บทที่ 246 เม่ยชิงพ่ายแพ้
บทที่ 246 เม่ยชิงพ่ายแพ้
เม่ยชิงตกใจมากจากนั้นเธอก็มองดูโบ๋อี้กู่ที่อยู่ตรงหน้าเธอ
“ฉันไม่คิดว่าจะมียอดฝีมืออย่างนายในหมู่บ้านชาวประมงที่อยู่ห่างไกลแห่งนี้ แต่รีบไสหัวไปซะเถอะ ฉันไม่มีธุระอะไรกับนาย ฉันมาที่นี่เพื่อจับคนเสร็จแล้วฉันจะจากไปทันที ถ้าเราสู้กันมันจะไม่ดีกับคนแถวนี้แน่ๆ !” เห็นได้ชัดว่าเม่ยชิงมองว่าโบ๋อี้กู่เป็นผู้พิทักษ์ของที่นี่ไปแล้ว
“ฉันให้เธอทำแบบนั้นไม่ได้ ถ้าให้ฉันเดาคนที่เธอจะมาจับตัวคงเป็นฉู่เหิน? ฉันเป็นคนที่ทำงานให้กับเขา ถ้าเธอกล้าลงมือก็อย่าโทษฉันก็แล้วกัน” เกือบจะในทันทีที่เม่ยชิงปรากฏตัวขึ้น เขาก็สัมผัสได้ว่าฉู่เหินกำลังเผชิญหน้ากับอันตรายครั้งใหญ่อยู่
แต่ยอมฝีมือเช่นนี้ถึงกับลงมือเอง มันก็พิสูจน์ได้แล้วว่าฉู่เหินปลอดภัยพอสมควร แม้ว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาจะแข็งแกร่งใกล้เคียงกับตัวเขาเอง แต่ถึงอย่างงั้นก็เห็นได้ชัดเจนเลยว่าอีกฝ่ายไม่สามารถใช้พลังได้อย่างเต็มที่ทำให้พลังของเธอมีน้อยกว่าในช่วงเวลาปกติ 7-8 ส่วนด้วยเหตุนี้ไม่ยากเลยที่เขาจะกำจัดเธอซะ
หลังจากเม่ยชิงได้ยินคำพูดของโบ๋อี้กู่ ดวงตาของเธอก็สั่นไหว เธอไม่คิดเลยว่าจะมียอดฝีมือเช่นนี้อยู่ข้างฉู่เหิน มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาตัวฉู่เหินไปในวันนี้ แต่ทันใดนั้นเธอก็จ้องตาของเขาในทันทีหากฆ่าผู้ชายคนนี้ลงได้ฉู่เหินจะกลายเป็นเนื้อบนเขียงของเธอทันที เขาคงไม่มีลูกเล่นอื่นอีกแล้วอย่างแน่นอน !
ทันใดนั้นเธอก็สะบัดมือเบาๆ บนมือปรากฏกล่องไม้เล็ก ๆ นี่คือสมบัติลึกลับของเธอเข็มไร้เงา หลังจากที่กล่องไม้ปรากฏขึ้นในมือของเธอโบ๋อี้กู่ก็กำลังงุนงง เสียง “คลิก” ดังขึ้น เข็มเงินจำนวนมากก็ถูกยิงออกมาในทันที
เข็มเงินจำนวนมากพุ่งตรงใส่โบ๋อี้กู่อย่างไม่ลังเล หลังจากที่ได้เห็นฉากนี้แล้วโบ๋อี้กู่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เขาสะบัดมือสร้างโล่ไว้ตรงหน้าเขา หลังจากนั้นโล่ก็ส่งเสียงกระทบดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
เข็มเงินนับไม่ถ้วนพุ่งชนโล่จนเกิดการระเบิดอย่างรุนแรง โชคดีที่โล่ไม่แตก
เม่ยชิงเห็นว่าบนโล่สีดำมีหัวกะโหลกพร้อมมีเปลวไฟอยู่ใต้หัวกะโหลก เธอคุ้นเคยกับสัญลักษณ์นี้มาก
“นายคือเงาสังหารกระดูกงั้นเหรอ?” หลังจากเธอดึงเข็มไร้เงาคืนเม่ยชิงก็มองดูชายที่อยู่ตรงหน้าเธออย่างระมัดระวัง
“ไม่คิดเลยว่าหลังจากที่ฉันเกษียณมาหลายปี จะยังมีคนรู้จักฉันอีกงั้นเหรอในเมื่อเธอรู้จักฉันงั้นเธอก็จงตายซะ !” หลังจากเสียงกล่าวจบลงโบ๋อี้กู่ก็ไม่ออมมือให้อีกต่อไป มือขวาของเขาชูขึ้นและมีปืนพกปรากฏขึ้นในมือของเขา รูปร่างของปืนพกไม่แตกต่างจากอาวุธปืนธรรมดา แต่ที่ถูกบรรจุเอาไว้ข้างในมันไม่ใช่กระสุน แต่เป็นเข็มแข็งพิเศษ!
เขายิงออกไปทันที กระสุนแต่ละนัดพุ่งออกมากลายเป็นเข็มเหล็กนับร้อย นับพัน พลังทำลายของเข็มเหล็กนี้ทรงพลังมาก เดิมทีเขาเป็นนักฆ่าที่มีชื่อ นอกจากนี้ในไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาเลือกจะสร้างเข็มเหล่านี้มาเก็บไว้
เป็นผลให้พลังของเข็มเหล็กชุดใหม่ไม่ธรรมดา เข็มเหล็กนับร้อยถูกยิงออกไปอย่างทรงพลังยิ่งกว่าเข็มไร้เงาของเม่ยชิง เมื่อเห็นฉากนี้เม่ยชิงก็รู้สึกหนังศีรษะด้านชา เธอเคยได้ยินชื่อเสียงของเงาสังหารกระดูกมานานแล้ว เธอไม่ได้คาดคิดว่าจะได้เผชิญหน้ากับอีกฝ่ายในวันนี้!
เกราะพิเศษปรากฏบนร่างของเธอทันที ในขณะเดียวกันโล่ก็โผล่ออกมาจากแขนเธอ ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ เธอกระตุ้นหยกที่สวมอยู่รอบคอของเธอ! ตอนนี้นเธอจึงค่อนข้างโล่งใจ
ครู่ต่อมา เธอก็รู้ว่าเธอคิดผิด เขาร้ายกาจมาก พลังของเข็มเหล็กรุนแรงเกินไป มันสามารถเจาะเกราะได้อย่างง่ายดายราวกับเจาะผ่านโล่เข้ามาได้ตรง ๆ
โล่ป้องกันถูกฉีกขาดราวกับว่าตัดเต้าหู้แม้แต่หยกที่สวมอยู่ที่คอก็ยังแตกสลาย เมื่อเห็นแบบนี้เธอก็รู้ว่าไม่ดีแล้ว เธอกระอักเลือดออกมาและเริ่มใช้งานโล่โลหิน ถึงกระนั้นก็ต้องใช้เวลาชั่วลมหายใจเพื่อใช้งาน “โล่โลหิต”
ในช่วงชั่วลมหายใจนี้เขาเกือบจะฆ่าเธอได้ เข็มเหล็กทะลุเกราะป้องกัน เมื่อเข็มเหล็กเหล่านี้สัมผัสกับเกราะของเธอ เกราะก็ส่งเสียงราวกับว่าอึดใจต่อมามันจะพังทลายลงในทันที! โชคดีที่ในตอนนั้นเอง โล่โลหิตถูกใช้งานได้ทันเวลาพอดี
ทันทีที่เธอจากไป เข็มเหล็กหลายร้อยเล่มก็เจาะทะลุเกราะป้องกันตรง ๆ หมายจะทิ่มแทงร่างกายของเธอ จนทะลุผ่านร่างกายของเธอไปตัวของเธอเต็มไปด้วยบาดแผลสาหัส แต่ทันที่โบ๋อี้กู่จะตามไปสังหารเม่ยชิงก็หนีไปได้
หลังมองดูเม่ยชิงจากไป โบ๋อี้กู่ก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา ตอนนี้ถ้าเขาไล่ตามไปด้วยพลังทั้งหมดของเขา เขาคงสามารถจัดการกับอีกฝ่ายได้แน่ๆ แต่ผลที่ตามมาคือหมู่บ้านชาวประมงจะไร้การป้องกัน มันอาจเป็นแค่การล่อเสือออกจากถ้ำ หมู่บ้านชาวประมงมีทั้งญาติและเพื่อนของฉู่เหินอยู่ที่นี่อาจตกอยู่ในอันตรายได้
หลังจากคิดเช่นนั้นแล้วโบ๋อี้กู่ก็ล้มเลิกความคิดที่จะไล่ตามเธอ เขาเชื่อว่าหลังจากเธอโดนเข็มเงินหลายร้อยเล่มแทงไป แม้เธอคนนั้นจะไม่ตาย แต่ก็เกรงว่าเธอจะต้องใช้เวลาฟื้นตัวไม่ต่ำกว่า 1 ปีแน่ๆ
กลับมาที่ทาง ฉู่เหิน หลังจากที่พวกฉู่เหินเที่ยวเล่นในภูเขาเปลวเพลิงอยู่สองวัน พวกเขาก็เดินทางต่อ พวกเขายินดีที่จะอ้อมไปทางโหลวหลานนี่คือสิ่งที่เม่ยชิงนึกไม่ถึง
หลังจากเม่ยชิงเริ่มลงมือ พวกฉู่เหินก็หนีมาไกลมากแล้วไม่กี่วันต่อมาพวกเขาก็เห็นทะเลจีนตะวันออกและพบเกาะทะเลทรายบนชายฝั่ง พวกเขาจึงกล้าที่จะพักอยู่ที่นี่อย่างสบายใจ
คราวนี้อาการบาดเจ็บของเม่ยชิง รุนแรงเกินไปเธอไม่กล้ากลับไปที่พรรคเธอไม่ได้กลัวคนอื่น ๆ แต่กลัวการตามล่าของโบ๋อี้กู่! โบ๋อี้กู่อันตรายเกินไป แม้แต่ศิษย์พี่ของเธอเองก็ไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ของเขา เธอที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส หากเธอกลับไปที่พรรคตอนนี้นั่นเท่ากับหาเรื่องตาย!
เธอพักลงแถวภูเขาอย่างระมัดระวัง ในเวลานี้เธอเกลียดฉู่เหินมาก ตั้งแต่ที่เธอพบฉู่เหินเธอไม่เคยรู้สึกดีขึ้นเลย ครั้งนี้เธอเกือบตายแล้วจริงๆ
ในความเห็นของเธอฉู่เหินถือเป็นตัวซวย ตอนนี้เธอเกลียดชังเขามากถ้าได้เจอกันอีกเธอจะสังหารเขาให้ได้
“พี่ฉู่ นี่คือเมืองโบราณโหลวหลานใช่ไหม?” เมื่อมองไปที่ทะเลทรายและบ้านเรือนที่เสียหายเบื้องหน้าของเธอ เธอก็ถามความเห็นจากฉู่เหิน
“ใช่นี่คือเมืองโบราณโหลวหลาน มีตำนานและความลึกลับที่ไม่มีที่สิ้นสุดในนั้น ลองไปดูกันเถอะบางทีเราอาจพบสมบัติบางอย่างที่นี่!” ฉู่เหินนำทางไปข้างหน้า
ถึงที่นี่จะเป็นพื้นที่รกร้าง แต่หลายคนก็ยังมาเยี่ยมเยียนมีผู้คนจำนวนมากที่มาซื้อขายวัตถุโบราณที่นี่ บางคนบอกว่าเมืองโบราณโหลวหลาน ถูกทำลายไปแล้วแต่บางคนก็กล่าวว่าเมืองโบราณโหลวหลานที่แท้จริงถูกฝังอยู่ที่ใต้ฝืนทะเลทรายแห่งนี้ สิ่งที่คุณเห็นมันเพียงซากปรักหักพังเท่านั้น! เหตุผลที่นักโบราณคดีมากมายศึกษาต่ออยู่ที่นี่ ก็เพื่อค้นหาทางเข้าสู่เมืองโบราณโหลวหลานที่แท้จริง
ไม่ว่าตำนานคืออะไรมันเต็มไปด้วยความลึกลับไม่รู้จบ เมื่อมองดูอาคารที่ไม่สมบูรณ์เบื้องหน้าของพวกเขา ทุกคนก็รู้สึกว่าในอดีตที่นี่คงคึกคักและมีชีวิตชีวาอย่างมากแน่นอน แต่ตอนนี้นอกจากความอ้างว้างจากการถูกทำลาย มันก็ไม่มีความรุ่งโรจน์อะไรอีกเลย!
มีผู้อยู่อาศัยดั้งเดิมหลายคนที่ทำธุรกิจใกล้ๆ กับเขตเก่า บ้างก็ให้เช่าเต็นท์และบ้างก็ขายอาหาร โดยธรรมชาติแล้วการพักที่นี่เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด
กลุ่มฉู่เหินเดินไปรอบๆ จากนั้นพวกเขาก็กางเต็นท์สองหลังในที่เหมาะๆ