213 แกอีกแล้ว!
เราเก็บเครื่องยิงก้อนลำแสงไอออนซึ่งผมไม่มีแผนจะใช้แต่มันจะขายได้ราคาค่อนข้างดี, เครื่องผลิตพลังงานโล่ที่ถูกใช้ได้โดยทั้งพวกฝึกหัดและทรจ.มีประสบการณ์ได้อย่างมีเหตุผล, ด้วยกันกับชิ้นส่วนและของอันดูมีราคา ระหว่างเรากำลังยุ่งกับการเก็บของตกของเรา สีหน้ามีมิอยู่ดีๆก็เปลี่ยนขณะเธอใช้งานเครื่องต้นทาง
“มีอะไรเหรอ?”
“อืมหนูก็ยังไม่แน่ใจ…… มันดูเหมือนการเคลื่อนไหวของกองกำลังจักรวรรดิและผู้คุ้มกันระบบดาวผู้กำลังบุกเข้าไปฐานโจรสลัดกลายเป็นวุ่นวายน่ะ”
“ฉันสงสัยว่ามีอะไรบางอย่างคาดไม่ถึงอย่างนั้นเหรอ?”
“เหมือนผลึกร้องเพลงหรืออะไรสักอย่างเหรอ?”
“นั่นก็เกินไปแล้วแหละน่า…… แต่บางททีโจรสลัดมันทำการโจมตีสวนฝ่าโดยวิธีคาดไม่ถึง”
“เราเราก็ได้ควมคุมเขตส่วนใหญ่แล้ว ไม่สำคัญว่าศัตรูจะสู้กลับยังไง แย่ที่สุดที่เกิดขึ้นได้คือทั้งฐานโจรสลัดระเบิดและเปลี่ยนเป็นเศษขยะอวกาศ”
ไม่สำคัญว่าพวกมันโต้กลับกองกำลังผสมของกองทัพจักรวรรดิมากเท่าไหร่ กองประจำการระบบดาว และกองทัพส่วนตัวของเอิร์ลดาเรนวาลด์ในการต่อสู้บนพื้นระยะประชิด เพราะเราได้ควบคุมเขตอวกาศแล้ว ไม่มีทางที่พวกมันจะพลิกกระดานได้อีกแล้ว เพราะทั้งหมด นอกจากไม่มีทางว่าพวกเขาจะกำจัดกองกำลังที่เหลือรายล้อมทั่วทั้งเขตเวกาศ
นั่นทำไม่ในสถานการณ์แบบนี้ ปรกติแล้วโจรสลัดฝ่ายศัตรูจะยอมแพ้อย่างเราเพื่อเอาชีวิตตัวเองไว้
“มันดูเหมือนมันมีกลุ่มหนึ่งที่ยังทำการต่อต้านอย่างดื้อด้าน และพวกมันกำลังทำให้กองกำลังบนพื้นมีปัญหา”
“หือ? พวกมันสู้นาวิกโยธินจักรวรรดิที่ฝึกมาอย่างดีและมีชุดเกราะพลังจักรกลสุดล้ำหน้ามากที่สุดกลับได้ยังไง…? อ๊ะ–”
“เธอก็รู้ตัวแล้วเหรอ?”
“ใช่ แต่นั่นเป็นไปได้เรอะ?”
“ไม่ได้… คืออะไรที่ฉันอยากพูด แต่เราตัดความเป็นไปได้ไม่ได้ ในความเป็นจริง มันอาจเป็นอะไรที่เกิดขึ้นจริงๆ”
เห็นได้ชัดว่า เอลม่าสรุปอย่างเดียวกับผม มีมิและแวมโดเอียงหัวของพวกเธออย่างสับสนใส่การคุยกันของผมและเอลม่า
“ไม่มีคนปรกติเยอะที่สู้กันได้กับนาวิกโยธินจักรวรรดิที่ฝึกมาแล้ว ยังไงก็ตาม มีกลุ่มหนึ่งผู้ฉีกผ่านชุดเกราะพลังจักรกลได้เหมือนกระดาษ, กันการยิงเลเซอร์, และในบางกรณี, แม้แต่สะท้อนมันกลับไปสู่ผู้ยิงได้”
“เอ๋…… พ-พี่หมายถึง…?”
“ขุนนาง ถูกไหม? และพวกเขาอาจเป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายวาดดาบที่มีชื่อเสียง……”
“แต่เรายังพูดอย่างมั่นใจไม่ได้ ใครจะรู้? มันอาจเป็นสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์เหมือนตัวที่ถูกปล่อยออกมาบนโคแม็ต III ที่หนีไปและตอนนี้กำลังอาละวาดอยู่ข้างในฐาน”
“ใช่ แม้แต่นาวิกโยธินจักรวรรดิฝึกมาก็จะมีปัญหากับพวกนั้น”
ผมหมายถึงในแง่กายภายด้วยก็เหมือนกัน แต่เกราะพลังจักรกลอาจสามารถทนการชนซึ่งหน้าได้สักที หรืออาจไม่? เพราะทั้งหมดสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นค่อนข้างจะตัวแข็งแรงและตัวใหญ่มากๆด้วยเหมือนกัน ผมจะหาของตกต่อไปขณะผมคิดเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่จะกันการพุ่งชนซึ่งหน้าของสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นด้วยเกราะพลังจักรกล แต่ไม่นานผมก็รู้สึกถึงแสงกระพิบในหนึ่งมุมของฐานโจรสลัด
“เฮ้พวกเธอ พี่คิดว่าบางอย่างเพิ่งติดไฟข้างในฐานโจรสลัด”
ในไม่นาน เรดาร์กฤษณะก็รับสัญญานบางอย่างมุ่งหน้ามาในทิศทางของเราด้วยความเร็วที่มากมาย แน่นอน โอเปอร์เรเตอร์ผู้ซื่อสัตย์ของเรามีมิรีบสังเกตวัตถุที่กำลังเข้ามาด้วยเหมือนกัน
“บางอย่างมัน– ไม่ เดี๋ยวก่อน… นี่คือ… ยานระงับกำลังมุ่งหน้ามาในทิศทางของเราด้วยความเร็วมาก!”
“โอ้ ไม่เอาน่า!”
“โอ๋ โอ๋”
ผมผู้ห่อในบรรยากาศกาศด้านลบอย่างไม่รู้ตัว เอลม่าเข้าหาผมจากข้างๆและพยายามปลอบโยนผม
ได้เวลาอธิบาย!
ยานระงับคือผลิตภัณฑ์พิเศษส่วนตัวของจักรวรรดิที่มีเครื่องขับดันแรงสูงสุดยอดที่ปล่อยให้แม้แต่กฤษณะก็ถูกทิ้งเป็นฝุ่นคู่กับโล่พลังงานที่แกร่งเท่ากันที่แม้แต่พลังการยิงของกฤษณะก็ยิงทะลุพวกเขาไม่ได้ง่ายๆ
เหตุผลทั้งหมดของมันเพื่อชนยานอวกาศศัตรูตรงๆและเจาะเกราะของพวกเขาหลังจากทะลุผ่านโล่พวกเขา มันเป็นอาวุธอันอุกอาจที่ส่วนถึงของกองทัพจักรวรรดิสุดจะภูมิใจ
หลังจากพุ่งชนยานศัตรูสำเร็จ ยานระงับจะปล่อยนักดาบขุนนางผู้เทียบได้กับศัตรูร้อยคนในแต่ละคนเพือที่จะอาละวาดและยึดการควบคุม
ไม่ว่าอย่างไร การออกแบบของมันทั้งหมดก็หมุนเวียนอยู่กับแนวคิดไร้สาระนี่ บางทีผู้คิดแผน, คนยอมรับ, และนักออกแบบยานทั้งหมดเสพยาเมือพวกมันคิดสร้างสิ่งนั้นได้
『กัปตันฮิโระ! หยุดพวกมัน』
ไม่ว่าอย่างไร ระหว่างผมอยู่กลางการคิดคนเดียวเกี่ยวกับอะไรๆไม่เกี่ยวข้องกับการหาเงิน นาวาอวกาศโทเซเรน่าเรียกผมมผ่านรสส.ระยะกว้าง– หรือ เธอสั่งผมตรงๆเลยมากกว่า เอ๋…?
“เอ่อ นี่กฤษณะ มันไม่เป็นไรถ้าเราจะทำลายมันมั้ย?”
『นายทำลายมันไม่ได้! จับมันแทน!』
“อย่าให้เราทำอะไรไม่มีเหตุผลได้มั้ยเนี่ย?”
มันเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำลายยานขนาดเล็กที่บินเร็วยิ่งกว่ากฤษณะและมีโล่สุดทนโดยไม่ทำลายมัน มันอาจเป็นไปได้ที่จะยิงมันร่วงโดยการยิงเน้นชุดยิงปืนใหญ่เลเซอร์ลำกล้องใหญ่ใส่หัวยานมันและยิงมันด้วยปืนใหญ่ยิงกระสุนเมื่อมันใกล้เข้ามาโดยการยิงมันด้วยตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบสนอง แต่นั่นจะลดมันกลายไปเป็นเศษเหล็ก
『ไม่ว่ากรณีไหน นายต้องหยุดมัน! ถ้านั่นเป็นไปไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นทำเต็มที่เพื่อนตามรอยและไล่ตามมัน!』
“นั่นแค่ไร้สาระน่า……”
“เหมือนเคยเลย”
“ถูก”
“เข้าใจแล้ว ดังนั้นนี่คือข่าวลือถึง ‘แม่เหล็กดูดปัญหา’ ที่ว่านั่น”
“หยู้ดด! ผมเกือบยอมแพ้แล้วนะ แต่ผมไม่อยากยอมรับความจริงแบบนั้น!”
ไม่ว่าอย่างไร มันดูเหมือนผมต้องจัดการไอ้ยานระงับบัดซบนั้น และนั่นโดยไม่ต้องทำลายไอ้บัดซบนั่นด้วย
『ฉันเชื่อว่าระดับทองคำขาวเหมือนนายทำได้แน่นอน เอ๋? น่ายไม่ได้กำลังบอกฉันว่านายทำไม่ได้ ใช่มั้ย?』
“น-แน่นอนฉันทำได้!”
“ฮิโระก็ทำตัวโง่บางครั้งด้วย ไม่ใช่เหรอ?”
“แต่หนูคิดว่าพี่เขาแค่ถูกยั่วยุและเล่นไปทั่วและออกมาเป็นอย่างนี้นะ……”
อย่างที่คาดกับมีมิ น้องเขาเข้าใจ
ผมไม่ได้กลัวยานระงับ! ผมจะขยี้มัน
『ถ้าอย่างนั้นนายปล่อยพวกมันไปท้ายที่สุด』
“ถูก…”
ผมเอาชนะความทนกับความเร็วยานระงับไม่ได้…… อืม แต่ตอนนี้ผมกำลังตามยานระหว่างในการเดินทางครส. ยานระงับมีหน่วยขับครสแต่ไม่มีหน่วยขับขั้นสูงสุด ดังนั้นมันน่าจะไม่สามารถหนีไปนอกระบบดาวโคแม็ตได้ระหว่างเวลานี้
“ตอนนี้ฉันกำลังติดตามมันดังนั้น……”
『นายระงับจะไม่สามารถเดินทางระหว่างระบบดาวด้วยตัวเอง และระยะเดินทางนั้นค่อนข้างสั้นด้วยเหมือนกัน คนต้องสงสัยจะไปเจอกับผู้ให้ความร่วมมือเพื่อที่จะเติมของพร้อมใช้และเปลี่ยนไปยานอื่น หน่วยสอดแนมนาวิกโยธินอวกาศจักรวรรดิกำลังมุ่งหน้าไปเป็นกำลังเสริม ดังนั้นติดตามพวกมันต่อไปเรื่อยๆ』
“อายอายแหม่ม”
ผมตอบด้วยการทำความเคารพคมๆ นาวาอวกาศโทเซเรน่าพยักหน้าตอบและตัดการสื่อสาร
“อืม ยังไงมันก็เลี่ยงไม่ได้อยู่ดี”
“ถูก”
นอกจากทำลายมันตรงๆ ไม่มีทางที่จะยิงยานระงับที่มีความเร็วอันท่วมท้นเช่นนั้น
ปืนใหญ่เลเซอร์ลำกล้องใหญ่เจาะโล่มันไม่ได้ พื้นฐานแล้วคุณยิงมันด้วยปืนใหญ่ยิงกระสุนซึ่งมีความสามารถเจอะโล่สูงไม่ได้เพราะคุณเข้าไปใกล้พอไม่ได้ และมันยากโคตรๆที่จะยิงมันด้วยตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบสนอง และแม้ว่าตอร์ปิโดจะโดน คุณจะถูกเหลือไว้ด้วยไม่มีอะไรนอกจากฝุ่นอวกาศในท้ายที่สุด ดังนั้นนั่นไม่มีจุดหมายเพราะเธออยากให้เราจับมันทั้งเต็มๆลำ
“เราจบที่ทิ้งบัวดำไว้ข้างหลังหือ”
“เพราะทั้งหมดมันจะไม่สามารถตามความเร็วกฤษณะได้ ยังไงซะ มันไม่เหมือนว่าเราอยู่ในอันตรายเยอะเพราะงานเราแค่ไล่ล่าและติดตามศัตรู เมย์น่าจะตามเรามาทันเมื่อเธอเสร็จการเก็บของ”
ตราบใดที่เราอยู่ในระบบดาวเดียวกัน กฤษณะและบัวดำจะสามารถตามตำแหน่งของกันและกันได้อย่างง่ายๆ พวกเขาพูดว่ามันเนื่องมาจากเครือข่ายข้อมูลแพร่กระจายทั่วทั้งระบบดาว แต่ผมไม่รู้ว่ามันทำงานอย่างไรโดยเฉพาะ ในเอสโอเอล เราเพียงแค่มองมันเป็นระบบกลุ่มลุย
“ถ้าอย่างนั้น เกี่ยวกับเส้นทางนี้…… ถ้าเป็นอย่างนั้น เราจะไปจบที่โคแม็ต IV ใช่มั้ย?”
“มันดูเหมือนเป็นอย่างนั้น”
“นั่นถูกแล้ว ถ้าเราอยู่ในเส้นทางนี่เราจะเจอตัวเราเองอยู่ในวงโคจรโคแม็ต IV คนที่เราตามมีแผนที่จะผลงดาวเคราะห์เหรอ?”
“ฉันมีความรู้สึกแย่เกี่ยวกับนี่อ่ะ…… ฉันหวังว่าเรายิงพวกมันตกได้ก่อนลงไปชั้นบรรยากาศ”
มันจะไม่อยู่นอกเหนือความคาดหวังถ้าพวกมันมุ่งหน้าไปที่โคแม็ตไพร์มเพื่อที่จะเปลี่ยนยาน แต่เพราะเป้าหมายของมันคือโคแม็ต IV ซึ่งยังอยู่ในขั้นตอนปรับพื้นผิวดาว ผมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่ดี
เพราะมันยังอยู่ในขั้นตอนการปรับพื้นผิวดาว ผมพนันว่าบรรยากาศของดาวเคราะห์ยังไม่ค่อยดี
ใช่ ผมแต่ใจว่าเป็นอย่างนั้น
ดาวเคราะทั้งหมดกำลังทำการปรัปบรรยากาศที่จะเปลี่ยนเป็นที่ซึ่งเหมาะกับพลเมืองปรับพื้นผิวมัน ผมพนันว่าปรากฏการณ์ไม่ปรกติในระดับภัยธรรมชาติเกิดขึ้นบ่อยบนพื้นผิวของดาวเคราะห์เนื่องจากขั้นตอนการปรับพื้นผิวดาว
“ฮิโระ…..”
“ฮิโระซามะ……”
“นึน……? อ๊ะ–”
ให้ตายสิ! ผมลดการป้องกัน! ผมจบที่การพูดบางอย่างเหมือนยิงมันก่อนพวกมันเข้าชั้นบรรยากาศ!
ได้โปรดให้ผมพักได้แล้ว! แน่นอนว่าผมไม่อยากลงพื้นผิวของดาวเคราะห์ระหว่างอยู่ระหว่างกำลังปรับพื้นผิวดาว!
ได้โปรด ม่ายยยย!
แปลโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: http://linktr.ee/wayuwayu