ถังลี่เสวี่ยอ้าปากค้างด้วยความกลัว และตกใจเมื่อเธอเห็นหุบเขาที่สวยงามกว้างใหญ่กลายเป็นหลุมลึกขนาดยักษ์บนพื้นดินที่รกร้าง เธอไม่สามารถแม้แต่จะรู้ได้ว่าหลุมนั้นลึกแค่ไหน
ตอนแรกเธอยังคงคิดว่ามังกรปลอมตัวนี้พูดเกินจริงว่าพ่อแม่ของญาญ่าสามารถพลิกทั้งนิกายปีศาจอสูรด้วยการสูดหายใจเพียงครั้งเดียว แต่ตอนนี้เธอเห็นหลักฐานที่แท้จริงต่อหน้าต่อตา!
ถังลี่เสวี่ยจับญาญ่าด้วยอุ้งเท้าทั้งสองอย่างประหม่า และวางญาญ่าลงบนฝ่ามือที่เป็นเกล็ดของมังกรปลอม
“คุณทําอะไรอยู่ คุณต้องการให้ฉันคืนเขากลับไปให้พ่อแม่ของเขางั้นหรอ” กิ้งก่าปีกตาแดงงุนงงและถามถึงลี่เสวี่ย
ถังลี่เสวี่ยพยักหน้าอย่างกังวลทันที และผลักญาญ่านั่งด้วยอุ้งเท้าของเธอใกล้ๆกับกิ้งก่าปีกตาแดง
“ตอนนี้มันไม่มีประโยชน์หรอก! สายเกินไปแล้ว! วิญญาณธาตุประเภทเอลฟ์จะจําสิ่งมีชีวิตตัวแรกว่าเป็นญาติสนิทหรือพ่อแม่ของพวกมันเท่านั้น! และพวกมันจะยังคงเป็นศัตรูกับคนที่เหลือทั้งหมดเว้นแต่สิ่งมีชีวิตแรกที่เห็นบอกว่าตัวใดไม่เป็นอันตราย ดูสิว่ามันจ้องมาที่ฉัน!” กิ้งก่าปีกตาแดงกลอกตาสีแดงและอธิบายให้ถังลี่เสวี่ยฟัง
ถังลี่เสวี่ยจ้องมองที่ญาญ่าอย่างใกล้ชิดมากขึ้น และตระหนักว่าเธอขมวดคิ้ว ในขณะที่จ้องมองที่กิ้งก่าปีกตาแดงด้วยความเกลียดชังและความโกรธเคือง
ดิง!
[ญาญ่าได้เรียนรู้ พายุไซโคลนตัดเฉือนแล้ว!]
“เอ๊ะ! เธอได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง? นี่เป็นทักษะที่พ่อแม่ของเธอใช้เพื่อทําให้หุบเขาราบเรียบทั้งหมดหรือไม่?” ถังลี่เสวี่ยตัดสินใจเปิดหน้าต่างสถานะของญาญ่าเพื่อตรวจสอบทักษะใหม่ของเธอ
[ชื่อจริง ญาญ่า] <<เก็บ>>
[สายพันธุ์: นางฟ้าวายุ]
[เกรด: ไม่ธรรมดา (ลูก)]
[ประเภท: วิญญาณธาตุลม (ประเภทเอลฟ์)]
[ระดับ 7]
ความสามารถขั้นเทพ : [การบริจาคแห่งลมเทพ]
[HP: 6,700/6,700]
ความแข็งแกร่ง: 250
ความว่องไว: 400
ความทนทาน: 160
[ทักษะ: บิน (Lv 1), ใบมีดลม (Lv1), พายุไซโคลนตัดเฉือน (Lv1)]
“ว้าว! เธอเรียนรู้ทักษะนั้นจริงๆ! และ… เธอเลื่อนระดับเป็น 7 หลังจากกินเปลือกไข่ของเธอเองด้วยเหรอ? ว้าว… เธอสามารถเพิ่มระดับด้วยการกินเหมือนฉันงั้นเหรอ? หรือเพราะเธอเชื่อมต่อกับระบบของฉันด้วย? ปุ่ม <<เก็บ>> นี้คืออะไร?”
เมื่อถังลี่เสวี่ยตรวจสอบสถานะของญาญ่าอย่างว้าวุ่นที่หน้าต่างระบบของเธอ กิ้งก่าปีกตาแดงก็ตะโกนอย่างกังวลด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาว่า
“มันกําลังไล่ตามเรามาจริงๆ น่าจะมีทางที่จะติดตามลูกของตัวเองได้! จบแล้ว! พวกเราจบชีวิตจริงๆแล้ว! ภูติธาตุลมมีความเร็วที่เร็วที่สุดในบรรดาวิญญาณธาตุทั้งหมด มันสามารถตามทันเราในชั่วพริบตา!”
“อะไรนะ! ติดตามญาญ่าได้งั้นหรอ? โอ้พระเจ้า! ถังลี่เสวี่ยเริ่มสั่นด้วยความกลัวและตื่นตระหนก
ถังลี่เสวี่ยหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์และเริ่มคิด
“เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน… ลองใช้ปุ่ม <<เก็บ>> นี้กัน! หวังว่าจะสามารถปกปิดการติดตามญาญ่าได้นะ!”
ร่างเล็กๆ ที่น่ารักของญาญ่าหายไปในอากาศ ขณะที่ถังลี่เสวี่ยกดปุ่ม <<เก็บ>> ในหน้าต่างสถานะของเธอ และปุ่ม <<เก็บ>> ในหน้าต่างสถานะของญาญ่าก็เปลี่ยนเป็นปุ่ม <<เรียกตัว>> ด้วยเช่นกัน
ครึ่งวินาทีหลังจากที่ถังลี่เสวี่ยกดปุ่ม <<เก็บ>> หญิงสาวสวยในชุดเดรสใบไม้สีเขียวมีปีกคล้ายคริสตัลสีคู่ที่ด้านหลังของเธอ ลอยอยู่อย่างเงียบ ๆ ต่อหน้ากิ้งก่าปีกตาแดงและถังหลี่เสวี่ย
ไม่เหมือนกับญาญ่า [ราชินีนางฟ้าวายุ] นี้มีขนาดเท่าคนโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 180 ซม. เธอมีผิวเหมือนหยก ใบหน้าที่สวยงาม และรูปร่างนั้นสมบูรณ์แบบมากจนเธอสามารถทําให้ผู้ชายทุกคนต้องตะลึงในความงามของเธอ
ดวงตาสีเขียวมรกตที่เย็นชาของเธอกําลังจ้องมองที่ถังลี่เสวี่ย ด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ราวกับว่าเธอกําลังค้นหาบางสิ่ง
ถังลี่เสวี่ยตกตะลึงและเธอก็ต้องกลับไปที่หญิงสาวสวยผมสีเขียว
[สายพันธุ์: ราชินีนางฟ้าพายุ]
[เกรด: ????????]
[ระดับ: ???]
[HP: ????????/????????]
“โอ้ พระเจ้า มีเครื่องหมายคําถามกี่อันในสถานะของเธอ! ฉันเห็นแต่เผ่าพันธุ์ของเธอเท่านั้น!”
แม้แต่กิ้งก่าปีกตาแดงผู้สง่างามและปกติจะเอาแต่ใจก็ไม่กล้าที่จะจ้องไปที่วิญญาณธาตุที่แข็งแกร่งที่อยู่ข้างหน้ามัน และทําได้เพียงก้มศีรษะยักษ์ของมันในท่ารับใช้เท่านั้น มันไม่กล้าแม้แต่จะอ้าปากถาม
ราชินีนางฟ้าแห่งพายุขมวดคิ้วเมื่อไม่พบลูกของเธอที่นี่ และแม้แต่การปรากฏตัวของลูกของเธอก็หายไปแล้ว
ราชินีนางฟ้าพายุไม่สามารถระบุตําแหน่งของลูกได้อย่างแม่นยํา เธอสัมผัสได้เพียงว่าลูกของเธอมาจากทิศทางนี้มาก่อน
หลังจากที่ราชินีนางฟ้าแห่งพายุหมุนวนรอบๆ ร่างยักษ์ของกิ้งก่าปีกตาแดงสองสามครั้ง เธอก็จากไปอย่างรวดเร็ว และมุ่งหน้าไปยังทิศทางข้างหน้าของกิ้งก่าปีกตาแดง
ด้วยความเร็วที่ไม่อาจจินตนาการได้ของเธอ แม้แต่กิ้งก่าปีกตาแดงและถังหลี่เสวี่ยก็ไม่เห็นการเคลื่อนไหวของเธอ ราวกับว่าเธอเทเลพอร์ตออกจากที่ที่เธอเคยลอยมาก่อน
กิ้งก่าปีกตาแดงเริ่มหายใจแรงหลังจากที่เห็นราชินีนางฟ้าแห่งพายุจากไปแล้ว
ถังลี่เสวี่ยก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่เธอก็ยังไม่กล้าที่จะเรียกญาญ่าออกมาในตอนนี้
“สาวน้อย ฉันไม่รู้ว่าเธอทําอะไรเพื่อปกปิดสิ่งนั้น แต่ได้โปรดเถอะคราวหน้าคุณต้องบอกฉันก่อนว่ามีวิธีอะไรแบบนั้น! หัวใจฉันแทบจะรับไม่ไหว! ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจจะกระโดดออกมาข้างนอกเลยจริงๆ เมื่อได้เห็นสิ่งที่น่ากลัวกําลังลอยอยู่ต่อหน้าฉัน!” กิ้งก่าปีกตาแดงอธิบายด้วยเสียงสั่นเครือขณะที่มันบินสั่นคลอน
ดูเหมือนว่ากิ้งก่าปีกตาแดงยังคงชอกช้ำอยู่เพราะราชินีนางฟ้าวายุ
“สาวน้อย ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับสิ่งเล็กน้อยที่เธอนํามาเลยจริงๆ แต่สิ่งนั้นเกือบจะฆ่าเราแล้ว! ฉันไม่ต้องการแตะต้องหรือเข้าใกล้สิ่งนั้นอีก! ดังนั้นถ้าคุณต้องการดูแลมัน คุณต้องเลี้ยงมันเอง ฉันไม่อยากรู้ว่ามันต้องการอะไร คุณต้องเลี้ยงและเลี้ยงดูมันด้วยตัวเอง!” กิ้งก่าปีกตาแดงดุถังลี่เสวี่ย
ถังลี่เสวี่ยมยขณะที่เธอพองแก้ม
“คุณก็ไม่เคยให้อาหารฉันมาก่อนเลยนะ ยกเว้นเสือดําหลังจากที่เราหนีจากลุงอ้วนมาได้! ตกลงไม่เป็นไร! ฉันจะเลี้ยงญาญ่าเอง! ใครต้องการมังกรปลอมตัวขี้เกียจเหมือนคุณ!” ถังลี่เสวี่ยโบกมือไปที่ กิ้งก่าปีกตาแดงด้วยสีหน้าที่พอใจบนใบหน้าของเธอ
“ฮิฮิฮิ… ฉันแน่ใจว่าอีกไม่นานคุณจะต้องเสียใจกับเรื่องนี้!” กิ้งก่าปีกตาแดงเยาะเย้ยอย่างชั่วร้ายต่อถังลี่เสวี่ยที่ใจจดใจจ่อ
หลังจากอ้อมไปสองสามวันเพื่อหลีกเลี่ยงราชินีนางฟ้าแห่งพายุ ในที่สุดถังลี่เสวี่ยก็สามารถเรียกญาญ่าออกมาในป่าที่ไม่รู้จักได้
โอเค สาวน้อยของฉัน ญาญ่า! บทเรียนแรกที่คุณต้องเรียนรู้คือการล่า! ตอนนี้คุณเลเวล 7 แล้ว และมีทักษะการโจมตี 2 ทักษะ ดังนั้นมันน่าจะเพียงพอสําหรับคุณในการล่าอาหารของคุณเอง! ไปเดี๋ยวนี้ และค้นหาสัตว์อสูรสองตัวสําหรับคุณและฉัน! ถังลี่เสวี่ยแสดงสีหน้าเคร่งขรึมและสั่ง ญาญ่า
“ญาญ่า~~!” ญาญ่าผงกศีรษะเล็กๆ ของเธออย่างน่ารัก ขณะที่ใช้หมัดเล็กๆ ทุบหน้าอกแบนๆ ราวกับพูดว่า “ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน”
ญาญ่าบินให้สูงขึ้นเพื่อหาเป้าหมาย หลังจากหันศีรษะที่มีผมสีเขียวของเธอสองสามครั้ง ในที่สุดเธอก็เริ่มมุ่งหน้าไปยังส่วนลึกของป่า
ถังลี่เสวี่ยเปิดใช้งาน [ร่างเทพ] ของเธอและตามญาญ่าอย่างเงียบ ๆ จากด้านหลัง
[หมาป่าวายุ]
[เกรด: ไม่ธรรมดา]
[ระดับ: 23]
[HP: 21,600/21,600]
“เอ่อ… ระดับ 23 หมาป่าวายุ มันค่อนข้างแข็งแกร่ง! ญาญ่าอยู่ระดับ 7 เท่านั้น! เห้อ… ดูเหมือนว่าฉันต้องเข้าใกล้ญาญ่ามากขึ้นเพื่อที่ฉันจะปกป้องเธอได้ในช่วงเวลาวิกฤติ ถังลี่เสวี่ยยืนอยู่ข้างหลังญาญ่าแต่ด้วย [ร่างเทพ] ของเธอ แม้แต่ญาญ่าหรือหมาป่าวายุก็มองไม่เห็นการมีอยู่ของเธอ
หมาป่าวายุพุ่งเข้าหาญาญ่าด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง แต่ญาญ่าหลบได้อย่างง่ายดาย ในขณะที่เธอโบกมือเล็กๆ ของเธอ
[ญาญ่าได้เรียนรู้ก้าววายุ]
[ใบมีดลม] ยิงออกไปและเฉือนเท้าของหมาป่าวายุ
เมื่อหมาป่าวายุกลับมาที่พื้น มันก็อ้าปากที่แหลมคมและยิงบางอย่างไปที่ญาญ่า
[ญาญ่าได้เรียนรู้ กระสุนอากาศ!]
ญาญ่าใช้ [กระสุนอากาศ] ของเธอทันทีเพื่อตอบโต้การโจมตีของหมาป่าวายุ และกระสุนนั้นก็ยิงเข้าหากันทําให้เกิดการหักล้างกันไปในอากาศ
อย่างไรก็ตามเมื่อหมาป่าวายุต้องการโจมตีร่างเล็กๆ ของญาญ่าก็หายไปจากสายตาในทันที
ญาญ่าใช้ [ก้าววายุ] ของเธอเอง และบินไปที่คอของหมาป่าวายุด้วยความเร็วแสง!
ญาญ่าใช้ทักษะที่เธอเรียนรู้จากราชินีนางฟ้าวายุมาก่อน นั่นคือ [พายุไซโคลนตัดเฉือน]! เธอเล็งฝามือเล็กๆ ไปที่คอของหมาป่าวายุ!
เช่นเดียวกับใบมีดคมที่ตัดเต้าหูอ่อน [พายุไซโคลนตัดเฉือน] ของญาญ่าหุ้นที่คอของหมาป่าวายุอย่างง่ายดาย
ร่างของหมาป่าวายล้มลงกับพื้นอย่างไร้ชีวิต ในขณะที่หัวของมันหลุดออกจากคอ
ญาญ่าจ้องไปที่ศพของหมาป่าวายุอย่างไร้อารมณ์ แววตาของเธอไม่มีความสุขหรือตื่นเต้นแต่อย่างใด
ในขณะที่ถังลี่เสวี่ยได้มองเหตุการณ์อยู่นั้น เธอก็ตกใจ และไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็นจากด้านหลังของญาญ่า
“สุดยอดมาก แข็งแกร่ง! เธอแข็งแกร่งมาก! เธออยู่แค่ระดับ 7 เท่านั้นจริง ๆ เหรอ?! เธอจัดการระดับ 23 หมาป่าวายุ ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที! บ้าน่า เธอใช้การโจมตีเพียง 3 ครั้งเท่านั้นเองเพื่อสังหารหมาป่าวายุระดับ 23!”
ถังลี่เสวี่ยเริ่มคิดว่าถ้าเธอเป็นคนหนึ่งที่เผชิญหน้ากับหมาป่าวายุ เธอจะสามารถฆ่ามันได้อย่างง่ายดายเหมือนกับญาญ่าหรือไม่?
ไม่ไม่ไม่! อย่าเสียความมั่นใจง่ายๆ แบบนี้ได้ยังไง! ถ้าฉันใช้เปลวไฟแห่งความภาคภูมิใจของฉัน ฉันก็สามารถฆ่าหมาป่าวายุได้ในการโจมตีครั้งเดียว!” ถังลี่เสวี่ยส่ายหัวที่มีขนยาวและฟื้นความมั่นใจของเธอ
เมื่อถังลี่เสวี่ยยังอยู่ในความคิดของเธอนั้น หมาป่าวายุหลายตัวก็เริ่มพุ่งออกมาจากป่าลึกและล้อมรอบญาญ่าเอาไว้
สาม… หก สิบ… สิบห้า… สิบเก้า ทั้งหมดนั้นมีสิบเก้าตัวที่ล้อมเอาไว้
ท้ายที่สุดหมาป่าก็ออกล่าเป็นฝูงเสมอ และไม่เคยอยู่คนเดียวอยู่แล้ว ตัวที่ญาญ่าพ่ายแพ้เป็นเพียงหน่วยสอดแนมที่จะหาเหยื่อของพวกเขา
แม้แต่การแสดงออกของถังลี่เสวี่ยก็เริ่มเคร่งขรึม เมื่อเธอเห็นหมาป่าวายุทั้งสิบเก้าตัวล้อมรอบเธอและ ญาญ่าในตอนนี้