“น้ำหอมความฝัน ช่วยเพิ่มจิตวิญญาณการต่อสู้ของทุกคนที่ได้กลิ่นและเพิ่มความแข็งแกร่งทางจิตใจของพวกเขา…”
ซวีเสวียผู้ที่ถูกทุกคนจ้องมองก็ไม่มีทางเลือกนอกจากเอ่ยขึ้นมา
“ฉันเข้าใจ ไม่น่าแปลกใจที่ฉันมั่นใจและกล้าหาญเมื่อเผชิญหน้ากับมอนเตอร์ ดังนั้นมันจึงเป็นเพราะคุณนี่เองซวีเสวีย!”
มือใหม่พยักหน้าด้วยความสำนึกและชมเธอ
“อย่ากังวล ซวีเสวีย คืนนี้ฉันจะปกป้องคุณเอง!”
มือใหม่คนอื่นนั้นมีความคลั่งไคล้ในแววตาของของเขา
“ฮึ่ม”
คุณชายบักแสดงความไม่พอใจของเขาอีกครั้งหนึ่งเมื่อคนทั้งสองรีบตอบสนอง
อย่างไรก็ตาม มือใหม่ชายทั้งสามไม่ได้พูดออกมาดังมากนัก หากสังเกตอย่างรอบคอบ พวกเขาจะเห็นว่าสินสงครามส่วนใหญ่ที่พวกเขาได้รับมาตลอดสองวันที่ผ่านมาอยู่ที่ซวีเสวีย พวกเขาสวมชุดอุปกรณ์แบบเดียวกับทหารของป้อมปราการ!
“ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันจะฝากการป้องกันพื้นที่บริเวณนี้ให้กับพวกนายในคืนนี้ จำไว้ว่าที่นี่สำคัญมาก พวกนายต้องป้องกันมันแม้ว่าพวกนายจะตายก็ตาม!”
จีเย่จ้องมองซวีเสวียสองสามวินาทีอย่างมีความหมาย
“ฉะ…ฉันเข้าใจแล้ว เราจะป้องกันมันอย่างแน่นอน!”
ซวีเสวียตื่นตระหนกเล็กน้อยเมื่อเธอมองจีเย่ที่เข้าไปข้างใน
เขาสามารถคาดเดาได้เหรอ?
[น้ำหอมเสน่ห์หา (ไอเทมเริ่มต้น)]
[รายละเอียด : หลังจากฉีดใส่ร่างกาย มันจะทำให้สิ่งมีชีวิตรอบตัวคุณจะพัฒนาความรู้สึกปรารถนาดีจนถึงขั้นเคารพบูชาอย่างช้าๆ เอฟเฟกต์สุดท้ายจะถูกกำหนดโดยความต้องการของผู้ใช้!]
ถูกต้อง ซวีเสวียนั้นโกหก
น้ำหอมของเธอไม่ได้เสริมความแข็งแกร่งทางจิตใจของคนรอบตัวเธอ มันคล้ายกับการเปลี่ยนสิ่งมีชีวิตอื่นรวมถึงมนุษย์ให้กลายเป็นแฟนคลับเธอ
บรรดาคนที่ชื่นชอบเธอ เคารพบูชาเธอไปจนถึงจุดที่คลั่งไคล้จะฟังทุกคำำสั่งของเธออย่างเป็นธรรมชาติ นอกจากนี้เพื่อทำตัวให้โดดเด่นต่อหน้าเธอ พวกเขาจะต่อสู้โดยไม่คำนึงถึงชีวิตของพวกเขาราวกับว่าพวกเขาได้รับพรจากบางสิ่ง!
อันที่จริง หลังจากได้รับน้ำหอมนี้ ซวีเสวียต้องการเข้าใกล้จีเย่ให้ได้มากที่สุด
อย่างไกร็ตาม นับตั้งแต่ที่เธอได้รับน้ำหอม จีเย่ก็ไม่สนใจเรื่องการฝึกฝนของมือใหม่เลย
เธอไม่สามารถหาโอกาสเข้าใกล้เขาได้ ไม่แม้กระทั่งมือใหม่รุ่นเก่าคนอื่น ท้ายที่สุดแล้ว น้ำหอมจำเป็นต้องได้รับการสูดดมอย่างต่อเนื่องเพื่อให้มีประสิทธิภาพ เธอสามารถรวบรวมมือใหม่ชายได้เพียงสามคนเท่านั้น และนั้นต้องขอบคุณสถานะการเป็นดาราของเธอ
ไม่อย่างนั้น ไม่ว่าพวกเขาจะคลั่งไคล้ไอดอลของพวกเขาแค่ไหน คนธรรมดาสามคนก็จะไม่อิจฉากันและกัน หรือมอบอุปกรณ์ทั้งหมดของพวกเขาให้เธอ!
…
“เอาไป นายรู้วิธีใช้มันใช่มั้ย?”
จีเย่กลับมาพร้อมกับไอเทมสองชิ้นในมือ
เขามอบไอเทมชิ้นหนึ่งให้กับหลี่ชิง มันเป็นปืนลูกโม่ระดับวิสามัญที่ดร็อปออกมาจากงูดำ!
“ฉันไม่เคนใช้มันมาก่อน แต่ฉันจะใช้ค่าประสบการณ์เพื่อทำความคุ้นเคย!”
หลี่ชิงหยิบมันขึ้นมาด้วยความรู้สึกตื่นเต้น
ในฐานะคนที่เคยเป็นทหารพราย เขาจึงมีความรู้สึกพิเศษกับปืน
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปืนลูกโม่กระบอกนี้มีเพียงห้านัด เขาจึงจำเป็นต้องใช้ค่าประสบการณ์เพื่อทำความคุ้นเคยกับมัน
นี่เป็นข้อได้เปรียบของดินแดนแห่งมรดก ตราบใดที่มีค่าประสบการณ์เพียงพอ พวกเขาก็สามารถเข้าใตเทคนิคต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว
แน่นอนว่าการฝึกฝนที่เกี่ยวข้องกับวัตถุทางกายภาพหมายความว่าอัตราการใช้ค่าประสบการณ์จะสูงเท่ากับระดับของวัตถุ
ตัวอย่างเช่น จีเย่คาดการณ์ว่าแม้ว่าหลี่ชิงจะต้องการใช้ค่าประสบกาณณ์จนหมด เขาก็มีค่าประสบการณ์ไม่เพียงพอ!
“ใครรู้วิธีเล่นผีผาบ้าง?”
จีเย่หยิบไอเทมอีกชิ้นซึ่งเป็นไอเทมที่มีมูลค่ามากที่สุดขึ้นมา
ผีผาบุษราคัมระดับวิสามัญอันดับ 3 อยู่ในระดับเดียวกับดาบงูดำ แต่ขั้นของมันด้อยกว่่าเล็กน้อย
ไม่มีใครตอบกลับเลย
ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีผู้เล่นชายรู้วิธีเล่นเครื่องดนตรีคลาสสิกอย่างผีผา
ในขณะผู้เล่นหญิง แม้ว่าพวกเขาจะถูกพ่อแม่ส่งไปเรียนนอกหลักสูตรตั้งแต่ยังเด็ก แตส่วนใหญ่พวกเขาก็เรียนเพียงแค่เครื่องดนตรีตะวันตกอย่างเปียโนและไวโอลิน
แม้ว่าพวกเขาต้องการจะเรียนรู้เครื่องดนตรีแบบดั้งเดิม แต่พวกเขาก็จะเรียนกู่เจิงหรือจะเข้เสียส่วนใหญ่ มีคนไม่มากนักที่รู้วิธีเล่นผีผา
“ฉันลองได้มั้ย?”
เขารู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินเสียงของผู้หญิงที่แปลกประหลาดด้านนอก
“มือใหม่งั้นเหรอ?”
เมื่อได้ยินเสียง ทุกคนจึงหันไปมอง
หญิงสาวที่พูดนั้นสวมชุดมือใหม่ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเธอเพิ่งเดินออกมาจากศาลเจ้า
ทุกคนในหมู่บ้านกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวต่อสู้ในคืนนี้ ไม่มีใครสังเกตเห็นผู้มาใหม่
หญิงสาวที่มาใหม่คนนี้มีเสียงไพเราะและอายุประมาณ 20 ปี เธอมีกลิ่นอายของนักวิชาการคลาสสิก… สำหรับรูปลักษณ์ของเธอ จีเย่สงสัยว่าภูเขามังกรคู่อาจมีความสามารถในการดึงดูดสาวงาม
อย่างไรก็ตาม จีเย่สังเกตเห็นสิ่งนั้น
หญิงสาวในชุดเริ่มต้นดูเหมือนจะมีปัญหาที่ขาของเธอ เธอเดินมาด้วยความกระวนกระวายใจ
แม้ว่าอีกฝ่ายจะพยายาามอย่างเต็มที่เพื่อซ่อนมัน แต่สายตาของเขาก็เฉียบคมมากกว่าคนทั่วไปมาก
“คุณแน่ใจใช่มั้ย?”
“หากเธอเอาไอเทมชิ้นนี้ไป เธอต้องออกไปสู้ตอนกลางคืน!”
จีเย่มองไปที่มือใหม่หญิงและกล่าวออกมา
“ฉันทำได้!”
อีกฝ่ายตอบกลับมาอย่างหนักแน่น
“เอาล่ะ ฉันจะให้เธอลองก่อน!”
จีเย่พยักหน้าและส่งผีผาให้เธอ
ตึง!
เธอวางมือสีขาวน้ำหนมของเธอบนสายและเล่นผีผา บรรยากาศดูเหมือนจะหยุดนิ่งไปชั่วขณะ
ท่วงทำนองที่ไหลรื่นดังมาจากผีผาในช่วงเวลาต่อมา
“อ่า…”
จีเย่ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา
“โน้ตตัวแรกของผีผาทำให้หัวใจของฉันเต้นระรัว ฉันรู้สึกเหมือนจะระเบิด! แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกเศร้าเล็กน้อย…”
“ฉันก็รู้สึกไม่สบายใจ!”
“ทำไมฉันรู้สึกเหมือนมีใครบางคนซ่อนตัวอยู่ทุกที่ของกระท่อมและหลังกำแพง? เหมือนว่าพวกเขากำลังเฝ้าดูพวกเราด้วยความโลภ!”
ผู้เล่นคนอื่นอุทานความความประหลาดใจ
“ใช่แล้ว การเล่นผีผาบุษราคัมจะสามารถทำให้คนที่เล่นใช้คลื่นเสียงเป็นสื่อกลางทำให้คนรอบข้าวอารมณ์เสียได้ มันคือการโจมตีทางจิตใจบางชนิดงั้นเหรอ? นอกจากนี้หากดีดสายหนึ่งอย่างแรง ดูเหมือนว่าจะสามารถเปิดการโจมตีด้วยคลื่นเสียงที่ระเบิดได้โดยตรงเหมือนกับในหนังพิณพิฆาตถล่มมาร?”
จีเย่ผู้ซึ่งมีสัมผัสศักดิ์สิทธิ์และวิญญาณที่แข็งแกร่งเพียงพอและไม่ได้รับผลกระทบ ก็ได้คาดเดาการทำงานของผีผาโดยประมาณจากการตอบสนองของคนอื่น
เป็นไปได้มากว่าดนตรีมาจากความสามารพิเศษของดินแดนแห่งมรดก ส่วนอื่นนั้นมาจากพลังระดับวิสามัญของผีผา!
เสียงดนตรีของผีผาหยุดลงเพราะผู้เล่นดูเหมือนจะตกตะลึงกับลักษณะเฉพาะของผีผาที่ดูคล้ายกับถูกแกะสลักจากหยกสีเหลือง
“ชื่ออะไร?”
จีเย่จ้องมองไปที่มือใหม่หญิงผู้ที่ถือผีผาบุษราคัมในอ้อมแขนของเธอ แม้ว่าเธอจะสวมเสื้อผ้าลินินหยาบ แต่ก็ยากที่จะปกปิดกลิ่นอายของความคลาสสิกและแปลกใหม่ของเธอ
“ฉู่หยิน”
“นั่นคือ ‘Ambushed from Ten Sides’?”
“ไม่ใช่ มันคือ ‘Surrounded’ จาก ‘The Conqueror Unarms’ ส่วน ‘Ambushed from Ten Sides’ ได้ถูกอธิบายโดยหลิวปิง ดังนั้นมันจึงจะไม่ให้ความรู้สึกแบบนี้!”
(ทั้ง The Conqueror Unarms และ Ambushed from Ten Sides เป็นชื่อการแสดงผีผา ส่วน Surrounded ก็คือเพลงนะครับ)
“เอาล่ะ ฉันจะปล่อยให้เธอใช้ผีผาในคืนนี้ ตามซูนงอิ๋งไปหาลุงเก้า เขาจะมอบภารกิจให้เธอ!”