บทที่ 124: ความลับ!
ระหว่างทางกลับบ้าน หวังเต็งก็คิดถึงหลายสิ่งหลายอย่าง
เขาเพิ่งกลายเป็นนักสู้ได้เพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่เขาก็กลับได้ประสบกับความเปลี่ยนแปลงมาอย่างมากมาย
ในตอนแรก เขาก็ถูกโจมตีโดยนักสู้สองคน และทําให้เขาได้เห็นความโหดเหี้ยมของโลกนักสู้ จากนั้นเขาก็เห็นความโหดร้ายของการประเมินการต่อสู้จริง
หลังจากนั้น ก็เป็นการเดินทางไปยังทวีปซินหวี่
โลกของนักสู้ทั่วงหมดนั้นดูเหมือนจะถูกปกคลุมไปด้วยความโหดร้าย และมันก็ค่อยๆปรากฏขึ้นมาให้เห็นทีละนิด
เขาไม่เคยรู้เลยว่าเบื้องหลังความเย้ายวนใจของนักสู้นั้นมันจะเต็มไปด้วยเลือดและความน่าสยดสยอง
เมื่อมีกําไรก็ต้องมีขาดทุน
หากคุณต้องการได้บางสิ่ง คุณก็จะต้องสูญเสียบางสิ่ง
หวังเต็งถอนหายใจ ความคิดของเขามั่นคงขึ้นเรื่อยๆ
“ขอโทษนะครับ ผมจะไม่ไปเขตฟูหัววิลล่าแล้ว กรุณาขับไปที่เมืองมหาวิทยาลัยด้วยครับ”
ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้นและพูดกับคนขับที่อยู่ข้างหน้า
ก่อนจากไปเขาบอกกับพ่อแม่ของเขาว่าเขาจะออกไปหนึ่งเดือน แต่นี่มันก็เพิ่งผ่านไปได้เพียงไม่กี่วัน ดังนั้นถ้าเขากลับไปตอนนี้ เขาก็อาจจะต้องอธิบายให้พวกเขาฟัง
หากพวกเขารู้ว่าเขาไปประสบอะไรมาในทวีปซินหวี่ พวกเขาก็อาจจะกังวลมากขึ้นก็ได้ ดังนั้นเขาจึงควรหลีกเลี่ยงสถานการณ์เอาไว้กัน
เขากําลังจะไปที่ทวีปซินหวูอีกครั้งในไม่ช้า แต่คราวนี้เขาได้ตัดสินใจที่จะไปคนเดียว
คนขับเหลือบมองหวังเต็งจากกระจกมองหลัง เขาไม่ได้พูดอะไร
คนๆนี้ดูรวยและโง่!
ดังนั้นเขาจึงหันรถกลับและมุ่งหน้าไปยังเมืองมหาวิทยาลัย
ณ เมืองมหาวิทยาลัย หน้าบ้านเช่าของเขา หวังเต็งได้พบกับเจ้าของบ้านของเขา เขากําลังพาภรรยาออกไปซื้อของอีกครั้ง ชายวัยกลางคนคนนี้มักจะยืนตัวโค้งเวลาอยู่กับภรรยาของเขา
“พี่ใหญ่หวัง พี่สาวหาน ออกไปเดินเล่นกันมาหรอ” หวังเต็งเปิดประตูลานเล็กๆและถามอย่างเป็นกันเอง
“เฮ้ น้องหวาง ฉันไม่ได้เจอนายมาสักพักแล้ว ใช่ พี่ฮั่นของนายต้องการซื้อเสื้อผ้า” หวังต้าเปายิ้มและตอบ
“ช่วงนี้ฉันยุ่งกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัย และในที่สุดฉันก็มีเวลามาที่นี่อีกครั้งในวันนี้” หวังเต็งกล่าว
“อ๋อ ปีนี้นายกําลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยหรอ? เป็นยังไงบ้าง? เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เห็นว่าปราชญ์ชั้นยอดแห่งการสอบศิลปะการต่อสู้นั้นก็จะชื่อหวังอะไรสักอย่างนี่แหละ ชายหนุ่มอีกคนที่ชื่อหวังอย่างที่คาดไว้ ตระกูลหวังของเรานี่มีความสามารถมากมายจริงๆ” หวังต้าเปากล่าวอย่างภาคภูมิใจ
มุมริมฝีปากของหวังเต็งกระตุก
ตระกูลหวังมีความสามารถมากมาย แต่นั่นไม่น่าจะใช่คุณแล้วหนึ่ง
แล้วก็…
ฉันยืนอยู่ตรงหน้าคุณนี่ไง จะหวังไหน หวังอะไรอีกเล่า!
พี่สาวหานที่ยืนอยู่ข้างเขากลอกตาไปที่สามีของเธอ “ปราชญ์ชั้นยอดแห่งการสอบศิลปะการต่อสู้ในปีนี้ มีชื่อว่าหวังเต็ง ซึ่งนั่นก็คือน้องหวังไง!”
“ห้ะ?” หวังต้าเปาตกตะลึง เขาลูบศีรษะและถามว่า “หวังเต็ง นั่นนายจริงๆหรอ?”
…หวังเต็งรู้สึกพูดไม่ออก “พี่หวัง คุณต้องดื่มชาโกจิเบอร์รี่ให้มากกว่านี้นะ ดูความทรงจําของคุณสิ!”
“พล่ามๆ ร่างกายของพี่หวังคนนี้นั้นดีจะตาย ฉันไม่ต้องการชาโกจิเบอร์รี่” หวังต้าเปากล่าวอย่างรู้สึกผิด
“ฮั่ม” พี่สาวหานพ่นน้ํา
“น้องหวัง ไปทําธุระของเธอเถอะ เราไม่กวนแล้ว” หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้นเธอก็ดึงมือของหวังต้าเปาและจากไป
หวังเต็งหัวเราะในขณะที่ส่ายหัว เขาเข้าไปในบ้านเช่าและปิดประตูอย่างเงียบๆ
เขาเข้าไปที่ห้องเพื่อดูไข่อีกา มันยังไม่ฟัก มันยังคงอยู่ข้างใน
หวังเต็งไม่สนใจเรื่องนี้ เขาหยิบเสื้อผ้าไปเปลี่ยนและเข้าห้องน้ําไปเพื่อล้างตัว
เมื่อเขากลับมา เขาก็ถอดชุดรบเพื่อไม่ให้ดูโดดเด่นเกินไปเมื่อเข้าไปในเขตเมือง
หลังจากอาบน้ํา เขาก็เช็ดผมและเดินเข้าไปในห้องนอนของเขา เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและเปิดเครื่อง
เมื่อมุ่งหน้าไปยังทวีปซินหวู เขาก็ได้ปิดโทรศัพท์ของเขา อันที่จริงเขาไม่ได้นําโทรศัพท์ติดตัวไปด้วยด้วยซ้ํา เพราะท้ายที่สุด เขาก็ไม่สามารถรับสัญญาณจากโลกบนทวีปซินหรูได้
ทันทีที่เขาเปิดโทรศัพท์ ข้อความหลายข้อความก็โผล่ขึ้นมาในทันที
บางข้อความถูกส่งโดยไปเว่ย,ซูเจี้ยและกลุ่มเพื่อนของเขา หลินซัวเซียและหลินซัวหานส่งข้อความถึงเขาด้วย
ไปเว่ยและซูเจี๋ยถามเขาว่าเขากําลังทําอะไรและต้องการมาหาเขา
หวังเต็งส่ายหัว
เขาจะไม่มีวันออกไปเล่น
ท้ายที่สุดแล้ว ทวีปซินหวู่นั้นก็เป็นสถานที่ที่สนุกมาก ดังนั้นถ้าเขาต้องการที่จะไปเล่น เขาก็จะไปที่ทวีปซินหวู่แทน…
จากอ่านข้อความของซูเจี๋ย เขาก็ได้รู้ว่าปีศาจหญิงซฮุยนั้นได้กลับมาถึงแล้ว และเธอก็กําลังมองหาเขาด้วยความพยายามทั้งหมดของเธอ
ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาก็รู้สึกว่าช้างน้อยของเขามันเจ็บเล็กน้อย
เขาต้องไม่ปล่อยให้เธอได้พบเขา
มันน่ากลัวเกินไป!
หวังเต็งตัดสินใจที่จะไม่ตอซูเจี้ย
หลินซัวหานส่งข้อความถึงเขาเพื่อสอบถามว่าเขาพาหลินซัวเซียออกไปเล่นที่ไหนในคืนนั้น
เธอคึกมาสองสามวันแล้ว
“ถามน้องสาวของเธอสิ!’ หวังเต็งยิ้มและพิมพ์ตอบ
“ทําไมนายถึงต้องด่าฉันด้วย!” หลังจากนั้นไม่นาน หลินซัวหานก็ตอบกลับเขา (ในภาษาจีนแปลเป็นคําด่าได้)
ฉันหมายถึงให้เธอไปถามน้องสาวของเธอเอาเองสิ” หวังเต็งพูดไม่ออก
“เด็กโง่คนนั้นไม่ยอมบอกฉัน
“ในกรณีนั้น ฉันก็บอกเธอไม่ได้เหมือนกัน นี่คือความลับของเรา
คุณสองคนมีความลับกับฉันอย่างงั้นหรอ!
หลินซัวหานรู้สึกราวกับว่าโลกทั้งโลกได้ทอดทิ้งเธอ เธอรู้สึกหดหูโดยไม่มีเหตุผล
อืม… ผู้ชายมันเจ้าชู้และชอบนอกใจจริงๆด้วย
ฉันควรจะทํายังไงกับเขาดี
“เธอเป็นอะไรไป?’ เมื่อหวังเต็งเห็นเธอไม่ได้ตอบกลับมาเป็นเวลานาน เขาก็อดไม่ได้ที่จะส่งข้อความไป
ไปให้พ้น!!
เธอตอบด้วยความโกรธจากนั้นก็ทิ้งเขาไป
หวังเต็ง: ??
เธอเป็นคนที่มองหาฉันก่อน แต่ตอนนี้เธอกําลังไล่ให้ฉันไป?
ฉันเป็นคนที่เธอสามารถโทรหาได้ทุกเมื่อที่เธอต้องการและสามารถไล่ไปทุกครั้งที่เธอเบื่อฉันได้อย่างงั้นหรอ?
อืม ผู้หญิงเอาใจยาก!
ได้ ฉันจะไปในทันที
ข้อความไร้ยางอายถูกส่งออกไป
ข้อความสุดท้ายเป็นข้อความสั้นๆโดยหลินซัวเซีย พี่เขย พี่เขย เมื่อไหร่จะพาฉันออกไปเล่นอีก?
ว้าว หญิงสาวคนนี้ติดเล่นอย่างกับติดยาเสพติด!
หวังเต็งตอบว่า ‘ฉันไม่ว่าง’
ณ บ้านครอบครัวหลิน หลินซัวเซียรู้สึกตื่นเต้นเมื่อเห็นข้อความของหวังเต็ง อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอเห็นเนื้อหาแล้ว เธอก็ทําหน้าทิ้ง
“พี่เขยไม่ชอบฉันแล้วหรอ?” หลินซัวเซียวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะและรู้สึกหดหูใจ
“โอ้ใช่ เธอดูยูเอสบีที่ พระเจ้าแห่งปืน มอบให้เธอรึยัง? (11) ‘หวังเต็งเปลี่ยนเรื่อง
เมื่อหลินซัวเซียเห็นข้อความนี้ เธอก็รู้สึกตื่นเต้นอีกครั้ง
“มันมีทักษะที่เรียกว่าปืนกังฟูที่บันทึกไว้ในยูเอสบี มันดูน่าทึ่งจริงๆ
ตามที่คาดไว้ยูเอสบีนี้ผลิตขึ้นเป็นจํานวนมาก
หวังเต็งส่งข้อความอีกครั้งในขณะที่เขาไตร่ตรองถึงเรื่องนี้
เขาใส่ของส่วนตัวอะไรเข้าไปหรือเปล่า”
“ไม่!!”
“เป็นไปได้ยังไงกัน’ หวังเต็งรู้สึกประหลาดใจ
“มันมีอะไรอีกล่ะ หลินซัวเซียร์สึกประหลาดใจเช่นกัน
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” หวังเต็งส่งอิโมติคอนรอยยิ้มที่น่าอึดอัดใจไป
บัดสบ ไอ้เวรนั่นมันจงใจแกล้งฉัน!
“ไม่มีอะไร, หากเธอเบื่อ เธอก็สามารถฝึกปืนกังฟูได้ ฉันไม่รู้ว่ามันจริงหรือปลอม”
“เอาล่ะฉันจะลองดู”
“ดีแล้ว ฉันต้องไปทําธุระแล้ว”
“รับทราบ!”
หลังจากที่เขาตอบข้อความทั้งหมดแล้ว หวังเต็งก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ
นอกจากนี้ เขาก็ยังได้รับข้อความแจ้งการโอนเงินเข้าบัญชีอีก 3 ล้าน!
มันมีข้อความสั้นๆเพิ่มมาในตอนท้าย หวังเต็ง ซาลาแมนเดอร์ภูเขาไฟขายได้แล้ว และฉันก็โอนเงินให้นายแล้ว!!
หวังเต็งเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นได้ในทันที ในระหว่างการประเมินการต่อสู้จริง เขาได้ฆ่าซาลาแมนเดอร์ภูเขาไฟไปตัวหนึ่ง และนักสู้สามคนในที่เกิดเหตุก็ช่วยเขาในการขายมัน
เขาไม่ได้คาดคิดว่าสัตว์อสูรดาราระดับ 1 ดาวนั้นจะมีมูลค่าถึง 3 ล้าน
นี่ยังไม่รวมแกนดาราที่มันดรอปออกมา ไม่งั้นราคาของมันก็คงจะสูงขึ้นอย่างแน่นอน
อันที่จริง เงินของนักสู้นั้นก็ได้มาเร็วมาก ถ้าเขาฆ่าสัตว์อสูรดารามากกว่านี้ เขาก็จะสามารถเข้าถึงเงินหลักร้อยล้านได้ในไม่ช้า และตอนนี้เขาก็มีแหวนมิติแล้ว ดังนั้นสิ่งต่างๆจึงจะง่ายขึ้นสําหรับเขาอย่างแน่นอน