี่เข้ามาข้างในเยอะๆเลยนะ เค้?」
การแพร่เมล็ดพันธุ์ของคุณก็เป็นหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผู้ชาย ผมตอบแทนเธอ ด้วยลูกที่แข็งแรงๆ สำหรับผัวของเธอด้วย —————————————————————
ตัวเอก: เอเกอร์ ฮาร์ดเลตต์ 22 ปี ฤดูหนาว
สถานะ: มาร์เกรฟอาณาจักรโกลโดเนีย ลอร์ดศักดินาผู้ยิ่งใหญ่ของบริเวณตะวันออก ราชาแห่งภูเขา เพื่อนของดวอร์ฟ
พลเมือง: 150,000 เมืองหลัก – ราเฟน: 18,000 ลินต์บลูม: 3000
ทหารใต้บัญชาการ:
กองทัพส่วนตัว: 8600
สินทรัพย์: กำลังคำนวณ
อาวุธ: ดูอัลเครเตอร์ (ดาบใหญ่), หอกดอร์ฟ, ดาบเหล็กกล้ามือเดียวระดับสูง
ครอบครัว: นนน่า (ภรรยาที่ท้อง), คาร์ล่า (ภรรยาน้อย), เมล (ภรรยาน้อย), คุ (คนรัก), รุ (คนรัก), มิเรล (คนรัก), ลีอาห์ (ทาศเซ็กส์ที่ประกาศตัวเอง), เคซี่ (ผี), มิตี้ (คู่หมั้น), อัลม่า (เพิ่งเรียนรู้), ครอล (เพิ่งเรียนรู้), เมลิสซ่า (ทำตัวเป็นผู้ชาย), มาเรีย (คู่หมั้น), ริต้า (หัวหน้าเมดที่ท้อง), แคทเธอรีน (คู่หมั้น), โยกุริ (หมกตัวอยู่บ้านยุคใหม่ที่ท้อง), ปีปี้ (ผู้ติดตาม), เซบาสเตียน (บัตเลอร์), โดโรเธีย (คนรัก ในเมืองหลวง)
ลูก: ซู, มิว, เอคาเทอริน่า (ลูกสาว), แอนโตนิโอ, คลอดด์, กิลบาร์ด (ลูกชาย), โรส (ลูกสาวบุญธรรม)
ลูกน้อง: ซีเลีย (ผู้ช่วย), อิริจิน่า (ผู้บัญชาการ), ลูน่า (ผู้บัญชาการ), รูบี้ (ผู้ติดตามลูน่า และคนรัก), ไมล่า (เจ้าหน้าที่สันติภาพ), ลีโอโพลต์ (เจ้าหน้าที่), อดอล์ฟ (เจ้าหน้าที่กิจการภายในสุดเหนื่อย), กิโด้ (♂), ทริสตัน (ฟี้), แคลร์ & ลอรี่ (แม่ค้าทางการ), ชวาร์ซ (ม้า), ลิเลียน (ดาราหญิง)
มาร์เซลีน, สเตฟานี, บริดเจ็ท, เฟลิซี่ (รับมาอยู่ในการคุ้มครอง)
ประเทศอื่น;
เซเลสติน่า (ราชินีแห่งมอลต์), โมนิก้า (นางกำนัล), คลอเดีย (หมูที่ท้อง), คลาร่า
คู่นอน: 140, เด็กที่เกิดแล้ว: 32 —————————————————————
วายุ: “แหม สวนดอกไม้บาน…”
ต่อจากนี้ ปรับไวยากรณ์ ตัดหางเสียงในบทบรรยาย ปรับปรุงงานแปลให้ดีขึ้นครั้งใหญ่ ขอบคุณครับ
แปลโดย: wayuwayu
เสนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ถ้าถูกใจ ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล สปอนเซอร์ตอนแจ้ง Facebook : “wayuwayu แปล” ออกความคิดเห็นที่ Dek-D และ Tunwalai จะเห็น ขอบคุณมากที่อ่านครับ