บทที่ 108 ลงทะเบียนนักผจญภัย
พอยืนยันว่าสอบผ่านแล้ว พวกอเลนเลยนั่งรถไฟเวทมนตร์ไปยังกิลด์นักผจญภัย
รถไฟเวทมนตร์ ไม่ว่าจะนั่งไปลงที่ไหนก็ราคา 1 เหรียญเงิน
ตอนนั่งเรือเหาะเวทมนตร์ได้เห็นสภาพโดยรวมของเมือง ดูแล้วเมืองจะเป็นรูปวงกลม รางรถไฟเวทมนตร์เองก็ล้อมเมืองเป็นวงกลมทางทิศเหนือใต้ออกตก ทำให้การคมนาคมค่อนข้างสะดวก
ถึงจะได้ยินว่าเป็นเมืองแห่งการศึกษาแต่ไม่ได้มีแค่นักเรียน เพราะมีดันเจี้ยนเยอะทำให้มีนักผจญภัยที่มุ่งหน้ามายังกิลด์นักผจญภัยค่อนข้างเยอะ
ลงจากรถไฟเวทมนตร์ แล้วไปหน้าสิ่งก่อสร้างสูง 5 ชั้น
“เหมือนจะเป็นที่นี่นะ”
มีสัญลักษณ์ดาบ ไม้เท้าและโล่เหมือนกับกิลด์นักผจญภัยของเมืองเมืองแกรนเวล ถึงจะเป็นสิ่งก่อสร้างที่ใหญ่ แต่ก็เข้าไปตามปกติ
“ยินดีต้อนรับค่ะ วันนี้มีอะไรให้รับใช้คะ?”
พี่สาวคนสวยส่งเสียงตอนเดินเข้าไป
“มาลงทะเบียนนักผจญภัยครับ”
“เท่าที่เห็นเป็นนักเรียนใช่ไหมคะ?”
“ครับ ตั้งแต่เดือนเมษายนจะได้เป็นนักเรียนครับ”
“ตอนที่สอบผ่านได้หมายเลขผู้เข้าสอบมาหรือเปล่าคะ”
พอโดนบอกอย่างนั้น ทั้ง 4 คนเลยมอบป้ายที่ได้ตอนพิธีประเมินให้ เธอบอกว่าสำหรับนักเรียนอยู่ที่ชั้น 2 เลยนำทางไป ตรงทางเข้าชั้น 2 มีพนักงานต้อนรับเหมือนกัน แต่ตอนนี้เต็มแล้วเลยบอกให้รอสักครู่
นอกจากพวกอเลนแล้วมีนักเรียนอยู่ค่อนข้างเยอะ ตั้งใจตรงมาตั้งแต่ตอนตรวจผลสอบเสร็จ แต่การที่มีนักเรียนเยอะขนาดนี้ หรือว่าเป็นผู้เข้าสอบที่ผ่านของวันอื่นหรือเปล่า มันมีเคานต์เตอร์เตี้ยๆที่เอาไว้นั่งพูดคุยซึ่งแบ่งออกเป็นสัดส่วนอย่างชัดเจนมากกว่า 10 คอก จนชวนให้นึกถึงคอกธนาคารของโลกก่อนเลย
เป็นภาพที่ไม่มีทางเห็นตรงชั้น 1 เหมือนให้การต้อนรับนักเรียนเป็นพิเศษ ทำให้คิดว่ากิลด์นักผจญภัยเองก็ให้ความร่วมมือกับเมืองแห่งการศึกษา
พอรอไปสักพัก็มาถึงคิว พนักงานต้อนรับบอกให้มานั่งตรงเคาน์เตอร์ตามหมายเลข โดยอเลนกับเซซิลนั่งด้านหน้า คุเรนะกับโดโกร่านั่งด้านหลัง
พี่สาวที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์เอาคริสตัลมา 4 อัน
“ต้องการให้ออกตรานักผจญภัยสินะคะ ก่อนอื่นให้แต่ละคนแตะคริสตัลของแต่ละคนด้วยค่ะ”
ทั้ง 4 คนเอามือแตะคริสตัวตามที่บอก ถึงไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่คริสตัลก็ส่องแสงจางๆออกมา
(ประเมินก็ใช้ แสดงว่าตามใช้คริสตัลกันเป็นปกติสินะ ว่าแต่ใครสร้างสิ่งนี้ขึ้นมา?)
“ช่วยกรอกเอกสารตรงนี้ด้วยค่ะ”
เธอบอกอย่างนั้นพร้อมกับยื่นกระดาษมาให้กรอกชื่อ สถานที่เกิดและพรสวรรค์ ทั้ง 4 คนก็เขียนและส่งกระดาษกับคริสตัลไปหลังเคาน์เตอร์
“กรุณารอสักครู่นะคะ ระหว่างนี้จะอธิบายเกี่ยวกับนักผจญภัยให้ทราบค่ะ”
พี่สาวคนสวยอธิบายเกี่ยวกับนักผจญภัยให้ฟัง ทำการจดหัวข้อและเนื้อหาที่อธิบายลงในสมุดเวทมนตร์
・นักผจญภัยจะได้รับการดูแลและดำเนินการโดยกิลด์นักผจญภัย
・องค์กรเป็นอิสระจากราชอาณาจักร
・ระดับของนักผจญภัยเริ่มตั้งแต่ระดับ E ไปจนถึง S
・นักผจญภัยทุกคนเริ่มจากระดับ E
・นักผจญภัยเป็นอาชีพที่ทำงานตามคำขอเพื่อเอารางวัล
・คำขอมี 3 แบบคือคำขอธรรมดา, คำขอเร่งด่วน และคำขอเจาะจง
・คำขอเร่งด่วนกับคำขอเจาะจง ต้องเป็นนักผจญภัยระดับ C ขึ้นไปถึงจะรับได้
(เรื่องนี้ได้ฟังจากเรเวนมาแล้ว)
ตอนอายุ 8 ขวบได้รู้จักกับเรเวน ทำให้รู้เรื่องของนักผจญภัยในระดับหนึ่ง มีเนื้อหาบางอย่างที่เพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรก แต่ต่อให้รู้ตอนนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไร
“ทั้งหมดมีเพียงเท่านี้ค่ะ มีคำถามอะไรหรือเปล่าคะ?”
“มีคำถามเยอะเลยครับ เรื่องเวลาไม่มีปัญหาใช่ไหมครับ?”
“ได้อยู่แล้วค่ะ นักผจญภัยเป็นงานที่อันตราย ถามได้ทุกเรื่องเลยค่ะ”
“คิดว่าถ้าเป็นนักผจญภัยแล้วจะสามารถเข้าดันเจี้ยนได้ ว่ามีแต่มีเงื่อนไขอะไรหรือเปล่าครับ?”
“เงื่อนไขการเข้าดันเจี้ยนมีอยู่หลายข้อค่ะ ทุกคนตอนนี้เป็นนักผจญภัยระดับ E ดังนั้นจะเข้าได้แค่ดันเจี้ยนระดับ C ค่ะ”
“ดันเจี้ยนระดับ C เหรอครับ ช่วยบอกได้ไหมครับว่าดันเจี้ยนมันเป็นยังไงเหรอครับ”
พี่สาวตรงเคาน์เตอร์เริ่มบอกเกี่ยวกับดันเจี้ยน
เมืองแห่งการศึกษานี้มีดันเจี้ยนอยู่ 20 แห่ง
・ดันเจี้ยนระดับ C มี 10 แห่ง, ดันเจี้ยนระดับ B มี 6 แห่ง และดันเจี้ยนระดับ A มี 4 แห่ง
・ดันเจี้ยนแบ่งความยากเป็น 3 ระดับ
・ดันเจี้ยนระดับ C เป็นดันเจี้ยนที่ง่ายที่สุด มีมอนสเตอร์ระดับ EDC
・ดันเจี้ยนระดับ B เป็นดันเจี้ยนยากระดับกลาง มีมอนสเตอร์ระดับ DCB
・ดันเจี้ยนระดับ A เป็นดันเจี้ยนที่ยากที่สุด มีมอนสเตอร์ระดับ CBA
“ถ้าจะปลดเงื่อนไขในการเข้าดันเจี้ยนต้องทำอย่างไรเหรอครับ?”
เจ้าหน้าที่บอกวิธีปลดเงื่อนไขการเข้าดันเจี้ยน
・ดันเจี้ยนระดับ B จะต้องเป็นนักผจญภัยระดับ C ขึ้นไป
・ดันเจี้ยนระดับ A จะต้องเป็นนักผจญภัยระดับ B ขึ้นไป
・ถ้าผ่านดันเจี้ยนระดับ C 1 แห่งจะได้เป็นนักผจญภัยระดับ D
・ถ้าผ่านดันเจี้ยนระดับ C 3 แห่งจะได้เป็นนักผจญภัยระดับ C
・ถ้าผ่านดันเจี้ยนระดับ B 3 แห่งจะได้เป็นนักผจญภัยระดับ B
・ถ้าผ่านดันเจี้ยนระดับ A 3 แห่งจะได้เป็นนักผจญภัยระดับ A
จดสรุปบันทึกไว้ในสมุดเวทมนตร์
(อย่างนี้นี่เอง เอาละได้เวลาเข้าเรื่องหลักแล้ว)
“ได้ยินมาว่าในดันเจี้ยนมีไอเทมล้ำค่าออกมาอยู่ มันออกมาในรูปแบบไหนเหรอครับ?”
อเลนมีเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ที่เมืองแห่งการศึกษาซึ่งต้องทำให้สำเร็จภายใน 3 ปี
สิ่งนั้นคือการตามหา “แหวนฟื้นพลังเวท”
เหตุผลคือ ตอนนี้เพิ่มเลเวลสกิลได้อย่างยากลำบาก อยากจะเพิ่มเลเวลสกิลให้มากขึ้น ก่อนที่จะต้องไปสนามรบในอีก 3 ปีให้หลัง เพราะอย่างนั้นมันขึ้นอยู่กับว่าจะฟื้นฟูพลังเวทได้มากแค่ไหน
ที่รู้เรื่องแหวนฟื้นพลังเวท มันเริ่มจากตอนที่เซซิลโดนลักพาตัวและอเลนโดนทำให้หลับ เลยไปที่ร้านขายอุปกรณ์เวทมนตร์ เพื่อดูว่ามีเครื่องป้องกันยานอนหลับหรือไม่ ที่ร้านขายอุปกรณ์เวทมนตร์บอกว่าไม่มีของอะไรอย่างนั้น ให้ไปที่ร้านขายของเวทมนตร์แทน
พอรู้ว่ามีร้านอย่างนั้นเลยไปที่ร้านขายของเวทมนตร์ ซึ่งทางร้านบอกว่ามีไอเทมที่กันหลับได้อย่างแน่นอน มันเป็นเครื่องประดับรูปร่างแหวนที่เอาไว้ป้องกันหลับซึ่งถูกเรียกว่า “แหวนกันหลับ” แต่ของแพงอย่างนั้นไม่มีวางขาย
นอกจากจะได้มายากจนวางขายน้อยแล้ว พวกขุนนางและเศรษฐีต่างก็ซื้อมาเพื่อปกป้องตัวเอง ทำให้ในแคว้นบารอนไม่มีขายน่าจะต้องไปที่เมืองหลวงหรือไม่ก็เมืองแห่งการศึกษา
อนึ่ง แหวนกันหลับราคาอยู่ที่ราวๆ 100 เหรียญทอง
เลยลองถามถึงไอเทมทีใช้ฟื้นฟูพลังเวทด้วย
แต่โดนบอกมาว่าไม่มีของอย่างนั้นหรอก แต่ถ้าเป็นแหวนที่รักษาบาดแผลของผู้สวมใส่เคยได้ยินมาอยู่ สิ่งนั้นเรียกว่า “แหวนฟื้นพลังกาย” ได้ยินมาว่าค้นพบที่เมืองแห่งการศึกษาเมื่อนานมาแล้ว ถึงจะไม่มีข้อมูลที่แน่ชัด แต่ราคาคงราวๆ 1000 เหรียญทอง
อเลนคิดว่าถ้ามีแหวนฟื้นพลังกาย ก็ต้องมีแหวนฟื้นพลังเวทด้วย
พอถามว่าทำอย่างไรถึงจะได้แหวนมา ก็ถูกบอกมาว่าบางครั้งจะได้มาจากดันเจี้ยน
“ไอเทมที่ได้จากดันเจี้ยนสินะ วิธีได้ไอเทมมีดังนี้ค่ะ”
・หีบสมบัติที่อยู่ในดันเจี้ยน
・ทำการปราบบอสที่อยู่ชั้นสุดท้ายของแต่ละดันเจี้ยน
“ที่ชั้นสุดท้ายเหรอครับ แล้วแต่ละดันเจี้ยนมีประมาณกี่ชั้นเหรอครับ? แล้วถ้ามุ่งหน้าไปโดยไม่หลงจะต้องใช้เวลาประมาณกี่ชั่วโมงเหรอครับ?”
“ชั้นสุดท้ายของดันเจี้ยนแตกด่างกันไปตามความยากค่ะ”
・ดันเจี้ยนระดับ C มีตั้งแต่ 4 – 6 ชั้น
・ดันเจี้ยนระดับ B มีตั้งแต่ 10 – 12 ชั้น
・ดันเจี้ยนระดับ A มีตั้งแต่ 15 – 20 ชั้น
・ดันเจี้ยนระดับ C 1 ชั้นใช้เวลาเดินทางราวๆ 6 ชั่วโมง
・ดันเจี้ยนระดับ B 1 ชั้นใช้เวลาเดินทางราวๆ 12 ชั่วโมง
・ดันเจี้ยนระดับ A 1 ชั้นใช้เวลาเดินทางราวๆ 24 ชั่วโมง
(อืมๆ ระดับ C ที่ง่ายสุดยังใช้เวลา 6 ชั่วโมงเหรอ)
“ดันเจี้ยนค่อนข้างใหญ่นะครับเนี่ย ได้ยินมาว่าแหวนฟื้นพลังกายเคยถูกพบที่เมืองแห่งการศึกษานี่จริงไหมครับ”
“ตะ ตรวจสอบมาดีนะคะเนี่ย จริงอยู่ที่เคยได้แหวนฟื้นพลังกายจากดันเจี้ยน แต่มันเป็นเรื่องเมื่อ 70 ปีก่อน แถมตกจากบอสชั้นสุดท้ายของดันเจี้ยนระดับ A ด้วยค่ะ”
(ชิ ถ้าเป็น 70 ปีมันก่อนที่จอมมารจะเสริมความแข็งแกร่งให้มอนสเตอร์นี่ ตอนนี้ระดับความยากมันแตกต่างจากเมื่อก่อนแล้ว แย่แล้วสิ แค่ได้ยินว่าเป็นไอเทมหายากในดันเจี้ยนก็ตื่นเต้นขึ้นมาซะแล้ว)
จอมมารที่เพิ่มระดับของมอนสเตอร์ขึ้น 1 ระดับ ทำให้ดันเจี้ยนระดับ A ตอนนี้ยากกว่าเมื่อก่อน
บอสชั้นสุดท้ายของดันเจี้ยนระดับ A เป็นมอนสเตอร์ระดับ A สำหรับพวกฉันในตอนนี้เป็นอะไรที่ค่อนข้างยาก ไม่รู้ว่าจะหาไอเทมได้หรือ เปล่าเป็นสถานการณ์ที่ค่อนข้างฝืนเกินไป ถึงกระนั้นก็มั่นใจว่ามันคุ้มค่าแก่การมาเมืองแห่งการศึกษา
“ขอถามต่อได้หรือเปล่าครับ?”
“นะ แน่นอนค่ะ”
ถึงพนักงานคนอื่นจะเตรียมตรานักผจญภัยมาให้พนักงานคนนี้แล้ว แต่ดูเหมือนคำถามของอเลนยังไม่หมด
พวกเซซิลได้ยินมาตั้งแต่วันก่อนแล้วว่ามีเรื่องที่ต้องยืนยันกับกิลด์นักผจญภัย ดูเหมือนจะมีคำถามค่อนข้างเยอะ เลยทำได้แค่ฟังอย่างเงียบๆ ต่ออเลยที่ตั้งใจถามพนักงานตรงเคาน์เตอร์ของกิลด์นักผจญภัย