“ชนะแล้ว!”
“เยี่ยมมากสหาย!”
บรรดาผู้เล่นต่างส่งเสียงอึกทึกด้วยความยินดีเมื่อเห็นร่างจุติถูกทำลายลง ก่อนจะพากันจับจ้องไปทางผู้ที่สร้างผลงานอันใหญ่หลวง
“พี่ข้าวกล่อง!”
“อย่างพลิ้วอ่ะพี่! สกิลตะกี้โคตรหล่อ!”
“นายทำได้ไงอ่ะ?”
เหล่าผู้เล่นพากันชื่นชม ทว่าข้าวกล่องกลับไม่พูดสิ่งใดออกมา เขาก้มลงเก็บคริสตัลที่กระจัดกระจายทั่วพื้นขึ้นมาทีละชิ้น
ในเวลาเดียวกัน การแจ้งเตือนจากระบบพลันปรากฏต่อหน้าทุก ๆ คน
ปุกิ๊ง–
[บอสภารกิจ “ร่างจุติของอูลร์” ได้ถูกสังหาร]
[ผู้สังหารบอส: ข้าวกล่อง]
[ผู้เล่นทุกท่านที่เข้าร่วมการต่อสู้ จะได้รับรางวัลตามผลงานของท่าน!]
[ระบบจะทำการแจกจ่ายรางวัล …]
ข้อความจากระบบได้ปรากฏอยู่เบื้องหน้าข้าวกล่องเช่นกัน ทว่ามีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างกับข้อความของผู้เล่นคนอื่น
… ข้าวกล่องเห็นเทพธิดาในร่างจิบิสุดน่ารักกำลังปรบมือแสดงความยินดีไปพร้อม ๆ กับเอฟเฟคพลุฉลองอยู่ด้านหลัง …
และแล้วเขาก็ได้รับรางวัล–
ปุกิ๊ง–
[ค่าความเสียหายทั้งหมดที่ท่านทำได้คือ 4.53%]
[ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 4,532 หน่วย และแต้มผลงาน 1,373 หน่วย]
[รางวัลพิเศษสำหรับผู้สังหารร่างจุติของอูลร์: ท่านได้รับแต้มผลงานเพิ่มเติม 1000 หน่วย คืนชีพสมบูรณ์ x 3 และฉายาพิเศษ “ผู้ไร้ความกลัว”]
[ผู้ไร้ความกลัว: แม้จะเผชิญหน้ากับเทพ แต่จิตใจที่กล้าแกร่งทำให้ท่านกล้าปราศจากความเกรงกลัว!]
ผู้ไร้ความกลัว?
ประกายเล็ก ๆ วูบหนึ่งปรากฏขึ้นในแววตาของข้าวกล่อง
เขายื่นมือปิดหน้าต่างระบบที่กำลังแสดงข้อความ ต้องการจะแสดงฉายาหรือไม่ ก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินไปทางผู้เล่นคนอื่น
เหล่าเอลฟ์ต่างได้รับรางวัลภารกิจกันถ้วนหน้า ทุก ๆ คนพากันดีใจอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะเริ่มหันมาสนใจของที่ดรอปจากบอส
“ไหนคริสตัลพระโลหิตอ่ะ? ตะกี้เราเห็นมันดรอปเพียบเลย”
“ของดรอปโหดเว่อร์ … สมกับที่เป็นร่างจุติจากพลังศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ”
“ต่ำ ๆ ต้องมีซัก 20 ก้อนดิ!”
“ตะกี้เหมือนเห็นพี่ข้าวกล่องหยิบไปป่ะ?”
“จะแบ่งรางวัลกันยังไงดีล่ะทีนี้?”
ข้าวกล่องเดินตรงเข้ามาหาหลี่มู่ ในขณะที่ผู้เล่นคนอื่น ๆ กำลังแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอยู่
แม้หลี่มู่จะไม่ได้สร้างความเสียหายได้มากในการต่อสู้ที่ผ่านมา แต่เขามีส่วนร่วมในฐานะผู้คอยสั่งการเหล่าผู้เล่น เขาเป็นเหมือนกับผู้นำของบรรดาผู้เข้าร่วมการทดสอบเกม ทุกคนจึงมองหลี่มู่เป็นผู้บัญชาการไปโดยปริยาย
ข้าวกล่องตรงเข้ามามอบคริสตัลพระโลหิตทั้ง 26 ก้อนให้กับหลี่มู่ หลังจากนั้นเขาเอ่ยปากกำชับอย่างหนักแน่น
“… นายแบ่ง”
หลี่มู่เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงตอบรับ
สายตากว่า 70 คู่พลันจับจ้องมาที่หลี่มู่อย่างพร้อมเพรียง … เขารู้สึกปวดเศียรเวียนเกล้าขึ้นมาเฉียบพลันเมื่อเห็นเหล่าสหายรบจ้องมองมาทางตนด้วยดวงตาใสแป๋ว
เขาใช้เวลาไตร่ตรองอยู่ครู่ใหญ่ ๆ แล้วจึงพูด
“ผมมีสองไอเดีย ให้ทุกคนร่วมกันโหวตนะครับ ถ้าเห็นด้วยกับข้อแรกก็ยกมือได้เลย แล้วเราจะทำตามเสียงข้างมากกัน”
“ไอเดียแรกคือเอาคริสตัลพวกนี้ทั้งหมดไปแลกเป็นแต้มผลงาน ทีนี้พวกเราค่อยมาแบ่งสรรปันส่วนกันแบบแฟร์ ๆ”
“ไอเดียที่สองคือจับฉลาก ขึ้นกับโชคล้วน ๆ เลยครับ จะระบุเลขให้กับทุก ๆ คนแล้วสุ่มออกมาจำนวน 26 เลข คนที่เป็นเจ้าของเลขทั้ง 26 ก็จะได้รับคริสตัลพระโลหิตคนละก้อน”
ผู้เล่นต่างสบสายตากันและกันพลางพยักหน้า พวกเขาค่อย ๆ ชูมือขึ้น พบว่าเสียงส่วนใหญ่เลือกที่จะนำคริสตัลไปแลกเปลี่ยนเป็นแต้มเพื่อนำมาแบ่งกันอย่างเท่าเทียม
คริสตัลพระโลหิตเป็นไอเท็มที่สามารถใช้งานได้เพียงวิธีเดียว คือการนำไปแลกเป็นแต้มผลงานซึ่งมีค่าเทียบเท่ากับเงินตรา บรรดาผู้เล่นจึงรู้สึกว่าการแบ่งแต้มให้ทุกคนเท่า ๆ กันจึงเป็นวิธีที่เหมาะสม
หลี่มู่พยักหน้าเมื่อได้เห็นผลการโหวต
“ถ้างั้นจะแลกเปลี่ยนคริสตัลพระโลหิตเป็นแต้มผลงานก่อน ตอนนี้มีทั้งหมด 26 ก้อน ก็จะได้ทั้งหมด 20,800 แต้ม และถ้าหารให้กับ 73 คนที่เข้าร่วมศึกนี้ก็จะได้คนละ 284 แต้มโดยเหลือเศษ 68 แต้ม ซึ่งจำนวนนี้ก็จะแถมให้กับข้าวกล่องที่เป็นคนลาส ทุกท่านเห็นด้วยไหมครับ?”
ผู้เล่นพากันพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงเมื่อได้ยินข้อสรุปจากหลี่มู่
“โอเค” ข้าวกล่องกล่าว
“ไม่มีปัญหา” ลูกเมี้ยวเค็มสมทบ
“ไม่คิดว่าถ้าแบ่งแต้มออกมาเท่า ๆ กันแล้วมันจะได้น้อยขนาดนี้ …” มะเขือเทศผัดพูดขึ้น
“ฮ่าฮ่า ได้ตั้งเยอะอยู่นะเนี่ย ถ้าเอาไปขายให้พวกซื้อแต้มก็จะได้มาตั้งพันห้าร้อย” เดมาเซียออกความเห็น
…
หลี่มู่รู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นเหล่าผู้เล่นพากันพยักหน้า
เขาเงยหน้ามองท้องฟ้าพลางเอ่ย
“งั้นผมจะเก็บคริสตัลพระโลหิตไว้ชั่วคราว ส่วนตอนนี้ขอให้เก็บกวาดก็อบลินในเมืองเป็นอันดับแรก พวกเราน่าจะทำภารกิจย่อยที่ให้กวาดล้างก็อบลินเสร็จตามเป้าก่อนฟ้าสาง พอทุกคนมารวมตัวกันในตอนเช้าก็ค่อยทำวงเวทเคลื่อนย้ายด้วยกัน และภารกิจหลักของพวกเราก็จะเสร็จสมบูรณ์ไปพร้อม ๆ กัน!”
การปรากฏตัวของอูลร์ในรูปแบบของร่างจุติ สามารถดึงความสนใจของผู้เล่นเกือบทั้งหมดและทำให้พวกเขาหยุดการล่าก็อบลินเป็นการชั่วคราว
แต่เมื่อบอสถูกสังหาร บรรดาผู้เล่นก็เลือกที่จะกลับไปไล่ล่าก็อบลินเพื่อทำภารกิจต่อ
มีก็อบลินจำนวนมากที่หลบหนีไปจากเมืองฟลอเรนซ์ในช่วงชุลมุน แต่ก็มีพวกมันจำนวนไม่น้อยที่ตัดสินใจหลบซ่อนอยู่ภายในเมือง ด้วยความหวังว่าตัวเองจะไม่ถูกพบ
พวกมันชะตาขาดทันทีที่ตัดสินใจทำเช่นนั้น
ผู้เล่นเลเวล 11 จำนวนมากต่างมีทักษะในการตรวจจับ สิ่งมีชีวิตที่ระดับต่ำกว่าจะไม่สามารถหลบเลี่ยงจากการถูกพบโดยทักษะนี้ได้
นอกจากนี้ บริเวณแถบภารกิจของระบบเกมก็มีจำนวนก็อบลินที่หลงเหลือภายในเมืองระบุไว้อย่างชัดเจน
ตัวเลขจำนวนนี้มาจากการตรวจจับพลังชีวิตโดยอีฟ ผู้ซึ่งเข้าถึงพลังแห่งชีวิตได้มากกว่าใคร
เมื่อหลี่มู่กล่าวจบ ผู้เล่นทั้งหลายต่างพากันค้นหาและกวาดล้างก็อบลินที่หลบซ่อนอยู่ในซากปรักหักพัง
เสียงกรีดร้องของก็อบลินผสมปนเปไปกับเสียงหัวเราะจากผู้เล่นจากทุกสารทิศทั่วโบราณสถาน ฟังดูสยดสยองเมื่อประกอบกับความมืดของรัตติกาล
หลี่มู่ไม่คิดจะล่าก็อบลินต่อ เขาสวมใส่อุปกรณ์ของตน ก่อนจะเดินไปทางวงเวทเคลื่อนย้ายพร้อมกับคริสตัลพระโลหิตทั้งหมด
เขาตั้งใจว่าจะมอบคริสตัลพระโลหิตให้กับเบอร์เซิร์กเกอร์ที่ทำหน้าที่คุ้มกันวงเวทเคลื่อนย้าย เพื่อให้มันนำไปบวงสรวงแด่เทพธิดา
มันไม่ปลอดภัยที่เขาจะพกคริสตัลพระโลหิตไว้ พวกมันอาจจะตกหล่นหรือสูญหายได้
ยิ่งแลกเปลี่ยนคริสตัลเหล่านี้เป็นแต้มผลงานได้เร็วขึ้นเท่าไร หลี่มู่ก็เบาใจได้เร็วขึ้นเท่านั้น
สิ่งเหล่านี้คือความรับผิดชอบของหลี่มู่ ในฐานะที่ตัวเองเป็นที่ไว้ใจของบรรดาผู้เล่น เขาจะต้องไม่ทำให้ทุก ๆ คนผิดหวังแม้มันจะต้องแลกมากับค่าประสบการณ์และแต้มผลงานที่เสียไปจากการไม่ได้ไล่ล่าก็อบลิน
“อยากให้มีระบบช่องเก็บของจริง ๆ … ถึงมันจะเป็นเกม VR แต่ก็ไม่เห็นจะต้องจำลองทุกอย่างให้เหมือนจริงขนาดนี้ พกของเยอะแยะขนาดนี้มันไม่สะดวกเอาซะเลย”
หลี่มู่ส่ายหัวเบา ๆ เมื่อรู้สึกว่ากระเป๋าของตนช่างหนักเหลือเกิน
“แต่มันก็เป็นเสน่ห์ของเกมนี้ล่ะนะ ได้ยินมาว่านักเวทระดับสูงจะสร้างเครื่องมือเวทมนตร์ที่ใช้เก็บสิ่งต่าง ๆ ได้ … ไม่แน่ว่าเราอาจจะทำได้เหมือนกันถ้าเลเวลอัพถึงจุด ๆ นึง”
เขาวาดฝันอย่างมีความสุขพลางเดินไปในป่าอย่างรวดเร็ว
ป่าในยามค่ำคืนทั้งหนาวเย็นและมืดเป็นอย่างมาก แต่ความมืดไม่มีผลกับเอลฟ์เนื่องจากพวกเขามีความสามารถในการมองเห็นท่ามกลางความมืด หลี่มู่เดินผ่านป่าทึบราวกับมันเป็นเพียงทุ่งราบ
ทว่าในวินาทีนั้น เขาสัมผัสได้ถึงอันตราย!
หลี่มู่หวั่นวิตก ร่างกายของเขาพลันเกร็งขึ้นมาโดยอัตโนมัติ ประสบการณ์ที่ตนสั่งสมมาจากการต่อสู้ภายในเกมปลุกสัญชาตญาณให้หลี่มู่เอี้ยวตัวหลบบางสิ่งโดยพลัน
มีดไม้เล่มหนึ่งถูกตวัดผ่านอากาศในจุดที่เขาเคยยืนอยู่ มันเรืองแสงด้วยความสามารถของทักษะ มีดเล่มนั้นฟันทะลุต้นไม้ขนาดหนึ่งคนโอบจนแยกเป็นสองท่อน!
ถ้าหลี่มู่ช้ากว่านี้แม้เพียงเสี้ยววินาที ร่างกายของเขาคงจะขาดครึ่งด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!
หลี่มู่หันกลับมาด้วยความตระหนก เขาโกรธเคืองอย่างยิ่งเมื่อเห็นว่าใครเป็นผู้ลอบโจมตี
“มะเขือเทศผัด? นายทำบ้าอะไร?”
เกมไอดี: มะเขือเทศผัด
เขาคือผู้เล่นเลเวล 11 ที่เพิ่งจะร่วมสังหารบอสภารกิจหลักไปกับทุก ๆ คน!
…
…
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _
T/N: ชื่อจีนคือ มะเขือเทศผัดมะเขือเทศ ค่ะ
ถ้าแปลตรง ๆ น่าจะหมายถึงผัดมะเขือเทศที่ใส่มะเขือเทศลงไปอีก
…
จิบิอันนี้ ถั่วใช้ CHARAT CHOCO ทำโครงร่าง ต่อด้วยการวาดแขนใน Photoshop + วาดแยกไว้ 4 ภาพ ทีนี้ก็เอามาทำให้ขยับด้วย Online Converter –> ได้ผลงานเทียบเท่าค่าพลังศักดิ์สิทธิ์ 0.000xx หน่วย (?)
…
ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ
Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _