ตอนที่ 406 คนบนโลกนี้ไม่ต้อนรับตูกันเลยเหรอ

novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDFอ่านนิยาย -

//ติดตามอ่านตอนล่วงหน้าได้ที่เพจเฟสบุ๊ค – ห้องสมุดคนรักนิยายแปล  

ปัจจุบันมีทั้งหมด 1800 ตอน จุกๆ

 

ตั้งแต่นี้แอดจะลงตอน PV  10 ตอนแรกของโลกที่หยานไป เผื่อบางท่านเอาไว้ใช้ตัดสินใจ

SGS บทที่ 406 – คนบนโลกนี้ไม่ต้อนรับตูกันเลยเหรอ?

โลก Date A Live

Spacequake  เป็นปรากฏการณ์ที่เกิดการสั่นไหวในอากาศหรือมิติจนทำลายทุกสิ่งเป็นวงกว้างรอบตัวมันเอง

เมื่อ30ปีก่อน จู่ๆก็ได้เกิด Spacequake  ขึ้นโดยไม่มีสัญญาณแจ้งเตือน มันได้สร้างความเสียหายครั้งใหญ่ให้แก่เหล่ามนุษย์ สำหรับมนุษย์ที่ไร้พลังแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือภัยพิบัติร้ายแรงที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

25ปีต่อมาหลังจากเกิด มิติสั่นไหว ครั้งแรก โลกก็ไม่เจอกับมิติสั่นไหวอีก จนกระทั่ง 5 ปีก่อนที่ อากาศสั่นไหว ได้กลับมาปรากฏขึ้นอีกครั้ง……..

แถมยังเกิดถี่มากด้วย!

ในวันนี้เอง มิติสั่นไหว ก็ได้เกิดอีกครั้ง……..

ณ เมืองอันสงบสุข ผู้คนทำกิจกรรมดำเนินชีวิตตามปกติ มีรถติดบ้าง ตะโกนด่ากันบ้าง……

จนกระทั่ง………

“ วู้ วู้ วู้ วู้ วู้ วู้ วู้…..”

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นทั่วทั้งเมือง คนที่กำลังขับรับ กำลังขายของ หรือจะทำอะไรก็แล้วแต่ได้หยุดแล้วเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยสีหน้าหวาดกลัว

เสียงประกาศดังมาต่อ…….

“ภายในพื้นที่ได้ตรวจพบปรากฏการณ์ มิติสั่นไหว ทุกท่านได้โปรดรีบเข้าไปในที่หลบภัยใกล้ตัวโดยเร็วที่สุด นี่ไม่ใช่การฝึกซ้อม ขอย้ำนี่ไม่ใช่การฝึกซ้อม ทุกท่านรีบเข้าไปในที่หลบภัยใกล้ตัวโดยเร็วที่สุดด้วย!”

“ขอย้ำ ทุกท่าน……..”

เสียงประกาศดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทุกคนต่างรีบวิ่งไปยังที่หลบภัยกัน บนถนนได้ขึ้นเครื่องหมายและประโยคแจ้งเตือนเด่นมาก ว่า ‘กำลังเกิดมิติสั่นไหว’

ผ่านไปครู่นึงเมื่อทุกคนหลบหายเข้าไปหมด จากเมืองที่พลุ่กพล่านก็ได้เงียบสนิท กลายเป็นเมืองร้าง……

ไม่นานเกินรอ บนท้องฟ้าก็ได้มีลำแสงสีดำหมุนเป็นเกลียวลงบนพื้น จากนั้นแสงสีดำก็ได้ขยายตัวออกไปทำลายทุกอย่างรอบตัว ไม่ว่าจะเป็น ถนน ตึก บ้าน อะไรก็ตามแต่ที่อยู่บนทางผ่านได้ถูกทำลายสิ้น

เมื่อบอลสีดำได้สลายหายไป มันก็ได้สร้างหลุมลึกขนาดใหญ่ทิ้งไว้ด้วย ณ ด้านล้างสุดของหลุมได้มีเงาคนในชุดดูแปลกตาลายลายทองยืนนิ่งอยู่……

ค่อยๆลืมตาขึ้น นัยน์ตาสีแดงที่ราวกับอัญมณีได้เป็นประกายแวววับ ตางดงามพอมารวมกับชุดชั้นสูง ทำให้เขาดูเป็นผู้ดีมีตระกูลขึ้นมาเลย…….

ทว่าพริบตาต่อมา ภาพพจน์ชนชั้นสูงนี่ก็ได้แตกสลายไป

ชายหนุ่มยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อบนหน้าผาก จากนั้นก็เปิดปากด่า

“เชี่ย!แกช่วยส่งฉันมาดีๆสักครั้งไม่ได้หรือไงว่ะ!!!”

ที่วู่หยานพูดแบบนี้ก็เพราะครั้งก่อนตอนไปโลกอินเด็กซ์ เขาก็ถูกหาว่าเป็นไอ้โรคจิตลวนลามผู้หญิงอีก……

แต่ครั้งนี้ทั้งๆที่เขาไม่ได้ใช้การ์ดสร้างสถานะของตัวเอง แต่แม่งดันเลวร้ายกว่าเป็นไอ้โรคจิตอีก!

นี่เอ็งคิดจะโยนบทจอมมารให้ตูหรือไง?!

“ระบบ!! ไม่ใช่ว่าเมื่อฉันบอกให้ละลายไอ้มิติสั่นไหวนี่ทิ้งแล้วไม่ใช่?”

“ยูสเซอร์ ระบบขอเตือน เมื่อกี้ยูสเซอร์พูดแค่ ‘เออ!’ อย่างเดียวไม่ใช่ ‘ยืนยัน’ ”

“……โอเค ถือว่าฉันพลาดเองล่ะกัน….”

“ขอเตือนยูสเซอร์อีกครั้ง โปรดแยกให้ออกระหว่าง ‘เออ’ กับ ‘ยืนยัน’ ระบบต้องการคำว่า ยืนยัน เท่านั้น!”

“…..จู่ๆก็รู้สึกอยากต่อยคนว่ะ…..”

ตอนนี้เอง ณ เส้นขอบฟ้าไกลออกไปได้มีจุดสีดำหลายจุดโผล่ขึ้นมาดึงดูดความสนใจวู่หยาน เมื่อเขาหันไปมองก็เจอสาวน้อยในชุดจักรบางอย่างบินมาทางนี้ด้วยความเร็วสูง ในมือถืออาวุธด้วย

“นั่นมัน…..” วู่หยานยกคิ้วประหลาดใจ

“หน่วย AST (Anti-Spirit Team)?”

ใช่แล้ว! นี่คือหน่วยต่อต้านภูติที่ลงมาบนโลกมนุษย์ หรือกระทั่งฆ่าภูติทิ้งด้วย!

ในหมู่คนที่บินมา หน้าสุดคือสาวน้อยผมสีขาวสั้นประบ่า มีใบหน้าน่ารักทว่ากลับดูไร้อารมณ์ยังกับตุ๊กตา นัยน์ตาสีฟ้าได้จับจ้องมายังตัววู่หยานเขม็งราวกับเขาเป็นศัตรูแค้นที่อยู่ร่วมโลกกันไม่ได้!

โทบิอิจิ โอริกามิ!

เห็นสาวน้อยคุ้นหน้าผู้เกลียดภูติเข้าไส้ วู่หยานมองเลยตัวเธอไปยังหลายคนด้านหลัง เขาก็อดจะยิ้มขมขื่นไม่ได้

“ไม่ใช่บทจอมมาร แต่เป็น ‘ภูติ’ สินะเรา……”

วู่หยานคิดถูกแล้ว บทเขาในตอนนี้คือภูติ คิดดู นอกจากภูติแล้วจะมีอะไรทำให้เกิด มิติสั่นไหว ได้อีก?

ถึงแม้หน่วยASTจะมีอุปกรณ์จับออร่าของภูติ แต่ตอนนี้ไม่มีใครสนใจจะมาตรวจหรอกว่าเขาเป็นภูติหรือเปล่า ในเมื่อเห็นๆกันอยู่ว่าอีกฝ่ายมาพร้อมกับมิติสั่นไหว!

หน่วยASTทั้งห้าคน พอเห็นว่า ภูติ เป็นผู้ชายก็พากันช็อค ในแววตาปรากฏความสงสัย

จากที่พวกเธอ ภูติทุกตนที่ปรากฏออกมาล้วนแต่เป็นเพศหญิง แล้วนี่มันอะไรกัน?…….

ความสงสัยนี่อยู่ในสมองเพียงแค่วิสองวิก็ได้โดนพวกเธอโยนทิ้งจากหัว เพราะสุดท้ายไม่ว่าจะเพศไหน เมื่อเป็นภูติพวกเธอก็ฆ่าทิ้งให้ได้!

ด้วยเหตุนี้พอบินเข้ามาใกล้พวกเธอก็ชูอาวุธแล้วยิงมิสไซล์ถล่มวู่หยาน!

นัยน์ตาสีแดงสงบนิ่งราวผืนน้ำ ทันใดนั้นบนหน้าผากวู่หยานก็มีประกายไฟฟ้า ก่อนจะถูกยิงไปยังมิสไซล์!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เกิดระเบิดติดต่อกันบนฟ้า ตามมาด้วยเปลวไฟสีแดงที่แผ่กระจายออก………