ตอนที่ 128

Great Doctor Ling Ran

ณ ตอนนี้ที่โต๊ะขอองหลิงรันก็มีผู้คนรอต่อคิวกันยาวเพื่อรอให้เขาหนวดให้

คนส่วนใหญ่ที่มาเป็นพยาบาลสาวๆและแพทย์ที่ว่างงานอยู่

ร่วมถถึงแพทย์ที่รอส่งผลการตรวจสุขภาพอยู ส่วนใหญ่แพทย์สามารถทำการวินิจฉัยตามรายงานทางคลินิกก่อนหน้านี้และการตรวจร่างกายแบบทันทีได้เลย

แม้ว่าแพทย์ประจำแผนกจะมีส่วนร่วมในการผ่าตัด แต่แพทย์ที่มีประสบการณ์เท่านั้นที่สามารถทำการวินิจฉัยอย่างจริงจัง

โดยผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคร้ายแรงมักจะเข้ารับการรักษาทันที ซึ่งนอกเหนือจากการใช้ยารักษาโรคแล้วแม้แต่งานที่ง่ายที่สุดเช่นการฉีดยาเข้าเส้นเลือดก็ถูกนำไปใช้หลังการวินิจฉัยโรคได้เลย

การฉีดเข้ากล้ามเนื้อหรือที่เรียกกันทั่วไปว่าการฉีดก้นนั้นมีมานานแล้วตั้งแต่โรงพยาบาลขนาดใหญ่เช่นโรงพยาบาลหยุนหัว มันใช้เฉพาะในเคสที่หายากมากและเป็นไปไม่ได้ที่จะดำเนินการกับผู้สูงอายุในโรงพยาบาล

นี่คือสาเหตุที่นางพยาบาลสาวๆที่ไม่ได้ทำอะไรเลยมันทำให้ตอนนี้แถวที่ต่อรอให้หลิงรันนวดนั้นยาวมีและผู้คนอยู่อย่างแออัด

“อ๊ะ … อุ๊ย … ”

“หืม…วววววววววว!”

“โอ้โอ้โอ้.”

“เอ้า! …”

เสียงกรีดร้องเสียงต่าง ๆ ดังขึ้นมาและราวกับว่ามันเปลี่ยนเสียงที่สงบและเยือกเย็นในโรงพยาบาลเป็นทะเลเพลิงที่มีแต่เสียงกรีดร้อง

ผู้อำนวยการโรงพยาบาลเพิ่งจะนั่งลงในห้องทำงานของเขา เขาได้ยินเสียงแปลก ๆ ทันทีที่เปิดคอมพิวเตอร์เขาก็ลองตรวจดูว่ามันไม่น่าจะมาจากลำโพงของคอมพิวเตอร์แน่นอนดังนั้นเขาจึงรีบวิ่งลงหาต้นตอของเสียง

หลังจากนั้นไม่นานผู้อำนวยการเขาวิ่งลงมาด้วยความหอบก็เห็นว่าหมอหนุ่มหล่อซึ่งดูเหมือนว่าเขาพึงออกมาจากละครซึ่งเขากำลังจับไปที่คอของแพทย์และพยาบาลทีละคน บางคนถึงกับส่งเสียงครวญคราง เมื่อเขามองอย่างใกล้ชิดยิ่งขึ้นก็มีเจ้าหน้าที่บางคนของโรงพยาบาลรวมอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย

จากการได้รับการนวดออกของพวกเขาหมอชายทุกคนที่ถูกนวดไปตามจุดสำคัญต่างๆไปทั่วมันเหมือนเต่าที่ถูกนกอินทรีจับอยู่เขยิบเขยืนตัวไปไหนไม่ได้เลย

สำหรับแพทย์และพยาบาลหญิงที่ถูกนวดพวกเขาดูเหมือนปั้นจั่นสีขาวที่มีปากที่อยู่เหนือคอกำลังคำรามเหมือนสัตว์ร้าย พวกเขากรีดร้องขณะที่พวกเขาถูกนวดซึ่งอย่างมากพวกเขาเตะขาไปมาราวกับว่าพวกเขากำลังจะตายมันทำใหผู้อำนวยการยังสงสัยว่ามีนางพยาบาลคนหนึ่งกำลังกลอกตา แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้กลอกตาใส่เขา

“อะไรนะ … เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” ผู้อำนวยการโรงพยาบาลซึ่งเป็นคนผอมแห้งอายุสี่สิบปีด้วยความใส่ซื่อและความอยากรู้อยากเห็น อีกทั้งผู้อำนวยการยังถือคำสอนของลาวซี่ ที่สนับสนุน’การไม่ยุ่งเรื่องภายนอกของโรงพยาบาลคือเรื่องดีที่สุด ‘ ในโรงพยาบาลมันทำให้ผู้นำของกรมอนามัยชื่นชมเขาเป็นอย่างมาก

แต่แนวคิดนี้ใช้สำหรับหน้าฉากเท่านั้นแท้จริงเขาชอบสอดรู้สอดเห็นไปทุกเรื่องมีเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลคนหนึ่งพึงได้รับการนวดไปสองนาทีที่แล้วตอนนี้เขารู้สึกดีทั้งภายในและภายนอกและจำคำขวัญของโรงพยาบาลไม่ได้เลย

เขายิ้มอย่างอาย ๆ และพูดว่า “หมอหลิงมันเยี่ยมยอดจริงๆลองนวดให้กับผู้อำนวยการดู”

“ล้อเล่นกันรึเปล่าถ้าการนวดดีจริงทำไมต้องกรีดร้องระหว่างที่พ่อหนุ่มคนนี้นวดอยู่?”

“เพราะมันสบายมากๆ!”

“สบายหรอสบายแค่ไหน? ฉันคิดว่าพวกคุณทุกคนจงใจก่อความวุ่นวาย” ผู้อำนวยการเดินตรงไปหาหลิงรันและนั่งอยู่ตรงหน้าเขาอย่างรวดเร็วก่อนที่เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลคนอื่นจะได้ทำการนวดเพราะเพื่อพิสูจน์ผลของการนวดของหลิงรันด้วยตัวของผู้อำนวยการเอง

เจ้าที่ของโรงพยาบาลไม่กล้าพูดอะไรทั้งๆที่เขาโกรธเล็กน้อยแต่หลิงรันเค่รู้สึกว่ามันดูแปลก ๆ ก่อนที่จะส่งเจลทำความสะอาดมือที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ “ผมขอถูที่คอของคุณนะ”

ผู้อำนวยการหันมามองเขา คุณไม่ได้ใช้ผ้าเช็ดตัวมาเป็นเบาะลองอย่างงั้นหรือ?

“การฆ่าเชื้อโรคยังคงมีความจำเป็น” หลิงรันตอบอย่างเฉียบขาด เขาใช้โอกาสที่จะออกกำลังกายข้อมือของเขาและพักสักครู่

ผู้อำนวยการกดน้ำยาฆ่าเชื้อที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์และถูที่คอของเขา

หลิงรันรอน้ำยาฆ่าเชื้อที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ให้แห้งก่อนที่จะวางผ้าเช็ดตัวบนมือของเขาและจับคอของผู้อำนวยการ ผู้ผู้อำนวยการกำลังพูดจากเยาะเย้ยและเมื่อเขาจ้องมองไปข้างหน้า ตัวเขาก็แข็งทันที

นี่คือท้องฟ้า … โลก … อากาศที่นี่สดชื่นแสงแดดที่ยอดเยี่ยม ต้นไม้และหญ้าที่นี่เป็นมรกตน้ำใสและหาดทรายสีขาว

เขานึกถึงลานนวดที่สวยที่สุดจากความทรงจำของเขา เขาจำได้ว่าเสียงของไก่ขันนั้นดังกึกก้องหลังจากที่พวกมันวางไข่

…..

“ผมเสร็จแล้วมีกระดูกไฮเปอร์พาเซียอยู่บนกระดูกสันหลังส่วนคอไม่มีอะไรสำคัญ” หลิงรันแตะไหล่ผู้อำนวยการและขอให้เขาลุกขึ้น

ผู้อำนวยการลุกขึ้นอย่างงุนงงและเห็นว่ามีคนไม่กี่คนที่อยู่รอบตัวเขาด้วยโทรศัพท์มือถือและหัวเราะ

เขาเดินออกไปและได้ยินชัดเจนว่าเป็นเสียงครวญครางที่คุ้นเคยและไม่คุ้นเคยมาจากโทรศัพท์มือถือ

“ฉันกรีดร้อง?” ผู้อำนวยการถามพวกเขาด้วยความอึกทึก

พวกเขาเงยหัวขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้มอย่างกล้าหาญ “คุณกรี๊ดร้องดังมากคุณอยากดูไหม?”

“ไม่เป็นไรลืมมันไปเถอะ” ผู้อำนวยการปิดหน้าและรีบเดินหนี้ไปโดยไม่กล้าพูดอะไรอีกแล้ว

…..

“คุณหมอคุณสามารถรักษาโรคอะไรได้บ้าง หลังจากเดินไปมาซักพักหนึ่ง ในที่สุดชายชราก็เดินไปข้างหน้าของหลิงรัน

“ ผมรู้แค่ว่าจะทำการปรับเปลี่ยนไคโรแพรคติกให้กับกระดูกสันหลังส่วนคอได้อย่างไร “คุณสามารถนั่งลงและลองได้”

“มันจะทำให้คอของฉันบาดเจ็บไหม”

ชายแก่ยังคงค่อนข้างระวังเมื่อมาถึงการจัดการไคโรแพรคติกเนื่องจากกระดูกของพวกเขามีรูพรุนอยู่แล้วมันจะไม่ยืดหยุ่นเหมือนคนหนุ่มสาวอีกต่อไป

แม้ว่าหลิงรันจะมีความสามารถในระดับผู้เชียวชาญในการจัดการไคโรแพรคติกสำหรับกระดูกสันหลังส่วนคอนั้น จำกัด อยู่ที่กระดูกสันหลังส่วนคอเท่านั้น แต่สามารถใช้ได้กับทุกช่วงอายุตั้งแต่เด็กเพียงไม่กี่เดือนจนถึงผู้สูงอายุอายุเกือบร้อยปี

ในตอนนี้มีแพทย์สามคนที่ต้องการให้หลิงรันทำกานวดให้ซึ่งพวกเขาอายุเกือบหกสิบปีแล้ว ในขณะที่เขาพูดอย่างมั่นใจ “นั่งลงผมจะกดเบา ๆคุณเจ็บตรงไหนบ้างไหม?”

“ทุกอย่างความดันโลหิตสูงเบาหวานรูมาตอยด์โรคไขข้ออักเสบ โรคหลอดเลือดขอด ปวดกระดูกหมอนรองกระดูกสันหลัง … ” ชายชราท่องอย่างคล่องแคล่ว เขาไม่ได้ดูเหมือนเป็นคนแก่เลย

หลิงรันพยักหน้าและเอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็กอีกผืน เขาวางมือบนคอของชายแก่และคล่ำไปรอบๆ

ผิวของชายแก่นั้นค่อนข้างหย่อนยานและกล้ามเนื้อของเขาก็ไม่ได้เป็นกล้ามอีกต่อไป หลิงรันสามารถสัมผัสกระดูกสันหลังได้ด้วยการใช้นิ้วมือกดลงไปเล็กน้อย เขาสามารถรับภาพคร่าวๆในความคิดของเขาเกี่ยวกับรูปร่างของกระดูกสันหลังได้

หลิงรันขยับข้อมือของเขาเบา ๆ หนึ่งครั้งจากนั้นสองครั้ง

เขาข้ามขั้นตอน การนวดไปและในทันใดนั้นเขาก็เริ่มกดจุดให้ชายแก่คนนั้น

“ ฉัน…” ชายชรากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขากลืนกลับเพราะเขารู้สึกสบายใจจากการกดจุดของหลิงรัน ชายแก่รู้สึกอึกอัดใจแต่เขาก็ปิดตาและร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย

โรคชราหลายอย่างมาพร้อมกับอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์, เส้นเลือดขอด, และกระดูก ล้วนก่อให้เกิดอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย และแม้ว่าอาการปวดส่วนใหญ่จะบรรเทาลงได้ด้วยการใช้ยาแก้ปวด แต่ผู้สูงอายุส่วนใหญ่ในประเทศจีนปฏิเสธที่จะรับยา พวกเขาค่อนข้างจะรอให้ความเจ็บปวดคลายลงด้วยตัวเอง

หลังจากหลิงรันคลายกล้ามเนื้อบนคอของชายชราอาการปวดศีรษะของชายชราจะลดลงทันทีซึ่งเป็นการเริ่มต้นที่ดี

“ โอ้…มันไม่เลวจริงๆ” ชายแก่ชื่นชมหลิงหรันในขณะที่เขาพูด

“อย่าขยับ” หลิงรันยิ้มจับไปที่กระดูกขากรรไกรล่างของชายแก่แล้วบิดมันเบา ๆ ไปอีกมุมหนึ่ง

*สแนป. *

หลังจากที่ได้ยินเสียงที่นุ่มนวลและแทบจะฟังไม่ออกเลยของชายแก่ หลิงรันก็ยกมือขึ้นแล้วพร้อมกับยิ้ม

ชายชราขยับหัวของเขาช้า ๆ และพูดด้วยความประหลาดใจว่า “มันไม่ปวดแล้ว… ”

“มันเจ็บมาเลยหรอก่อนหน้านี้?” หลิงรันรู้สึกประหลาดใจเช่นเดียวกับชายแก่เขาไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคชราและไม่ทราบโรคที่จะเกิดขึ้นกับผู้สูงอายุ

ชายแก่พูดอย่างถอนหายใจอย่างนุ่มนวล “ชีวิตดำเนินต่อไปไม่ว่าจะเจ็บปวดหรือไม่ แต่ตอนนี้ใยเป็นเรื่องดีที่คอของฉันไม่เจ็บอีกต่อไปมันดี”

หลิงรันช่วยนวดเบา ๆให้กับชายแก่ การกำจัดความเจ็บปวดจะเป็นเป้าหมายสูงสุดของแพทย์เสมอซึ่งมันเป็นความต้องการที่ต้องถูกทำให้เกิดขึ้น

ชายแก่ยังคงมีความสุขมาก เขาบีบคอด้วยมือของเขาช้าๆเคลื่อนไหวเบา ๆ และยิ้มตอบว่า “เฮ้คอของฉันไม่ปวดอีกแล้ว”

“มันไม่เจ็บอีกแล้วเหรอ?” ชายแก่อีกคนที่มากับชายแก่คนนั้นเดินมาข้างหน้าทีละคนเพื่อสอบถาม

“มันเหมือนกับว่าคอของฉันอายุน้อยลงสิบปีคอของฉันไม่รู้สึกหนักอีกต่อไปและไม่ปวดอีกต่อไปแล้ว”

“อายุน้อยลงสิบปีเลยเหรอ?”

“ มันดีพอแล้วที่จะไม่เจ็บปวดอีกต่อไปคุณต้องการอะไรอีก”

“นั่นเป็นเรื่องจริง” หญิงแก่คนหนึ่งนั่งลงข้างหน้าหลิงรันพร้อมกับครอบครองพื้นที่ก่อนที่เธอจะพูดว่า “ทำไมคุณไม่พาแม่ของคุณมาด้วย”

เมื่อเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่เข้าคิวเห็นว่ากลุ่มคนสูงอายุจำนวนมากที่อ้างว่าป่วยด้วยโรคต่าง ๆ กำลังเข้ามาข้างในด้วยสปิริตที่แรงกล้า พวกเขามองหน้ากันและออกจากคิวอย่างเงียบ ๆ…

เมื่อหนึ่งในผู้สูงอายุเห็นสิ่งนี้เขาก็ไม่พอใจทันที เขาเคาะพื้นด้วยไม้เท้าของเขา “พวกคุณทุกคนอยู่ในที่ที่คุณอยู่ใครก็ตามที่เข้าคิวอยู่แล้วก็อยู่ต่อไปใครก็ตามที่ต้องการนวดก็ต่อคิวที่ด้านหลังของแถว ใครก็ตามที่แค่อยากจะดูยืนก็อยู่ข้าง ๆ และใครก็ตามที่ต้องการนวดโปรดไปต่อคิว ”

เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่ถูกเรียกกลับหัวเราะ “จะเป็นยังไงถ้าพวกคุณยืนจนเมื่อยและล้มลงไปอายุของคุณก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว?

ชายแก่ที่มาพร้อมไม้เท้าเริ่มไตร่ตรองคำถามแรกขณะที่เขาพูด “พวกเราควรทำตามระเบียบ ”

“อย่างงั้นเราก็ใช้หาแผ่นคิว อาจะใช้แผ่นที่ใช้เล่นไพ่นกกระจอกก็ได้” หญิงแก่นึกถึงวิธีแก้ปัญหาทันทีและทุกคนก็เห็นด้วยกับเธอ

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่งกล่องไม้ก็ถูกส่งไป คนแก่เหล่านนี้เก่งเขาเอาบัตรคิวผูกไว้ที่เอว นั่นเป็นวิธีที่พวกเขาเข้าคิว พวกเขาพูดคุยขณะที่พวกเขายืนอยู่ในแถวและบรรยากาศที่มีชีวิตชีวามาก

“หมอที่ทำหน้าที่นวดนั้นหล่อจริงๆ” ชายแก่แสดงความคิดเห็นหลังจากเฝ้าดูอยู่พักหนึ่ง

“ เขามีความแข็งแรงเช่นกัน ร่างกายของเขาดูมีกล้ามเนื้อมากเช่นเดียวกับตอนที่ฉันยังหนุ่มๆเลย” ชายชราหัวโล้นอีกคนกล่าวด้วยความยินดีกับการย้อนนึกถึงอดีตของเขา

“ เขาเหมือนสามีของฉันที่เสียชีวิตไปนานแล้วเขาป็นคนที่หล่อมากตอนที่เขาหนุ่มๆ” หญิงแก่ที่มีการแต่งตัวที่นำสมัย ผมของเธอมีสไตล์เป็นลอนสีขาว เธอเผยรอยยิ้มให้เห็นฟันปลอมสองแถวที่ดูเรียบร้อยขณะที่เธอนึกอดีตที่สดใสของเธอ