ตอนที่ 158 – ความพยาบาทของสตราโบ!
*ก่อนจะอ่านนิยาย โปรดตรวจสอบว่าท่านได้อยู่ในสถานที่ที่มีแสงเพียงพอ หรือถ้าท่านอ่านในความมืดก็อย่าลืมเปิด Night Mode หรือจอส้ม เพื่อป้องกันการปวดหัวและสายตาสั้นด้วยนะครับ*
หลังมัดมือพวกทาสเสร็จ เย่เทียนก็สั่งให้นักรบสปาต้นเผาศพทิ้งไป จากนั้นก็พาตัวทาส500คนที่เหลือกลับไปทางโรม.
ขบวนของพวกเขานั้นดูใหญ่มากๆ มีทาสโดนล้อมอยู่ตรงกลางแล้วก็มีนักรบสปาต้นบนหลังม้านับร้อยคอยคุมพวกทาสไม่ให้หนี
เย่เทียนควบม้าอย่างช้าๆอยู่ห่างๆพร้อมกับเด็กผู้หญิง3คนด้านหน้าของเขา พวกเธอเป็นแค่ชาวบ้านเสื้อผ้าก็เลยดูขาดๆและบางมาก
พวกนางเงียบไม่ปริปากซักนิด ไม่อ้อนวอนเลย แต่หน้าพวกเธอแดงทุกคน
อายุแค่นี้พวกเธอน่าจะมีสามีได้แล้วทว่าพวกเธอก็ยังไม่เคยมีประสบการณ์ แต่ทั้ง3คนก็รู้จักเรื่องชายๆ หญิงๆอยู่
โดยเฉพาะคนที่พิงหน้าอกของเย่เทียนอยู่ หน้าของเธอแดงมากที่สุด เธอตัวสั่นและประหม่ามากๆ
มือของเย่เทียนเองก็อยู่ไม่สุขเช่นกัน
โชคดีที่เย่เทียนนั้นหน้าตามีเสน่ห์พวกเธอจึงยอมอยู่ใกล้ด้วย เพียงแต่พวกเธอแค่กําลังงงและกังวลกับเรื่องในอนาคตอยู่
“ไม่ต้องกังวลไปหรอก พวกเราไม่ฆ่าเจ้าแน่! ถ้าข้าอยากจะฆ่าเจ้าก็คงทําไปเมื่อตะกี้แล้ว!”
พอเย่เทียนเห็นสีหน้าเศร้าๆของพวกทาส เขาเลยควบม้าเข้าไปใกล้ๆแล้วตะโกนดังๆให้ทุกคนได้ยิน
“พวกเจ้าเป็นเชลยของข้า ดังนั้นข้าจะไม่ส่งพวกเจ้ากลับไปหาเจ้านายของพวกเจ้าเช่นกัน ถ้าข้าส่งกลับล่ะก็ พวกเจ้าคงถูกตัดหัวแน่!”
เย่เทียนกล่าวต่อ จนสีหน้าของทาสบางคนเริ่มมีหวังขึ้นมาอีกครั้ง
“ข้าเชื่อว่าพวกเจ้าอยากได้เจ้านายที่มีเมตตา, และข้านี่แหละคือเจ้านายผู้มีเมตตาของพวกเจ้า! ติดตามข้าซะ, หากพวกเจ้าซื่อตรงกับข้า ข้าก็จะไม่ดุด่าพวกเจ้า ตราบใดที่พวกเจ้าทําตามกฏที่ข้าสั่งไว้ ข้าก็จะไม่ทําร้ายพวกเจ้าเลย. แม้แต่เรื่องอาหารและเสื้อผ้าก็ไม่ใช่ปัญหา! ถ้าพวกเจ้าทําตัวดี ข้าจะให้อาหารเพิ่มและเนื้อด้วย. ถ้าพวกเจ้าทําให้ข้าพึงพอใจได้ล่ะก็ ข้าจะอนุญาตให้พวกเจ้าแต่งงานและมีลูกด้วย!! นี่คือคําสัญญาของเจ้านายผู้เมตตาของเจ้า! แน่นอนว่า ถ้าพวกเจ้ายังคิดอยากจะก่อกบฏอยู่อีกล่ะก็ ข้าก็ทําให้พวกเจ้าตายทั้งเป็น!!”
เย่เทียนตะโกนอย่างดัง ทาสทุกคนได้ยินเสียงของเขา สายตาของพวกทาสเริ่มมีความหวังขึ้นมา
เย่เทียนมีที่ดินนับหมื่นเอเคอร์ เขาต้องการคนมาดูแลแปลงสารพัดผักของเขาและทาสพวกนี้ก็เหมาะมาก.
ดังนั้นเย่เทียนจึงไม่คิดที่จะส่งทาสพวกนี้กลับไปหาเจ้านายคนเก่า,
พวกทาสนั้นเหนื่อยมากๆแล้ว ดังนั้นแรงเดินจึงไม่ค่อยจะมี พวกเขาจึงเคลื่อนที่กันอย่างช้าๆ
เมื่อพระอาทิตย์กําลังจะตกดิน เย่เทียนก็มาเจอกับกองทัพของสตราโบ.
“เตรียมรับมือ!!”
บาดั๊คตะโกน.
“ให้50คนคมพวกทาสไว้ ที่เหลือรวมทัพ, เตรียมหน้าไม้และดาบโม่เต๋าให้พร้อม!!!”
พอเห็นสตราโบกําลังเข้ามาเย่เทียนก็ตะโกนเสียงดัง
สตราโบกับลูกชายของเขาโผล่มาเพื่อจะแย่งความดีความชอบไป. แต่พวกทาสถูกเย่เทียนปราบไปแล้วดังนั้นพวกเขาไม่มีวันได้หน้าแน่ๆ แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็เหมือนถูกตบเข้าที่หน้าอย่างจังและชื่อเสียงก็คงเสียหายพอควร ใครจะรู้ว่าพวกเขาอาจจะมาหาเรื่องเย่เทียนก็ได้
เย่เทียนต้องระวังไว้ก่อน!
“ครับ!”
พวกสปาฉึกตอบสนองเร็วมากๆ พวกเขาแยกคนออกมา50คนอย่างเร็วที่สุด แล้วที่เหลือก็พุ่งไปรวมทัพด้านหน้า. พวกเขาพร้อมจะฉีกศัตรูด้านหน้าทันทีที่เย่เทียนสั่ง
เวรเอ๊ย ซาตานมันโชคดีเกินไปแล้ว! พวกสปาต้นมันช่วยซาตานปราบพวกทาสจริงๆ!!!
พอสตราโบเห็นเย่เทียนกําลังพาทาสหลายร้อยกลับโรม สีหน้าเขาก็เริ่มหม่นหมองทันที อารมณ์ของเขาไม่ดีมากๆ
สิ่งที่เขาคิดว่าจะช่วยฆ่าซาตานกลับกลายเป็นว่าทําให้เขาได้หน้าซะนะ
ยิ่งไปกว่านั้นเขากําลังนับกองทัพทหารนับพันมาปราบพวกทาสอยู่ แต่ในขณะที่กําลังเดินทางมา เย่เทียนก็ปราบพวกทาสสําเร็จไปก่อนแล้ว แล้วทางสภาโรมันจะมองเขายังไง ประชาชนของโรมจะมองเขายังไง?
พวกเขาก็จะคิดว่าเขากระจอกกว่าไอ้เด็กหน้าใหม่ที่เพิ่งเข้าร่วมสงครามยังไงล่ะ
ชื่อเสียงของเขาจะต้องป่นปี้แน่
……คํานวณพลาดแล้ว พลาดหนักจริงๆ!
สตราโบทําเสียงไม่พอใจออกมาเบาๆ เขาคิดไว้ว่าต่อให้เย่เทียนเจอพวกทาสก็คงจะปราบไม่ไหวแน่น เขาใช้ทหารแค่ร้อยคนจัดการพวกทาสได้ยังไง?
ต่อให้เย่เทียนโชคดีไม่ตายตรงนั้นเขาก็จะฆ่าเย่เทียนให้ตายซะเอง แล้วก็โยนความผิดให้พวกทาสไป.
เขาควรจะยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวแท้ๆ, ปราบพวกทาสแล้วก็กําจัดเย่เทียนไปพร้อมๆกัน!
แต่พวกเขาดูถูกเย่เทียนเกินไป.
แค่คน100คนเย่เทียนก็สามารถปราบพวกทาสในเวลาสั้นๆได้ แถมนักรบของเขาก็ดูไม่เสียแรงเท่าไหร่เลย
สตราโบคิดว่าต่อให้เป็นเด็กหนุ่มก็ไม่น่าจะทําได้ แม้แต่เขาเองก็ไม่น่าจะทําได้เช่นกัน
โอ…ในที่สุดแกก็แสดงความพยาบาทออกมาใส่ชั้นแล้วสินะ? ชั้นว่าแล้วว่าการขยายกองทัพน่ะไม่ใช่เรื่องง่ายๆ! พวกมันพยายามจะกําจัดชั้นทิ้งที่นอกโรม!! ทหารนับพันพวกนั้นเอามาฆ่าคนของชั้นสินะ!
สายตาของเย่เทียนหลักแหลมพอจะอ่านสีหน้าของสตราโบออก เขาจึงแสยะยิ้มออกมา
เขารู้แผนของทางสภามานานแล้วแต่ก็กล้ารับคําท้าของพวกนั้น
ไม่ต้องถึงมือพวกสปาฉึกหรอก แค่เขาขี่เจ้าสโนวไวท์ พวกทหารนับพันนั่นก็จับเขาไม่ได้แล้ว….