และในทั้งสนามรบ จำนวนศัตรูที่มากที่สุดก็คือผู้พิทักษ์เกราะทมิฬทั้งสิบสองคน
พวกมันกำลังเผชิญหน้ากับหลวงจีนลายบุปผา หลู่จือเซินผู้ซึ่งเป็นทหารเหมือนกันและเป็นผู้นำอันดับหนึ่งในสิบผู้นำของกองทัพแห่งเขาเหลียงซาน
ตุบ!
ไม้เท้าสมาธิโลหะเหมันต์กระแทกอย่างรุนแรง ทำให้ผู้พิทักษ์เกราะทมิฬล้มไปกองบนพื้น มันทำได้เพียงแค่คลานไปคว้ากระบี่และยืนขึ้นมา
เกราะทมิฬผิดรูปอย่างมาก และกระดูกที่ติดกับเนื้อที่แห้งและไม่มีเลือดอยู่ข่างในก็ได้แตกเช่นกัน
บูม!
หลังจากหันไปมองอีกทางหนึ่ง และเขาก็ฟาดไม้เท้าสมาธิโลหะเหมันต์อีกครั้ง
ผู้พิทักษ์ยมโลกเกราะทมิฬอีกคนก็ถูกฟาดจนกระเด็นไปไกลกว่าสิบเมตร มันชนกับหลุมฝังศพและหัวหลุดออกมาจากร่างของมัน
นอกเหนือจากนั้นยังมี…
“บรูววว!”
เสียงเห่าหอนของหมาป่าดังขึ้นในขณะที่หมาป่าเทามากกว่าสิบตัวที่มีดวงตาสีเขียววิ่งเข้ามาในสนามรบ พวกมันกระโจนใส่ผู้พิทักษ์ที่เพิ่งฟื้นฟูอาการจากระเบิดวิญญาณได้ แต่น่าเสียดายที่ผู้พิทักษ์เกราะทมิฬไม่มีเวลาสร้างรูปขบวนต่อสู้
ยิ่งไปกว่านั้นเพราะพวกมันดื่มและสนุกกับผีสาว ผู้พิทักษ์ภูเขาทมิฬจึงไม่ได้สวมชุดเกราะอย่างเหมาะสม
ความแข็งแกร่งของหมาป่าเทาตัวใหญ่นั้นใกล้เคียงกับอันดับ 6 มันไม่ได้ด้อยไปกว่าผู้พิทักษ์เกราะทมิฬที่อ่อนแอลงเนื่องจากสนามรบแห่งโชคชะตา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากพวกมันติดยันต์กระดาษไว้ ทำให้ดูราวกับว่าพวกมันสวม ‘เกราะ’ หนึ่งชั้น
ต้องบอกว่าเจ้าอ้วนจูผู้ซึ่งเป็นคนเถื่อนอย่างน้อยก็เข้าใจรายละเอียดของหนังอย่างถ่องแท้
อันที่จริงแล้วเขาจำรายละเอียดเล็กๆ เช่น ‘ยันต์เงินสีชาด’ บนตัวหนิงไฉ่เฉินทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนรู้สึกกลัว
ดังนั้นเขาจึงใช้เงินรางวัลที่เขาได้รับจากการจับหลิวเต๋าในเมืองเพื่อซื้อยันต์ทั้งหมดมีขาย
แม้ว่าพลังของยันต์เงินซึ่งเดิมที่อยู่ในระดับวิสามัญอันดับ 0 ที่ต่ำมากและไม่มีประโยชน์ในทางปฏิบัติเมื่อเผชิญหน้ากับผู้พิทักษ์ยมโลก แต่พวกมันก็กลายเป็นยันต์ที่ทรงพลังอย่างแท้จริงหลังจากที่จีเย่วาดยันต์ด้วยเลือดระดับวิสามัญ!
“บรูววว!”
ดังนั้นเมื่อการโจมตีของหมาป่าเทามาถึงผู้พิทักษ์เกราะทมิฬ นอกเหนือจากการฉีกขาดของเกราะแล้ว พลังขับไล่ก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากยันต์เหล่านี้ซึ่งทำให้วิญญาณของพวกมันสลายไปอย่างรวดเร็ว
“บัดซ*!”
ในการต่อสู้กับ ‘บอส’ ปีศาจต้นไม้นั้นเสียเปรียบอย่างแท้จริง
ในตอนนี้เธอสูญเสียแขนทั้งสองข้างของเธอ พวกมันตกลงมาบนพื้นและกลายเป็นกิ่งไม้เหี่ยวสีดำสองอัน
ตุบ!
ในขณะที่ปีศาจต้นไม้สาปแช่งอย่างเงียบๆ ร่างสีแดงก็พุ่งผ่านเธอไป ทำให้เกิดรอยที่คอของเธอและหัวของเธอก็หลุดออกมา
วีรบุรุษผมแดงมีความแข็งแกร่งที่โดดเด่น แม้ว่าร่างกายของปีศาจต้นไม้พันปีจะเป็นต้นไม้ แต่เธอก็อ่อนแอลงเนื่องจากสนามรบแห่งโชคชะตา มันจึงไม่ถือว่าเป็นความแข็งแกร่งในการต่อสู้ชั้นนำ
อย่างไรก็ตามการที่สามารถตัดแขนของเธอและแม้แต่หัวของเธอได้ในพริบตา แสดงให้เห็นว่าวีรบุรุษคนนี้พิเศษแค่ไหนในเส้นทางนักฆ่า
ในฐานะถิ่นฐานเกม เจ้าอ้วนนั้นมีข้อดีมากมาย เขาสามารถหลอมรวมเทคโนโลยี เวทมนตร์ และอักษรรูนได้
อย่างไรก็ตามจีเย่ก็คาดว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะไม่มีข้อเสีย
ตัวอย่างเช่น จากที่เจ้าอ้วนกล่าว ‘วีรบุรุษ’ ที่มีชื่อเสียงในเกมนี้ที่เขากำลังเล่นควรจะทรงพลังมาก มันไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถอัญเชิญได้ในตอนนี้
อย่างไรก็ตามวีรบุรุษผมแดงคนนี้ผู้ที่ซึ่งเก่งกาจในการสอบสังหารได้เป็นถึงระดับวิสามัญขั้นเหนือชั้น เห็นได้ชัดว่ามี ‘ข้อยกเว้น’ เกิดขึ้น!ฃ
เห็นได้ชัดว่ามีทั้งการได้รับและการสูญเสีย
“ฉันอยากให้เธอตายไปซะ!”
ปีศาจต้นไม้ที่หัวหลุดออกมาแล้วนั้นยังไม่ตาย
ในฐานะปีศาจต้นไม้พันปี จุดอ่อนที่แท้จริงของเธอนั้นไม่ใช่หัวของเธอ แต่เป็นวิญญาณและแกนกลางของเธอ
ในความโกรธเกรี้ยวของเธอ เธอได้เปิดเผยร่างที่แท้จริงของเธอและฝังรากลงพื้น ทันใดนั้นทั้งสุสานก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
“กลับมา!”
ในที่สุดจีเย่ก็ค้นพบวิธีการใช้น้ำเต้าสีดำแดง เขาได้ดึงวิญญาณปีศาจและพิษกลับเข้ามา
น้ำเต้าทั้งสองนี้เป็นสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ระดับวิสามัญอันดับ 2 เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเป็นมนุษย์จากมมิติบ่มเพาะ
“ปรมจารย์หนุ่ม ช่วยฉันด้วย!”
ทันใดนั้นจีเย่ก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ
เมื่อหันไปมองรอบๆ เขาก็เห็นว่าร่างของเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนในชุดขาวกำลังสลายไปทีละนิด เธอมีสีหน้าตื่นตระหหนกในขณะที่เธอลอยมาหาเขาด้วยความเร็วเต็มที่
เดิมทีเขาได้สั่งให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่ให้เข้าใกล้สนามรบแห่งนี้เพื่อหลีกเลี่ยงการได้รับบาดเจ็บโดยบังเอิญ
ทำไมเธอถึงขอความช่อยเหลือจากเขาในตอนนี้?
เป็นไปได้มั้ยว่ากำลังเสริมของภูเขาทมิฬมาถึงแล้ว?
“ปีศาจร้าย ทำไมแกถึงวุ่นวานอย่างนี้? ทำไมแกถึงต้องซ่อนตัว? แกพยายามจะทำร้ายใครอีกแล้วใช่มั้ย?”
อย่างไรก็ตามเมื่อจีเย่เห็นหยานซีเซียวิ่งเข้ามาพร้อมกับดาบสีดำที่มีความสูงเท่ากับครึ่งหนึ่งของคนธรรมดาบนหนังของเขา จีเย่ก็เข้าใจเหตุผลทันที
เดิมทีจีเย่ไม่ได้บอกหยานซีเซัยเกี่ยวกับการต่อสู้ในครั้งนี้
มีเหตุผลหลายข้อที่ทำให้ยากที่จะอธิบายให้เขาฟัง
แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไร แต่ด้วยนิสัยของหยานซีเซีย เขาจะต้องรีบเข้ามาทันทีเมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้น
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้คาดหวังว่าหยานซีเซียจะวิ่งไปหาเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนผู้ที่ยืนอยู่ด้านนอก
เขาคงคิดว่าผีสาวคิดที่จะก่อปัญาอีกครั้ง เขาจึงทำร้ายเธอ!
“คุณหยุดก่อน อย่าโจมตีเธอ!”
ในขณะที่หยานซีเซียกำลังจะหยิบเข็มยาวสีทองแดงซึ่งมีพลังเวทมนตร์ออกมาเพื่อขว้างไปด้านหลังของเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน
ติ้งง!
จีเย่ก็พุ่งไปข้างหน้าและฟันที่ด้านข้างของเข็มสีทองแดงด้วยดาบงูดำ เบี่ยงมันออกไป
ตูม!
เข็มสีทองแดงปักเข้ากับต้นไม้ที่อยู่ใกล้ๆ ซึ่งเกิดการระเบิดกลายเป็นบอลเพลิงขนาดใหญ่ทันที หากมันโจมตีโดนเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนก็มีความเป็นไปได้สูงที่เธอจะได้รับบาดเจ็บสาหัสหรืออาจถึงขั้นวิญญาณแตกสลาย!
“เด็กน้อย นายพูดผิดหรือเปล่า? เธอเป็นผี ไม่ใช่มนุษย์!” หยานซีเซียจ้องมองจีเย่และกล่าวออกมาในขณะที่เคราของเขาสั่นด้วยความโกรธ
“ฉันรู้ว่าเธอเป็นผี แต่มีทั้งผีที่ดีและชั่วร้าย ฉันจะอธิบายรายละเอียดให้ฟังหลังจากจบการต่อสู้ครั้งนี้!” จีเย่กล่าวกับหยานซีเซียอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้ากังวล
“ฉันอยากให้พวกแกตายไปกันให้หมด!”
หลังจากปีศาจต้นไม้พันปีเปิดเผยร่างที่แท้จริงของเธอ เธอก็ได้ควบคุมรากขนาดใหญ่ที่ปกคลุมทั่วทั้งสุสานเพื่อโจมตีผู้คนที่อยู้ด้านบน
ไม่ว่าจะเป็นหลู่จือเซินหรือคาตาร์รีน่า พวกเขาทั้งคู่ต่างก็ได้รับผลกระทบจากการโจมตีของเธอ แต่ว่าคนหนึ่งสามารถหลบได้ด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาและอีกคนหลบด้วยความเร็วสูง
มันยากที่จะต่อสู้ได้ตามปกติอย่างไม่ต้องสงสัย
“บรูววว บรูววว”
สำหรับฝูงหมาป่าเทา พวกมันได้รับความทุกข์ทรมาณมากยิ่งขึ้น ด้วยแขนขาที่ถูกพันด้วยรากต้นไม้จึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกมันที่จะจัดการกับผู้พิทักษ์เกราะทมิฬที่แข็งแกร่ง พวกมันจึงได้รับบาดเจ็บหรือไม่ก็ถูกสังหาร!
“เห้อ ฉันจะพูดกับนายหลังจากจัดการกับปีศาจต้นไม้ ฉันบอกให้นายบ่มเพาะร่างกายและจิตใตของนาย!”
หยานซีเซียบ่นด้วยความผิดหวังโดยคาดหวังสิ่งที่ดีจากจีเย่
เขารีบถอดซองดาบสีดำที่หลังและแปะยันต์สีเหลืองบนดาบ
“ไปเลย!”
ในเวลาต่อมา ดาบทองเหลืองที่เปล่งแสงสีแดงก็พุ่งขึ้นไปในอากาศ
หลังจากมาถึงระดับความสูงที่เหมาะสม เขาก็เร่งความเร็วและพุ่งไปใต้ดิน
“อ่าา!”
จากนั้นปีศาจต้นไม้ก็ส่งเสียงกรีดร้องที่แยกไม่ออกว่าเป็นชายหรือหญิง พื้นดินในสุสานขนาดใหญ่หยุดการเคลื่อนไหว
หลังจากนั้นดาบทองเหลืองที่พุ่งออกมาจากพื้นดินก็ถูกถือไว้ในมือของหยานซีเซีย แสงสีแดงบนดาบหายไป แต่มันก็มีร่องรองที่คล้ายกับยางต้นไม้
“มันตายแล้วเหรอ?”
จีเย่เอ่ยถามหยานซีเซีย
“มันจะตายง่ายขนาดนั้นได้ยังไง? นี่คืออาณาเขตที่มันอยู่มาแล้วหลายศตวรรษ รากของมันเกี่ยวพันและหยั่งลึก”
หยานซีเซียขมวดคิ้วและส่ายหัวของเขา
“ฉันเพิ่งใช้พลังบ่มเพาะของซองดาบเพื่อเพิ่มพัลงของดาบและทำให้มันได้รับบาดเจ็บสาหัสด้วยการโจมตีหนึ่งครั้ง อย่างไรก็ตามก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะฆ่ามันเว้นแต่จะมีวิธีลงไปใต้ดิน”
ร่างหลักของปีศาจต้นไม้พันปีนั้นซ่อนอยู่ใต้ดิน หากไม่มีพลังเหนือมนุษย์หรือคาถาอย่างหลบหนีปฐพี ก็เป็นเรื่องยากที่จะสังหารเธอ
“ครับ!”
หัวใจของจีเย่ปั่นป่วนเล็กน้อย
วิญญาณหัวหน้าหมาป่าก่อตัวที่หน้าอกของเขา จากนั้นมันก็กลายเป็นลำแสงสีดำและพุ่งเข้าไปในรูที่หยานซีเซียเจาะทิ้งไว้!
“อ่าา!”
หลังจากนั้นไม่นาน พื้นก็สั่นเล็กน้อยอีกครั้ง
วิญญาณหัวหน้าหมาป่านั้นก็เป็นระดับวิสามัญอันดับ 4 ปีศาจต้นไม้ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจึงไม่สามารถสู้กับมันได้
“ฉันรู้แล้ว เด็กสารเลว แกเป็นคนที่ล่อพวกเขามาที่นี่ แกกล้าหักหลังฉันได้ยังไง? มาตายด้วยกันซะ!”
อย่างไรก็ตามปีศาจต้นไม้พันปีก็คำรามด้วยความโกรธก่อนที่มันจะตาย
นี่เป็นเพราะมันพบว่าจีเย่กับเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนยืนอยู่ด้วยกัน มันควบคุมกิ่งไม้ของมันด้วยความโกรธและทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนกลายเป็นขี้เถ้า