158 มันไม่ใช่ความผิดฉัน!

9 – 11 นาที เล่ม 5

หลังจากเราทางอาหารค่ำกับเจ้าหน้าที่ มันถูกตัดสินใจว่าเราจะไปลาดตระเวนสอดแนมรอบๆระบบดาวหลังจากพักหายใจสั้นๆและเติมซัปพลาย เพราะยานเราคือยานต่อสู้เล็ก มันค่อนข้างเหมาะสำหรับหน้าที่สอดแนม หรือผมถูกบอกมาอย่างนั้น อืม มันค่อนข้างเป็นงานง่ายเพราะผมแค่ต้องบินยานไปรอบๆระบบดาวเท่านั้นระหว่างมีมิกับเอลม่าเฝ้าดูเรดาร์ มันไม่ได้ต้องการให้เฝ้าดูเรดาร์ตลอดเวลาด้วย เราแค่ต้องตั้งการเตือนให้ดังเมื่อเรดาร์ตรวจจับพบสัญญานของสิ่งมีชีวิตคริสตัล

“มันค่อนข้างไร้สิ่งรบกวนที่นี่นะ ไม่ใช่เหรอ…?”

“แต่มันจะเป็นการต่อสู้เหมือนนรกอีกครั้งเมื่อฝูงสิ่งมีชีวิตคริสตัลปรากฏมา”

“ออุ…… นั่นแน่นอนจะไม่ไร้สิ่งรบกวนอีกแล้ว”

ผมบินยานระหว่างฟังมีมิกับเอลม่าคุยกันสบายๆ อืม แต่มันไม่ใช่แค่เราผู้ออกมาลาดตระเวน ยานทหารรับจ้างจำนวนหนึ่งกับยานสอดแนมกองทัพขนาดเล็กก็ถูกส่งออกมาด้วยเหมือนกัน

“ให้นี่เป็นการพักอีกทีสิ เพราะทั้งหมดมียานอวกาศลาาดตระเวนอยู่เยอะแล้ว แต่เรายังไม่ได้พบสัญญานใดๆของสิ่งมีชีวิตคริสตัล”

“ฮิโระ…… ทำไมนายพูดอะไรแบบนั้นตลอดเลยในเวลาแบบนี้?”

“ฮิโระซามะ…… หนูไม่รู้ว่ามันเป็นความคิดที่ดีมั้ยที่จะปักธงเยอะๆแบบนี้”

“เฮ้!? อย่าพูดอะไรเหมือนอย่างนั้นสิ! ถ้าเป็นแบบนี้ เราจะเจอกับปัญหาจริงๆ”

เอ่อ ผมยอมรับว่ามีเวลาหลายครั้งในอดีตเมื่อเเราเจอปัญหาหลังจากคุยเล่นๆแบบนี้… แต่มันออกมาเป็นอย่างนั้นไม่ได้ทุกครั้งไปให้ตายเถอะ ใช่ไหม? ตั้งแต่แรก เซ็นเซอร์กฤษณะไม่ได้สร้างมาสำหรับการสอดแนม ดังนั้นเราน่าจะไม่สามารถจับอะไรได้เลยถ้ายานสำหรับสอดแนมเป็นพิเศษของกองทัพไม่สามารถจับอะไรได้

“ฉันเกือบเชื่อมั่นแล้วว่าศัตรูจะเด้งโหยงออกมากระทันหันหลังจากฮิโระพูดอะไรอย่างนั้น”

“ฮ่าฮ่าฮ่า เอาน่า อย่าล้อเล่นน่ะ เธอสอง”

“แต่จากประสบการณ์เรามาจนถึงตอนนี้–”

สัญญานเตือนดังขึ้นกระทันหันก่อนมีมิจะพูดจบได้ พวกเราทั้งหมดตึเครียดอย่างยิ่งใหญ่ ฟิ้ว

มันนไม่ใช่สัญญานเตือนฉุกเฉิน

เราแค่ถูกติดต่อผ่านคอมม์

“เอ่อ…… ฉันไม่ได้กังวล โอเค๊ อย่ามองฉันแบบนั้น!”

“ได้ โอเค แค่ตอบมันได้แล้วน่า”

ผมหันเพื่อเผชิญหน้าคอนโซลควบคุมและผละออกมาจากสายตาตั้งใจวิจารณ์ของเอลม่า ภาพเมย์เด้งขึ้นจากจอหลักของห้องนักบิน

『นายท่าน ยานสอดแนมอิมพีเรียลยืนยันว่าพวกเขาจับสัญญานวาร์ปได้ภายในระบบดาว คำสั่งถูกมอบมาจากหน่วยบัญชาการ ว่าให้พวกเดียวกันทั้งหมดในระบบดาวไปรวมกันในพิกัดอันถูกมอบมาให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ หนูจะส่งพิกัดไปให้ท่านตอนนี้ ได้โปรดยืนยันนะคะ』

“บัวดำก็ถูกสั่งให้ไปด้วย ถูกมั้ย?”

『ใช่ค่ะ เราจะเคลื่อนที่ในทำนองเดียวกันกับกองยานอิมพีเรียลค่ะ เราจะเจอกับท่านตรงนั้นนะคะ』

“โรเจอร์ เราจะเจอเธอทีหลังนะถ้าอย่างนั้น”

เมย์ทำก้มคำนับอย่างสง่างามอีกฝั่งของจอแล้วตัดสาย

“……เฮ้ ยานนี้ไม่ใช่ยานที่เจอพวกมันก่อน ดังนั้นทั้งหมดโอเค ฉันปลอดภัย”

“ฉันล่ะสงสัย”

“ไม่ผ่านค่ะ หนูว่า จังหวะเวลาแหละ”

ไม่คิดว่าลูกเรือยานผมโหดร้ายกับกัปตันผู้น่าสงสารหรือ?

—————————————

จุดรวมพลอยู่บนอีกฝั่งของดาว ณ กึ่งกลางของระบบดาว ถ้าอย่างนั้นยานพวกเดียวกันส่วนใหญ่มารวมกันเวลาที่เราไปถึงทีนั่นแล้ว

“มันดูเหมือนพวกเขาจะปล่อยชุดยิงเต็มที่ทันทีเมื่อศัตรูวาร์ปออกหือ”

“เพราะทั้งหมดเราสามารถตรวจจับมันก่อน”

แบ็ตเทิลชิป ครูซเซอร์หนัก และยานต่อสู้อื่นๆของกองยานผสมของเราที่มีความสามารถระดมยิงระเบิดระยะไกลเหมือนบัวดดำของเราเองมองมุ่งเน้นไปบนพิกัดวาร์ปอกแล้ว เหมือนผมพูดทุกอย่าง พวกเขามีเจตนาเต็มที่จะปลดปล่อยชุดยิงเต็มพลังบนสิ่งมีชีวิตคริสตัลทันทีเมื่อพวกมันวาร์ปออก

“ตำแหน่งของเราอยู่ตรงไหน?”

“ตรงๆหลังยานพิฆาตในแนวหน้า ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ เราอาจจบในการเข้าปะทะกับศัตรูในการบินต่อสู้หลังจากปล่อยระดมยิงระเบิดแล้ว”

“โรเจอร์”

“ถ้าอย่างนั้นเราจะกระโดดเข้าไปกลางฝูงสิ่งมีชีวิตคริสตัลอีกแล้ว……”

“ถ้าจำเป็น”

ผมจะกระโดดเข้าไปทันทีถ้าผมสามารถเห็นช่องว่าซึ่งเอาเปรียบได้ แต่ผมไม่มีแผนจะถูกจำนวนศัตรูเอาชนะ เพราะทั้งหมดมีความเสี่ยงมากมายของการจะถูกล้อมจากทุกทิศทาง มันอาจดูเหมือนผมรีบเข้าไปโดยไม่สนใจ แต่ผมต้องวัดความเสี่ยงและทำตามสมควรไม่ว่าเมื่อไรที่ผมเล่นผาดโผนแบบนั้น แน่นอนมันไม่แนะนำสำหรับมือสมัครเล่น

“เวลาศัตรูวาร์ปออกซึ่งประมาณการไว้ล่ะ?”

“น้อยกว่าสองนาทีกับสามสิบวินาทีจากตอนนี้”

“ไม่นานหือ ใช้งานระบบอาวุธ ตรวจสอบประจำกับระบบ”

“อายอาย เซอร์ ดำเนินการตรวจสอบประจำ”

ผมใช่งานระบบอาวุธและเอลมม่าเริ่มตรวจสอบระบบหลักกับระบบรอง เราสามารถบำรุงรักษาและเติมซัปพลายก่อนหน้า ดังนั้นไม่ควรมีปัญหาอะไร แต่เรายังทำการตรวจสอบเผื่อไว้ก่อนน

เวลาวาร์ปออกค่อยๆลดลงไปอย่างช้าๆขณะเราทำแบบนั้น

『ยานทั้งหมด เตรียมการเน้นปล่อยชุดยิง พิกัดชุดยิง– หยุด!! ยกเลิกชุดยิง!』

คำสั่งลนลานของโคโลเนลบรอดเวลล์ดังขึ้นจากคอมม์ ผมสงสัยว่ามีอะไร และในที่สุด ‘ศัตรู’ ก็วาร์ปออกมา อะไรซึ่งออกมาคือยานต่อสู้ขนาดกลางเยินพร้อมกับหลายส่วนของตัวถังกลายเป็นคริสตัลไปแล้ว มันน่าจะเป็นยานทหารรับจ้าง

หลังจากนั้น ยานมากขึ้นที่มีตัวถังสึกไปวาร์ปออกมาทีละยานตามๆกัน พวกเขาส่วนใหญ่คือยานทหารรับจ้างตอนแรก

แต่ยานสอดแนมกองทัพมากขึ้นอีกหลายลำวาร์ปออกมาหลังจากพวกเขา

พวกเขาปรากฏว่าเยินและสึกกว่าเมื่อเทียบกับยานทหารรับจ้าง

『รวบรวมข้อมูลผ่านยานสอดแนมต่อ กองยานจงล่าถอยไปสู่ดาวของระบบดาวแล้วรวมกลุ่มใหม่ ยานทั้งหมด เปลี่ยนเส้นทาง!』

จากคำสั่งโคโลเนลบรอดเวลล์ ยานพวกเดียวกันหันหัวยานกลับแล้วเริ่มถอยกลับไปสู่ดาวกลางเพื่อรวมกลุ่มใหม่

“คนที่ออกมาคือกองยานสอดแนมที่ 3 กับ ที่ 4 ถูกมั้ย?”

“ใช่ พวกเขาน่าจะแพ้ให้สิ่งมีชีวิตคริสตัลแล้ววิ่งหนี”

“มันดูเหมือนพวกเขาหนีโดยไม่ได้สู้มากมาย”

จำนวนของพวกเขาลดไปเยอะอย่างชัดเจนเมื่อเทียบกับเมื่อเราออกศึกจากฐาน

ระบบดาวรอบที่นี่ทั้งหมดยังไม่ถูกสำรวจ แต่จุดเชื่อมต่อไฮเปอร์เลนสามารถถูกรับรู้ได้ถึงจุดหนึ่งโดยใช้เทคเฝ้าสังเกตเหมือนเรดาร์ซับสเปซ ผู้รอดชีวิตของกองยานที่ 3 และ ที่ 4 อาจหนีจากระบบดาวซึ่งเรากำลังสืบสวนกันอยู่ตอนนี้โดยตั้งพื้นฐานจากดาตาอันรวมกันได้จากเรดาร์พวกเขา

“จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้เหรอ ฮิโระซามะ?”

“ไหนดูซิ… กองยานสอดแนม ที่ 1 ที่ 2 ที่ 3 และที่ 4 ความแข็งแกร่งและจำนวนประมาณเท่าๆกันเมื่อตอนแรกเริ่ม ดังนั้นถ้า กองยานที่ 3 กับ ที่ 4 ได้รับความเสียหายมากขนาดนั้น มีทางเลือกให้ถอยกลับสู่ระบบดาวอิซรุกส์เพื่อรวมกลุ่มและจัดระเบียบใหม่ก่อน หลังจากนั้น เราจะรีบกลับมาสู่ระบบดาวที่กองยานที่ 3 และ ที่ 4 พ่ายแพ้และโจมตีมันด้วยกำลังทั้งหมดของเรา หรือบางที–”

“พวกเขาเลือกที่จะถอยเต็มรูปแบบได้แล้วปล่อยมันไว้อย่างนั้น ถ้าไม่มีอะไรรับประกันได้มากว่าพวกเขากำจัดศัตรูได้ มันควรจะดีกว่าที่จะเสริมความแข็งแกร่งการป้องกันของฐานระบบดาวอิซรุกส์แทนใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดลงไปกับการต่อสู้อันไม่แน่นอน”

เอลม่ายักไหล่เธอและจบคำพูดผม

“เอ๋…… ทำอย่างนั้นได้เหรอ?”

มีมิขมวดคิ้วหลังจากได้ยินคำพูดเอลม่า

เพราะทั้งหมดเธอเป็นพลเมืองเอ็มไพร์กรากันของแท้ เธอควรรมีระดับความไม่เชื่อใจรัฐบาลระดับหนึ่งเนื่องจากประสบการณ์ถูกทิ้งโดยไม่ได้รับรูปแบบใดๆของความช่วยเหลือจากหน่วยดูแลในพื้นที่เมื่อเธออยู่ในปัญหา แต่เธอยังมีความเคารพทหารอิมพีเรียลผู้ปกป้องคนของเอ็มไพร์อยู่บ้าง

อืม เธอก็เจอกับผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าหลายครั้งแล้วตอนนี้ ดังนั้นเธออาจจะคิดดีกับพวกเขาขึ้นเนื่องจากนั่น

“เพราะทั้งหมดระดับของความเสียหายค่อนข้างหนัก…… กองยานที่ 1 กับ ที่ 2 ยังรวมกันเป็นชิ้นอยู่ แต่ความเสียหายเยอะเกิดขึ้นกับกองยานที่ 3 กับ 4 พวกเขาน่าจะเกือบโดนกวาดล้าง โดยการกะประมาณของฉัน แค่สามสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่รอดมาได้และเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์พ่ายแพ้ไปแล้ว”

“มันดูเป็นอย่างนั้น มันจะไม่แปลกถ้าพวกเขาทั้งหมมดพ่ายแพ้”

เมื่อดูสภาพกปัจจุบันของพวกเขา ผมว่าพวกเขาไม่แม้แต่พยายามโจมตีสวน ผมรู้สึกเหมือนพวกเขาหันหางแล้ววิ่งหนีทันทีเมื่อเวลาพวกเขาโดนล้อม

“อืม ถ้าอย่างนั้นภารกิจนี้จบแล้วเหรอ?”

“เราน่าจะล่าถอยสู่ระบบดาวอิซรุกส์ก่อน…… เพราะทั้งหมดเราทำภารกิจสอดแนมต่อแบบนี้ไม่ได้ ยังไงพวกคนน่วมเหล่านั้นก็จะส่งมอบดาตาอันเกี่ยวข้องก่อนอยู่ดีแหละ”

การโต้ตอบที่จะตามมาหลังจากนี้ขึ้นอยู่กับกองทัพอิมพีเรียล

ยังคงมีเวลาเหลืออยู่กับระยะเวลาสัญญา แต่พวกเขาน่าจะไม่อยากสร้างการต้องจ่ายเงินไปมากกว่านี้โดยการจ้างทหารรับจ้างแบบเราที่ราคาแพงๆต่อโดยไม่ได้อะไรกลับคืนมาเลย พวกเขาน่าจะยกเลิกสัญญาก่อน และเราจะไปได้อย่างอิสระ

“นั่นขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะตัดสินการโจมตีสวนตอบโต้หรือไม่หลังจากเรากลับไป”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…… ถ้านั่นเกิดขึ้นฉันพนันเลยว่าเราจะถูกจัดตำแหน่งไว้ที่กองยานโจมตีหลัก”

กฤษณะสร้างความเละเทะสู่สิ่งมีชีวิตคริสตัลและได้รับความสำเร็จมากกว่าระดับจักรวาลเป็นผลลัพธ์ แม้แต่บัวดำเองก็เล่นบทบาทใหญ่ที่เป็นทั้งยานปืนและยานซัปพลาย แล้วเราก็ยังมีเหล่าช่างมือโปรยอดเยี่ยมอยู่บนยานคู่มาพร้อมสถานที่บำรุงรักษากับอุปกรณ์อย่างสมบูรณ์ อืม ไม่มีเหตุผลจะปฏิเสธ ถ้าพวกเขายินดีจ่าย เพราะทั้งหมดยังมีระยะเวลาสัญญาอยู่เยอะ

“……มันจะดีถ้าภารกิจถูกยกเลิก”

“ใช่เลย”

“นั่นถูก”

นั่นจะดีจริงๆ

ฮ่าฮ่าฮ่า

แปลโดย: wayuwayu

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl