ในช่วงเวลาที่คล็อกกาโตว์กลืนแซฟไฟร์ทะเลลงไปนั้น อัญมณีก็เป็นของพวกเขาแล้ว

เพราะไม่มีใครเคยเห็นว่าผู้เล่นคนไหนจะทิ้งกอง เอาไว้เมื่อศพของพวกเขาหายไป ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าซีเวียสร้างฉากฮาร์ดคอร์นี้ขึ้นมา ลานที่มีการต่อสู้กับอัครมุขนายกกระดูกเน่าก็คงจะมีกลิ่นเหม็นยิ่งกว่าหลุมมูลสัตว์

และหากพวกเขาสร้างหลุมขี้ขึ้นมาหนึ่งหลุมในทุกการต่อสู้ครั้งใหญ่ แม้ว่าซีเว่ยจะขึ้นเป็นเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ด้วยความพยายามของผู้เล่น มันก็จะไม่มีเทพเจ้าองค์ใดเชื่อเขา เมื่อเขาแนะนําตัวเองว่าเขาเป็นเทพเจ้าแห่งเกม..

ดังนั้นในฐานะที่คล็อกกาโตว์เป็นคู่หูของเอลีน่า มันจึงได้รับสืบทอดระบบที่ยอดเยี่ยมของผู้เล่นมาโดยธรรมชาติ ซึ่งนั่นจะช่วยป้องกันไม่ให้มันทิ้งซากเอาไว้เรี่ยราด และในไม่ช้ามันก็จะกลับมาพร้อมกับแซฟไฟร์ทะเล

แต่ปัญหาคือ ระบบได้ตัดสินว่าปาร์ตี้ของเอ็ดเวิร์ดยังไม่ได้รับแซฟไฟร์ทะเล

เห็นได้ชัดว่าแซฟไฟร์ที่อยู่ในท้องของคล็อกกาโตว์ไม่ได้ถูกยอมรับจากระบบ และเควสจะสําเร็จได้ก็ต่อเมื่อมันอยู่ในมือหรือในกระเป๋าของผู้เล่นเท่านั้น

ดังนั้นเอ็ดเวิร์ดจึงทําได้เพียงรอจนกว่าคล็อกกาโตว์จะทิ้งทุนระเบิดที่แนวปะการังเสร็จ ก่อนที่เขาจะเข้าไปขุดเอาแซฟไฟร์ทะเลกลับมา

ด้านข้าง โกวต้านกําลังถ่ายภาพ และตั้งชื่อโพสต์ว่า “อัญมณีท่ามกลางกองอึ” ก่อนที่จะอัปโหลดภาพนั้นลงไปในฟอรัม

โพสต์นี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นที่นิยมอย่างมากในหมู่ผู้เล่น และแพร่กระจายออกไปพร้อมๆ กับ “โคตรหลอน” ซึ่งเป็นภาพของโจแต่งหญิง แม้เรื่องนี้จะผ่านไปนานแล้ว ผู้เล่นเก่า ๆ ก็ยังแชร์โพสต์นี้กับผู้เล่นใหม่เพื่อป้องกันไม่ให้โพสต์นั้นเลือนหายไป ดังนั้นจึงทําให้มีผู้เล่นใหม่ตกเป็นเหยื่อของโพสต์นี้ทุกวัน

ในทางกลับกัน โกวต้านก็ได้รับผลกระทบจากการตอบรับอันอบอุ่นของผู้เล่น และค่อย ๆ ย่ำเท้าลงไปในเส้นทางของปาปารัสซี่อย่างช้า ๆ แน่นอนว่านี่เป็นเรื่องราวในอนาคต

ในที่สุดเอ็ดเวิร์ดก็พบแซฟไฟร์ทะเล โดยที่ไม่รู้ว่าชื่อเสียงของเขาได้ถูกทําลายไปแล้วเรียบร้อย

แม้ว่าพวกเขาจะเสียเวลาไปมากในการค้นหาและขโมยอัญมณี แต่พวกเขาก็ยังคงเป็นผู้เล่นคนแรกที่ได้มันมา นอกจากรางวัล EXP และเหรียญเกมแล้ว ซีเว่ยก็ยังมีการถ่ายทอดสดแบบพิเศษฉายผ่านระบบ ด้วยเหตุนี้มันจึงได้กระตุ้นให้ผู้เล่นคนอื่น ๆ ออกค้นหาอัญมณีที่เหลือ และยังเตือนให้ผู้เล่นหลายคนตระหนักว่า ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้รับอัญมณีกลับมา

อย่างไรก็ตาม โชคดีที่ไม่ใช่แค่ปาร์ตี้ของเอ็ดเวิร์ดเท่านั้นที่ทํางานหนัก ด้วยอัญมณีแรกที่พวกเขาได้มา อัญมณีอีก 6 ชิ้นก็ได้ถูกค้นพบใน 5 วันถัดมา

เจ้าหญิงนักรบลีอาและทหารองครักษ์ของเธอ สามารถเอาชนะเต่าหิน และได้รับแซฟไฟร์ทะเลชิ้นที่ 2 ที่เขตภูเขา

ก่อนตาย มาร์นี่ก็กระชากแซฟไฟร์ชิ้นที่ 3 จากอัศวินมนุษย์เงือก (ซึ่งขอยู่บนปูเสฉวนขนาดยักษ์) ได้ที่เขตปา

เมื่อจอม เทอร์รี่ และโจอี้ที่ต้องการเป็นพ่อของพวกเขา กําลังต่อสู้อย่างดุเดือดกับมัมมีปลา แห้ง สุนัขของพวกเขาก็ขุดเจอแซฟไฟร์ชิ้นที่ 4 ได้ที่เขตทะเลทราย

ซอนหยานกรงเล็บเทา นํากลุ่มมือใหม่สะดุดเข้ากับรังของกริฟฟินทะเลในเขตทุ่งหญ้า ก่อนที่กริฟฟินทะเลจะกินมือใหม่ที่น่ารักทุกคนจนเกลี้ยง ซอนหยานก็ได้พบแซฟไฟร์ทะเลชิ้นที่ 5 ในรัง

ภายใต้คําสั่งของแองโกร่า วีลาก็ได้นํากลุ่มผู้เล่นมากประสบการณ์บุกลึกเข้าไปในปา พวกเขาเอาชนะดรูอิดมนุษย์เงือก และได้รับแซฟไฟร์ทะเลชิ้นที่ 6 มา

เทรอสเช่(อ้วน) และซิลวา(ผอม) พบแซฟไฟร์ทะเลชิ้นที่ 7 โดยบังเอิญ ตอนที่พวกเขานั่งกินปูอยู่ที่ชายหาด

หลังจากพบแซฟไฟร์ทะเลทั้งหมดแล้ว ผู้เล่นที่ได้รับพวกมันก็ได้รับเควสใหม่จากระบบ: กลับไปที่หมู่บ้านมนุษย์กบภายในเวลาที่กําหนด

หากพวกเขาเป็นผู้เล่นบนโลกอาจมีบางคนที่เพิกเฉยต่อเควส เพื่อดูว่ามันจะส่งผลกระทบต่อเนื้อเรื่องหรือไม่

แต่อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นในโลกนี้ล้วนแต่ศรัทธาในเทพเจ้าแห่งเกม และระบบก็เป็นพรที่พวกเขาได้รับมาจากซีเว่ย นั่นหมายความว่าเควสจากเบื้องบน ก็ไม่ต่างจากวิวรณ์ของเทพเจ้า หากมันเป็นเควสเดี่ยวหรือเควสทั่วไปพวกเขาอาจจะเพิกเฉยได้ แต่เมื่อเควสมีเวลาจํากัด ผู้เล่นก็จะเลือกทําตามคําแนะนําโดยธรรมชาติ

สุดท้าย เมื่อกลุ่มคนทั้ง 7 กลับมารวมตัวกัน เวลาก็ยังเหลืออีกครึ่งชั่วโมง ทุกคนสามารถเดาได้ว่าจะต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นหลังจากหมดเวลา

เนื่องจากผู้เล่นระดับสูงทุกคนเป็นสหายที่คุ้นเคยกันอยู่แล้ว พวกเขาบางคนเคยทํางานร่วมกันมาไม่มากก็น้อย และไม่ใช่คนแปลกหน้า พวกเขาทั้งหมดจึงนั่งลงและเริ่มพูดคุยกัน

“ผู้เล่นทุกคนที่มารวมตัวกันที่นี่คือผู้เล่นชั้นยอด ข้าคิดว่าทุกคนคงได้ผ่านการต่อสู้เฉียดตายเพื่อให้ได้มาซึ่งอัญมณีที่เป็นสัญลักษณ์แห่งเกียรติยศนี้” เทรอสเช่กล่าวอย่างเคร่งขรึม “ทุกคนเก่งมาก ดังนั้นไม่ต้องเกรงใจ พูดได้ตามสบายเลย!”

ซิลวาตัวผอมพยักหน้าอยู่ข้าง ๆ “อย่างที่พี่เทรอสเช่พูด มันยากมากที่จะกินปจนหมด ข้าเริ่มเจ็บกรามแล้ว!”

“…”

เอ็ดเวิร์ดตากระตุก

“พวกเจ้า 2 คนที่แค่นั่งกินปูแล้วได้อัญมณีมา ไม่มีสิทธิจะพูดที่สุดแล้ว!”

เมื่อเอ็ดเวิร์ดคิดถึงตอนที่ปาร์ตี้ของเขายืนหยัดต่อสู้กับมนุษย์เงือกเกือบหมื่นตัว และเหตุการณ์นั้นยังได้ทิ้งเงาทางจิตใจให้กับโจและเจสสิก้า แถมเขายังต้องไปนั่งเขียอีกบหาอัญมณี เขาก็อดไม่ได้ที่จะปวดใจ

“แม้ว่าเควสนี้อาจจะยากไปสักหน่อย แต่การล่าสัตว์ประหลาดในเขตต่าง ๆ ก็สนุกมาก แถมยังได้รับ EXP เยอะมากด้วย!” จอมพูดอย่างตื่นเต้น “ด้วยรางวัลจากเควสนี้ เลเวลข้าเพิ่มขึ้น 9 เลเวล เหลืออีกเพียง 10% ข้าก็จะเลเวล 40!”

ผู้เล่นคนอื่น ๆ เห็นด้วย และพูดคุยเกี่ยวกับเลเวลของพวกเขาอย่างมีความสุข

มาร์นี้ปิดหน้าตัวเองอย่างเงียบ ๆ หลังจากเหลือบไปเห็นเลเวลและแถบ EXP ของเขา และไม่พูดอะไรด้วยความโศกเศร้า หากเขาไม่ได้รับรางวัลจากอัญมณี เขาอาจจะเลเวลลดลง 1-2 เลเวลไปแล้ว

“แม้ว่าไอเทมที่สามารถแลกเปลี่ยนได้ในกิจกรรมนี้จะค่อนข้างธรรมดา เมื่อเทียบกับกิจกรรมบุกลัทธิกระดูกเน่าครั้งที่แล้ว แต่ก็ยังมีของดี ๆ หากเราเอาชนะสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งได้…เช่นอันนี้ ไอเทมหายากสีม่วง โล่เต่ายักษ์” เจ้าหญิงลีอาเริ่มแบ่งปันความคิดของเธอเกี่ยวกับกิจกรรมนี้

ซอนหยานกรงเล็บเทาจ้องมองไปที่หมวกมนุษย์เงือก ที่มีรูปร่างเหมือนหัวปลาในกระเป๋าของเขา และได้แต่นิ่งงัน เขาไม่อยากจะคุยเรื่องนี้เลย

ภายใต้สถานการณ์นี้ ทุกคนที่คุยกันอยู่ก็เข้าใจว่าคนที่นั่งเงียบกําลังคิดอะไรอยู่ ไม่ช้าการสนทนาก็หยุดลง และทั้งกลุ่มก็เข้าสู่ช่วงเดดแอร์

บรรยากาศเริ่มอึดอัดขึ้นมาทันใด

เกือบทุกคนกําลังกรีดร้องอยู่ใจในว่า

“เชี่ย ทําไมเรายังส่งเควสไม่ได้!”