บทที่ 101 โชคดีจริงๆ

สะกิดหัวใจนายขี้เก๊ก

ชุดแต่งงานขาวบริสุทธิ์ราวกับภาพในความฝัน ณัฐณิชามองดูจนเหม่อลอยไปไกล

ตอนเด็กที่บ้านยากจนมาก เธอทำได้เพียงแหงนหน้ามองชุดแต่งงานในหน้าต่าง ฝันอยากมีงานแต่งงานตามที่วาดฝันไว้……

ต่อมาก็ได้คบกับรเณศ เธอถึงขั้นแอบเก็บเงินเพื่อซื้อชุดแต่งงานให้ตัวเอง

แต่ว่า รเณศกลับนอกใจเธอเสียก่อน

“คุณโชคดีจังเลยนะคะ คุณผู้ชายสั่งให้พวกเราเตรียมชุดแต่งงานไว้นานแล้ว คุณผู้ชายรักคุณมากเลยนะคะ” ผู้จัดการพูดด้วยรอยยิ้ม ต้องรู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเป็นถึงคุณนายประธานของพวกเขาเลยนะ ถ้าประจบคุณนายประธานเข้าไว้ ต่อไปคงไม่ต้องกังวลเรื่องเลื่อนขั้นและเพิ่มเงินเดือนแล้วล่ะ?

ณัฐณิชามองดูชุดแต่งงาน ในใจกลับใจเย็นลงไม่ได้ เธอมองธราเทพที่อยู่ข้างๆ แล้วถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเทาว่า “นายเตรียมไว้ให้ฉันเหรอ?”

เธอรู้สึกตื่นเต้นมาก

ไม่คิดว่าชุดแต่งงานชุดแรกในชีวิตนี้ จะเป็นธราเทพที่เป็นคนให้ตัวเอง

“ไม่ชอบเหรอ?” ธราเทพเลิกคิ้วขึ้น

“ไม่ใช่ๆๆ ฉันชอบมาก!” ได้รับคำตอบที่แน่ใจแล้ว ณัฐณิชาก็ดีใจอย่างมาก!

ความฝันของผู้หญิงคนหนึ่งก็คือการได้มีงานแต่งที่สมบูรณ์แบบในดวงใจ!

“ไม่ว่าเธอจะชอบหรือไม่ งานแต่งก็ต้องใส่มันอยู่ดี” ธราเทพกวาดตามอง แล้วสั่งให้ณัฐณิชาไปลอง ณัฐณิชาก็พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง ตอนที่เธอสวมชุดแต่งงานแล้วเดินออกมา เธอโดดเด่นจนเหมือนกับว่าสีสันรอบตัวได้หายไปหมด

สวยมากจริงๆ

เธอไปประกวดนางงามได้เลยนะนั่น

“คุณหญิงคะ ชุดแต่งงานนี้เหมาะสมกับคุณมากเลยนะคะ”

“นั่นสิ คุณหญิงสวยแต่เกิดอยู่แล้ว……”

พวกเธอเริ่มชมกันไม่หยุด ณัฐณิชาหน้าแดงระเรื่อไปจนถึงใบหู เธอยกชายกระโปรงขึ้นมาแล้วเดินไปข้างหน้าธราเทพช้าๆ พยายามข่มหัวใจที่เต้นตึกตักจนแทบจะกระเด็นออกมา “สวยไหม?”

“ได้อยู่ ไม่ทำให้ตระกูลทวีศักดิ์ทินโชติขายหน้าก็พอ” ธราเทพพูด

ชิ~~

พูดเป็นไม่เนี้ย!

เป็นนางฟ้าลงมาจุติมั้ย?

ณัฐณิชายกชายกระโปรงแล้วหมุนตัวหน้ากระจกหนึ่งรอบ สักพักเธอก็เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้แล้วถามเขาว่า “ธราเทพ นายไม่ได้คิดจะจัดงานแต่งหรอกนะ?” พวกเขาเป็นแค่คู่แต่งงานกำมะลอ ถ้าจัดงานแต่งขึ้นมา งั้นก็กลายเป็นสามีภรรยากันจริงๆน่ะสิ? นึกถึงค่ำคืนที่วุ่นวายนั้น ณัฐณิชาก็หน้าแดงแล้ว

“เธอไม่อยากเหรอ?”

เห็นธราเทพพูดอย่างไม่พอใจ ณัฐณิชาก็รีบปัดมือ

เขาอุตส่าห์เตรียมชุดแต่งงานไว้ เธอจะไม่อยากได้ยังไงล่ะ?

แต่ว่า……

ณัฐณิชาตัดสินใจช่วยเขา เธอยกชายกระโปรงขึ้นมาแล้วเดินไปตรงหน้าธราเทพ กระซิบพูดกับเขาว่า “แต่พวกเราไม่จัดงานแต่งได้ไหม? ฉันรู้ว่าสังคมชนชั้นสูงของพวกนายชอบจัดงานแต่งให้ยิ่งใหญ่อลังการ ถึงตอนนั้นไม่เพียงแต่ต้องประกาศให้คนมากมายรู้ และยังต้องเสียเงินเยอะด้วย ถ้าต่อไปพวกเราหย่ากัน นั่นก็ไม่……”

“หย่าเหรอ?”

สีหน้าธราเทพเปลี่ยนไปทันที

ทั้งสองเพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นาน แต่เธอกลับคิดถึงเรื่องหย่าแล้วเหรอ?

“ใช่ ยังไงพวกเราก็ไม่ได้รักกันอยู่แล้ว และนายก็ยังบอกว่าเอาฉันมาเพื่อกันผู้หญิงอื่นไว้ไม่ให้เข้ามา ถ้าต่อไปนายเจอคนที่ตัวเองรัก พวกเราก็ต้องแยกทางกันอยู่ดี”

ณัฐณิชาพูดอย่างจริงจัง

เธอคิดไว้แล้ว ยังไงตัวเองอยู่บ้านตระกูลทวีศักดิ์ทินโชติก็มีกินมีใช้ มีชีวิตที่สุขสบายดี ถ้าธราเทพยังหาคนที่ตัวเองรักไม่ได้ งั้นเธอก็จะแสดงเป็นภรรยาที่ดีของเขาต่อไป!

“เหอะ” ทันใดนั้นธราเทพก็ทำเสียงไม่พอใจ เขาไม่ได้มองณัฐณิชาอีก กลับหลังหันแล้วเดินออกไปเลย

“นี่ๆๆ ฉันยังพูดไม่จบเลยนะ……”

ณัฐณิชามองแผ่นหลังของธราเทพอย่างไม่เข้าใจ เธออยากตามไปแต่เห็นว่าตัวเองยังสวมชุดแต่งงานไว้ ก็เลยต้องหยุดก่อน……