พวกนี้ประหลาดเกินไป มองยังไงก็ผิดปกติสุด ๆ!
ทำไมพวกผู้ถูกเลือกถึงเป็นแบบนี้ไปได้?!
อลิซรู้สึกสับสนระคนยุ่งเหยิง
เมื่อผ่านไปครู่ใหญ่ ๆ พลันบังเกิดละอองแสงสีเขียวซีดรวมกลุ่มกันเป็นร่างคล้ายมนุษย์อย่างช้า ๆ ณ กิ่งก้านสาขาของต้นไม้โลก
อึดใจต่อมา ร่างเอลฟ์หนุ่มหัวทรงชี้ฟูค่อย ๆ โผล่ออกมาพร้อมกับลำแสงศักดิ์สิทธิ์ระยิบระยับ เขาคือเดมาเซียที่โดนอลิซโจมตีใส่ไปในช่วงก่อนหน้านี้
เขากลืนน้ำลายด้วยความหวาดกลัว
“แม่เจ้าโว้ย … เธอทำชั้นกลัวแทบตาย พลังของ NPC คนนี้อย่างโหด โชคดีว่าชั้นลดระดับความเจ็บไว้ล่วงหน้า …”
ฟื้นคืนชีพ? … เขาถูกชุบชีวิต?
อลิซจ้องมองรูปร่างที่คุ้นเคยท่ามกลางความตื่นตะลึง
“อย่าได้กังวล อลิซ พวกผู้ถูกเลือกเป็นอมตะ …”
สุรเสียงของพระมารดาพลันดังขึ้นในใจของอลิซ เธอรู้สึกสงบลงอย่างแปลกประหลาด ราวกับมีพลังบางอย่างแฝงมากับน้ำเสียงนั้น
“พระมารดา!”
อลิซรู้สึกสงบใจเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย แต่วินาทีถัดมาดวงตาคู่งามพลันแดงก่ำราวกับกำลังจะร่ำไห้ … ไม่มีใครรู้ว่าเธอตื้นตันหรือระทมทุกข์กันแน่
“พระมารดาคะ .. พวกเขา … พวกเขา …”
เด็กสาวเสียงขาดช่วง
“อะแฮ่ม … อย่าได้กังวลไป”
อีฟไอแห้ง ๆ ในขณะที่พยายามปลอบใจนักบวชสาว
“พวกเขาอาศัยอยู่ในอีกโลก พวกเขาคือผู้ที่ตกทุกข์ได้ยากจากโชคชะตา และพบกับความกดดันทางจิตใจมาอย่างหนักหน่วง พวกเขาจึงระบายออกมาแบบนั้น … การได้เป็นเหล่าผู้ถูกเลือกคือการหลีกหนีความจริงรูปแบบหนึ่ง ทว่า … พวกเขาล้วนมีศักยภาพ …”
เหตุการณ์นี้ไม่ได้เกินความคาดหมายของอีฟ ที่ตนเองอาจจะได้ผู้เล่นประเภทหลุดโลกมาบ้างไม่มากก็น้อย
ในวินาทีที่อีฟตัดสินใจเลือกผู้เล่น เหล่าเกมเมอร์ทั้ง 300 ชีวิตล้วนใช้ชีวิตอย่างจริงจังเกมมิ่ง หรือเป็นผู้มีอิทธิพลในวงการเกม
การอยู่ในโลกออนไลน์เป็นเวลานานเกินไป หรือการตัดขาดชีวิตทางโลกแล้วเข้าสู่วงจรมนุษย์เงินเดือน ทำให้คนบางกลุ่มพัฒนาบุคลิกที่ไม่เจริญหูเจริญตาเท่าไร ความกลัวหนึ่งเดียวในใจของคนพวกนี้คือการกระทำประหลาด ๆ ของตนจะสร้างปัญหาได้ไม่หนักพอ หรือไม่น่าตื่นเต้นพอ คนกลุ่มนี้จะเล่นเกมด้วยวิธีประหลาด ๆ จนกว่าตนจะเข้าใจระบบเกมอย่างถ่องแท้ …
ทักษะของพวกเขาจัดอยู่ในระดับแกร่งของแท้
กล่าวโดยสรุป พวกผู้เล่นตัวเบ้ง ๆ มักจะบ้า ๆ บอ ๆ กันเป็นปกติ
อย่างไรก็ตาม เรื่องเหล่านี้คงอธิบายให้อลิซฟังไม่ได้ …
หลังจากนิ่งเงียบอยู่พักใหญ่ อีฟตัดสินใจกล่าวกับเด็กสาว
“คิดเสียว่าพวกเขามีอาการทางจิตก็ได้นะ”
อลิซรู้สึกหมดคำจะกล่าว
“อย่างไรก็ตาม จงสบายใจเถิด พวกเขาไม่ได้เป็นคนไม่ดี อีกทั้งยังมีความขยันอย่างยิ่งยวด จงไว้วางใจและมอบหมายให้พวกเขาทำสิ่งใดตามประสงค์ … และเหล่าเอลฟ์ 300 ตนนี้เป็นเพียงกลุ่มแรก วางใจได้ว่าเหล่าผู้ถูกเลือกกลุ่มถัดไปจะมีความเป็นปกติ”
กลุ่มถัดไป? ยังจะมีมาเพิ่มอีกเหรอคะ?
อลิซตกใจแทบสิ้นสติ
ด้วยความที่ตนสัมผัสได้ถึงความตื่นตะลึงของหญิงสาว อีฟจึงรีบแก้ความเข้าใจเป็นพัลวัน
“อย่าห่วงไป พวกเขาจะไม่เป็นเช่นนี้ไปตลอด”
อีฟใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ถ่ายทอดบางสิ่งเข้าสู่จิตใจของอลิซ
“สิ่งนี้คือรายการภารกิจประจำวันที่สามารถมอบให้เหล่าผู้ถูกเลือก ภาระงานเหล่านี้จะดึงความสนใจของพวกเขาได้เป็นอย่างดี”
อีฟตั้งใจว่าจะใช้เหล่าสาวกผู้ซื่อสัตย์เป็น NPC สำหรับงานจิปาถะเช่นเดียวกับเกมออนไลน์ทั่วไป สิ่งที่อีฟต้องทำคือการปูระบบเกมให้มีธีมชัดเจนและคอยชี้นำอย่างเหมาะสม
และสิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่อีฟตั้งใจให้เกิดขึ้น เพื่อสร้างอารยธรรมยุคใหม่ที่ทั้งเหล่าผู้เล่นและชนพื้นเมืองสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างกลมกลืน!
อีฟตั้งใจให้อลิซเป็นไกด์สำหรับผู้เล่นใหม่ และเป็น NPC สำหรับเควสรายวัน ในเวลาเดียวกันก็เป็นหนึ่งในคนที่อีฟหมายตาไว้ให้เป็นผู้ชี้นำเหล่าเกมเมอร์ที่อยากจะเปลี่ยนอาชีพเป็นนักบวชในอนาคต
เป้าหมายระยะสั้นของอีฟในตอนนี้ คือการใช้ภารกิจรายวันมาเป็นตัวกระตุ้นให้ผู้เล่นเพิ่มความแข็งแกร่ง และสร้างเมืองเล็ก ๆ ขึ้นมาใหม่!
เมืองนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นของอารยธรรมยุคใหม่!
อลิซสัมผัสได้ถึงบางสิ่งในหัวทันทีที่อีฟสำแดงปาฏิหาริย์เป็นแสงสว่างวูบหนึ่ง
รายการภารกิจ?
เธอพิจารณาเนื้อหาพลางพึมพำด้วยความฉงน …
“ซ่อมวิหาร …”
“เก็บรวบรวมไม้ …”
“สร้างบ้าน …”
อลิซไม่รู้จะสรรหาคำพูดใดมาอธิบายความรู้สึกของตนในเวลานี้
นี่มันงานจับกังชัด ๆ เลยไม่ใช่เหรอคะ?
พวกผู้ถูกเลือกจะยอมทำของเหล่านี้จริง ๆ เหรอ?
งานจิปาถะแบบนี้เคยเป็นหน้าที่ของผู้ใช้แรงงานในยุคที่อำนาจของเอลฟ์ยังเฟื่องฟู … แต่ว่าผู้มาเยือนเป็นผู้ถูกเลือก! ที่สำคัญคือพวกเขาดูไม่ได้เป็นสาวกของพระมารดาด้วยซ้ำ
ที่เกินคาดสุด ๆ คือความไร้หัวนอนปลายเท้าแถมยังป่าเถื่อน …
พวกเขาจะเชื่อฟังจริง ๆ เหรอ?
แถมงานพวกนี้ต้องใช้การร่วมแรงร่วมใจอย่างเลี่ยงไม่ได้!
อลิซจมดิ่งสู่ความสับสนอันไร้ก้นบึ้ง
“ไม่สิ เราจะมัวคิดแบบนี้ไม่ได้!”
สาวน้อยส่ายหน้าอย่างแรงจากความรู้สึกผิดที่ตนเกิดความสงสัย
พระมารดาถูกเสมอ!
ในนามของสาวกแห่งธรรมชาติและนักบวชผู้ใกล้ชิดเทพธิดา นี่จะต้องเป็นบททดสอบที่เราจะต้องทำให้มันสำเร็จลุล่วงให้ได้!
อลิซภาวนาแด่องค์เทพีอยู่ในใจ และวาดนิ้วเป็นสัญลักษณ์ต้นไม้อันเป็นตัวแทนแห่งธรรมชาติในระดับอก
เธอหายใจเข้าลึกครั้งหนึ่ง แล้วจึงหันไปเผชิญหน้ากับเหล่าผู้เล่นอีกครั้ง
ในวินาทีนี้ทุก ๆ คนยังคงมีพฤติกรรมประหลาด ๆ แต่ไม่มีใครคิดจะเข้ามารับทัณฑ์สวรรค์จากเธอแล้ว
ยิ่งมองเหล่าเอลฟ์ที่กำลังแสดงกริยาลิงโลด อลิซยิ่งรู้สึกผิดหวังมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามมาด้วยอาการปวดเศียรเวียนเกล้า …
เราจะเริ่มอย่างไร? ทำอย่างไรให้พวกเขารับเอางานเหล่านี้ไปทำได้ด้วยความสมัครใจ? หากทุกคนเป็นดั่งที่พระมารดากล่าวล่ะก็ ช่างน่าสงสารยิ่งนัก …
การที่พวกเขาแสดงออกมาในรูปแบบการกระทำที่สุดขั้วเช่นนี้ มันต้องเป็นเพราะความเครียดสะสมในระดับจิตใจและจิตวิญญาณแน่ ๆ
ในอีกโลกคงเต็มไปด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส และความเศร้าโศกที่ไร้ที่สิ้นสุดอย่างแน่แท้ …
เมื่อเอลฟ์สาวหวนคิดถึงสิ่งที่ตนเพิ่งกระทำลงไป ความรู้สึกผิดพลันเกาะกุมจิตใจของเธอ …
“เราทำตัวรุนแรงเกินไปไหมนะ?”
“แม้เอลฟ์หนุ่มผมแดงคนนั้นจะน่ารำคาญไปหน่อย แต่เราจะปล่อยให้ความรู้สึกส่วนตัวมาเป็นอุปสรรคต่อหน้าที่ไม่ได้ ยังไง ๆ พระมารดาก็มอบหมายหน้าที่นี้ให้กับเรา เราควรขอโทษพวกเขาไหมนะ …”
ระหว่างที่กำลังคิด อลิซพบว่าบรรยากาศโดยรอบพลันเงียบสงัด
นักบวชสาวเงยหน้าขึ้น เธอพบสายตานับร้อย ๆ จับจ้องมาโดยไม่คาดคิด แววตาพวกเขาเหมือนกำลังจ้องขุมสมบัติเคลื่อนที่ได้ …
อลิซเคยเห็นสายตาแบบนี้จากเหล่านักผจญภัยที่ไม่หวั่นเกรงต่อความตาย และพ่อค้าผู้โลภมาก ร่างเล็ก ๆ ของเธอสั่นกลัว
แถมตอนนี้พวกเขายังเริ่มกระซิบกระซาบกันด้วยความตื่นเต้น
“เออแก ได้รับแจ้งเตือนจากระบบปะ? ตอนนี้เรารับเควสรายวันได้จาก อลิซ นักบวชแห่งธรรมชาติ!”
“ได้ยินสด ๆ เลย มันบอกว่าเราเป็นผู้กล้าที่จะกอบกู้อารยธรรมเอลฟ์ด้วย”
“ชั้นได้เหมือนกัน!”
“นักบุญ! น้องสาวจริง ๆ คือนักบุญ!”
“ไปรับเควสเร็ว! รีบรับเควสเร็ว! ชั้นอยากจะเปลี่ยนอาชีพเป็นนักเวทใจจะขาดแล้ว”
ในชั่วพริบตา เหล่าผู้ถูกเลือกโถมตัวเข้ามาดั่งคลื่นราวกับได้รับคำสั่งบางอย่าง อลิซรู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาล
พระมารดาทรงมีพระบัญชาแด่พวกเขาเหรอคะ?
อลิซพยายามสงบสติอารมณ์ เธอหยุดครู่หนึ่งและกล่าวขึ้น
“มีใคร … อยากจะรับภารกิจไหมคะ?”
แววตาของเอลฟ์นับร้อยฉายแววสดใสพลางชูมือกระโดดเหยง ๆ
“รับ! รับ! รับ!”
“โอ้แม่สาวน้อยยยย! ให้เควสพี่เร็ว!”
“ท่านอลิซ! ผมอยากได้เควส!”
“น้องอลิซ! ชุดน้องสวยเหลือเกิน! ช่วยมอบภารกิจให้พี่ได้ไหม?”
เป็นอีกครั้งที่อลิซหมดคำจะกล่าวราวกับสมองของตนหยุดทำงานไปชั่วขณะ
เพียงชั่วพริบตาเดียว เหล่าตัวประหลาดในคราบเอลฟ์พร้อมใจกันเอาอกเอาใจเธอ
เมื่อมองเหล่าเอลฟ์ที่โถมกันเข้ามารับภารกิจแล้วทะยานออกไปด้วยความตื่นเต้นขั้นสุด อลิซรู้สึกด้านชาไปทั้งร่าง
“พระมารดาพูดถูก พวกเขามีปัญหาทางสมองอย่างแรง
…
หลี่มู่พยายามแทรกตัวฝ่าฝูงชนเข้ามาพลางกลืนน้ำลายอึกหนึ่ง
“เกมนี้เหมือนจริงเกินไปแล้ว แค่จะรับเควสยังต้องแย่งกันขนาดนี้ พอถึงช่วง open beta เมื่อไรมีหวังแย่งกันจนเกมแตก …””
แม้เขาจะบ่นออกมาทางวาจา ทว่าในใจกลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขาเปิดหน้าต่างระบบเพื่อตรวจสอบเป้าหมายภารกิจที่เพิ่งได้รับจากอลิซเมื่อครู่
[ภารกิจสุ่มรายวัน: รวบรวมไม้ รางวัลคือค่าประสบการณ์ 50 – 300 แต้ม]
“เก็บไม้เรอะ? เหมือนว่าจะเอามาสร้างบ้านกันสินะ ก็ดี ไม่ยาก แถมเป็นงานที่เราคุ้นเคย”
หลี่มู่เคยอาศัยในฟาร์มในบริเวณใกล้กับป่าแห่งหนึ่งในสมัยเด็ก เขาคุ้นชินกับการตัดต้นไม้เป็นอย่างดี
“แถมเราจะได้ค่าประสบการณ์อย่างน้อย 50 หน่วยและทำซ้ำได้ แปลว่าเราจะเก็บเลเวลได้อย่างรวดเร็วถ้าทำเควสไปเรื่อย ๆ … แต่เหมือนเควสจะถูกสุ่มใหม่ในทุก ๆ ครั้งแฮะ”
ระหว่างที่ตรวจสอบภารกิจ หลี่มู่เดินเข้าสู่วงเวทเคลื่อนย้ายตามที่รายละเอียดเควสระบุ สิ่งนี้ทำให้เหล่าผู้เล่นสามารถเทเลพอร์ทไปสู่โคนต้นไม้โลกที่อยู่ต่ำกว่าจุดนี้ประมาณหนึ่งกิโลเมตร
เหล่าผู้เล่นรอบตัวล้วนทำสิ่งที่คล้าย ๆ กัน
ชั่วพริบตานั้นพลันปรากฏเอลฟ์นับร้อย พวกเขาพุ่งตัวผ่านป่าพร้อมเสียงอึกทึกเป็นกลุ่มใหญ่
…
สูงขึ้นไป ณ ยอดมหาพฤกษา มีเทพธิดานามว่าอีฟกำลังรู้สึกโล่งใจ ในขณะที่เฝ้าดูเหล่าผู้เล่นที่ประพฤติตนในทางที่เหมาะสม
…
…
…
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _
T/N: เคยต้องเข้าแถวยาวประมาณ 299 คนไหมคะ
ถั่วยังไม่เคยค่ะ
แต่คิดว่าคนรับเควสคนสุดท้ายน่าจะรู้สึกเมื่อยประมาณนึง …
…
ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ
Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _