Chapter 60: กุ้งขนมังกร
เหอหมิงถังตื่นเต้นและเหงื่อออกอย่างหนัก
หวังเจ๋อกล่าวว่า “อย่าตื่นเต้นเลย เสี่ยวยูใช้เวลานานเช่นนี้ สัตว์วิญญาณของเธอจะดีกว่าคนก่อนๆ อย่างแน่นอน”
เหอหมิงถังพยักหน้า “ใช่เลย..ฉันไม่สงสัยเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้”
ตูม…
หัวหน้าหมู่บ้านตะโกนว่า “ปลาประหลาด! ปลาประหลาด!”
ผู้ชมทั้งหมดลุกขึ้น พวกเขาอุทานกับปลาซึ่งมีสีแดงดำและขาว “ฉันไม่เคยเห็นปลาแบบนี้มาก่อน! แต่สวยมากเลย!”
เหอหมิงถังร้องไห้ “ปลาประหลาด…ฮ่าฮ่าฮ่า…ตอนนี้ตระกูลเหอมีสัตว์วิญญาณประหลาดแล้ว…”
หัวหน้าหมู่บ้านก็ค่อนข้างตื่นเต้นเช่นกัน เป็นเวลาหลายสิบปีแล้วที่สัตว์ร้ายที่ไม่มีใครรู้จักปรากฏตัวในหมู่บ้าน
..แต่..ถ้าหานเฟยลืมตาได้เขาคงจะล้อเลียนคนเหล่านั้นว่าไม่รู้จักปลาการ์ตูน..
หลายคนมองไปที่ท้องฟ้าราวกับว่าพวกเขาสงสัยว่าฟางเจ๋อจะสามารถจำปลาได้หรือไม่
ตามที่พวกเขาคาดหวังฟางเจ๋อยืนอยู่กลางอากาศและพูดขณะที่มองดูปลาการ์ตูนข้างๆ เหอเสี่ยวยูว่า “นี่คือปลาคาร์ดินัลหรือที่เรียกว่าปลาดอกไม้ทะเล มันมีความก้าวร้าวสูงและกินดอกไม้ทะเล มันหายาก แต่มีความสามารถในอนาคตที่ไม่จำกัด ถ้ามันสามารถพัฒนาเป็นปลาออบซิเดียนได้เด็กคนนี้ก็จะมีคุณสมบัติที่จะไปที่เมืองได้”
ทุกคนกระซิบกันเอง
หลายคนสะดุ้ง ปลาที่เลี้ยงบนดอกไม้ทะเลหรอ? มันอาจเป็นคุณสมบัติที่จะสามารถไปที่เมืองงั้นหรอ
อาจารย์หลายคนล้อมรอบเหอหมิงถัง
“อาจารย์ เขาขอแสดงความยินดีด้วย! คุณมีลูกสาวที่ยอดเยี่ยมเลย!”
เหอหมิงถังกล่าวว่า “ขอบคุณๆๆ! คุณกำลังประจบฉันแล้วเนี่ย”
“อาจารย์ฉันมีญาติที่อยู่ในเมือง คุณช่วยพิจารณาเขาได้ไหม”
เหอหมิงถังกล่าวว่า “ฮ่าฮ่า ลูกสาวของฉันยังเด็กเกินไป…”
ในขณะที่พวกเขาแสดงความยินดีกับเหอเสี่ยวยูนักเรียนที่ได้รับสัตว์วิญญาณของพวกเขาเร็วกว่าเหอเสี่ยวยูต่างมองเธอด้วยความอิจฉา
เหอเสี่ยวยูลืมตาขึ้นช้าๆ เธอเห็นปลาตัวน้อยซึ่งมีสีแดงครึ่งตัวและสีดำครึ่งตัวมีเครื่องหมายสีขาวอยู่บนหัว ในทันใดนั้นเธอก็ยิ้มด้วยความยินดีอย่างยิ่ง
“ว้าว! คุณช่างน่ารักเหลือเกิน! คุณเป็นสัตว์ทางวิญญาณของฉันหรือหรอเนี่ย? ว่ายน้ำให้ฉันดูหน่อยสิ…”
ปลาการ์ตูนดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่เธอพูด มันว่ายไปรอบ ๆ เหอเสี่ยวยูอย่างรวดเร็ว และทำให้เธอตื่นเต้นมาก
หัวหน้าหมู่บ้านพูดว่า “..ผู้ที่ได้รับสัตว์วิญญาณแล้วออกไปเดี๋ยวนี้!”
ในขณะนี้เหอเสี่ยวยูจำได้ว่ามีคนจำนวนมากกำลังเฝ้าดูอยู่ เธอกระตุ้นความคิดทันทีที่พ่อของเธอสอนเธอและปลาการ์ตูนก็หายไปที่หน้าผากของเธอ
เหอเสี่ยวยูมองไปที่ก้นสระและสังเกตว่าหานเฟยและถังเกออยู่ที่นั่น พวกเขาจะมีสัตว์ทางวิญญาณที่ดีกว่าอย่างแน่นอนเนื่องจากพวกเขาคงอยู่นานกว่านี้ เธอตัดสินใจถามเรื่องปลาของเธอก่อน
…
ชั่วโมงแรกใกล้จะผ่านไป หานเฟย ถังเกอและหวังไป่ยู ถูกทิ้งไว้ตามลำพังในสระว่ายน้ำ
หวังไป่ยูไม่สามารถทนมันได้อีกต่อไป พร้อมกับเสียงแปลกๆ ที่ดังขึ้น เต่าสีเขียวที่มีหลังที่สูงชันก็ปรากฏตัวขึ้น
“โว้ว…”
“นี่คือ…เต่าหุ้มเกราะหรอ”
ผู้ชมบางส่วนถึงกับตะลึง เต่าปกติก็ค่อนข้างดีแล้ว เต่าเนื้อยิ่งอยู่ยงคงกระพันในการประมงระดับหนึ่งและเต่าหุ้มเกราะมีการป้องกันที่ดีที่สุด
การป้องกันเขาไม่ได้ดีที่สุดเพราะมีตำนานเล่าว่ามีเต่าหายากที่ชื่อว่าเต่าถือหินอยู่ในแหล่งประมงระดับหนึ่ง ว่ากันว่าเต่าถือหินมีเทคนิคการต่อสู้ด้วยหินที่หลังของพวกมัน อย่างไรก็ตามไม่มีใครเคยเห็นเต่าถือหินจริงๆ ดังนั้นเต่าหุ้มเกราะจึงได้รับการยอมรับว่าดีที่สุด
ปรมาจารย์ของตระกูลหวังก็เฝ้าดูเช่นกัน เขาพยักหน้าหลังจากเห็นเต่าหุ้มเกราะ “เด็กดีถ้าคุณฝึกฝนอย่างหนักในอนาคตนักเกราะผู้ยิ่งใหญ่อีกคนจะปรากฏตัวในตระกูลหวังแน่ๆ ..”
หวังไป่ยูรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่ได้เห็นเต่าหุ้มเกราะ แต่เขายังคงตบเปลือกของมันเบาๆ เขามองไปรอบๆ โดยไม่รู้ตัวและพบว่าหานเฟยและถังเกอยังไม่ขึ้นมาจากน้ำ
เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงและความเขียวในสระน้ำก็หายไปเล็กน้อย หัวหน้าหมู่บ้านประกาศว่า “คนร้อยคนแรกไปที่สระว่ายน้ำ”
เฮ! …
พวกเขากระโดดลงไปในน้ำอย่างเร่งรีบราวกับว่าเป็นโรงอาบน้ำสาธารณะเพราะกลัวว่าคนอื่นจะดูดน้ำปลุกวิญญาณไปได้หมดถ้าพวกเขาช้า
อย่างไรก็ตามผู้ชมไม่ได้ให้ความสนใจกับพวกเขา พวกเขากำลังคุยกันเรื่องถังเกอและหานเฟย
มีคนรู้สึกแปลก ๆ “หานเฟยคนนี้ดูเหมือนมีความสามารถ เขาอยู่ในสระว่ายน้ำนานขนาดนี้ได้ยังไงกัน”
มีคนงงงวย “เขาเป็นอัจฉริยะที่เก่งพอๆ กับถังเกอเลยหรือเปล่า”
ใครบางคนส่ายหัว “นั่นเป็นไปไม่ได้ ฉันบอกว่ามรดกทางจิตวิญญาณของหานเฟยเป็นเพียงระดับหนึ่งคุณภาพสูงในระหว่างการทดสอบ เขาต้องอยู่ที่นั่นเพราะโชคดีเฉยๆ แน่นอน”
…
ทันใดนั้นใจกลางสระก็เดือดและมีไฟลุกขึ้นสู่ท้องฟ้า
ฟางเจ๋อซึ่งงีบหลับก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังรูปปั้นของเทพแห่งท้องทะเล หลังจากกะพริบตาและเฝ้าดูอย่างจริงจัง
ซูมม!! …
สิ่งมีชีวิตที่เรียวยาวประมาณครึ่งเมตรได้ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า มันกำลังลุกไหม้ด้วยเปลวไฟสีแดงเข้มโดยมีเส้นสีแดงจากหัวถึงหาง มีปีกกระดูกสีแดงและสีขาวที่หลังและมีก้ามสองคู่อยู่ข้างหัว
ทุกคนประหลาดใจ เมื่อกี้คืออะไรกัน
เหอเสี่ยวยูเปิดปากของเธอและนักเรียนที่จะเข้าสระต่างก็ว่ายน้ำหลบเช่นกัน สิ่งมีชีวิตประหลาดเกินไป!
หัวหน้าหมู่บ้านไม่รู้ว่ามันคืออะไร เขาแค่อุทานด้วยความตื่นเต้น
“ถังเกอ! ถังเกอ! ถังเกอ!”
ทุกคนต่างตื่นเต้น พวกเขาไม่เคยเห็นเปลวไฟที่สามารถลุกไหม้ในน้ำได้
หลังจากถังเกอตื่นขึ้นเขามองไปที่หานเฟยโดยไม่รู้ตัว แต่ก็พบว่าหานเฟยยังไม่ตื่นและไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ เขายิ้มและว่ายน้ำขึ้นสู่ผิวน้ำ
หลังจากที่เขาขึ้นจากน้ำสิ่งแรกที่ถังเกอเห็นคือสิ่งที่ดูเหมือนกุ้งมังกรที่กำลังเผาไหม้
เมื่อเห็นว่าถังเกอตื่นขึ้นฟางเจ๋อก็ประกาศด้วยความดีใจ “ถ้าฉันเดาถูกนี่คือกุ้งขนมังกรในตำนาน กล่าวกันว่าก้ามของพวกมันนั้นแข็งราวกับเหล็กของพระเจ้า ฉันไม่เคยเห็นมันมาก่อนเลย”
ฟางเจ๋อรู้สึกว่าการเดินทางของเขาคุ้มค่ามาก เขามั่นใจว่าถังเกอจะขึ้นไปที่เมืองได้ในไม่ช้า ในฐานะผู้แนะนำของถังเกอ ตำแหน่งของเขาจะสูงขึ้นเรื่อย ๆ
ถังเกอพึมพำ “กุ้งขนมังกรหรอ? ถ้านายเป็นไฟแบบนี้ฉันขอเรียกนายว่าเสี่ยวโห (1) แล้วกันนะ
กุ้งขนมังกรพุ่งไปที่หัวของถังเกอและกำกลางอากาศด้วยก้ามทั้งสอง
ถังเกอขึ้นจากสระว่ายน้ำในขณะที่ทุกคนโห่ร้องให้เขาด้วยความอิจฉา
ฟางเจ๋อกล่าวว่า “เยี่ยมมาก! คุณอาจได้รับสัตว์วิญญาณกุ้งขนมังกรในตำนาน”
ในขณะที่ถังเกอกำลังตื่นเต้นเขายังคงมองไปที่สระว่ายน้ำ
ฟางเจ๋อกล่าวว่า “เนื่องจากพี่ชายของคุณอยู่ในนั้นมานานผลของเขาก็คงไม่เลว คุณต้องรอเท่านั้น”
…
ทุกคนรอคอยผลลัพธ์ของหานเฟย ครู่ต่อมานักเรียนหลายร้อยคนที่มาในภายหลังได้ปลุกสัตว์จิตวิญญาณของพวกเขา แต่ผลลัพธ์ไม่เป็นที่น่าพอใจอย่างสิ้นเชิง
อาจารย์ใหญ่ประกาศผลตอนนี้แล้ว
“เฉินเฟนมีปลาดาบเป็นสัตว์วิญญาณของเขา”
“เฉียนหยูมีเต่าสีเขียวเป็นสัตว์วิญญาณ”
“ซันหลูมีปลาดาบเป็นสัตว์วิญญาณของเธอ”
…
หานเฟยรู้สึกเบื่อหน่าย เขาเห็นว่าสิ่งมีชีวิตถูกแทนที่หลายครั้งในอีกด้านหนึ่งของสิ่งที่กั้นอยู่นี้ ในตอนแรกมีพวกมันมากมาย แต่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้กลับมีจำนวนน้อยลงและรุนแรงขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป เขายังดูปลากัดปูเขียวเป็นชิ้น ๆ เพื่อให้ปลาไหลมาทะลวงมันต่อในภายหลัง
เป็นเพราะมรดกทางจิตวิญญาณของฉันต่ำเกินไปหรือเปล่านะ
หานเฟยรู้สึกได้ถึงกระแสน้ำที่อยู่ข้างๆ เขา เขาสามารถบอกได้ว่าเหอเสี่ยวยูและถังเกอจบไปแล้ว พวกเขาไม่ได้บอกว่ายิ่งอยู่ในน้ำนานเท่าไหร่เขาก็จะมีศักยภาพมากขึ้นเท่านั้นใช่มั้ย
น้ำเต้ามาอัพเกรดมรดกทางวิญญาณของฉันกันดีไหม
หม้อชำระล้างของปีศาจไม่สนใจเขาและหมุนตัวต่อไป
ทันใดนั้นหานเฟยก็มองเห็นปลาตัวเล็ก ๆ ที่บริสุทธิ์ซึ่งมีสีที่เขาไม่สามารถบอกได้ในอีกด้านหนึ่งของสิ่งที่กั้นเขายู่
ห้ะ ทำไมตัวเล็กจัง กุ้งก้ามกราม ปู และเต่าสามารถกลืนคุณได้อย่างง่ายดายเลยไม่ใช่หรอ
ขณะที่ปลาตัวเล็กๆ ปรากฏตัวน้ำเต้าก็หมุนอย่างบ้าคลั่ง สิ่งที่กั้นดูเหมือนจะแตกเป็นชิ้น ๆ เมื่อปลาตัวเล็ก ๆ ติดหัวชนกับมัน
ในสระว่ายน้ำมีการหมุนวนรอบ ๆ หานเฟย
มีคนร้องอุทานว่า “มาแล้ว! “
(1) ไฟน้อย น้องไฟ น้อนไฟ