แสงแดดอบอุ่นยามเช้าส่องเข้ามาจากปากถ้ำ

ร่างกายของถังลี่เสวี่ยกระตุกเล็กน้อยเมื่อสติของเธอเริ่มชัดเจนขึ้น

เธอค่อยๆเปิดดวงตาสีฟ้าโทแพซของเธอ และหาวอย่างเกียจคร้าน จากนั้นก็ยืดตัวไปรอบ ๆ เหมือนแมวขี้เกียจ

‘โอ้ใช่ … ฉันจำได้! เมื่อวานฉันเพิ่งเสร็จสิ้นการวิวัฒนาการครั้งแรกของฉัน! ‘

ถังลี่เสวี่ยนอนลงบนเตียงที่อบอุ่นสบาย และอบอุ่นของเธออีกครั้งจากนั้นก็เริ่มตรวจสอบสถานะใหม่ของเธอ

[สายพันธุ์: สุนัขจิ้งจอกจันทรา]

[เกรด: ธรรมดา]

[ระดับ 1 (ชาวสะมาเรีย)]

เทคนิคการฝึกฝน: ไม่มี

ศิลปะการต่อสู้: ไม่มี

ความสามารถขั้นเทพ: [กระจกเงาแห่งจันทรา]

[สถิติ]

HP: 1800/1800

ความแข็งแรง: 60

ความว่องไว: 93

ความทนทาน: 60

[ทักษะ: กัด (Lv4), ข่วน (Lv2), ซ่อน (Lv4), พุ่ง (Lv5), วินิจฉัย (Lv3), สมุนไพร (Lv3)]

แต้มค่าสถานะ: 15

คะแนนทักษะ: 9

[ไอเทม: คู่มือมือใหม่ของโลกอมตะ, การ์ด Exp 2×2 เท่า (1 ชั่วโมง), ยาฟื้นฟู 7 อัน, ยาเพิ่มความแข็งแกร่ง 5 อัน, สติกเกอร์โชคร้าย 1 อัน, สติกเกอร์มหาโชค 1 อัน, ตั๋วลอตเตอรีสีเงิน 1 อัน, บัตรกำนัลการฝึกฝน 1 อัน, 410 เหรียญเทพ, แพ็คเกจของขวัญสำหรับผู้เริ่มต้นระดับ 10]

HP และสถิติของเธอเพิ่มขึ้น 3 เท่าจากก่อนหน้านี้พร้อมกับแต้มค่าสถานะฟรีและคะแนนทักษะที่เธอจะได้รับในแต่ละระดับ แต่ความสนใจของถังลี่เสวี่ยไม่ได้อยู่ที่ตอนนี้

‘นั่นคืออะไร?! ความสามารถขั้นเทพ???!!!’ จิตใจของถังลี่เสวี่ยระเบิด และเธอรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าเมื่อเธออ่านมัน เธอเริ่มหายใจหนักขณะตรวจสอบพลังความสามารถใหม่ของเธออย่างรวดเร็ว

[กระจกเงาแห่งจันทรา]: ผู้ใช้สามารถคัดลอกหนึ่งในทักษะ / ความสามารถระดับเทพ / ศิลปะการต่อสู้ที่ผู้ใช้เห็นจากศัตรู / พันธมิตร

(หมายเหตุ 1: ก่อนหน้านี้จะถูกลบ หากผู้ใช้คัดลอกมากกว่าหนึ่งทักษะ / ความสามารถขั้นสูง / ศิลปะการต่อสู้และจะมีเพียงทักษะล่าสุดเท่านั้นที่จะได้รับการบันทึก)

(หมายเหตุ 2: ทักษะ / ความสามารถขั้นเทพ / ศิลปะการต่อสู้ที่ผู้ใช้คัดลอกจะได้รับการเสริมสร้าง / ลดลงตามความแข็งแกร่ง / ค่าสถานะของผู้ใช้ในปัจจุบัน)

‘สามารถคัดลอกความสามารถใด ๆ ความสามารถขั้นเทพหรือศิลปะการต่อสู้ได้ ??? !!!! โอ้ววว … วิเศษมากกกก! สุดยอดดดด!!!’

ถังลี่เสวี่ยตาเกือบหลุดออกมาจากเบ้าและเธอก็เริ่มกลิ้งไปมาบน ‘เตียง’ อันอบอุ่นแสนสบายของเธออย่างมีความสุข

เธอตื่นเต้นจนแทบจะเป็นลมอีกครั้ง

ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่พูดใน ‘หมายเหตุ 2’ ทำให้ถังลี่เสวี่ยรู้สึกตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น!

‘นั่นไม่ได้หมายความว่าทักษะที่ฉันคัดลอกสามารถเติบโตควบคู่ไปกับสถานะของฉันได้หรือไม่!’

แน่นอนว่ามันหมายความว่าถ้าทักษะที่เธอคัดลอกนั้นมีพลังมากเกินไป ทักษะนั้นจะอ่อนลงอย่างมากและปรับตามสถานะปัจจุบันของเธอด้วยเช่นกัน แต่ถังลี่เสวี่ยก็ยอมรับสิ่งนั้นอย่างง่ายดาย เนื่องจากหากทักษะหากทรงพลังมากเกินไปก็มักจะทำร้ายหรือแม้กระทั่งฆ่าผู้ใช้ พร้อมกับศัตรูของเขา/เธอในท้ายที่สุด หากพวกเขาฝืนใช้มัน

ถังลี่เสวี่ยต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของตัวเองเสมอ และไม่ฆ่าศัตรูของเธอ ดังนั้นเธอจึงยอมรับมันอย่างมีความสุข …

‘น่าเสียดายที่ฉันคัดลอกได้แค่อันเดียว … เฮ้อ … ถ้าฉันสามารถคัดลอกได้มากเท่าที่ฉันต้องการมันจะดีแค่ไหนกันนะ … ‘

นี่เป็นกรณีของมนุษย์เสมอแม้ว่าจะปลุกทักษะพลังที่ทรงพลังเช่นนี้แล้ว พวกเขาก็ยังต้องการให้มันมีพลังมากขึ้น … หรืออาจจะเป็นกรณีของสุนัขจิ้งจอกในตอนนี้ …

ในขณะที่ถังลี่เสวี่ยนอนลงอย่างมีความสุข และจินตนาการว่าเธอจะใช้ความสามารถระดับเทพของเธอในการคัดลอกทักษะเทพหรือความสามารถระดับเทพได้อย่างไร นิ้วของชายในชุดดำที่ยังคงวางอยู่ข้างใต้เธอก็เริ่มกระตุก

เมื่อการรับรู้ที่พร่ามัวของเขาเริ่มชัดเจนขึ้นเขาก็ค่อยๆลืมตาขึ้น

การจ้องมองของเขาเย็นชา และเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า ราวกับปีศาจที่โหดร้ายที่เพิ่งคลานออกมาจากขุมนรก

แขนที่แข็งแกร่งของเขาเคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อเร็วกว่าสายฟ้า และจับคอของจิ้งจอกเงินที่ยังคงอย่างเกียจคร้านอยู่บนร่างกายของเขา

จิ้งจอกเงินไม่มีแม้แต่ความแข็งแกร่งที่จะต่อสู้ เนื่องจากความแข็งแกร่งของชายชุดดำนั้นแข็งแกร่งเกินไป

ชายชุดดำลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว ในขณะที่รวบรวมพลังฉีที่หนาแน่นลึกซึ้งทั้งหมดไว้ในร่างกายของเขาพร้อมที่จะโจมตีทุกคนที่เขาเห็น

อุณหภูมิรอบ ๆ ถ้ำสลัวเริ่มลดลงเมื่อออร่าสังหารที่หนาทึบของชายชุดดำค่อยๆเติมเต็มถ้ำที่ทำให้กระดูกสันหลังของถังลี่เสวี่ยหนาว

‘ฉันกำลังจะ … ตาย … ฉันกำลังจะตายจริงๆ…ฮรึก…ฮรึก…ไม่ไหว…หายใจไม่ออก…’

ถังลี่เสวี่ยเริ่มรู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจที่ประมาทของเธอในการช่วยปีศาจที่โหดร้ายตัวนี้

‘อ๊ายยย … น่าเสียดายที่มันสายไปแล้วที่จะเสียใจ! ขอโทษลุงซุน ฉันทำให้ระบบอันมีค่าของคุณเสียไปแล้ว…ยายเมิ่งถ้าฉันมาที่นี่อีกครั้ง…ได้โปรดอย่าทำผิดพลาด ครั้งนี้และให้ชีวิตที่มีความสุขอย่างแท้จริงกับเจ้าชายผู้ร่ำรวยที่หล่อเหลาแก่ฉัน

ชายชุดดำตรวจดูสภาพแวดล้อมของเขาสักพักก็ไม่พบสิ่งที่น่าสงสัย แต่เขาก็ยังไม่ละสายตาจากเขาและในทางกลับกันเขาก็ยกมันมากขึ้น

อย่างไรก็ตามเขาตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าบาดแผลร้ายแรงที่หลังของเขาไม่ได้เจ็บอีกต่อไป และใช้มืออีกข้างพยายามสัมผัสมันโดยตรงเพียงเพื่อจะพบว่าบาดแผลของเขาหายไปแล้วอย่างสมบูรณ์

ชายชุดดำถอนหายใจด้วยความโล่งอกเนื่องจากตามการตัดสินของเขา บาดแผลของเขาน่าจะเป็นอันตรายถึงชีวิตจริงๆ ถ้าเขาไม่รักษาในไม่ช้าเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน

จากนั้นเขาก็เริ่มรู้ว่าบางคนอาจจะพบเขาโดยบังเอิญในตอนที่เขายังไม่ได้สติจึงช่วยถอนพิษร้ายแรงและรักษาบาดแผลของเขาให้สมบูรณ์โดยใช้พลังพิเศษบางอย่างเพราะถ้าเขาอยู่ในมือของศัตรูแทนพวกเขาจะไม่ทำอะไรที่ลำบากขนาดนั้น และคงจะฆ่าเขาทันทีโดยไม่ลังเล

ตำแหน่งของแสงอาทิตย์แสดงให้เขาเห็นว่าตอนนี้ยังคงเป็นเวลาเช้า ชายชุดดำวางแผนที่จะรอให้ผู้ช่วยของเขากลับมาที่ถ้ำนี้ และเขาจะขอบคุณพวกเขาอย่างถูกต้องจากนั้นให้รางวัลพวกเขาอย่างไม่เห็นแก่ตัวหากเป็นไปได้

ชายชุดดำนั่งลงบนพื้นและตระหนักว่าเขายังคงถือสัตว์ที่มีขนยาวอยู่ในมือ

เขาตรวจสอบมันสักพัก และพบว่าสิ่งมีชีวิตที่มีขนยาวเป็นจิ้งจอกสีเงินที่สวยงาม แต่ดวงตาของมันเริ่มกลอกไปมาแล้ว และปากของมันก็เริ่มเป็นฟอง