ตอนที่ 54 การยอมรับจากอาจารย์เทียนเจิ้ง
เวลาประมาณ สี่ทุ่มคนในงานเลี้ยงก็หายไปเกือบหมด
“ซิ่วซิ่ว ส่งพี่หลิน กลับบ้านด้วย” หยุนเฉียน ยิ้มและมองไปที่ จางจินซิ่ว
“ค่ะ ท่านประธาน” จางจินซิ่ว พยักหน้าและจับ หลินฟ่าน ที่ดื่มไวน์เยอะมากและเขามามาก
” แค่ขับรถของผมไปที่ชุมชน ลานโบ๋หว่าน บ้าน เลคเซ็นเตอร์” หลินฟ่าน ยิ้มและนั่งอยู่ในรถ ที่เบาะข้างคนขับ
“ได้ค่ะ คุณหลิน” จางจินซิ่ว พยักหน้า
จางจินซิ่ว นั่งอยู่ภายใน บูกัทติ รู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อย
รถที่คนรวยขับมันต่างกันจริงๆกับรถทั่วไป
จางจินซิ่ว มองไปที่ หลินฟ่าน ด้วยดวงตาที่สวยงามของเธอแก้มของเธอเป็นสีแดงเล็กน้อยและเธอไม่เคยคิดว่าจะได้นั่งอยู่ในรถคันเดียวกันกัน ผู้ชายที่หล่อขนาดนี้
จางจิวซิ่ว มั่นใจในรูปลักษณ์ของเธอมากและเธอหวังไว้เล็กน้อยว่า หลินฟ่าน จะสนใจเธอ บางทีเขาอาจจะหวั่นไหวบ้าง
แต่สิ่งที่ทำให้ จางจินซิ่ว ผิดหวังเล็กน้อยหลังจากที่ส่งเขาถึงบ้านแล้ว ก็คือ หลินฟ่าน เข้าบ้านไป โดยไม่ได้มองเธออยู่ในสายตาเลย เธอได้แต่เดินตาม
“คุณหลินพักผ่อนดีๆนะคะ” จางจินซิ่ว เห็นว่าหลินฟ่าน ไม่มีท่าทีนั้น เธอจึงคิดที่จะออกไปและเธอจะไม่กล้ารบกวน หลินฟ่าน
“กลับดีๆนะครับ คุณจาง” หลินฟ่าน กล่าวและหลับไปอย่างอ่อนแรง
วันรุ่งขึ้นหลังจาก หลินฟ่าน ตื่นขึ้นเขาก็ได้รับสลากลอตเตอรี่เงินสด จากระบบ
หลังจากนั้นทันที หลินฟ่าน ไปที่ศูนย์คุ้มครองลิขสิทธิ์เพื่อลงทะเบียนลิขสิทธิ์
หลังจากได้รับลิขสิทธิ์บทประพันธ์แล้ว หลินฟ่าน ได้ส่งสคริปต์และโครงร่างสั้น ๆ สี่ตอนแรกให้ หยุนเฉียน
หยุนเฉียน ก็รีบจัดแจงให้ หลินฟ่าน
สคริปต์ของ “เซเลเบรททิ้ง มอร์เด็น เยียร์ส” ได้รับการแนะนำให้กับ เยิ่นหัว กรุ๊ป, ไจ๋ซิ่ง เอ็นเตอร์เทนเมนต์ และ จอยย์ มีเดีย
ขณะที่ หยุนเฉียน แนะนำกับพวกเขาเป็นการส่วนตัว บริษัท ทั้งสามแห่งนี้ก็เริ่มตรวจสอบสคริปต์
หลังจากที่เขายุ่งมาก หลินฟ่าน ขับรถ บูกัทติ ไปที่ร้านอาหารเล็ก ๆ เพื่อเปิดร้านและเริ่มวันที่วุ่นวายอีกครั้ง
………..
เยิ่นหัว กรุ๊ป.
ผู้เขียนบท เทียนเจิ้ง กำลังตรวจสอบสคริปต์ที่ส่งมาในฉบับใหม่
เมื่อมองไปที่สคริปต์เหล่านี้ เทียนเจิ้ง ก็ส่ายหัวไม่มีบทที่โดดเด่นเลย
“เทียนเจิ้ง นี่เป็นสคริปต์ที่ประธานหยุนแนะนำมาช่วยดูดี ๆ หน่อย” เจ้าหน้าที่คนหนึ่งส่งสคริปต์ให้ เทียนเจิ้ง
“ตกลง..ฉันก็ไม่ได้เห็นบทดีๆมาครึ่งปีแล้ว ชื่อของสคริปต์นี้เรียกว่า” ชิ่วหยู่เหนียน “ใช่รึเปล่า มันต้องไม่ใช่บทที่ดีมากหรอก” เทียนเจิ้ง ถอนหายใจ
“เทียนเจิ้ง นี่เป็นการแนะนำของ ประธานหยุน กล่าวกันว่าอยู่ในระดับที่สูงมาก” เจ้าหน้าที่พูดต่อหลังจากทั้งหมด หยุนเฉียน และ เยิ่นหัว กรุ๊ป ก็มีความร่วมมือกันอยู่ในระดับหนึ่งเช่นกัน
“ระดับสูงเหรอ ใครจะเข้าใจสคริปต์ได้ดีกว่าฉัน แค่ดูชื่อสคริปต์มันไม่ค่อยดีแล้ว ถ้าเป็นสคริปต์ที่ดีฉันจะรีบรับไว้ทันที” เทียนเจิ้ง ดูใจร้อนเล็กน้อย
เขาดูบทมาครึ่งปีแล้วและไม่พบบทดีๆสักเรื่อง
เซี่ยหว่านชิว มีความต้องการบทนี้สูงมาก เพื่อช่วย เซี่ยหว่านชิว หาบทที่ดี เทียนเจิ้ง มีความกังวลมาก
สำหรับสคริปต์ที่ส่งโดยคนสำคัญจะดีแค่ไหนกัน
เทียนเจิ้ง คลิกและเปิดไฟล์ไปอย่างนั้นเองโดยไม่มีความคาดหวังในใจ
เทียนเจิ้ง มองไปที่สคริปต์ของ ชิ่วหยู่เหนียน แค่เพียงอ่านหน้าแรกสายตาของเขาก็เปลี่ยนไปทันที
เมื่อมองไปที่หน้าที่สอง เทียนเจิ้ง ได้เปลี่ยนท่าทางการนั่งของเขาอย่างตั้งใจขึ้นโดยมองไปที่สคริปต์ทีละคำ
เมื่อดูหน้าที่สาม การแสดงออกของ เทียนเจิ้ง ได้เปลี่ยนแปลงไปบางอย่าง …
ของใคร!! ใครเป็นคนเขียนบทนี้?
มันจะวิเศษขนาดนี้ได้ยังไง?
เมื่อเขาเห็นหน้าที่สี่ ดวงตาของ เทียนเจิ้ง ก็ดูเคร่งขรึมประหลาดใจเล็กน้อยและเขามองทุกรายละเอียดในสคริปต์อย่างจริงจัง
การกระทำและการแสดงออกของนางเอกเมื่อเธอพูดวิธีที่เธอพบกับพระเอกและเรื่องราวบางอย่างที่พระเอกจะได้สัมผัสหลังจากไปเกียวโต
เมื่อเปิดไปถึงที่หน้ายี่สิบห้า เทียนเจิ้ง ก็ตกลงไปในนั้นอย่างสมบูรณ์
บทนี้ …. เป็นผลงานขั้นเทพเลย
เรื่องราวสะเทือนใจระหว่างตัวละครเอกชายและหญิงตลอดจนวิกฤตมากมายที่ตัวพระเอกประสบในบทละคร เป็นเรื่องหนึ่งได้ดึงดูด เทียนเจิ้ง อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว
แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่สามารถเขียนบทที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้
เทียนเจิ้ง สามารถจินตนาการได้แล้วว่าฉากนี้จะเป็นอย่างไรหากมีการถ่ายทำเรื่องนี้
เทียนเจิ้ง ถูดึงดูดอย่างลึกซึ้งด้วยพล็อตและภาพหลังจากที่เขาได้อ่านตัวอย่างไป
เมื่ออ่านหน้า 30 ดวงตาของ เทียนเจิ้ง เป็นสีแดงและเขาก็อดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตาตามตัวละคร
ในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านบทภาพยนตร์นับว่านี่เป็นครั้งแรกที่ เทียนเจิ้ง ได้เห็นบทที่ดีเช่นนี้ไม่ว่าจะเป็นรายละเอียดพัฒนาการของเรื่องราวบุคลิกภาพและเส้นอารมณ์ของตัวละครเอกชายและหญิงล้วนมีความประณีต!
บทละครที่ หลินฟ่าน มอบให้เป็นเพียงสี่ตอนแรกเท่านั้นและไม่ได้ให้สคริปต์บททั้งหมดกับเขา
แต่ เทียนเจิ้ง ได้รับความสนใจอย่างมากจากเรื่องราวในสคริปต์นี้
“บทที่พระเจ้าประทานลงมาให้เรา!”
“นี่มันสร้างมาจากพระเจ้าจริงๆ !!!”
“ไม่คาดคิดว่าจะมีคนเขียนบทได้ดีขนาดนี้ถ้าฉันให้คะแนนบทนี้ ฉันจะให้ 100 คะแนนเต็ม
เรื่องราวข้างต้นนั้นยอดเยี่ยมมาก เป็นเวลาเกือบปีแล้ว ฉันไม่เคยเห็นบทที่สวยงามเช่นนี้มาก่อน ” เทียนเจิ้ง พิมพ์บทออกมาราวกับว่าได้ค้นพบสมบัติที่หายาก
“คุณ เทียนเจิ้ง … ” พนักงานที่อยู่ด้านข้างตกตะลึงมันเป็นครั้งแรกที่เธอเห็น เทียนเจิ้ง ชมเชยบทของอื่นเช่นนี้
” รีบติดต่อผู้เขียนสคริปต์นี้ บริษัท ของเราต้องการสคริปต์นี้ค่าลิขสิทธิ์สามารถพูดคุยกันได้ ติดต่อเขาให้เร็วที่สุด “
หากสามารถผลิตซีรี่ส์ทางทีวีได้ก็จะได้รับความนิยมอย่างมากทั้งประเทศแน่นอน
” คนเขียนบทเรื่องนี้ฉันกลัวว่าเขาจะมีระดับปรมาจารย์และคงจะไม่ลดตัวคุยกับเรา” เทียนเจิ้ง กล่าวด้วยความตื่นเต้น
เป็น ครั้งแรกในชีวิตของเขาเขาตื่นเต้นกับบทประพันธ์ของใคร
ตอนนี้ เทียนเจิ้ง จะต้องรีบไปหาประธาน หลี่ ของ เยิ่น หัว กรุ๊ป
” ประธานหลี่ ผมเจอผลงานชิ้นเอกในวันนี้ ผมให้ชื่อของสคริปต์คือ “ชิ่วหยู่เหนียน” ในสคริปต์นี้ตัวละครทุกตัวจะถูกถ่ายทอดออกมาอย่างเต็มอารมณ์ แน่นอน “
เนื้อเรื่อง การดำเนินเรื่อง อารมณ์ของตัวละคร มีความน่าสนใจมาก ทั้งฉากรัก ซีนดราม่า ผมเชื่อว่า ผู้ชมในยุคนี้จะชอบมาก และแน่นอนเลยว่ากระแสต้องดีจนขึ้นอับดับสูงสุด เพราะฉะนั้นเราต้องทำละครเรื่องนี้ให้ได้ มันจะมีประโยชน์อย่างมากสำหรับพวกเราทั้ง บริษัท
ถ้ามันกลายเป็นละครทีวีมูลค่าตลาดของ บริษัท เราก็จะเพิ่มขึ้นตามลำดับและละครเรื่องนี้ใช้ดาราเยอะ ดังนั้นนอกจากจะเป็นผลดีกับ บริษัทและก็จะดีมากกับนักแสดงหลาย ๆคนอีกด้วย
ประธานหลี่ พยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า: “ส่งบทให้ หว่านชิว ดูด้วย และรอความคิดเห็นของเธอ “
โธ่..คุณหลี่แม้ว่า เซี่ยหว่านชิว จะไม่เต็มใจที่จะแสดงในละครเรื่องนี้ แต่นางเอกของละครเรื่องนี้ก็สามารถให้ ซูเสี่ยวหยู เล่นแทนได้
ผู้ที่เป็นคนเขียนบทนี้ต้องมีความสามารถในการเขียนขั้นสูงสุด ในระยะสั้น บริษัท ของเราต้องหาวิธีที่จะดึงความเชื่อมั่นของผู้ชมกลับมา มิฉะนั้น บริษัท อื่นอาจได้บทละครที่ดีแบบนี้ไปก่อนเรา เราต้องรีบนะครับ “เทียนเจิ้งกล่าว
“อืมผมรู้ เราจะติดต่อผู้เขียนบทนี้โดยเร็ว และนักเขียนที่ ครูเทียนเจิ้ง สามารถยกย่องได้นั่นหมายความว่า ต้องเก่งมากแน่ ๆ ” ประธานหลี่ กล่าว
ในอีกด้านหนึ่ง เทียนเจิ้ง แทบรอไม่ไหวที่จะส่งบทให้ เซี่ยหว่านชิว
บทละครที่ดีนี้อาจมีดาราหน้าใหม่แจ้งเกิด
อย่างไรก็ตามประธานหลี่ ให้ เซี่ยหว่านชิว อ่านบทก่อนและให้ เธอ พิจารณาว่าจะสามารถรับเล่นละครเรื่องนี้ได้หรือไม่
เทียนเจิ้ง รู้ดีว่าเซี่ยหว่านชิว เป็นดาราคนสำคัญใน บริษัท
แม้ว่าเธอจะไม่ได้ออกรายการไหนมาเป็นเวลาเกือบหนึ่งปี แต่เธอก็เป็นศิลปินหญิงอันดับหนึ่งของ เยิ่นหัว กรุ๊ป
เซี่ยหว่านชิว นั่งพักอยู่ในสำนักงานและเธอรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย หลังจากจบการบันทึกการ เลทส์รัน ครั้งแรก
เธอเปิด วีแชท และเห็นว่า หลินฟ่าน เงียบไปไม่ได้ส่งข้อความถึงเธอเลย
“ฉันโกรธแล้วนะ หลินฟ่าน ถ้านายไม่ส่งข้อความมา ฉันก็จะไม่ส่งให้นายเหมือนกัน” เซี่ยหว่านชิว
มุ่ยหน้าไม่พอใจเล็กน้อย
เซี่ยหว่านชิว เอาแต่นั่งมอง วีแชทและจะไม่ส่งข้อความหา หลินฟ่าน ก่อนเป็นอันขาด
ในขณะเดียวกันนี้ เซี่ยหว่านชิว ได้รับข้อความจาก เทียนเจิ้ง พร้อมกับแนบไฟล์บทละครมาด้วย
[“หว่านชิว นี่เป็นบทละครใหม่ที่ บริษัท อยากให้คุณดูก่อน…เห็นมันอย่างไร”]
[“ตัวนางเอกเหมาะที่จะเป็นเธอมาก”]
เทียนเจิ้งส่งข้อความ
“ขอบคุณค่ะอาจารย์ เทียนเจิ้ง” เซี่ยหว่านชิว ตอบกลับอย่างสุภาพ
เซี่ยหว่านชิว รู้ว่าชื่อของเรื่อนี้คือบทละครที่ หลินฟ่าน เขียนเมื่อเร็ว ๆ นี้ชื่อว่า ชิ่วหยู่เหนียน
เมื่อเธอยุ่งอยู่กับการบันทึกรายการวาไรตี้ปรากฎว่า หลินฟ่าน ได้เขียนบทให้เธอแล้ว
แน่นอนว่า เซี่ยหว่านชิว ไม่ได้ส่งข้อความบอกกับ หลินฟ่าน ในเรื่องนี้ แต่เธอมองไปที่ วีแชท ของ หลินฟ่าน แล้วยิ้ม
หลังจากที่ เซี่ยหว่านชิว ดูมันสักพัก เธอก็จมอยู่ในโลกของบทละครนี้ขณะอ่านบทแววตาที่สวยงามของเธอก็ปรากฏขึ้น
ปรากฎว่าบทที่เขียนโดย หลินฟ่าน นั้นสวยงามมาก เยี่ยมมากจริง ๆ
เรื่องราวและพล็อตภายในนั้นน่าสนใจมากเกินจะหยุดติดตามได้
นางเอกในเรื่องมีชื่อว่า หลินหว่านเอ๋อ เธอสวยและยังเป็นสาวที่หุ่นดีมาก
เซี่ยหว่านชิว มีความต้องการจะรับเล่นเรื่องนี้
บทละครที่ดีแบบนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เขียนโดย หลินฟ่าน แต่ เซี่ยหว่านชิว ก็อยากแสดงในละครเรื่องนี้
ยิ่งอ่านบทมากเท่าไหร่ใบหน้าของ เซี่ยหว่านชิว ก็เปลี่ยนเป็นสีแดง เมื่อมีฉากอารมณ์ของพระเอกและนางเอกมากมายในบทนี้รวมถึงฉากจูบในบางฉาก
เธอจำได้ว่า หลินฟ่าน ได้สัญญากับเธอ ว่าจะรับบทนักแสดงนำในเรื่องนี้ด้วย
“ฮึ่ม…ฉันไม่ได้คิดว่าบทของนายจะดีขนาดนี้แต่มีฉากจูบมากมายอยู่ในนี้ด้วย แต่ฉันก็รู้ว่านายกำลังจะแกล้งฉัน หลินฟ่าน!” แก้มของ เซี่ยหว่านชิว แดงระเรื่อเธอทาบเบา ๆ เหนือหน้าอกของเธอและสงบอาการเขินลง
บทดังกล่าวในมุมมองของ เซี่ยหว่านชิว เกือบจะเป็นบทละครที่สมบูรณ์แบบที่สุด
ในขณะนี้เธอตัดสินใจที่จะรับแสดงละคนเรื่องนี้แล้ว
แน่นอนว่าเงื่อนไขก็คือนักแสดงนำชายต้องเป็น หลินฟ่าน ถ้านักแสดงไม่ใช่ หลินฟ่าน เธอจะไม่แสดงฉากจูบกับคนอื่น
“ถ้าตอนแสดงนายแกล้งฉัน ฉันก็จะกัดนายจริงๆ” เซี่ยหว่านชิว บ่นพร้อมกับความสุข
ในตอนนี้ยังมีการส่งข้อความจาก เทียนเจิ้ง
[เทียนเจิ้ง: “หว่านชิว อ่านบทรึยัง แล้วคุณว่ายังไงกับละครเรื่องนี้ แม้ว่าพระเอกและนางเอกจะมีอารมณ์ร่วมกันมาก แต่พล็อตก็ยังดีมากคุณอยากจะเล่นบทนางเอกของละครเรื่องนี้ไหม”]
[ เซี่ยหว่านชิว ยิ้ม และเธอก็ค่อยๆพิมพ์คำ: “ค่ะ!ฉันคิดว่าฉันจะรับเล่นเรื่องนี้”]
[เทียนเจิ้ง: “เยี่ยมมาก หว่านชิว คุณจะได้รับความนิยมมากกว่า นางเอกของละครเรื่องอื่น!”]
[เซี่ยหว่านชิว: “เทียนเจิ้ง คุณคิดอย่างไรกับบทละครเรื่องนี้”]
[เทียนเจิ้ง: “อืม..ใช่ หลายปีที่ผ่านมาฉันไม่เคยเห็นบทที่ดีขนาดนี้ไม่รู้ว่าใครเขียนบทละครได้ระดับนี้ได้ คงต้องเป็นนักเขียนระดับปรมาจารย์! แน่ๆ”]
[เซี่ยหว่านชิว:” ฉันเองก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ “]
[เซี่ยหว่านชิว:” ละครเรื่องนี้ดีมาก แต่ฉันอยากเห็นว่ามีนักแสดงคนไหนบ้างที่เล่น “]
[เทียนเจิ้ง:” ฮ่าฮ่าไม่มีปัญหาอะไร ที่คุณยอมรับการแสดงนำเรื่องนี้ คุณหลี่จะพอใจอย่างแน่นอน คุณไม่มีผลงานมานานกว่าหนึ่งปีและงานนี้เรื่องนักแสดง คุณก็สามารถมีส่วนร่วมในการเลือกว่าจะแสดงกับใครได้บ้าง”]
[เซี่ยหว่านชิว:” ขอบคุณค่ะอาจารย์เทียนเจิ้ง “]