บทที่ 278 ประมูล
บทที่ 278 ประมูล
และหลังจากที่เขากลืนผลไม้นั้นเข้าไป พลังดวงดาวของเขาก็เพิ่มมากขึ้น อีกทั้งจุดตันเทียนในร่างกายของเขาก็ดูดซับพลังเหล่านี้ได้อย่างรวดเร็ว
เขาลืมตาขึ้นมองผลไม้ในมือ เขาแอบบวางแผนในใจ ถ้าเกิดว่าผลไม้นี้ถูกส่งไปทั่วโลกมันจะต้องเป็นที่นิยมมากแน่ ๆ เขาหยิบผลไม้พวกนี้ออกมาเก็บเข้าไปในแหวนทันที
ระหว่างรองานประมูล ฉู่เหินก็เอาเมล็ดของผลไม้ออกมาเก็บแยกไว้ ในระหว่างที่เก็บเมล็ดผลไม้ การประมูลที่ด้านนอกก็กำลังจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว
สิ่งที่ฉู่เหินไม่คาดคิดก็คือพิธีเปิดที่นี่เกือบจะเหมือนกับของโลกเขาเลย มีทั้งการแสดงดนตรีและการเต้นรำ หลังจากที่สาวสุดเซ็กซี่แสดงได้โดนใจ เหล่าแขก พวกเขาก็ยืนตะโกนโห่ร้องราวกับหมาป่าหิวกระหาย
ถ้าไม่รู้ว่าที่นี่คืองานประมูลสินค้าล่ะก็ เขาคงนึกว่าที่นี่คือบ่อนคาสิโนไปแล้ว ดังนั้นในบรรดาเสียงโห่ร้องของทุกคน เสียง กึกกึก ก็ดังขึ้นมาฉู่เหินที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งพิเศษ มองผ่านหน้าต่างไปยังที่มาของเสียง
กึกกึก เสียงนั้นดังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งใกล้ก็ยิ่งดังกังวาน เสียงที่ได้ยินเป็นเสียงเฉพาะที่ทำให้ทุกคนพากันจินตนาการ
อย่าว่าแต่คนอื่นเลย แม้แต่ฉู่เหินก็คิดว่าต้องเป็นคนสวยคนหนึ่งแน่ ๆ ส่วนเสียงที่ได้ยินดัง กึกกึก เขาคิดว่าต้องเป็นเสียงของรองเท้าส้นสูง และเสียงของมันเองก็ชวนให้นึกถึงหญิงสาวที่มีขาเรียวยาว ไม่ทันไรเขาก็หันกลับไปมองต้นเสียงนั่นทันที
ทันทีที่เงาร่างนั้นปรากฏตรงหน้า ทุกคนก็ราวกับเห็นสิ่งที่ทำให้พวกเขาอดไม่ได้ที่จะตกใจจนอ้าปากค้าง หญิงสาวที่งดงามอยู่ไหน? ทำไมมีแต่ตาแก่ถือไม้เท้าเดินมาเนี่ย จากนั้นทุกคนก็เริ่มโห่ร้องออกมา
เมื่อฉู่เหินเห็นฉากนี้ เขาก็รู้สึกจี้จนขำออกมา ไม่คิดว่าชายชราคนนี้จะตลกได้ขนาดนี้
“ทำไมทุกคนดูผิดหวังที่ได้เห็นตาแก่แบบฉันล่ะ? ฮ่า ๆ อย่าทำท่าทางเหมือนผิดหวังกันสิ วันนี้ฉันมาที่นี่ก็เพื่อเปิดงานประมูลนะ”
หลังจากได้ยินคำพูดของชายชราทุกคนในกลุ่มผู้ชมก็พูดคุยกัน เมื่อโรงประมูลจันทราเริ่มขึ้น สินค้าที่ขึ้นมานั้นมีผู้คุ้มกันเดินตามมาด้วย เมื่อเห็นแบบนี้ก็สามารถบอกได้ว่า ของประมูลชิ้นนี้จะต้องมีค่าอย่างมาก เหล่าผู้คนเองก็อดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้
ในขณะที่ทุกคนกำลังส่งเสียงพูดคุยกัน ก็มีเงาปรากฎออกมา นั่นก็คือหญิงสาวอายุ 20 ปีที่มีผมสีดำยาวถึงเอว ใบหน้ารูปไข่ดูนุ่มนวลและสดใส! เพียงแค่เดินออกมาอย่างช้า ๆ ก็ทำเอาทุกคนรู้สึกราวกับว่าลมที่พัดในฤดูใบไม้ร่วง
ชุดเดรสสีแดงอ่อนที่มีลวดลายเป็นธรรมชาติ ทำให้เรือนร่างของเธอเด่นชัด ขาสีขาวเรียวก็กำลังเดินอย่างงดงามเข้ามา
“โอ้ พระเจ้านี่มันนางฟ้าโบตั๋นไม่ใช่เหรอ? ฉันไม่คิดว่าการประมูลวันนี้นางฟ้าโบตั๋นจะเป็นผู้เปิดการประมูลเองเลยนะเนี่ย” ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่พูดออกมา
“ว่ากันว่านางฟ้าโบตั๋นนี้เป็นคนทำให้โรงประมูลจันทรามาได้ไกลขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่ว่าเป็นของประมูลล้ำค่ามาก ๆ ที่นี่ก็ไม่ให้เธอมาเป็นผู้เปิดประมูลหรอกนะ” ทุกคนพูดคุยกันและเริ่มกระซิบ
“สวัสดีค่ะทุกท่าน วันนี้ฉันจะเป็นคนจัดงานประมูลเอง ฉันคิดว่าทุกคนก็คงจะรู้อยู่แล้ว วันนี้จะมีสุดยอดสมบัติล้ำค่ามาให้ทุกท่านได้ประมูลกัน! ฉันหวังว่าทุกคนจะเก็บเกี่ยวผลผลิตที่นี่ได้สำเร็จอย่างงดงามนะ เอาล่ะไม่ต้องพูดให้มากความ พวกเรามาเริ่มการประมูลกันเลยดีกว่า”
ประโยคสั้น ๆ ที่เรียบง่ายก็สามารถทำให้เกิดบรรยากาศร้อนแรงขึ้นมาได้แม้แต่คนเหล่านี้ก็เริ่มส่งสัญญาณให้กับครอบครัวอย่างต่อเนื่องเพื่อที่พวกเขาจะได้เตรียมเหรียญดาวจำนวนมากได้ทันที เนื่องจากเป็นงานประมูลที่จัดขึ้นโดยนางฟ้าแห่งดอกโบตั๋น มันต้องมีลูกเล่นที่คาดไม่ถึงอยู่แน่ๆ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเตรียทเหรียญดาวจำนวนมากเอาไว้ก่อน
“วันนี้รายการประมูลครั้งแรกของเราขอเริ่มที่ยาระดับ 9 แต่เดิมยานี้ถูกเตรียมไว้เพื่อให้เป็นสิ่งที่ล้ำค่าที่สุด แต่เพราะว่าดันมีของชิ้นอื่นมาแทนที่แล้ว ดังนั้นยาระดับ 9 นี้จึงถูกนำมาประมูลเป็นรายการแรก”
พอสิ้นเสียง เหล่าผู้ชมก็สูดหายใจเข้าลึก ทุกคนจะรู้ว่าของชิ้นแรกนั้นจะต้องทำให้ทุกคนตื่นเต้นก่อน แต่ยังไงชิ้นแรกก็มักจะดีของงานแต่ไม่ดีที่สุดพวกเขาคิดไม่ถึงว่าจะเริ่มด้วยยาระดับ 9 ต้องเข้าใจว่าที่อาณาจักรต้าเซียแห่งนี้ อย่าเพิ่งพูดถึงยาระดับ 9 เลยเพราะยาตั้งแต่ระดับ 7 ถึง 8 นั้นมีน้อยเสียยิ่งกว่าน้อย แสดงว่าของปิดงานจะล้ำค่ากว่านี้มาก!
แค่รายการประมูลแรกของวันนี้ ก็มาพร้อมกับสินค้าคุณภาพสูงจนทำให้ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรอดูของชิ้นต่อไป จะมียาบริสุทธิ์โผล่มาหรือเปล่านะ? แค่คิดถึงราคาของมัน พวกเขาก็ไม่กล้าคิดแล้ว
“50,000 เหรียญดาว” เด็กผู้ชายที่มีผิวสีน้ำผึ้งตะโกนเสียงดังจากที่นั่งด้านหลังของห้องโถง
“ฉันให้ 55,000 เหรียญดาว” ในห้องโถงชายมีเคราตะโกนออกมา
“60,000”
“65,000… ”
ในพริบตาเดียว ยาระดับ 9 ก็มีราคาสูงถึง 80,000 เหรียญดาว สุดท้ายคนที่ประมูลได้ไปคือชายหนุ่มผิวสีน้ำผึ้ง! ฉับพลันทุกคนก็จ้องมองเขาด้วยสายตาแห่งความอิจฉา พวกเขาหลายคนทำธุรกิจมืด แต่ในโรงประมูลจันทราแห่งนี้ พวกเขาก็ไม่กล้าทำอะไร พวกเขาเลยได้แต่ใช้ความโลภนี้จดจ้องไปยังสินค้าชิ้นต่อไป
ฉู่เหินเห็นทุกอย่างว่าแค่ยาระดับ 9 ก็ก่อให้เกิดความวุ่นวายมากมายแล้วแต่ทว่าพวกที่นั่งอยู่ในห้องพิเศษ หรือกระทั้งห้องด้านบนนั้นยังไม่มีใครลงเสนอราคาเลย นี่ทำให้ฉู่เหินอดรู้สึกสงสัยไม่ได้ หรือว่ายาพวกนี้จะดึงดูดสายตาพวกระดับ VIP ไม่ได้อย่างนั้นเหรอ?
ฉู่เหินไม่รู้เลยว่าในห้องพิเศษของแต่ละห้องมีหนังสือเล่มเล็ก ๆ วางไว้ หนังสือเล่มเล็กนี้มีรายละเอียดและรายการของการประมูลในวันนี้ทั้งหมด บอกไว้แล้วพวกเขาเลยเลือกของที่ต้องการเอาไว้ก่อนแล้ว แต่ฉู่เหินไม่เห็นมันเพราะว่าหนังสือเล่มนี้ถูกวางด้านข้างของโต๊ะ ทันทีที่เขาเข้ามาในห้องเขาก็เริ่มแยกเมล็ดผลไม้มาเก็บก่อนเป็นอย่างแรก ทำให้เขาไม่ได้สังเกต
สิ่งที่ฉู่เหินไม่รู้ก็คือเมื่อคนที่อยู่ในห้อง VIP เห็นสินค้าจากรายชื่อพวกเขาก็พากันตื่นเต้นมากๆ คนเหล่านี้ให้ความสนใจกับยาศพปีศาจทั้ง 3 เม็ดเป็นพิเศษและตอนนี้พวกเขากำลังถูมือเตรียมพร้อมทีจะสู้ราคาแทบไม่คิดชีวิต
รายการประมูลชิ้นที่ 2 ก็คือ รากจิตวิญญาณ ซึ่งถูกเรียกว่า น้ำเต้าจิ่วโยว น้ำเต้าจิ่วโยวนี้เป็นสมบัติที่เกิดขึ้นจากธรรมชาติ มันมีขนาดที่ใหญ่และได้รับการแปรรูปจากพลังดวงดาวในปริมาณที่เหมาะสม
วิธีใช้ก็คือ ถ้าคุณใช้พลังธาตุไฟลงไป น้ำเต้านั่นก็จะสามารถเก็บพลังไฟเอาไว้ได้ และเมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูคุณจะสามารถพ่นไฟที่เก็บเอาไว้ในน้ำเต้าเพื่อจัดการศัตรูได้ น้ำเต้าระดับ 9 นี้เป็นที่เก็บพลังสำรองนั้นเองซึ่งมันมีประโยชน์มาก ๆ
หลังจากที่ได้เห็นรากแห่งจิตวิญญาณที่นี่ฉู่เหินก็รู้สึกทึ่ง ฉู่เหินอยากได้มันขึ้นมา แต่เมื่อคิดได้ว่าเขาไม่มีเงินในกระเป๋าเลย เขาก็ขมวดคิ้ว
เขาลองกดปุ่มที่อยู้ข้างตัว ไม่นานนักบริกรก็เดินเข้ามา
“ต้องการอะไรหรือขอรับ? ตราบเท่าที่กระผมทำได้ กระผมจะจัดการมันให้กับท่านเอง” บริกรคนนี้ยิ้มอย่างงดงามจนแก้มแทบปริ เมื่อมองดูไปแล้วก็น่ารักดี
แต่เมื่อได้ยินประโยคนี้ฉู่เหินก็รู้สึกว่ามันดูคลุมเครือสุด ๆ จากนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา ถ้ายึดตามหลักความคิดแล้วเขาก็ค่อนข้างขี้ตืดอยู่เหมือนกัน เพราะงั้นเขาจะลองเอาเงินในอนาคตมาใช้ดู
“นั่นละ ฉันว่าจะซื้อของอะไรซักอย่างในวันนี้ แต่ว่าฉันไม่ได้พกเหรียญดาวมามากนัก ฉันเลยอยากจะถามเจ้านายของนายว่า ฉันจะสามารถเอาเงินส่วนที่ฉันเอาสินค้ามาประมูลวันนี้ออกมาใช้ล่วงหน้าก่อนได้ไหม?”