ตอนที่ 119 หลินฟ่าน คือไอดอลของเธอ!
หลินฟ่าน กลับไปทํางานในห้องของเขาและเริ่มเขียนบทที่สองสําหรับ ชิ่วหยู่เหนียน
หลังจากส่วนแรกแล้วการเขียนภาคที่สอง ชิ่วหยู่เหนียน ในช่วงที่เหลือนั้นยาก ในตอนท้ายยังไม่เป็นที่พอใจสําหรับ หลินฟ่าน
ในทางกลับกันบทละครเรื่อง “ตํานานแห่งดาบและนางฟ้า” ได้เขียนตอนจบของทั้งสองเรื่องให้จบลงเหมือนกัน
ในกรณีนี้การรอให้เงินทุนของ ชิ่วหยู่เหนียน กลับคืนมาบวกกับค่าลิขสิทธิ์ที่ได้รับจากการขายภาคที่สองสคริปต์ก็เพียงพอแล้วสําหรับการทําเงินของ หลินฟ่าน
มิฉะนั้นไม่ว่า หลินฟ่าน จะดูเหมือนร่ํารวยแค่ไหน เขาก็ไม่มีเงินมากกว่า เซี่ยหว่านชิว แล้มันจะไม่เป็นตามที่เขาคิดอย่างแน่นอน เวลานั้นภรรยาของเขากดขี่เขาเพราะเขาไม่มีเงินมากพอ
หลังจากเขียนบทเรื่องทั้งสองนี้ หลินฟ่าน ไม่จําเป็นต้องร่วมมือกับ เยิ่นหัว เขาไม่ใช่นักเขียนบทมือทองของ เยิ่นหัว แต่เป็นเพียงนักเขียนบทที่มีชื่อของ เยิ่นหัว
ตราบใดที่ หลินฟ่าน สามารถควบคุมสคริปต์ของเขาได้อย่างสมบูรณ์ บริษัท ใด ๆ ก็สามารถมาหาเขาเพื่อขอความร่วมมือได้ตราบใดที่เขาได้รับการเสนอราคาตามที่เขาพอใจ
ความร่วมมือในแวดวงบันเทิงนั้นกว้างขวางมากแม้ว่า เยิ่นหัว จะถ่ายทําบทบทละครด้วย แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่นักแสดงทุกคนที่ถ่ายทําต้องเป็นศิลปินในสังกัดของ เยิ่นหัว
ศิลปินจาก บริษัท ยักษ์ใหญ่ทั้งหมดมีความเป็นไปได้ที่จะมาร่วมเล่นละครทีวีเรื่องนี้
ตราบใดที่เป็นไปตามข้อกําหนดของผู้กํากับก็สามารถเริ่มต้นได้โดยทั่วไป
เมื่อถึงเวลาตีหนึ่ง หลินฟ่าน ก็ปิดคอมพิวเตอร์และกําลังจะพักผ่อน
ในขณะนี้เสียงเคาะประตูดังขึ้น
หลินฟ่าน ขมวดคิ้วเล็กน้อยเปิดประตูและเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตูโดยสวมเพียงชุดชั้นในด้วยสีหน้าเขินอาย
ผู้หญิงคนนี้เป็นเด็กผู้หญิงที่มากับ หลินหยู่ฉี น้องสาวของเขา เธอคือ หลินเฉียนเฉียน
: ปรมาจารย์ด้านวรรณกรรมเคยกล่าวไว้ว่าหากคุณมีเงินไม่เพียงพอคุณจะรู้ว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะกระตือรือร้นแค่ไหนที่จะเข้าหาคุณ
หลินฟ่าน เหลือบมองไปที่เธอและเห็นรูปร่างที่สวยงามของ หลินเฉียนเฉียน
ไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะไม่มีปฏิกิริยาต่อหน้าเรือนร่างของสาวสวย
นี่เป็นปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาและไม่มีส่วนใดของความในใจมาเกี่ยวข้อง
ตอนนี้แม้แต่พระก็มีคงไม่สามารถคนได้ หลินฟ่าน ไม่อยากมองอย่างจงใจ ทําไม หลินเฉียนเฉียน แต่งตัวแบบนี้และมาที่ห้องของเขาในเวลานี้
ไม่มีอะไรต้องสงสัยเลย หลินฟ่าน รู้ว่า หลินเฉียนเฉียน ต้องการอะไรจากเขา
เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ หลินฟ่าน ได้พบกับหญิงสาวที่มีความกระตือรือร้นเข้าหาเขาเช่นนี้และเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเด็กหญิงสาวที่จงใจมายั่วยวนเขาเหมือนกับ หลินเฉียนเฉียน
แม้เสื้อคลุมเธอก็ถอดออกก็และเหลือเพียงชุดชั้นในบาง ๆ
ทั้งด้านบนและด้านล่าง
“พี่หลินฟ่าน … จริงๆแล้ว ฉันเห็นพี่เล่นละครมานานกว่าหนึ่งปีแล้ว ฉันก็ชอบพี่มาก”
“พี่หล่อจริงๆและอาหารเย็นที่คุณทําก็อร่อยมากเลย … พี่ช่วยสนองคําขอเล็ก ๆ ของฉันได้ไหม”
“ฉันไม่ต้องการให้พี่รับผิดชอบ ฉันไม่สนใจอะไรเลยตราบใดที่พี่เต็มใจที่จะยอมรับคําขอของฉัน ฉันจะไม่บอกใครมันเป็นความเต็มใจของฉัน “
” และนี่ยังเป็นครั้งแรกของฉันด้วย”
หลินเฉียนเฉียน พูดพลางมองไปที่ หลินฟ่าน อย่างยั่วยวนแก้มของเธอยังคงมีสีแดง
หากเป็นคนอื่นคงจะทนไม่ไหวตั้งแต่แรกที่ได้เห็นเธอในชุดแบบนี้แล้ว
หลินเฉียนเฉียน เป็นคนธรรมดาจริงๆเหรอเธอไม่มีอะไรแอบแฝงเหรอ
หาก หลินฟ่าน เริ่มสัมผัสเธอ เธอจะต้องยุ่งเกี่ยวกับ หลินฟ่าน ในอนาคตอย่างไม่จบสิ้นแน่นอน
เธอต้องการให้ หลินฟ่าน มีอะไรกับเธอ ถ้าเธอท้อง หลินฟ่าน ก็ไม่มีก็ไม่มีทางที่จะใจร้ายกับเธอ
หากเขาต้องการกําจัดเธออย่างน้อยเขาคงต้องให้เงินก้อนโตแก่เธออาจหลายสิบล้านหรือหลายร้อยล้าน!
เธอเชื่อว่า หลินฟ่าน จะใช้เงินจํานวนมากเพื่อรักษาชื่อเสียง
ตอนที่ฉันกําลังเข้าหา หลินฟ่าน แน่นอนว่า หลินเฉียนเฉียน จะไม่พูดแบบนั้นตรง ๆ เธอดูไร้เดียงสามากราวกับว่าเธอชอบ หลินฟ่าน อย่างจริงใจ
หลินฟ่าน หันหน้าไปทางผู้หญิงคนนั้นยิ้มอย่างเฉยเมย
ถ้าเขาเป็นสิบปีที่แล้วเขาอยู่ในวัยแรกรุ่นและเขาอาจติดกับเธอแล้ว
ตอนนี้ หลินฟ่าน ไม่ได้สนใจผู้หญิงคนนี้เลย
สําหรับสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ทํานั้น หลินฟ่าน จะไม่เห็นด้วยและไม่ชอบอย่างมาก
หลินฟ่าน ชี้ไปที่กล้องด้านบน แม้ว่านี่จะเป็นวิลล่า แต่ก็มีกล้องอยู่ในวิลล่าโดยเฉพาะในห้องของ หลินฟ่าน
เนื้อหาของกล้องเป็นแบบส่วนตัวและมีเพียง หลินฟ่าน เท่านั้นที่มีสิทธิ์ดูได้
“เธอเป็นผู้หญิง และฉันรู้สึกขอบคุณมากสําหรับความรักของเธอ”
“แต่ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นโปรดอย่าคิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นฉันจะแนะนําเธอโปรดเคารพตัวเองให้มากกว่านี้”
“และเพื่อรักษาหน้าของเธอ ฉันจะไม่บอกใครเรื่องนี้ “
“ตอนนี้โปรดกลับไปที่ห้องของเธอเพื่อนอนและออกจากที่นี่พรุ่งนี้ ไม่อย่างนั้นฉันต้องติดต่อเจ้าหน้าที่ตํารวจทุกอย่างที่เธอทําจะถูกบันทึกโดยกล้องหมดแล้ว “หลินฟ่าน กล่าว
“พี่หลินฟ่านฉัน … ไม่ต้องการให้พี่รับผิดชอบเลย ฉันแค่ต้องการพี่ …” หลินเฉียนเฉียนยังไม่อยากยอมแพ้
“หุบปากเธอเดี๋ยวนี้” หลินฟ่าน กล่าวแบบรังเกียจ หลินเฉียนเฉียน
“เธอควรควรเคารพตัวเอง ครั้งแรกของผู้หญิงควรมอบให้กับคนที่เธอรักมากที่สุดให้กับสามีในอนาคตของเธอแทนที่จะมอบให้คนที่เธอชอบ” หลินฟ่านกล่าว
“ถ้าเธอต้องการเงินเธอสามารถหาได้ด้วยตัวเอง ถ้าเธอต้องการชื่อเสียงและโชคลาภเธอต้องทํางานหนักได้ด้วยตัวเอง พึ่งพามือของเธอเอง ฉันไม่ต้องการให้เธอเดินผิดทาง เมื่อชีวิตของเธอคดเคี้ยว เธอจะถูกทําลายไปตลอดชีวิต”
” เมื่อเธอไปถูกทางเท่านั้น ชีวิตเธอถึงจะสดใสและราบรื่นเธอเข้าใจไหม?” หลินฟ่าน กล่าวด้วยดวงตาที่เคร่งขรึม
“เข้าใจแล้วค่ะพี่ หลินฟ่าน ขอบคุณค่ะฉันผิด…ฉันผิด … โปรดอย่าบอกเรื่องนี้กับใครและอย่าบอกเพื่อนของฉัน”
“ต่อจากนี้ไป … ฉันทําตัวใหม่แล้วจะไม่เป็นแบบนี้อีกแล้ว” หลินเฉียนเฉียน ก้มศีรษะลงพร้อมกับใบหูสีแดง
เธอมีความคิดแบบนั้นและต้องการที่จะใช้ทางลัดที่น่าเกลียด
เมื่อโตเป็นสาวแล้วเรื่องแบบนี้ถือเป็นทางลัดสําหรับเธอได้ เธอคิดผิด
แต่คําพูดเหล่านี้ที่ หลินฟ่าน ได้กล่าวถึงนั้นเป็นการเตือนสติ หลินเฉียนเฉียน ได้อย่างลึกซึ้ง
นับจากนี้ไป หลินฟ่าน ก็ยิ่งมีค่าสูงขึ้นในหัวใจของ หลินเฉียนเฉียน
จากนี้ไปไอดอลของเธอคือ หลินฟ่าน ที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
แม้ว่า หลินฟ่าน จะปฏิเสธ หลินเฉียนเฉียน หัวใจของ หลินเฉียนเฉียน ก็จะมีความรู้สึกที่ดีมากขึ้น
หลังจากนั้น หลินเฉียนเฉียน ก็กลับไปนอน
ทุกอย่างแสร้งทําเป็นว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น
หลังจาก หลินเฉียนเฉียน ออกไป หลินฟ่าน ก็ปิดประตูและเปิดรูปถ่ายของ เซี่ยหว่านชิว อย่างเงียบ ๆ
หลินฟ่าน ส่ายหัวสาว ๆ เดี๋ยวนี้ ไม่รู้ว่าพวกเธอคิดอะไรอยู่
โชคดีที่ไม่ใช่ เซี่ยหว่านชิว ที่ทําเช่นนี้กับเขา
ถ้า เซี่ยหว่านชิว แต่งตัวแบบนี้แล้วเธอเดินมาหา หลินฟ่าน แม้ว่า หลินฟ่าน จะเป็นนักบุญตัวจริงที่นั่งสมาธิอยู่ เขาก็ไม่สามารถยืนเฉยต่อหน้าผู้หญิงที่เขาชอบได้!