IAm A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ! ตอนที่ 80 ลองสักเกมหรือสองเกมไหมล่ะ?
“หลิงเฉิน ขอบคุณนะ” จางหยุนซึมองไปที่เหย่หลิงเฉินขณะที่เธอขอบคุณเขา
“ไม่เป็นไร” เหย่หลิงเฉินปัดมันออกด้วยรอยยิ้ม “ไปหาอะไรกินเถอะ”
“ใช่ ไปกินข้าวกันเถอะ!” แม่ของจางหยุนซีตามมาด้วย วิธีที่เธอมองเหย่หลิงเฉินเปลี่ยนไปตอนนี้เต็มไปด้วยการต้อนรับที่อบอุ่น “หลิงเฉินคงจะหิวมากหลังจากที่รีบมาที่นี่ เดี๋ยวแม่จะไปทําอะไรสักอย่างเดี๋ยวนี้!”
“โอ้หลิงเฉิน โปรดอย่าสนใจคําพูดที่ป้าพูดกับเธอในอดีตเลย ป้ารู้มานานแล้วว่าเธอเหนือกว่าคนอื่น ๆ หยุนซีโชคดีที่มีเธอเป็นเพื่อน เธอทั้งคู่ควรใช้เวลาร่วมกันมากกว่านี้นะจ๊ะ”
ในระหว่างมื้ออาหาร แม่ของจางหยุนซีได้แสดงความยินดีและต้อนรับอย่างอบอุ่นกับเหย่หลิงเฉินตลอดเวลา “ฉันเป็นเพื่อนที่ดีกับแม่ของเธอ ครอบครัวของเราควรมีปฏิสัมพันธ์กันมากขึ้นในอนาคตนะ”
อย่างไรก็ตามจางหยุนซีและพ่อของเธอรู้สึกหมดหนทาง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความกังวล
“หยุนซี พ่อทําให้ลูกกับแม่ของลูกผิดหวัง” นายจางถอนหายใจด้วยความรู้สึกผิด
“คุณลุง ทําไมคุณลุงถึงเป็นหนี้เงินจํานวนมากเช่นนี้ล่ะครับ” เหย่หลิงเฉินถาม
“เฮ้อ…”
นายจางถอนหายใจแรง ๆ เขารู้สึกหงุดหงิด “ตอนแรกฉันแค่เล่นการพนันเป็นครั้งคราวเพื่ อเสี่ยงโชค มีทั้งชนะและแพ้ อย่างไรก็ตาม คราวที่แล้วฉันแพ้และถูกหลอกให้ยืมเงินหลังจาก นั้นฉันเสียเงินมากขึ้นไปอีกและต้องยืมเงินถึง 100,000 หยวน ในเวลาประมาณหนึ่งเดือน จนมันได้เพิ่มขึ้นเป็น 500,000 หยวน!”
“การให้ยืมเงินในขณะที่คุณกําลังเล่นการพนัน เห็นได้ชัดว่าเป็นกับดัก” เหย่หลิงเฉินอธิบาย
พ่อของจางหยุนซีไม่สามารถถือเป็นพ่อที่ดีได้
เขาเคยได้ยินจางหยุนซีพูดถึงพ่อของเธอแบบผ่าน ๆ คุณจางติดการพนันมานานแล้ว เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สําหรับเขาที่จะต้องมีปัญหา
“หลิงเฉิน เธอเอาชนะพวกอันธพาลพวกนั้นได้ คิดว่าพวกเขาจะยอมแพ้ไปไหม?” ดวงตาของจางหยุนซีเต็มไปด้วยความกังวล เธอกล่าวขอโทษ “ฉันขอโทษที่ทําให้เธอต้องมาเกี่ยวข้องกับสถานการณ์แบบนี้”
“อย่าคิดมากเลยน่า ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง” เหย่หลิงเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“แต่… ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาเป็นกลุ่มที่มีสมาชิกเยอะ ยิ่งกว่านั้น มีคนบอกว่าถ้าเราลากเวลาการคืนเงินนานเกินไปพวกเขาจะตัดแขนตัดขาเราแทน…” จางหยุนซียังคงกังวล “ทําไม… ทําไมเราไม่แจ้งตํารวจล่ะ!?”
“แจ้งตํารวจไปจะมีประโยชน์อะไร” เหย่หลิงเฉินส่ายหัว “เมื่อตํารวจมา พวกอันธพาลก็จะวิ่งหนี้เมื่อตํารวจออกไป พวกอันธพาลจะกลับมา เธอจะยังติดอยู่ที่ปลายไม้สั้น”
“ตอนนี้อย่าเพิ่งไปกังวลเลย กินกันเถอะ ฉันจะจัดการส่วนที่เหลือเอง!”
สักพักก็มีเสียงเอะอะโวยวายอยู่นอกบ้าน
“ที่นี่แหละ! ทุบทุกอย่างให้หมด!” เสียงของหลี่ซีเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง
ตามมาด้วยเสียงแตก
เหย่หลิงเฉินออกจากบ้านและใบหน้าของเขาก็มืดลงในทันที
คนในหมู่บ้านมีที่ดินแปลงเล็ก ๆ ไว้ปลูกผักทํารั้ว นอกจากนี้ ครอบครัวของจางหยุนซี ยังเลี้ยงไก่อยู่ด้วย
ในขณะนั้นรั้วก็พัง ไก่ตาย และที่ดินก็พังทลาย
มีทั้งหมดสิบห้าคนรวมทั้งหลี่ซี
แต่ละคนมีไม้เบสบอลอยู่ในมือ พวกเขาดูน่ากลัวและทุบทุกอย่างที่ขวางหน้า
“ฮิฮิ ในที่สุดแกก็ออกมา!”
หลีซีวางไม้เบสบอลไว้บนไหล่ของเขาแล้วเดินไป เขาจ้องไปที่เหยู่หลิงเฉินด้วยการจ้องมองเหมือนมีดของเขา
“ไอ้เด็กน้อย แกกล้าดียังไงมาที่ฉัน ฉันจะทําให้แน่ใจว่าแกจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วยความเสียใจ!”
เขาโบกมือและลูกน้องของเขาออกมาอย่างรวดเร็ว ล้อมรอบเหย่หลิงเฉินและคนอื่น ๆ ด้วยเจตนาฆ่า
คุณจางและคุณนายจางตกใจจนพูดไม่ออก ร่างกายสั่นเทาด้วยความกลัว
มือเรียบของจางหยุนซีจับเหย่หลิงเฉินไว้แน่นและสั่นเทาด้วยความกลัวเธอไม่เคยคิดว่าฉากเหล่านี้ที่เกิดขึ้นเฉพาะในทีวีจะเกิดขึ้นกับเธอ “หลิงเฉินพวกเราจะทํายังไงดี”
เหย่หลิงเฉินมองไปรอบ ๆ ดวงตาของเขาสงบนิ่งราวกับน้ํา เขาพูดอย่างใจเย็น “พวกเขายังเป็นหนี้คุณอยู่อีกเท่าไหร่”
“อีก 100,000 หยวน!” หลี่ซีเย้ยหยัน เขาคิดว่าเหย่หลิงเฉินจะก้มหน้าลงยอมแพ้ เขาหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ “อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ไม่สามารถจัดการได้ด้วยเงินเพียงอย่างเดียวอีกต่อไป!”
“ฉัน หลีซี จะไม่คืนคํา ใช้เวลาที่เหลือไปกับความเสียใจซะ! ฉันไม่เพียงแต่จะได้รับเงินเท่านั้นแต่ยังทําให้แกกลายเป็นคนพิการด้วย!”
เขาโบกมือและสั่งอย่างเย็นชา “หักแขนกับขามัน!”
ครูต่อมาเหย่หลิงเฉินแสดงโทรศัพท์ของเขาให้หลี่ซีดู “คุณเห็นสิ่งนี้ไหม”
ในทันที การแสดงออกของหลี่ซีก็ตื่นเต้นและหายใจเข้าอย่างหนัก ความโลภในดวงตาของเขาเกือบจะไหลออกจากเบ้าแล้ว
ดวงตาของเขาพร่ามัวด้วยตัวเลขที่แสดงบนโทรศัพท์ของเหย่หลิงเฉิน
“หยุด!” เขาตะโกนแล้วมองไปทางเหย่หลิงเฉิน ใบหน้าของเขากลายเป็นรอยยิ้ม “เราทุกคนล้วนแต่เป็นนักธุรกิจ ทําไมเราต้องหันไปใช้ความรุนแรงล่ะในเมื่อเราสามารถพูดคุยกันได้”
ยี่สิบกว่าล้าน!
มันเป็นเงินยี่สิบกว่าล้าน!
นี่คือเทพเจ้าแห่งโชคลาภของเขา! เขาต้องโกงเงินของเหย่หลิงเฉินให้ได้!
หลี่ซึมองไปทางเหยู่หลิงเฉินดวงตาของเขาหมุนราวกับว่าเห็นแกะอ้วนตัวใหญ่
“แน่นอน หากเป็นกรณีนี้ เราสามารถพูดคุยกันได้ พาผมไปที่ของคุณสิ”
“แน่นอน เราจะไปเดี๋ยวนี้” ในตอนแรกหลี่ซียังคงสงสัยว่าจะชักชวนเหยู่หลิงเฉินให้มุ่งหน้าไปที่ของเขาได้อย่างไร แต่ลูกแกะตัวนี้ส่งตัวเองไปที่โรงฆ่าสัตว์โดยไม่คาดคิดทําให้เขาเกือบจะสูญเสียความสงบด้วยวิธีนี้เขาจึงนําทางด้วยความหลงใหลในทันที
จางหยุนซีดึงเหย่หลิงเฉินหลายครั้ง แต่มันไม่มีประโยชน์ในท้ายที่สุดเธอทําได้เพียงกัดฟันและเดินต่อไปอย่างประหม่า
“ขอทราบชื่อน้องชายคนนี้ได้ไหม”
“ผม เหย่หลิงเฉิน!”
“อ้อ นายน้อยเหย ยินดีที่ได้รู้จัก” หลี่ซีตอบอย่างสุภาพว่า “ผม หลี่ซี ชอบที่จะเป็นมิตรกับผู้อื่นแต่บางทีมันก็ต้องต่อสู้เพื่อให้คนรู้จักกันดี จากนี้ไปคุณจะเป็นเพื่อนของผม”
เหย่หลิงเฉินตอบด้วยเสียงหัวเราะจากนั้นก็มองจางหยุนซีอย่างสบายใจ
หมู่บ้านนี้เป็นชนบทอยู่แล้ว พวกเขาเดินตามหลี่ซีไปตามเส้นทางที่มีลมแรง บริเวณโดยรอบก็กลายเป็นที่รกร้างยิ่งกว่าเดิมโดยไม่มีใครเห็น
ขณะที่พวกเขาเข้าไปลึกขึ้นอีก รอยยิ้มของหลี่ซีก็ดูร้ายลึกขึ้น ในขณะเดียวกัน ความวิตกกังวลของจางหยุนซีก็แย่ลงไปอีก
เมื่อเดินต่อไปเรื่อย ๆ ในที่สุดก็เห็นวิลล่าสองชั้น มันไม่ใหญ่โตเท่าไหร่ แต่มุมมองนั้นดูดีมันดูไม่แตกต่างจากวิลล่าอื่น ๆ ในหมู่บ้านมากนัก
เมื่อหลี่ซีพาพวกเขาเข้าไปข้างใน พวกเขาประหลาดใจที่พบห้องใต้ดินที่ซ่อนอยู่ภายใน
ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขากล้าตั้งบ่อนที่นี่ พวกเขาเตรียมตัวมาอย่างดี
เมื่อเข้าไปในห้องใต้ดินก็ดูรกและเกะกะ มีโต๊ะพนันมากมายและแต่ละโต๊ะก็เต็มไปด้วยผู้คนบางคนกําลังเล่นไฟ บางคนกําลังเล่นลูกเต๋า และบางคนก็เล่นไพ่นกกระจอก มีเกมหลากหลายมากมาย
ใบหน้าของผู้ชนะเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่ใบหน้าของผู้แพ้เต็มไปด้วยความไม่พอใจส่วนใหญ่ก็แค่ตะโกนออกมาดัง ๆ
สรุปได้คําเดียวว่าช่างสับสนอลหม่าน
นี่เป็นครั้งแรกของจางหยุนซีที่นี่ คิ้วของเธอขมวดแน่น มือทั้งสองจับแขนของเหยู่หลิงเฉินในกำมือแห่งความตาย เธออยากอยู่ใกล้เขาแทบขาดใจ ศีรษะของเธอก้มลงในขณะที่หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างประหม่า
เหย่หลิงเฉินประเมินสถานการณ์ จากนั้นกล่าวอย่างใจเย็นว่า “ที่ของคุณมีอุปกรณ์ครบครันเลยหนิครับ”
“หึหึ แน่นอน! เรามีอุปกรณ์ครบครันตั้งแต่ Golden Flower* ไปจนถึงเครื่องสล็อตจากฮ่องกงและมาเก๊าตราบใดที่สามารถเดิมพันได้ ผมก็จะมีให้เรื่อย ๆ!” หลี่ซีหัวเราะออกมาอย่างเต็มที่ “เป็นยังไงบ้างล่ะครับ? สนใจที่จะลองเกมหนึ่งหรือสองเกมหรือไม่”
* Golden Flower เป็นเกมไพ่ที่มีผู้เล่น 2-6 คน ผู้เล่นแต่ละคนจะได้รับไพ่สามใบ หลังจากนั้นพวกเขาจะได้รับอนุญาตให้ท้าทายซึ่งกันและกัน ผู้เล่นที่ถูกท้าทายอาจยอมแพ้หรือยอมรับการท้าทายในกระบวนการที่ท้าทาย มีเพียงผู้ท้าชิงและผู้ถูกท้าทายเท่านั้นที่จะเห็นไพ่ของกันและกันเพื่อตัดสินผู้ชนะ เมื่อเหลือผู้เล่นสองคนเท่านั้น พวกเขาจะเปิดเผยไพ่ 2 ใบล่างให้ฝายตรงข้ามเห็นผู้ที่มีชุดไฟที่ดีกว่าจะเป็นผู้ชนะ
* ติดตามผลงานและข่าวสารก่อนใครได้ที่