ตอนที่ 206 บริสุทธิ์
ส่วนห้องของนายน้อยหลีไม่ได้ถูกลงกลอนเอาไว้ เป็นเพราะเขาไม่สนใจสิ่งคุกคามเลยแม้แต่น้อย เพราะมีเวรยามเฝ้าประตูเขาจะมัวกังวลเรื่องนี้ทําไมกัน?
อีกทั้งเสี่ยวซื้อก็ไม่คิดอะไรมากนัก เขาผล็อยหลับไปก่อนที่นายน้อยหลี่จะเอนตัวลงด้วยซ้ํา
เฉินไฉ่อเปิดประตูออกเบา ๆ พร้อมกับเหลือบมองเสี่ยวซื้อที่นอนอยู่บนพื้นด้วยสายตาขยะแขยงจากนั้นจึงค่อยเดินตรงไปที่เตียงของนายน้อยหลี่
นายน้อยหลี่ซึ่งเคยชินกับความสะดวกสบายก็อดไม่ได้ที่จะนอนไม่หลับ บนเตียงแข็ง ๆ อย่างนี้เมื่อได้ยินว่ามีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ใกล้ ๆ ชาย หนุ่มจึงรีบลืมตาขึ้นทันที
“ดึกมากแล้ว แม่นางเฉินมาทําอะไรที่ห้องของข้า?”
เฉินไม่อีถึงกับตื่นตระหนก นางไม่คาดคิดว่านายน้อยหลี่ยังไม่หลับเดิมที่ นางเพียงต้องการนอนเคียงข้างเขาหลังจากที่เขาหลับสนิทเท่านั้นจากนั้น ตอนเช้านางจึงปรากฏตัวขึ้นบนเตียงเขาด้วยสภาพที่หลุดลุ่ยหลังจากนั้นพ่อแม่ของนางก็จะมาพบในตอนเช้าและพวกเขาต้องบังคับให้นายน้อยหลี่พานางกลับบ้านไปด้วยอย่างแน่นอน
แต่ขณะที่นางเพียงเดินเข้ามาใกล้ นายน้อยหลีก็ตื่นขึ้นอย่างกระทันหัน
ใบหน้าของหลี่ซื่อฮวาจับจ้องเฉินไล่ออย่างเย็นชา
อีกฝ่ายเป็นเพียงสาวชนบท แต่ความงามของนางก็ไม่ด้อยไปกว่าผู้ใดแต่ ไม่ว่านางจะดูดีเพียงใด ในสายตาของเขาแล้วนางยังแตกต่างจากหยุนเถียนเถียนอยู่มาก อายุเพียงสิบหกหรือสิบเจ็ดยังไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง!
ร่างกายนั้นเผยถึงความบริสุทธิ์อย่างชัดเจนแต่เฉินไฉ่อีทําตัวราวกับว่า เป็นหญิงสาวมากประสบการณ์นางทาปากด้วยสีแดงแก้มสีแดงและเสื้อผ้า ที่น่าขบขันทั้งหมดรวมกันยิ่งทําให้นางกลายเป็นตัวตลก…
นางเหมือนเด็กแก่แดดคนหนึ่งที่ไม่มีความยั่วยวนและชวนหลงใหลแต่ก ลับทําให้อารมณ์จืดชืดไปเสียมากกว่า
ตอนนี้เฉินไม่อิ่ไม่รู้จะทําอย่างไรเมื่อยืนอยู่กลางห้องของชายหนุ่มตรงหน้า นางจึงต้องจําใจพูดในสิ่งที่คิดได้ออก
ใบหน้าขาวบริสุทธิ์ที่ถูกแต่งแต้มจนไม่เหลือเค้าโครงเดิมก้มสุดลงอย่าง ประหม่า นางกัดฟันแน่นก่อนจะกล่าวออก “เด็กสาวคนนี้ชื่นชอบนาย น้อยหลี่มานานยิ่งจึงอยากขอให้นายน้อยช่วยเมตตาข้า!”
แววตาของหลี่ซื่อฮวาวูบไหวอย่างไตร่ตรอง หากคืนนี้เขากับนางร่วมรักกัน คงจะเป็นความอัปยศไม่น้อย แต่หากเขาไม่ยอมทําสิ่งใดเมื่อมีหญิงสาวมายืนแก้ผ้าตรงหน้า มันคงทําลายชื่อเสียงความเป็นชายที่เขาสั่งสมมานานหลายปีช่างเป็นเรื่องที่คิดไม่ตกอย่างแท้จริง!
อย่างไรก็ตาม แม้เขาจะถูกปรนเปรอด้วยเรื่องกามาเนิ่นนานหลายปีแล้วแต่ความต้องการกลับไม่เคยลดลงแม้แต่น้อย
แต่เขาจะสามารถปลุกความต้องการของตนเองได้อย่างไร? หญิงสาวคนนี้แต่งหน้าราวกับผีสาง! นายน้อยหลี่ทนไม่ไหวจึงผลักนางออกอย่างแรงจนอีกฝ่ายล้มกลิ้งไปบนพื้น
“ตักน้ําใส่กะโหลกแล้วมองดูตัวเองว่าหน้าอย่างเจ้านั้นทําให้ข้าชายตา มองได้หรือไม่! เสี่ยวซื้อ! เสี่ยวซื้อ!เจ้าหลับหรือตายกันแน่ตื่นขึ้นมาดูนาง คนนี้กับข้าซิ นางเป็นคนหรือผีกันแน่!”
ขณะพูดอย่างนั้น นายน้อยหลี่เตะเสี่ยวซื้ออย่างแรงเพื่อปลุกให้เขาตื่นจากฝัน หลังจากทุบตีอยู่นาน อีกฝ่ายจึงลืมตาขึ้นเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้พบกับหญิงสาวหน้าขาวซีดปากแดงราวกับกินเลือดยืนอยู่ตรงนี้ด้วย
ทันใดนั้น เสี่ยวซื้อที่กําลังอยู่ในภวังค์ถึงกับตื่นขึ้นและร้องตะโกนเสียงดัง “บัดซบ! ผี! ที่นี่มีผี!ช่วยด้วย!”
เสียงกรีดร้องนี้ปลุกให้คนทั้งบ้านตื่นโดยธรรมชาติ
เสียงกรีดร้องดังออกมาจากห้องนายน้อยหลี่ แน่นอนว่าแม้แต่นายอําเภอก็ออกมาดูสถานการณ์เช่นกัน
เมื่อเขาเดินเข้ามาจึงเห็นว่าหลี่ซื่อฮวายืนอยู่ข้างเตียงพร้อมใบหน้าขาวซีด ส่วนเสี่ยวซื้อกําลังหลบมุมอยู่ด้านข้างด้วยร่างกายที่สั่นสะท้านส่วนอีกคนคือเฉินไล่อีซึ่งอยู่ในชุดคลุมโปร่งใสและน้ําตาคลอเบ้านางทรุดตัวลงกับพื้นพร้อมกับปกปิดใบหน้าไว้อย่างแน่นหนา
หัวหน้าหมู่บ้านและภรรยาต่างตกตะลึงกับพฤติกรรมของลูกสาวลูกสาวของเขาที่เคยทําตัวน่ารัก กลับสร้างเรื่องฉาวโฉ่ทั้งที่ยังไม่ทันข้ามคืน!
ภรรยาของหัวหน้าหมู่บ้านฟื้นคืนสติก่อน นางเข้าใจความคิดของเฉินไฉ่อี ในทันที ทั้งหมดเพราะนางต้องการให้ทุกคนเข้าใจว่าตนเองสูญเสียความบริ สุทธิ์ให้นายน้อยหลี่ จากนั้นจึงได้แต่งงานกับเขาและในครั้งนี้นางจึงลงมือ จัดฉากเพื่อให้นายน้อยหลี่เป็นคนผิดและตนเองจะได้รับผลประโยชน์มหาศาล!
“นายน้อยหลี่ เกิดอะไรขึ้น?”
ท่าทางสอบสวนที่ภรรยาหัวหน้าหมู่บ้านแสดงออกทําให้นายน้อยหลี่ไม่พอใจยิ่ง!
“งั้นนายน้อยผู้นี้ขอถามท่านเจ้าของบ้าน ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!หาก ท่านเป็นแขกของท่านนายอําเภอและต้องมาพักค้างแรมที่นี่หนึ่งคืนแต่กลับมีผีปรากฏตัวในห้อง!”
แน่นอนว่าผู้เป็นแม่ย่อมไม่ปล่อยให้ลูกสาวเสียแรงไปโดยเปล่าประโยชน์ แม้ลูกสาวของนางจะเป็นฝ่ายเริ่ม แต่เพื่อชื่อเสียงของครอบครัวผู้เป็นแม่ อมดับเครื่องชนอีกฝ่ายอย่างไม่ลดละ!
“นายน้อยหลี่ ทั้งสามีและข้าต่างเข้าใจและยินดีให้ท่านพักที่นี่แต่ท่านกลับลักลอบทํามิดีมิร้ายลูกสาวข้านี่มันไม่มากเกินไปหน่อยหรือ?”
หลี่ซื่อฮวาแทบจะพุ่งทะยานออกด้วยความโกรธเกรี้ยวใบหน้าของเขาเย็นชาก่อนจะเผยคําเบา “นายหญิงหัวหน้าหมู่บ้านท่านควรไตร่ตรองเรื่องราวทั้งหมดก่อนที่จะกล่าวใดออกดูบุตรสาวของท่านดูเถิด!สภาพเช่นนี้นั้น คู่ควรกับการนอนเคียงข้างข้างั้นหรือ?ในสายตาของข้าแล้วการไปขุดหลุม ศพและนําร่างในหลุมออกมาคงจะเร้าอารมณ์กว่านางคนนี้แน่!”
แน่นอนว่าภรรยาของหัวหน้าหมู่บ้านไม่คิดเชื่อคํานั้น แต่ขณะนั้นเอง… ลูกสาวของนางพลันเงยหน้าขึ้นและร้องเรียกอีกฝ่ายด้วยน้ําเสียงขุ่นเคืองใจ “ท่านแม่!”
เมื่อเห็นใบหน้าของลูกสาว ผู้เป็นแม่ถึงกับผงะและถอยหลังไปสองสา มก้าว… ลูกสาวข้าทําสิ่งใดลงไป? ใบหน้าขาวซีดปากสีแดงสดอย่างนั้นหรือ? เพียงแค่เข้าใกล้ก็เกรงว่าสีแดงนั้นจะเปรอะเปื้อนใส่เอาได้ ช่างน่ากลัวอะไรเช่นนี้
“ดูเหมือนท่านก็จะหวาดกลัวลูกสาวตัวเองไม่น้อย! จงคิดดูเอาเถิดว่าหญิงสาวดี ๆ ที่ไหนจะแต่งหน้าแต่งตัวเหมือนผีสางแล้วบุกเข้าห้องบุรุษในกลา งดึกเช่นนี้การกระทําของนางไม่ต่างอะไรจากหญิงสาวในซ่องโสเภณี!”
นิยาย เรื่องนี้อัพเดตก่อนที่อื่น เว็ปแรกที่ลง novelza.com
คําพูดของหลี่ซื่อฮวาโหดเหี้ยมเกินกว่าจะรับฟังได้และเฉินไฉ่อีก็รับรู้ถึง ความอัปลักษณ์ของตนแล้วในค่ําคืนนี้อีกทั้งเหตุการณ์ทั้งหมดพังไม่เป็นท่า และถูกพบเห็นโดยผู้คนมากมาย นางหมดสิทธิ์จะคิดฝันที่จะได้
แต่งงานกับ นายน้อยหลีโดยสมบูรณ์! แม้หลี่ซื่อฮวาจะไม่ชื่นชอบนางแต่นางก็ยังยืนยันอยากแต่งงานกับเขาแต่เพียงผู้เดียว!
“นายน้อยหลี่! ท่านกล่าวคํานั้นออกมาได้อย่างไร เป็นท่านมิใช่หรือที่ลากข้าเข้ามาในห้องนี้? ตอนนี้ข้าสูญเสียความบริสุทธิ์ไปแล้วนายน้อยไม่คิด รับผิดชอบงั้นหรือ?”
เสี่ยวซื้อถึงกับลุกขึ้นพร้อมกับตะโกนเสียงดัง “บัดซบ! นังเพศยาไร้ยาง อาย! นายน้อยของข้ากล่าวถึงเพียงนั้นแล้ว เจ้าก็ยังคิดดื้อดึงงั้นหรือตอนนี้ท่านนายอําเภอก็ยืนอยู่ตรงนี้ เจ้ายังคิดโป้ปด! ลองไตร่ตรองนึกดูแม้แต่แม่นางหยุนยังสามารถรอดพ้นออกจากบ้านของนายน้อยหลีได้อย่างปลอดภัย นางงดงามถึงเพียงนั้นยังสามารถหลุดพ้นเงื้อมมือของเขาได้แล้วสัตว์ ประหลาดเช่นเจ้ามีสิ่งใดคู่ควร?ข้าเกรงว่าแม้เจ้าจะเปลือยกายอยู่ตรงหน้า นายน้อยก็คงไม่แม้แต่จะชายตามอง!”