อีฟสังเกตเบอร์เซิร์กเกอร์ผ่านมุมมองพิเศษของตน
ในเวลานี้ ร่างอันสูงใหญ่ของโอ๊คการ์ดกำลังคุกเข่าลงกับผืนป่าในท่านอบน้อม ดวงตาทั้งสองของมันปิดลงพร้อมร่างสูงใหญ่ค้อมลงในอิริยาบถของการภาวนาอย่างใจจดใจจ่อ มันเป็นการยากที่จะจำแนกตัวตนของโอ๊คการ์ดออกจากต้นไม้สูงใหญ่โดยรอบหากมองเผิน ๆ
เจ้านี่กำลังซ่อนตัวจากบางสิ่ง … อย่าบอกนะว่ามันพบสิ่งมีชีวิตทรงปัญญาที่รับมือได้ยาก?
อีฟพลันตระหนก
เบอร์เซิร์กเกอร์เป็นตัวเลือกหนึ่งเดียวในการสำรวจพื้นที่ ทว่ามันก็ความเสี่ยงที่หนักหนาเกินไปหากจะให้โอ๊คการ์ดสำรวจอาณาบริเวณที่ไม่รู้จักเพียงตนเดียว
เพราะสิ่งมีชีวิตทรงปัญญาทั้งหลายย่อมรู้จักโอ๊คการ์ด
ตัวตนของเทพารักษ์แห่งพงไพรถือได้ว่าทัดเทียมกับเทวทูต
หากผู้ศรัทธาในเทพองค์อื่นพบเข้า เกรงว่าความลับเกี่ยวกับการฟื้นคืนอำนาจของอีฟย่อมถูกเปิดเผยตามไปด้วย
แน่นอนว่าถ้าตัวตนของอีฟเป็นที่ประจักษ์ เหล่าศัตรูของมหาพฤกษาเมื่อพันกว่าปีก่อนย่อมไม่ปล่อยเธอไป พวกมันคงกรีฑาทัพมาในเวลาอันสั้น
หากอีฟอยู่ในสภาวะปกติก็คงรับมือได้ไม่ยาก แต่ในตอนนี้ทวีปซากัสกลับมีระดับพลังเวทมนตร์ในระดับต่ำอย่างเหลือเชื่อ เทพที่อยู่ในแดนสวรรค์จึงไม่สามารถส่งร่างดั้งเดิมของตนลงมาได้เป็นการชั่วคราว เทพที่เป็นอริก็อยู่ในเงื่อนไขนี้โดยไม่อาจหลีกเลี่ยง
ดังนั้นอีฟจึงสามารถป้องกันตัวเองได้ในระดับหนึ่ง จนกว่าตนจะฟื้นสู่อำนาจในระดับที่พอเปิดตัวสู่สาธารณะได้
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสภาพของต้นไม้โลกในตอนนี้ หากสาวกของเทพองค์อื่นบุกรุกเข้ามาด้วยพลังเพียงระดับเลเจนด์ แม้จะมีจำนวนเพียงสามถึงสี่คนก็เรียกได้ว่าอีฟตกอยู่ในสภาวะวิกฤติ
โชคดีว่าเบอร์เซิร์กเกอร์เป็นโอ๊คการ์ดที่สามารถพรางตัวได้อย่างยอดเยี่ยมในผืนป่า อีกทั้งพื้นที่โดยรอบยังมีสิ่งมีชีวิตฉลาดเฉลียวพอจะจำแนกมันได้เพียงหยิบมือ เท่าที่ทราบมาจากอลิซก็คงมีเพียงเผ่าออร์คหน้าตาอัปลักษณ์เท่านั้น
และมีเพียงนักบวชประจำเผ่าออร์คที่สามารถติดต่อกับตัวตนศักดิ์สิทธิ์ที่พวกมันให้ความนับถือ เทพแห่งเหมันตฤดูและการล่าที่นามว่า อูล
นักบวชประจำเผ่าไม่ออกมาจากฐานที่มั่นของตนได้ง่าย ๆ ตราบใดที่เบอร์เซิร์กเกอร์ยังหลีกเลี่ยงการเข้าปะทะหมู่บ้านออร์ค และเลือกที่จะกวาดล้างเจ้าพวกหมูอัปลักษณ์ผู้โชคร้ายที่พบเจอในป่าลึก พวกมันก็คงไม่รู้ว่ามีโอ๊คการ์ดอยู่ในป่านี้แน่ค่ะ
แต่ตอนนี้ … เหมือนว่ามันจะเจอกับนักบวชออร์คได้ไงไม่รู้
เบอร์เซิร์กเกอร์เดินไปเจอหมู่บ้านออร์ครึไง?
อีฟจดจำตำแหน่งของเบอร์เซิร์กเกอร์และตัดช่องทางเชื่อมต่อลง
ตำแหน่งของโอ๊คการ์ดในเวลานี้อยู่ห่างไปประมาณ 30 กิโลเมตรทางทิศเหนือ ซึ่งพ้นจากโซนปลอดภัยไปหลายช่วง
หากมีฐานที่มั่นของออร์คในระยะแค่นี้ เชื่อว่าพวกมันคงโผล่มาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว อีฟประมาณไว้ว่าหมู่บ้านของออร์คที่ใกล้ที่สุด ต้องอยู่ห่างไปไม่ต่ำกว่า 60 กิโลเมตร
ถ้ามันไม่ใช่ฐานของพวกออร์ค แล้วมันจะเป็นอะไรกันล่ะ?
คิดได้ดังนี้ อีฟใช้ประสาทสัมผัสของตนเพ่งไปทางโอ๊คการ์ดพลางสำรวจพื้นที่โดยรอบ อีฟจับจ้องลงบนบางสิ่งที่อยู่ห่างไกลออกไป
ประมาณร้อยเมตรเบื้องหลังของเบอร์เซิร์กเกอร์ ปรากฏซากปรักหักพังของกำแพงเก่าแก่ที่ถูกปกคลุมด้วยพืชพรรณนานาชนิด
แม้สภาพจะแย่เพียงใด แต่ร่องรอยอันอ่อนช้อยของงานแกะสลักบนหินอ่อน พร้อมกับอักขระภาษาเอลฟ์โบราณเป็นหลักฐานเชิงประจักษ์ชั้นยอดด้านแหล่งกำเนิดของโบราณสถานแห่งนี้
“มันคือเมืองเอลฟ์เก่าแก่ในอดีต และจากข้อมูลที่หลงเหลืออยู่ มันคงเป็นนครศักดิ์สิทธิ์ ฟลอเรนซ์”
อีฟใช้ข้อมูลที่ได้รับถ่ายทอดมาสร้างข้อสรุปอย่างรวดเร็ว
ฟลอเรนซ์เป็นเมืองที่อยู่ใกล้กับมหาพฤกษาที่สุด และเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเหล่าผู้ศรัทธาแห่งธรรมชาติ
สภาพตอนนี้ของมันเป็นที่ชี้ชัดว่าทั้งเมืองแห่งนี้ได้ล่มสลายลงจนเหลือเพียงซากปรักหักพัง
ความตั้งใจแรกเริ่มที่อีฟให้เบอร์เซิร์กเกอร์ออกสำรวจ คือการตามหาโบราณสถานของเอลฟ์ แต่ตนไม่ได้คาดคิดว่าจะค้นพบในเวลาอันสั้นถึงเพียงนี้
แต่ทำไมเบอร์เซิร์กเกอร์ถึงซ่อนตัวล่ะ?
มีอะไรในผิดปกติในโบราณสถานหรือเปล่า?
อีฟไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งจึงตัดสินใจส่งกระแสจิตถามโอ๊คการ์ดโดยตรง
ร่างจิตของอีฟมุ่งเข้าสู่ห้วงจิตของเบอร์เซิร์กเกอร์ …
โอ๊คการ์ดที่กำลังหลับตาภาวนาอย่างขะมักเขม่นพลันสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังอบอุ่นไหลบ่าเข้าสู่จิตใจ มันตื่นเต้นชั่วครู่และพลันแปรเปลี่ยนเป็นความสงบเยือกเย็น
ความสนใจจากพระมารดา!
ในฐานะสาวกแห่งธรรมชาติ มันเข้าใจสถานการณ์นี้ได้โดยฉับพลัน โอ๊คการ์ดค้อมตัวลงต่ำ กริยาท่าทางของมันดูนอบน้อมไปอีกขั้น
“เหตุใดเจ้าถึงลังเล?”
สุรเสียงอันศักดิ์สิทธิ์ของอีฟพลันปรากฏขึ้นในจิตใจของโอ๊คการ์ด
ท่าที่ของเบอร์เซิร์กเกอร์เต็มไปด้วยความสุขุม มันยืดแขนแกร่งออกมาวาดสัญลักษณ์ต้นไม้ในระดับอก พลางตอบด้วยความเคารพ
“พระมารดา ข้าพบอดีตนครศักดิ์สิทธิ์ ฟลอเรนซ์ และในระหว่างที่ข้าได้เข้าไปสำรวจโดยรอบนั้น ข้าพบกับสิ่งนี้ …”
เปลือกไม้กลางร่างสูงใหญ่ของมันเปิดออก เผยให้เห็นช่องว่างช่องหนึ่ง มันหยิบบางสิ่งออกมาจากโพรงไม้แห่งนั้น
วัตถุประหลาดคือก้อนคริสตัลที่เปล่งแสงสีเขียวอ่อน แฝงไปด้วยอำนาจลึกลับที่ทำให้ผู้พบเห็นล้วนอยากครอบครองมัน
คริสตัลพระโลหิต!
อีฟทราบถึงข้อมูลของคริสตัลประหลาดนี้ทันทีด้วยความรู้ที่ได้รับการสืบทอดมาจากต้นไม้โลก อีฟพลันส่งกระแสจิตไปหาโอ๊คการ์ดด้วยความตื่นเต้น
ต้นกำเนิดของคริสตัลพระโลหิตเป็นอะไรที่ตรงไปตรงมาตามชื่อของมัน เกิดจากโลหิตของเทพโบราณที่ตกผลึกเป็นก้อน
พลังของคริสตัลพระโลหิตอยู่ในระดับสูงเกินกว่าที่สิ่งมีชีวิตทั่วไปจะดูดซึมและนำไปใช้ ทว่ามันเป็นวัตถุดิบชั้นเลิศสำหรับการทำอาร์ติแฟกต์ศักดิ์สิทธิ์ หรือใช้ประกอบพิธีกรรมต้องห้ามต่าง ๆ
แต่สำหรับตัวตนระดับกึ่งเทพหรือยอดฝีมือระดับเลเจนด์ คริสตัลพระโลหิตเป็นของที่มีค่าสูงยิ่ง เพราะพวกมันสามารถวิเคราะห์องค์ประกอบและศึกษาคริสตัลในฐานะกุญแจที่ใช้ก้าวสู่พลังขั้นถัดไป
สำหรับเทพโบราณ หยาดคริสตัลพระโลหิตเต็มไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์และมีพื้นฐานจากพลังแห่งเทพผู้เป็นเจ้าของ ซึ่งเหล่าเทพดั้งเดิมสามารถนำมันไปย่อยสลายเพื่อใช้โดยตรง หรือแม้แต่นำไปวิเคราะห์เพื่อเข้าใจพันธกิจศักดิ์สิทธิ์ของเทพองค์อื่น!
คริสตัลในมือของเบอร์เซิร์กเกอร์เป็นหยาดพระโลหิตของต้นไม้โลกองค์เดิมอย่างแน่นอน!
อีฟพลันคาดเดาเพื่อหาที่มาของวัตถุดังกล่าว …
มีความเป็นไปได้ว่าหยาดพระโลหิตนี้จะ เป็นสิ่งที่หลงเหลือมาจากสงครามเมื่อ 1,000 ปีก่อน
ในครานั้นมหาพฤกษาถูกเหล่าทวยเทพมุ่งโจมตี จนทำให้พระโลหิตพรั่งพรูดั่งสายฝน …
ก้อนคริสตัลสีเขียวจาง ๆ ชิ้นนี้คงจะเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น
ใน 1,000 ปีที่ผ่านมาด้วยอำนาจของมนตราปิดบัง ทำให้พวกมันหลงเหลือมาจนทุกวันนี้ นับเป็นโชคดีที่พวกมันยังไม่ถูกค้นพบ
ทว่าเมื่ออีฟตื่นขึ้น มนตราพลันเสื่อม ผนึกของหยาดคริสตัลจึงคลายออก แน่นอนว่าเหล่าสิ่งมีชีวิตทั่วไปอ่ก็จะเริ่มค้นพบคริสตัลเหล่านี้
น … นี่มัน …
เค้าช่างโชคดีจริง ๆ!
เมื่อพิจารณาจากขนาดของก้อนคริสตัล อีฟคาดว่าตนจะได้รับพลังอย่างน้อยหนึ่งหน่วย!
อีฟรู้สึกลิงโลดได้ชั่วขณะก็รีบสงบสติลงอย่างรวดเร็ว
หากเจ้าเบอร์เซิร์กเกอร์ค้นพบคริสตัล สิ่งที่มันต้องทำคงมีเพียงภาวนาเพื่อแจ้งต่อตนโดยตรง ไม่มีสาเหตุให้มันต้องรีบนำไปหลบซ่อนเช่นนี้
มันคงยังเล่าสถานการณ์ทั้งหมดไม่จบ …
คิดได้ดังกล่าว อีฟจึงส่งเสียงเข้าสู่ดวงจิตของเบอร์เซิร์กเกอร์อีกครั้ง
“เจ้าค้นพบสิ่งนี้ได้อย่างไร”
เมื่อได้สดับฟังพระสุรเสียง มันไม่มีท่าทีแปลกใจพร้อมทั้งตอบกลับอย่างนอบน้อม
“พระมารดา ข้าได้บุกโจมตีกลุ่มก็อบลิน และในขณะที่กำลังตามหาผู้นำของพวกมัน ข้าก็ค้นพบสิ่งนี้”
ก็อบลิน?
อีฟชะงักไปชั่วอึดใจ
ก็อบลินเป็นอสูรกายหูแหลมร่างม่อต้อที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์ พวกมันสามารถสร้างอาวุธและอุปกรณ์พื้นฐาน อีกที่ยังมีร่างกายที่ค่อนข้างอ่อนแอ และเลเวลเฉลี่ยมักจะต่ำกว่า 10
พวกมันไม่ค่อยได้รับความนิยมเนื่องจากความโง่เขลาเบาปัญญา หน้าตาอัปลักษณ์ อารมณ์ฉุนเฉียว อีกทั้งยังเกียจคร้านและอ่อนแอ พูดกันตรง ๆ แม้แต่เทพโบราณยังไม่คิดจะนับพวกมันเป็นสาวก นอกจากในสถานการณ์พิเศษบางอย่าง
ว่าแต่พวกก็อบลินมาโผล่ในป่าเอลฟ์ได้ไง?
อีฟรู้สึกฉงนอยู่ชั่วขณะ
ความสงสัยพลันเบาบางลงเมื่อได้รับข้อมูลจากความทรงจำของต้นไม้โลก เกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ของสิ่งมีชีวิตสุดอ่อนแอสายพันธุ์นี้
ใช่แล้ว ตามปกติก๊อบลินจะอาศัยอยู่ในถ้ำ โบราณสถาน หรือสิ่งปลูกสร้างใต้ดิน พวกมันมีระบบสังคมเป็นของตัวเอง เป็นไปได้ว่าพวกมันจะยึดเอาโบราณสถาณนครศักดิ์สิทธิ์เป็นแหล่งที่อยู่
แล้วทำไมมันต้องสะสมคริสตัลล่ะ ไม่ใช่ว่ามีขุมพลังบางอย่างคอยบงการพวกมันอยู่หรอกหรือ?
อีฟจมดิ่งสู่ห้วงความคิด
“นอกจากนี้ข้ายังพบร่องรอยของนักบวชก็อบลินในโบราณสถาณแห่งฟลอเรนซ์
เรื่องเล่าของเบอร์เซิร์กเกอร์ดำเนินมาถึงช่วงปัจจุบัน
…
…
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _
03.02.2023, 18:30 น.
T/N: ลุงเบอร์เซิร์กเกอร์ก็ใจดีเนอะ ค่อย ๆ เล่าให้อีฟฟัง ไม่รีบไม่ร้อน ถ้าเค้าเป็นอีฟก็คงสบายใจอยู่ประมาณนึงล่ะค่ะ เพราะถ้าสถานการณ์ฉุกเฉินจริง ๆ ลุงโอ๊คการ์ดคงรีบรายงานแล้ว … มั้ง
วันนี้คงลงได้ประมาณนี้ล่ะค่ะ เดี๋ยวเสาร์อาทิตย์นี้เค้าเริ่มแปลต่อน้าา
…
ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ
Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _