จีเย่และหลี่ชิงกลับไปที่พื้นที่โล่งหลังจากที่พวกเขาไล่ล่าและสังหารสิ่งมีชีวิตเผ่าโคลนหมด
ในฐานะถิ่นฐานของเผ่าวิญญาณ เถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดจึงไม่สามารถยืนหยัดได้นานมากนัก
นี่เป็นเพราะเมื่อเทียบกับเผ่าโคลนซึ่งมีการโจมตีเพียงไม่กี่รูปแบบ มนุษย์นั้นมีกลยุทธ์ที่แตกต่างกันมากมายอย่างไม่ต้องสงสัย
ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังสังเกตมันมาสักพักหนึ่งแล้ว รู้ระยะการโจมตีและแผนการของพืชตัวนี้ซึ่งดูเหมือนจะรับรู้ความเจ็บปวด การต่อสู้จึงค่อนข้างง่าย
ไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงว่าต้นเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีของเผ่าโคลนจนถึงจุดที่ว่ามันไม่สามารถแม้กระทั่งเปิดใช้งาน ‘บาร์เรียป้องกันสีแดง’ ได้
ปัก!
ในชั่วพริบตา เถาวัลย์สีเลือดเส้นสุดท้ายก็ถูกตรึงโดยลูกศรยันต์ที่ฉินเยว่หยูยิงออกมา
หลังจากนั้นเต๋าเปลวไฟก็ปะทุขึ้นมาและแผดเผาเถาวัลย์จากจุดที่ใกล้กับต้นไม้ หากไม่ใช่เพราะต้นเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดไม่ได้มี ‘เลือด’ จำนวนมาก มันอาจจะถูกเผาด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตามมันก็ยังคงเป็นสิ่งมีชีวิตระดับวิสามัญ ในท้ายที่สุดมันก็ยังคงทำให้มนุศย์ได้รับความบาดเจ็บได้
นี่เป็นเพราะมันแอบซ่อนเถาวัลย์ไว้ใต้ดิน ในช่วงสุดท้ายทันใดนั้นมันก็พันตัวทหารขั้นชั้นยอด
ฉึก! ฉีก! ฉึก!
รากสีดำจำนวนมากพุ่งออกมาจากพื้นและแทงที่ต้นขาของทหารคนนั้นก่อนที่มันจะเริ่มดูดเลือดอย่างบ้าคลั่ง
“อ่าาา!”
อันที่จริงแล้วมันไม่เพียงแค่ดูดเลือดเท่านั้น แต่แม้กระทั่งวิญญาณของทหารคนนั้นก็เกือบจะถูกดูดออกไปโดยรากสีดำ มันทำให้คนนึกถึงปีศาจที่มีชื่อว่า ‘ปีศาจต้นไม้’ ในหนังเรื่องโปเยโปโลเย เย้ยฟ้าแล้วก็ท้า
“แช่แข็ง!”
โชคดีที่ลุงเก้าอยู่ข้างทหารคนนั้น เขากัดนิ้วและชี้ไปที่หน้าผากของทหารคนนั้นเพื่อทำให้วิญญาณของทหารคนนั้นมั่นคง จากนัั้นเขาก็ใช้ยันต์ลูกบอลไฟเผารากที่พุ่งออกมาจากดิน
ฉัวะ!
หลังจากรีบกลับไป จีเย่ก็ได้ฟันเถาวัลย์และช่วยทหารคนนั้น ร่างของเขาพุ่งเข้าหาต้นเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือด
หวูดดด! หวูดดด! หวูดดด!
รากไม้สีดำจำนวนมากพุ่งออกมาจากใต้ดินและกระดูกของสัตว์ร้าย มันพยายามแทงเท้าของจีเย่
น่าเสียดายที่เขาได้เห็นทหารถูกโจมตีมาก่อน จีเย่จึงเตรียมรับมือไว้แล้ว เขาโคจรประโยชน์ของปฐพี แสงสีเลืองที่ปกป้องร่างกายของเขาก็ได้ป้องกันรากไม้ทั้งหมด
ฉัวะ!
จากนั้นเขาฟันดาบงูดำออกไปด้วยมือทั้งสองข้าง เนื่องจากความยาวและความคมของดาบ ดาบจึงสามารถฟันต้นเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดพร้อมกับรากของมันออกเป็นสองท่อน
เอี๊ยดดด เอี๊ยดดด เอี๊ยดดด…
ต้นเถาวัลย์ที่ถูกตัดสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงเนื่องจากของเหลวที่มีกลิ่นเลือดก็ไหลออกมาจำนวนมาก อย่างไรก็ตามในของเหลวเหล่านั้นขาดพลังชีวิตอย่างเห็นได้ชัดเจน ที่ใจกลางของต้นไม้มีแสงสีแดงขุ่นมัวขนาดเล็กกำลังเปล่งประกายอยู่
กรร!
วิญญาณหัวหน้าหมาป่าหดตัวลงทันทีและกลายเป็นลูกบอลแสงสีดำที่พุ่งเข้ามากลืนกิน ‘แสงสีแดง’ ที่ขุ่นมัว
นี่เป็นการประกาศยุติการต่อสู้ระหว่างสองสายพันธุ์ในดินแดนแห่งมรดก
จากนั้นเสียงสีเขียวรอบต้นเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดที่สูญเสียพลังชีวิตก็เริ่มรวมตัวกันและในที่สุดก็กลายเป็น ‘อัญมณี’ ที่เปล่งแสงสีเขียวที่สวยงามซึ่งกำลังลอยอยู่กลางอากาศ
[แกนกลางถิ่นฐานวิญญาณ]
[ระดับ : วิสามัญอันดับ 1]
[ขั้น : พิเศษ]
[รายละเอียด : มันสามารถใช้เพื่อเสริมความแข็งแกร่งและเพิ่มระดับถิ่นฐาน ในระหว่างการเพิ่มความแข็งแกร่ง มันสามารถเลือหที่จะเหลือส่วนหนึ่งของลักษณะสำคัญของถิ่นฐานวิญญาณได้ แสงจากโชคชะตาที่สาดส่องมายังมนุษย์นั้นสามารถเปลี่ยนเป็นแกนกลางของถิ่นฐานมนุษย์ได้!]
เมื่อเขาเอื้อมมือออกไปและจับแกนกลางที่ดูเหมือนหยก จีเย่ก็รู้สึกถึงความหนาวเย็นไปจนถึงกระดูกในครั้งแรกที่เขาสัมผัส เขารู้สึกราวกับว่าวิญญาณนับพันกำลังส่งเสียงคำรามด้วยความไม่พอใจ
อย่างไรก็ตามร่างกายภาพของเขานั้นปกติดี
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉัน ‘ผสาน’ แกนกลางถิ่นฐาน?
ทันใดนั้นความคิดที่กล้าหาญก็ผุดขึ้นมาในใจของจีเย่
อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่ามันเป็นไปไม่ได้
นี่เป็นเพราะความเป็นเจ้าของแกนกลางถิ่นฐานเป็นของทั้งถิ่นฐานมังกรคู่ มันเกี่ยวข้องกับแสงที่สาดส่องไปยังเผ่าวิญญาณ มันไม่ใช่ไอเทมส่วนตัว
ตามทฤษฏีของการบ่มเพาะความเป็นอมตะ สิ่งของดังกล่าวจะสื่อถึงกรรมอัญยิ่งใหญ่และไม่เหมาะสมสำหรับการผสาน
อย่างน้อยที่สุดก็ไม่ใช่ตอนนี้!
[ทำลายถิ่นฐานวิญญาณ แต้มเกียรติยศที่ได้รับ : 70 แต้มเกียรติยศหายากที่ได้รับ : 7!]
หลังจากหยิบแกนกลางของถิ่นฐานวิญญาณขึ้นมา ข้อมูลรางวัลก็ปรากฏในใจของเขา
นี่… นี่คือแต้มเกียรติยศหายากจำนวนมาก…
เขาไม่ใช่คนเดียวที่ได้รับรางวัล เห็นได้ชัดว่าคนอื่นก็ได้รับรางวัลของพวกเขาเช่นเดียวกัน ฉินเยว่หยูและหลี่ชิงดูตกตะลึงมาก
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขาได้รับแต้มเกียรติยศอย่างน้อย 1 แต้ม จากนั้นพวกเขาก็ได้รับรู้ข้อมูลลับที่แต้มเกียรติยศสามารถแลกเปลี่ยนความสามารถและไอเทมในดินแดนแห่งมรดกและนำพวกมันไปบนโลกได้!
อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับแต้มเกียรติยศทั่วไป แต้มเกียรติยศหายากนั้นมีน้อยมากเกินไป
ยิ่งไปกว่านั้นจีเย่ก็ไม่รู้สึกว่าความสามารถของเขามีค่าพอที่จะแลกเปลี่ยนมันและนำไปใช้บนโลก
ดังนั้นเขาจึงพับเก็ยเรื่องนี้ไว้ใจชั่วคราวและเริ่มนับสินสงครามอื่นนอกเหนือจากสิ่งที่เขาได้รับจากถิ่นฐานของชาววิญญาณ
[คริสตัลเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดร้อยปี]
[ระดับ : วิสามัญอันดับ 3]
[ขั้น : เหนือชั้น]
[รายละเอียด : คริสตัลที่รวมกันที่ใจกลางของเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดที่มีความสัมพันธ์ทางชีวภาพกับวิญญาณ หยินพิเศษให้กำเนิดหยาง มันมีพลังชีวิตที่พลุ่งพล่าน บางทีมันอาจช่วยให้พืชจิตวิญญาณบางชนิดพัฒนาได้]
เคล็ดลับที่ชัดเจนเช่นนี้ไม่จำเป็นต้องอธิบายเพิ่มเติม
พืชจิตวิญญาณที่มีมูลค่ามากที่สุดของภูเขามังกรคู่ก็คือผลไม้เมล็ดสีชาดในถ้ำลิงแมนดริล
คริสตัลชิ้นนี้อาจชดเชยการสูญเสียดินเลือดได้ ท้ายที่สุดแล้วระดับของเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดก็สูงกว่าระดับของผลไม้เมล็ดสีชาด
นอกเหนือจากนั้นต้นเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดก็ยังดร็อป ‘สกิล’ ที่พิเศษมาก
[ศิลปะการรวบรวบวิญญาณกระหายเลือด (ไม่สมบูรณ์)]
[ระดับ : พิเศษ]
[ขั้น : สมบูรณ์ (หายาก)]
[รายละเอียด : วิธีที่เชี่ยวชาญโดยชาววิญญาณเพื่อบ่มเพาะสติปัญญาเป็นพิเศษ ด้วยเลือดและพลังวิญญาณที่ทรงพลัง มันสามารถทำให้สิ่งมีชีวิตบางชนิเหล่อเลี้ยงสัมผัสวิญญาณของพวกมันจนทำให้พวกมันกลายเป็นสิ่งมีชีิวตพิเศษ กล่าวกันว่าศิลปะการรวบรวบวิญญาณกระหายเลือดที่สมบูรณ์สามารถทำให้วัตถุที่ไม่มีสติปัญญาสามารถพัฒนาสติปัญญาได้]
‘อืมม นี่มันอะไรกัน?’
หนังสือสกิลสำหรับการทำฟาร์ม? หรือเวทมนตร์ซากศพแห่งความมืด? หรือพลังเวทมนตร์ประเภทการบ่มเพาะที่ไม่สมบูรณ์ซึ่งจะให้สัมผัสวิญญาณ?
สิ่งแรกที่เข้ามาในใจของจีเย่ก็คือเถาวัลย์เลือดที่มีสติปัญญา
นอกเหนือจากนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงซอมบี้ตัวก่อนหน้านี้ เสือที่ปีกสองปีกซึ่งการกระทำของมันดูเหมือนจะอิสระบางส่วน
แม้ว่าสายพันธุ์และอารยธรรมจะแตกต่างกัน แต่ความคิดบางอย่างก็คล้ายคลึงกัน นี่ไม่ใช่แค่การสร้าง ‘เมกาก็อตซิล่า’ เท่านั้น แต่ยังเป็นการสร้าง ‘ปัญญาประดิษฐ์’ อีกด้วย
สัญชาตญาณของจีเย่บอกเขาว่าไอเทมชิ้นนี้มีมูลค่าเป็นอย่างมาก
อันที่จริงแล้วไม่จำเป็นต้องพูดถึงสัญชาตญาณ เพียงแค่ดูจากระดับของมันก็เพียงพอแล้ว
นอกเหนือจากพละกำลังโกลาหลดั้งเดิมที่เขาผสานแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น ‘สกิล’ ขั้นสมบูรณ์
แม้ว่าจะเป็นฉบับไม่สมบูรณ์ก็ตาม!
อย่างไรก็ตามทำไม… สินสงครามของเผ่าวิญญาณถึงต้องการเลือด? มันเหมือนว่าทุกอย่างต้องการเลือด!
เหตุผลที่มันเป็น ‘ทุกอย่าง’ ก็เพราะว่านอกเหนือจากพวกมันยังมีเมล็ดเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดระดับวิสามัญอันดับ 0 พวกเขาสามารถปลูกเถาวัลย์วิญญาณกระหายเลือดที่สามารถสร้าง ‘บาร์เรียสีเลือด’ อย่างไรก็ตามไม่เพียงแค่ต้องใช้เวลา แต่ต้องใช้เลือดจำนวนมากด้วย…
อันที่จริงแล้วจีเย่สามารถคาดเดาเหตุผลได้ เลือดนั้นเป็นขยะหรือแม้กระทั่งเป็นพิษต่อชาววิญญาณ
ดังนั้นพวกมันจึงคิดวิธีรีไซเคิลขยะ
อย่างไรก็ตามภูเขามังกรคู่ในปัจจุบันนั้นมีเลือดไม่เพียงพอ ดังนั้นไอเทมสองชิ้นนี้จึงถูกเก็บไว้เป็นคอลเลกชั่นชั่วคราว
เนื่องจากเป็นถิ่นฐานของเผ่าวิญญาณ นอกเหนือจากไอเทมที่ดร็อปจากการทำลายวิญญาณกระหายเลือด ยังมีไอเทมอีกสองชิ้นที่ควรพิจารณาว่าเป็นทรัพยากรของเผ่าวิญญาณ
[หยกวิญญาณ]
[ระดับ : วิสามัญอันดับ 0]
[ขั้น : ขัดเกลา]
[รายละเอียด : แร่พิเศษที่พบในที่อยู่อาศัยของเผ่าวิญญาณ มันสามารถเก็บพลังวิญญาณและเปลี่ยนมันเป็นพลังงานประเภทอื่นได้]
ที่ชาร์จพลังวิญญาณแบบพกพา?
ผู้อาวุโสเจี้ยวน่าจะชอบมันมาก…
ในฐานะมนุษย์โลก ความคิดของเขาจึงมุ่งเน้นไปที่ ‘การเปลี่ยนแปลงพลังงาน’
อย่างไรก็ตามด้วยการมีนักวิชาการอยู่ข้างๆ เขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการวิจัย
และทรัพยากรสุดท้าย
บางทีนี่อาจเป็นการเก็บเกี่ยวที่ยอดเยี่ยมที่สุดในการเดินทางครั้งนี้ของเขา
[ของเหลววิญญาณ]
[ระดับ : วิสามัญอันดับ 1]
[ขั้น : เหนือชั้น]
[รายละเอียด : ของเหลววิญญาณที่ปรับแต่งอย่าพิถีพิถันโดยเผ่าวิญญาณเพื่อเลี้ยงดูลูกหลาน หลังจากกินมันจะสามารถเพิ่มพลังวิญญาณของสายพันธุ์ส่วนใหญ่ได้]
แม้ว่าการพัฒนาวิญญาณในระดับสามัญจะถูกจำกัดในแง่ความแข็งแกร่งทางกายภาพของร่างกายมนุษย์ แต่ก็มีความสำคัญอย่างมากหลังจากมาถึงระดับวิสามัญ
เมื่อนำทุกอยางออกไป วิญญาณหยางและวิญยาณหยินในระบบการบ่มเพาะเต๋าก็ได้อยู่ในตำแหน่งสำคัญ
สิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือระดับวิญญาณของเขาได้ถึงจุดสูงสุดของระดับวิสามัญอันดับ 2 แล้ว ห่างเพียงไม่กี่ก้าวจากระดับวิสามัญอันดับ 3 ของเหลววิญญาณนี้ก็เพียงพอสำหรับเขาที่จะทะลวงระดับ
ปัญหาเดียวก็คือของเหลววิญญาณเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปเท่านั้นและไม่มีสูตรถูดดร็อปออกมา เผ่าวิญญาณถูกทำลายไปแล้ว และไม่สามารถหามันได้อีกเมื่อมันถูกใช้ไปแล้ว
ไม่ รอเดี๋ยว ฉันไม่สามารถผสานแกนกลางถิ่นฐานได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่สามารถผสานของเหลววิญญารได้
แววตาของจีเย่สว่างขึ้น
ในทางทฤษฏีแล้ววัสดุที่จำเป็นสำหรับของเหลววิญญาณของชาววิญญาณสามารถหาพบได้ในบริเวณนี้ หลังจาก ‘ผสาน’ เขาก็สามารถเข้าใจธรรมชาติและองค์ประกอบของของเหลววิญญาณได้อย่างสมบูรณ์
มันสามารถจำลองได้อย่างแน่นอน และมันอาจแม้กระทั่งมีคุณภาพและระดับที่สูงขึ้น!
การผสานไม่เพียงแค่มีประโยชน์ในการต่อสู้เท่านั้น แต่ยังมีประโยชน์ในการพัฒนาถิ่นฐานอีกด้วย