ตอนที่ 136

Great Doctor Ling Ran

EP 136

By loop

ภายในของสนามกีฬาหยุนหัวนั้นหรูหราและช่วยสร้างประสบการณ์ทั้งหมดที่ยอดเยี่ยม . . แต่นั่นเป็นเพียงด้านหน้าเวทีเท่านั้น

หลังเวทีมีเพียงแผ่นกระเบื้องที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าเหมือนกันกับเวทีด้านหน้า สีบนผนังความกว้างของทางเดินและแม้แต่ความสูงของพื้นก็ต่ำกว่ากันมาก

เวทีของสนามกีฬายังคงเหมือนกับในช่วงปีหนึ่งเก้าเก้าศูนย์ มันทำให้รู้สึกเหมือนว่าได้ย้อนเวลากลับไป

กลิ่นในห้องโถงก็แย่มากๆ มันมีกลิ่นเหงื่อสลับพลาสติกและขยะและบางครั้งคุณก็จะได้กลิ่นโฉยเข้ามาที่จมูกทันทีและไม่รู้ว่าที่มาของกลิ่นนั้นคืออะไร

หลิงรันขมวดคิ้วขณะที่เขาติดตามรีเลย์ในไม่ช้าเขาก็เข้าไปในห้องอุปกรณ์ประกอบฉากและเห็นนักเต้นไม่กี่คนที่มีอาการตะคริวที่ขาของเธอ

มีนักเต้นหญิงสามคนอยู่ที่นั้นด้วย พวกเขายังดูเด็กและมีแต่งหน้าแบบแฟนตาซี โดยที่พวกเขาสวมชุดบัลเล่ต์ทีและสวมถุงน่องสีขาวที่ขาของพวกเขาอีกทั้งทุกคนก็กำลังเอนหลังพิงเก้าอี้กันอยู่ พวกเขาขมวดคิ้วและมีเหงื่อที่หน้าผากขณะที่ใช้หมอนและหมวกเพื่อกดกระโปรงไว้

“สามคนนี้เป็นตะคริวในเวลาเดียวกัน?” หลิงรานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย นี่เป็นเรื่องบังเอิญมากเกินไป

“เนื่องจากพื้นเวทีอาจจะไม่เรียบไปทั้งหมดเลยทำให้เมื่อเราเต้นในเวลานานแล้วทำให้เราต้องเกร็งและบาดเจ็บ” นักเต้นที่นั้งอยู่ตรงกลางอธิบายเธอดูเหมือนกระต๋ายน่ารัก ซึ่งเธอเขินอายขณะที่จ้องมองไปที่หลิงรัน

รีเลย์ไอสองครั้งแล้วพูดว่า “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาหาข้อแก้ตัวแล้วเรามาแก้ปัญหาก่อนหมอหลิงคุณรักษาได้ไหม?”

ก่อนที่จะเข้ามาในห้องอุปกรณ์รีเลย์ได้เสนอว่าเธอต้องการให้หลิงรันตัดสินว่าพวกเขาจะเต้นต่อไปได้หรือไม่ ถ้าพวกเขาทำไม่ได้เธอจะหาคนมาแทนและออกแบบท่าเต้นใหม่ทั้งหมด

“ ผมจะลองก่อนนะ” ทักษะการจัดการกระดูกของหลิงรันในปัจจุบันนั้นยังมีข้อจำกัดเพราะเขาสามารถได้เฉพาะที่ศีรษะ กระดูกสันหลังส่วนคอและหลังซึ่งมันไม่ได้รวมถึงขา อย่างไรก็ตามทักษะการจัดการกระดูกทั้งสามของเขาอยู่ในระดับผู้เชียวชาญ นอกเหนือจากการวางตำแหน่งที่เจ็ดสิบเก้าของประเทศสำหรับเทคนิคการรักษาการปวดศีรษะของเขาแล้ว ในทักษะการจัดกระดูกสันหลังของเขาก็ยังคงอยู่ในอันดับห้าสิบอันดับแรกของประเทศอยู่ดี

การมีสามทักษะนี้ช่วยเพิ่มความเข้าใจของหลิงรันในการนวดอย่างไม่ต้องสงสัยต่อทักษะการจัดการกับโรคกระดูก

เมื่อเป็นเช่นนี้”มันก็น่าจะต้องเอามาประยุกต์กับด้านอื่นๆได้” ตอนนี้แท้จริงหลิงรันต้องใช้ทักษะทั้งสามที่เขามีเบื้องต้นในการดำเนินการจัดการกระดูกที่ขา ทักษะของเขาจะไม่ขึ้นอยู่กับระดับผู้เชียวชาญเพียงเท่านั้นแต่ก็ยังคงเป็นไปได้ที่จะอยู่ในระหว่างผู้เชี่ยวชาญหรือระดับผู้เชี่ยวชาญพิเศษก็ได้

แพทย์ที่รักษาโรคกระดูกเก่งจะต้องใช้เวลาหกถึงแปดปีก่อนถึงพวกเขาจะไปถึงระดับผู้เชี่ยวชาญซึ่งมันง่ายมากที่จะรับมือกับตะคริวที่เห็นได้บ่อยที่สุด

“ เข้ามาใกล้หน่อย” หลิงรันหยิบขวดเจลทำความสะอาดมือที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ซึ่งเขาพกติดตัวมาเช็ดมือแล้ววางมือบนต้นขาของนักเต้นหญิง

ขาของสาว ๆ ที่เต้นบ่อย ๆ นั้นเรียวและดูแข็งแรง ขาของพวกเธอสามารถทนแรงกดได้เมื่อนิ้วมือถูกกดเข้าไป

เมื่อหลิงรันใช้แรงมากขึ้นนักเต้นหญิงก็ครางทันที หลิงรานพยักหน้าแล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเพียงตะคริวของกล้ามเนื้อธรรมดา

“คุณจัดการได้หรือไม่พวกเขายังสามารถขึ้นไปบนเวทีได้หรือไม่” รีเลย์ถามอย่างกังวลใจเป็นอย่างมาก

เธอดูที่หลิงรันเพียงเพื่อจะรู้ว่าทั้งสามคนยังสามารถขึ้นไปบนเวทีได้ถ้ามันไม่แย่มากเธอคงจะไม่รบกวนให้หลิงรันมาดูอาการ อย่างเช่น การเป็นตระคริวพักผ่อนสักแปบก็หาย แน่ๆ

รีเลยฺไม่เต็มใจที่จะให้คำแนะนำใด ๆ กับหลิงรัน เพราะว่าทักษะทางการแพทย์ของเขามีประโยชน์มาก

“เอ้า!” นักเต้นหญิงร้องเสียงดังอีกครั้ง

หลิงรันจับไปที่ต้นขาของเธออย่างแน่นโดยไม่พูดอะไรและใช้วิธีการนวดเพื่อคลายความตึงเครียดในกล้ามเนื้อ

ซึ่งแตกต่างจากการดำเนินการการนวดสำหรับการจัดกระดูกสันหลังส่วนคอเขาสามารถดำเนินการการนวดได้อย่างง่ายดายถึงแม้จะมีความยากลำบากเล็กน้อยเพราะเขาไม่เคยนวดในตำแหน่งนี้มาก่อนซึ่งแน่นอนว่าการนวดแบบจัดกระดูกนั้นมีวิธีการที่หลากหลายแตกต่างกันไป

หลิงรันไม่คุ้นเคยกับการจัดกระดูกที่ขา ซึ่งความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับกายวิภาคของรยางค์ล่างนั้นมีอย่างจำกัดมันขึ้นอยู่กับสิ่งที่เขาได้เรียนรู้ในโรงเรียนแพทย์และการอ่านเล็กน้อยที่เขาเพิ่งทำเมื่อไม่นานมานี้

หลิงรันจึงต้องใช้เวลามากขึ้นในการจัดการกับกล้ามเนื้อตะคริว แต่ถึงกระนั้นระดับทักษะการจัดการโรคข้อเข่าเสื่อมที่ศึกษาด้วยตนเองของหลิงรันก็ยังสูงกว่าแพทย์ทั่วไปส่วนใหญ่ของโรงพยาบาลแพทย์แผนจีนส่วนใหญ่ที่ทำการให้บริการอยู่ในปัจจุบัน

“อ้า… อ้าอ้า…” นักเต้นหญิงร้องด้วยความเจ็บปวดซึ่งฟังดูเหมือนว่าเธอกำลังครวญคราง เสียงของเธอสั่นเทาในขณะที่เธอกำลังเจ็บปวดมากทำให้หลาย ๆ คนหันมามองเธอ

ใบหน้าของรีเลย์นั้นเครียด เธอไม่สามารถปิดประตูห้องอุปกรณ์ประกอบฉากได้ หากเธอปิดมันสถานการณ์จะยากที่จะอธิบาย

“ เสร็จแล้ว” หลิงรันถูขานักเต้นหญิงสักพักหนึ่งแล้วพิจารณาว่าภารกิจของเขาเสร็จสิ้นแล้ว

ตัวของหญิงสาวถูกปกคลุมด้วยเหงื่อจากความเจ็บปวด แต่เธอก็ยังพยายามยืนขึ้นซึ่งขาของเธอก็ไม่เจ็บอีกต่อไป โดยเธอพยักหน้าให้กับรีเลย์

มุมปากของรีเลย์ขดตัวในทิศทางเดียวกัน เธอพูดทันที “หมอหลิงฉันจะต้องรบกวนคุณอีกสองคนฉันจะให้ซองจดหมายสีแดงใบใหญ่แต่ช่วยนวดให้เร็วขึ้นหน่อยพวกเขาจะต้องเต้น ขณะที่คอนเสิร์ตจะเริ่มในอีกไม่ถึงชั่วโมงและพวกเราต้องมีหลายอย่างที่จะต้องทำ “

หลิงรันพยักหน้าและพูดว่า “คุณทั้งคู่สามารถนอนข้างๆผมจะได้สามารถทำให้คุณทั้งคู่ได้พร้อมกัน”

หลิงรันขยับเก้าอี้ไปที่กลางห้องและดึงเก้าอี้ของนักเต้นทั้งสองไปที่ด้านข้างของเขา เขาใช้เพียงมือเดียวจับไปที่ขานักเต้นทั้งสอง และเขาสามารถทำการนวดทั้งสองในเวลาเดียวกัน

เขาไม่เคยมีประสบการณ์นี้มาก่อน แต่ตอนนี้เขาได้ค้นพบบางอย่างเขาใช้ทักษะที่เขามีกับทักษะการนวดที่เขามีอยู่, การรักษาอาการกระดูปากมดลูกอักเสบ มันทำให้เขาคิดว่าการทำการนวดอย่างงี้จะช่วยให้เกิดผลดีสำหรับภาระกิจของเขา

“อ่า … !”

“อ่า … !”

การเป็นตะคริวของกล้ามเนื้อนั้นเจ็บปวดพอสมควรแล้อาการของมันจะเริ่มด้วยการที่ขาของผู้ป่วยจะปวดและไม่สามารถขยับได้

นักเต้นทั้งคู่เป็นเด็กผู้หญิงอายุประมาณยี่สิบปี พวกเขาไม่เคยมีอาการเช่นนี้ในวันปกติ หมอนและหมวกที่ครั้งหนึ่งเคยอยู่บนกระโปรงของพวกเขาถูกจับอย่างแน่นหนาจนพวกมันเกือบจะถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

การเคลื่อนไหวของหลิงรันยังคงเหมือนเดิม เขาออกแรงมากขึ้นในขณะที่เขาเป็นคนนวด

“อ่า…”

“อ่า …”

ทันใดนั้นก็มีหัวของคนโผล่ออกมาจากประตูและถามว่า “คุณกำลังทำอะไรอยู่?”

“เอ๊ะฉาน.. เหมย์จูคุณมาที่นี่ได้อย่างไร” รีเลย์ตกตะลึงเป็นอย่างมาก

นักเต้นหญิงกรีดร้องสองคนหยุดกึกราวกับว่าพวกเขาเสียเสียงไปทันที เด็กหญิงที่ร้องดังที่สุดไปที่อยู่ทางซ้ายของหลิงรันคว้าหมวกและบล็อคกระโปรงลอยตัวของเธอเอง เธอทนความเจ็บปวดและร้องออกมาว่า “ซิสเตอร์ซี”

เหมย์จูเธอเป็นคนสูงด้วยขาเรียวยาวเมื่อเธอเดินเข้ามาในห้องมันทำบรรยากาศในห้องดูกดดันมากยิ่งขึ้น เหมย์จูยิ้มรับแม้ว่าเธอจะดูเด็กกว่านักเต้นก็ตาม

เธอถามว่า “พวกคุณทำอะไรอยู่

“โอ้…. เกี่ยวกับเรื่องนี้ขาของพวกธอเหล่านี้เจ็บฉันขอให้หมอมาทำการนวดให้พวกเขา.” รีเลย์อธิบายอย่างรวดเร็วและสะกิดไปที่หลิงรัน

หลิงรันต้องหันหลังกลับและแนะนำตัวเองว่า “ผมเป็นหมอจากโรงพยาบาลหยุนหัว”

เหมย์จูเห็นเพียงครึ่งหนึ่งของใบหน้าของเขาและถามด้วยความประหลาดใจว่า “คุณเป็นหมอที่ได้รับเชิญจากผู้จัดงานใช่ไหม”

“ไม่”

“คุณไม่?”

“ฉันเป็นผู้ชม” หลิงรันไม่รอให้รีเลย์ตอบคำถามด้วยตัวเองใบหน้าของรีเลย์เต็มไปด้วยความปวดร้าวในทันที

เหมย์จูรู้สึกปลื้มใจ ดวงตากลมโตของเธอเบิกกว้างขึ้นและเธอถามอย่างมีความสุขว่า “คุณเป็นแฟนคลับของฉันหรือป่าว”

หลิงรันส่ายหัวเล็กน้อย “แม่ของผมเป็น . “

มีบางคนที่ก้มศีรษะลงเพื่อไม่ให้เหมิงจื้อเห็นว่าพวกเขาหัวเราะ

“ตอนแรกฉันต้องการให้ลายเซ็นของฉันแก่คุณ แต่ลืมมันไปเถอะ” เหมย์จูเย้ยหยันอย่างไม่พอใจ

หลิงรันไม่สนใจและหันหลังกลับ เขายังคงทำภารกิจต่อไป เด็กผู้หญิงสองคนที่เป็นตะคริวที่ขาไม่กล้ากรี๊ดอีกต่อไป พวกเขาสามารถใช้สิ่งต่าง ๆ เพื่อปอดปากของพวกเขาให้ร้องให้เงียบที่สุด

เหมย์จูมองดูและทำให้รู้สึกจั๊กจี้

ดาราจำเป็นต้องเต้นทุกวันและพวกเขามักจะรู้สึกไม่สบายในส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเมื่อดาราต้องมาแสดงคอนเสิร์ตเช่น เหมย์จูซึ่งเป็นชื่อเล่นของเทพธิดาแห่งการเต้นรำจะประสบปัญหาหลายอย่างเช่นปวดเมื่อยกล้ามเนื้อหลายครั้ง

ท้ายที่สุดรีเลย์คือตัวแทนที่หาแพทย์มือดีให้มาดูและดาราเหล่านี้ ซึ่งตอนนี้เธอยังไม่ได้แนะนำหลิงรันแม้แต่น้อย

“หมอหลิงทำไมคุณไม่ให้เหมย์จูให้คุณนวดล่ะ? คุณรู้ไหมว่าการนวดของคุณที่ทำให้ฉันมาก่อนนั้นดีจริง ๆ … “

“รอสองนาที” หลิงรันไม่ปฏิเสธ

รีเลย์นั้งด้วยความกังวลเพราะการที่จะหาโอกาสให้เหมย์จูมีเวลาว่างยังงี้มันมีไม่บ่อยมากนัก

รีเลย์มองที่เหมย์จู ตอนนี้เธอเห็นคนสวยและคนหล่อยืนอยู่ในห้องรีเลย์กำลังกังวลบางอย่าง เพราะเธอไม่กล้าที่บอกหลิงรันให้นวดเร็วขึ้นกว่านี้หน่อย

เมื่อหลิงรันพูดว่าต้องรออีกสองนาทีมันเป็นสองนาทีสำหรับการนวดนักเต้นรำสองคนซึ่งเมื่อนวดเสร็จ พวกเธอกัดหมวกจนมีคราบน้ำติดอยู่ พวกเขาวิ่งออกไปพร้อมกับก้มหัวลง

หากพวกเขาสามารถวิ่งได้ก็ย่อมหมายความว่าตะคริวที่ขาของพวกเขาหายขาด

ในขณะที่รีเลย์รู้สึกโล่งใจเธอก็คิดว่าจะจัดการให้กัเหมย์จูได้อย่างไรต่อไปเพราะ เหมย์จูเป็นดาราดังสื่อจะเสนอข่าวอื้อฉาวออกมาถ้าเธอปล่อยให้ผู้ชายมาแตะต้องเธอ? ‘ฉันควรแจ้งผู้จัดการของเหมย์จูหรือไม่ คอนเสิร์ตกำลังจะเริ่มขึ้นเราเหลือเวลาอีกนานแค่ไหนในการเตรียมตัว?

หลิงรันหยิบเจลทำความสะอาดมือที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์และนำไปและเอาไปให้เหมย์จู “คุณควรใช้สิ่งนี้ท่าไปที่คอและไหล่เพราะมันใช้สำหรับการนวด”

เหมย์จูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะหยิบเจลทำความสะอาดอย่างลังเลและเริ่มทาลงบนคอและไหล่ของเธอ

เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับคอนเสิร์ตเธอต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคนอนไม่หลับเป็นเวลานาน กล้ามเนื้อของเธอยังรู้สึกปวดเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกเช้า

หลังจากเหมย์จูได้ทำการทาจนเสร็จ หลิงรันก็ไม่รอให้เหมย์จูได้พูดอะไรเขาก็คว้าคอของเหมย์จูอย่างนกอินทรีกำลังจะจับลูกเจี๊ยบตัวเล็ก ร่างกายทั้งหมดของเหมย์จูสั่นไหวเมื่อดวงตาของยังไม่ทันได้

ตั้งแต่เธอเดบิวต์เป็นดาราใหญ่ในช่วงปีที่สองของเธอเธอถูกเรียกว่า พี่ชายยูหรือน้องสาววือเพราะเธอดูดีและมีภูมิหลังที่ดี เธอไม่เคยมีประสบการณ์การถูกนวดที่คอมาก่อน แต่ความจริงที่เธออยากจะบอกมันรู้สึกดีจริงๆ

เหมย์จู รู้สึกว่าหลิงรันเคลื่อนไหวไปรอบ ๆ บริเวณกระดูกสันหลังส่วนคอของเธอกดเบา ๆ และแรงหลายครั้ง มันรู้สึกสะดวกสบายจนเธออยากจะคราง

ทันใดนั้นเหมย์จูก็นึกถึงนักเต้นทั้งสามในตอนนั้นดังนั้นเธอจึงบังคับให้เธอไม่ทำเสียงเดียวกันนั้น

หลิงรันใช้เทคนิคการดึง ทำให้เหมย์จูไม่ส่งเสียง หลิงรันใช้เทคนิคการถูเหมย์จูก็ยังไม่ได้ส่งเสียง; หลิงรานใช้เทคนิคการกรีดฟัน เหมย์จูก็ยังพยาบามไม่ได้ส่งเสียงอะไรเลย

ตามจริงแล้วเหมย์เป็นลูกค้าที่เงียบที่สุดที่เขาพบหลังจากที่เขาได้รับทักษะการนวดแบบผสมผสานอย่างไรก็ตามการมุ่งเน้นของ หลิงรันไม่ได้วนใจเรื่องเสียงเท่าไร

เมื่อเขาทำการนวดเขาโฟกัสอยู่ที่ความคืบหน้าของงานเสมอ

เวลาที่สะสมในการบรรเทาอาการปวดของนั้นอยู่ที่ประมาณสองหมื่นห้าพันสี่ร้อยและในเวลาเพียงไม่กี่สิบวินาทีก็กลายเป็นมากกว่าสองหมื่นหกพัน

หลิงรันรู้สึกอึกอัดใจแต่รู้สึกดีใจอยู่ภายในของเขาเช่นกัน ‘ผมไม่ได้คาดหวังให้เธอจะเป็นลูกค้าที่ยอดเยี่ยม’