บทที่ 234 ยาเม็ดตื่นรู้

หมอเทวดาขอกลับมาเป็นป๊ะป๋า

บทที่ 234 ยาเม็ดตื่นรู้

บทที่ 234 ยาเม็ดตื่นรู้

ซุนเม่าไฉที่ได้รับความไว้วางใจจากโจวอี้ให้ออกไปตามหาวัตถุดิบยาล้ำค่านั้นพบวัตถุดิบยาแล้วสามในแปดชนิดที่จำเป็นในการหลอมยาเม็ดเสริมพลัง และตอนนี้เมื่อได้รับมาอีกสองชนิดจากอวี้ชิงเหอ โจวอี้จึงรวบรวมมาได้ทั้งหมดห้าชนิดแล้ว

ขาดอีกแค่สาม!

โจวอี้สูดหายใจเข้าลึกและมองที่อวี้ชิงเหอด้วยแววตาที่อ่อนลงเล็กน้อย

“เท่าไหร่? ผมจะจ่ายให้คุณ” โจวอี้ถาม

“คุณโจว อย่างที่ผมพูดไป วัตถุดิบยาล้ำค่าทั้งสองชนิดนี้ผมขอมอบให้คุณฟรี ๆ” อวี้ชิงเหอพูดด้วยรอยยิ้ม

“ผมไม่ชอบเอาเปรียบใคร บอกผมมาเถอะว่าคุณจ่ายไปเท่าไหร่”

อวี้ชิงเหอดูลังเล

เหตุผลที่เขาพยายามอย่างหนักเพื่อช่วยโจวอี้ค้นหาวัตถุดิบยาล้ำค่า และตั้งใจที่จะให้พวกมันฟรี ๆ ทั้งที่เขาจ่ายค่าวัตถุดิบยาทั้งสองชนิดไปมากกว่าสิบล้านหยวนนี้ไม่ใช่เพียงเพื่อให้โจวอี้ไว้ชีวิตเขา แต่เขาต้องการเป็นเพื่อนกับโจวอี้ด้วย!

แน่นอนว่าผู้ฝึกยุทธ์ย่อมมีสถานะพิเศษ แต่นักปรุงยานั้นมีสถานะสูงส่งยิ่งกว่า!

เขาต้องการชดเชยและประจบโจวอี้ในเวลาเดียวกัน ดังนั้นถ้าเขาเก็บเงินจากโจวอี้ การสร้างผลงานในครั้งนี้ของเขาคงลดค่าไปเยอะ

“ทำไม? คุณไม่ต้องการเงินทั้ง ๆ ที่ผมเต็มใจจ่ายงั้นเหรอ?” โจวอี้ถาม

“ผมไม่อยากรับเงินของคุณจริง ๆ ผมถือเป็นเกียรติมากที่ได้ทำบางอย่างเพื่อคุณ” อวี้ชิงเหอยกยอแบบไม่อ้อมค้อม

“…”

โจวอี้จ้องมองอีกฝ่าย เขารู้สึกสับสนเล็กน้อย

เขาทรมานผู้ชายคนนี้ไปมาก แต่อีกฝ่ายกลับยังอยากที่ประจบเขา ทัศนคติที่ย้อนแย้งแบบนี้มันช่างน่างุนงงเหลือเกิน

อย่างไรก็ตาม ผู้ชายคนนี้มีความสามารถมาก เขาสามารถตามหาวัตถุดิบยามากมายในเวลาอันสั้น ถือว่าเป็นคนที่มีประโยชน์

ก็ดีเหมือนกัน…

โจวอี้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างเป็นมิตรมากกว่าเดิม “ก็ได้ ผมยังต้องการวัตถุดิบยาล้ำค่าอีกสามชนิด ถ้าคุณสามารถช่วยผมหามันได้ ผมสามารถช่วยคุณดูแลร่างกายของคุณได้ด้วย เพื่อให้สมรรถภาพร่างกายของคุณดีขึ้น”

“ผมจะทำ!” อวี้ชิงเหอรีบรับปากทันที

“ตกลง งั้นคุณก็ไปหาพวกมันมาให้ผม ผมจะรอข่าวดีจากคุณนะ” โจวอี้ยิ้ม

จากนั้นอวี้ชิงเหอก็กลับไป

เวลานี้อวี้ชิงเหอรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ร่างกายของเขาย่ำแย่ลงเพราะไวน์และเซ็กซ์ เขารู้สึกว่าสมรรถภาพทางกายของเขาแย่ลงกว่าเดิมมาก ถ้าหากโจวอี้สามารถทำให้ร่างกายของเขากลับมามีสมรรถภาพที่ดีขึ้น ย่อมเป็นประโยชน์ที่สุดชนิดที่ว่าเงินก็ไม่สามารถซื้อได้

นอกจากนี้การช่วยโจวอี้ทำสิ่งต่าง ๆ ก็เป็นโอกาสที่จะได้เป็นเพื่อนกับโจวอี้ได้ด้วย

ตอนเย็น

ถงหู่กลับมาจากภูเขาชางหลาง

เขานำถ่านไป๋ตู้ที่โจวอี้ต้องการกลับมาด้วย

“ทำไมคราวนี้ลุงเถี่ยใจดีแบบนี้? เขาถึงกับอนุญาตให้นายเอาถ่านไป๋ตู้มาให้ฉันตั้งครึ่งกระสอบเลยเหรอเนี่ย?” โจวอี้คิดว่ามันแปลก เพราะลุงเถี่ยขี้เหนียวมาก โดยเฉพาะถ่านไป๋ตู้นี้ยิ่งสุดแสนจะหวงแหน

ก่อนหน้านี้ กว่าที่โจวอี้จะขอถ่านมาได้สักก้อน เขาต้องออกไปล่าสัตว์ป่ามาแลกทั้งตัวเพื่อถ่านเพียงก้อนเดียว แต่คราวนี้ใครจะคิดว่าถงหู่สามารถนำพวกมันกลับมาได้มากมาย

“เขาบอกว่าเขาอยากกินเนื้อสัตว์ป่า…” ถงหู่พูดด้วยน้ำเสียงหดหู่เล็กน้อย

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า…”

โจวอี้หัวเราะ

ชายหนุ่มคาดว่าเมื่อเขาออกจากหมู่บ้านโจวเมี่ยว แหล่งเนื้อสัตว์ป่าแหล่งเดียวของลุงเถี่ยก็คงหายไป และตอนนี้ลุงเถี่ยคงจะอยากกินอย่างมาก

เมื่อมีถ่านไป๋ตู้แล้ว โจวอี้ก็ตัดสินใจหลอมยาเม็ดตื่นรู้ทันที

เขาเดินเข้าในห้องที่มีเตาหลอมยาสามขาตั้งอยู่ วางถ่านไป๋ตู้ร้อยก้อนไว้ที่มุมห้อง จากนั้นจึงคัดแยกวัตถุดิบยาสำหรับทำยาเม็ดตื่นรู้ แล้วจึงเริ่มกระบวนการทำยา

ถ่านไป๋ตู้เป็นถ่านหินวิเศษชนิดหนึ่ง

ถ่านหินชนิดนี้ไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติ แต่มันถูกทำขึ้นมาด้วยวิธีการพิเศษ

ผลลัพธ์ที่มหัศจรรย์ที่สุดของมันคือสามารถเผาไหม้ได้เป็นเวลานาน ขนาดชิ้นเท่ากำปั้นของมันก็สามารถเผาไหม้ได้นานกว่าสิบชั่วโมงแล้ว

ดังนั้นการใช้ถ่านไป๋ตู้เพื่อหลอมยาจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

หกชั่วโมงผ่านไป

โจวอี้ประสบความสำเร็จในการหลอมยาเม็ดตื่นรู้

เขาได้ยามาทั้งหมดสี่เม็ด แต่ละเม็ดมีขนาดเท่าลูกแก้ว เม็ดยานี้เป็นสีขาวบริสุทธิ์ และโชยกลิ่นหอมของสมุนไพรออกมา

“ถงหู่ ลองชิมดูสิ” โจวอี้โยนเม็ดยาเม็ดตื่นรู้ให้อีกฝ่าย และถงหู่ก็กลืนมันลงคอทันที

จากนั้น โจวอี้ก็ใส่อีกสองเม็ดลงในขวดหยกคุณภาพดี และนำอีกเม็ดที่เหลือไปที่ห้องของถังเสี่ยวรุ่ย

“เสี่ยวรุ่ย พ่อมีอะไรให้ลูก!” โจวอี้พูดด้วยรอยยิ้ม

“อะไรคะ?” ถังเสี่ยวรุ่ยดูสงสัย

“อ้าปาก”

โจวอี้จึงใส่ยาเม็ดตื่นรู้เข้าไปในปากของถังเสี่ยวรุ่ยทันที

ถังเสี่ยวรุ่ยรู้สึกว่าลูกเล็ก ๆ ที่เธอกินเข้าไปกลายเป็นของเหลวเย็น ๆ จากนั้นเธอก็กลืนมันลงคอไปอย่างกล้าหาญ

รสชาติดี! หวานอร่อย!

เธอคิดเช่นนั้น แต่ถัดมาดวงตาของเธอก็เบิกกว้างอย่างฉับพลัน

จู่ ๆ ของเหลวเย็นที่เธอกลืนเข้าไปกลับคล้ายน้ำมันเบนซินที่เพิ่งโดนจุดไฟเสียอย่างนั้น และมันก็กำลังปะทุอยู่ตรงช่องท้องของเธอ พร้อมกับกระแสไอร้อนที่แพร่กระจายไปทั่วร่าง ทำให้หนังศีรษะของเธอชาหนึบและสมองเริ่มวิงเวียน

เพียงไม่นาน ถังเสี่ยวรุ่ยก็หมดสติไป

โจวอี้ห่มผ้าห่มให้ถังเสี่ยวรุ่ย และหันหลังเดินออกจากห้องไป

เขารู้ว่าถ้าเธอทานยาเม็ดตื่นรู้ เธอจะต้องหมดสติไปแน่นอน แต่ระหว่างที่หมดสตินั้น พลังของยาจะไหลเข้าสู่ทะเลจิตสำนึกของผู้กิน ขยายจุดชีพจร ขยายทะเลจิตสำนึก และเพิ่มพลังจิต

หากใช้คำอธิบายทางวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ นั่นคือการเพิ่มความฉลาดให้กับผู้กิน

ตามมาตรฐาน IQ ของคนยุคใหม่นั้น 90 – 110 คือช่วงสติปัญญาที่ปกติ ส่วน 120 – 140 อยู่ในช่วงสติปัญญาของคนฉลาด

เคยได้ยินมาว่าไอน์สไตน์ นักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่มี IQ สูงถึง 165

แต่โจวอี้มั่นใจว่า IQ ของถังเสี่ยวรุ่ยจะเพิ่มขึ้นถึง 160 หลังจากกินยาเม็ดตื่นรู้ และถ้าหากกินอีกเม็ดในครั้งต่อไป IQ ของเธอก็สามารถเพิ่มได้อีกในหลักสิบ

ถ้าเขาไปรับเหมียวเหมี่ยวกลับบ้าน เขาก็จะให้ยาเม็ดตื่นรู้กับลูกสาวของเขาคนนี้ด้วย

เย็นวันเดียวกัน

โจวอี้ทำอาหารสองสามอย่างและนำไวน์ชั้นดีออกมาหนึ่งขวด

ภายในห้องอาหาร โจวอี้และแม่เฒ่าเทียนจี้เพลิดเพลินกับการกินและดื่ม อีกทั้งยังพูดคุยเกี่ยวกับหัวข้อต่าง ๆ

“สรุปแล้วคุณย่าโจวชื่อแม่เฒ่าเทียนจี้ใช่ไหม?”

“ถูกต้อง ตอนนั้นฉันมีชื่อเสียงมากเชียวล่ะ แต่ต่อมาก็เริ่มเบื่อกับเล่ห์เหลี่ยมและการแก่งแย่งฆ่าฟันกันในโลกผู้ฝึกยุทธ์ ฉันก็เลยกลับไปที่หมู่บ้านโจวเมี่ยว แล้วก็ใช้ชีวิตอย่างสงบที่นั่น” แม่เฒ่าเทียนจี้แสดงสีหน้าภาคภูมิใจเล็กน้อย “ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าน่ะนะ ฉันก็คงจะไม่มีทางมาเหยียบเมืองจินหลิงแน่นอน”

“เฮ้ คุณย่าทำเพื่อผมขนาดนี้ เอาเป็นว่าต่อไปผมขอตอบแทนด้วยการทำอาหารให้มากขึ้นเพื่อเอาใจคุณย่าบ้างก็แล้วกัน ดีไหม?” โจวอี้รินไวน์ให้อีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม

“ฉันไม่สนใจเรื่องอาหาร”

“ถ้างั้นคุณย่าสนใจอะไรบ้างล่ะ?”

“ยาเม็ดสวรรค์เร้นลับ” แม่เฒ่าเทียนจี้ตอบด้วยรอยยิ้ม

“…”

โจวอี้พูดไม่ออก

เขารู้จักยาเม็ดสวรรค์เร้นลับ มันเป็นหนึ่งในสิบโอสถที่มีค่าที่สุดในสำนักโอสถ และต้องการวัตถุดิบยาพิเศษจำนวนมากในการหลอม ว่ากันว่าต้องใช้เวลาสามวันสามคืนกว่าจะหลอมได้สำเร็จ และอัตราสำเร็จก็ยังต่ำมาก

ตอนนี้ทุกคนในสำนักโอสถยกเว้นอาจารย์ของเขา ไม่มีใครสามารถหลอมยาเม็ดสวรรค์เร้นลับได้เลยสักคน

แต่แม้แต่อาจารย์ของเขาเองก็มีอัตราความสำเร็จเพียง 30% เท่านั้น

ว่ากันว่าเมื่อหลายสิบปีก่อน อาจารย์ของเขาใช้เวลากว่าสิบปีในการค้นหาวัตถุดิบยาทั้งหมดเพื่อหลอมยาเม็ดสวรรค์เร้นลับ แต่การหลอมสองครั้งแรกล้มเหลว กว่าจะประสบความสำเร็จก็คือการหลอมในครั้งที่สาม และมีเพียงยาเม็ดสวรรค์เร้นลับเม็ดเดียวเท่านั้นที่ได้มา

“คุณย่า ผมทำไม่สำเร็จหรอก มันยากเกินไป” โจวอี้ส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น

“อย่ากังวล แม้ฉันจะชรามากแล้ว แต่อย่างน้อย ๆ ฉันก็อยู่ได้อีก 20 ปีแน่นอน หากเจ้าสามารถหลอมยาเม็ดสวรรค์เร้นลับได้ภายใน 20 ปีนี้ มันก็ไม่เป็นไร” แม่เฒ่าเทียนจี้ยิ้ม

“ตกลง! ผมจะพยายามตามหาสมุนไพรสำหรับหลอมยาเม็ดสวรรค์เร้นลับ และถ้าผมสามารถหาสมุนไพรได้ทั้งหมด ผมจะขอให้อาจารย์ของผมทำให้คุณย่าถ้าหากผมไม่กล้าทำมันเอง” หลังจากเอ่ยจบ โจวอี้ก็ไม่อยากคุยอะไรอีก

ยาเม็ดสวรรค์เร้นลับ!

วัตถุดิบยาที่จำเป็น…

โจวอี้ส่ายหัวพร้อมกับยิ้มแห้ง ๆ และกระดกไวน์หมดแก้วในอึกเดียว

ในเมื่อมูลค่ารวมของวัตถุดิบยาที่จำเป็นในการหลอมยาเม็ดตื่นรู้นั้นเท่ากับสิบล้านหยวน ดังนั้นมูลค่ารวมของการหลอมเม็ดยาเม็ดสวรรค์เร้นลับจะต้องมากกว่าหมื่นล้านหยวนแน่นอน!

มากกว่าพันเท่าเลยนะ! บัดซบ!